Η ανακοίνωση από την Κυβέρνηση των σκληρών και άδικων μέτρων μονόπλευρης και αυστηρής δημοσιονομικής πειθαρχίας, μετά από 5 μήνες αβουλίας, ολιγωρίας και ατολμίας, καταδεικνύει την ανεπάρκειά της.
Ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου, ανάφερε προχθές, στη Συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Κόμματός του, ότι «μέσα σε 5 μήνες έχουν γίνει αλλού βήματα και αλλού άλματα».
Άλματα σίγουρα δεν έγιναν, ενώ τα όποια βήματα ήταν διστακτικά, ήταν επικίνδυνα, ήταν στο κενό.
Κόστισαν και κοστίζουν πολύ ακριβά στη χώρα. Επέφεραν τη λήψη ακόμη πιο επώδυνων μέτρων. Έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
Αυτή είναι και η ευθύνη της σημερινής Κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
Και την ευθύνη αυτή, δεν μπορεί να τη μεταθέσει σε άλλους, μέσα και από τη Σύσταση Εξεταστικών Επιτροπών, με προφανείς μικροκομματικές σκοπιμότητες.
Η αλήθεια, όμως, δεν συσκοτίζεται και δεν συγκαλύπτεται.
Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., επί 5 μήνες, είχε υποκαταστήσει την άσκηση πολιτικής με ρητορική.
Τα μέτρα, επί 5 μήνες, κυοφορούνταν. Συσκευάζονταν…Άργησαν να ληφθούν.
Και τα μόνα μέτρα που η Κυβέρνηση πήρε στο μεσοδιάστημα, και μάλιστα τώρα τελευταία, ήταν η αύξηση των έμμεσων φόρων στα ποτά, στα τσιγάρα και στα καύσιμα, καθώς και η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, που μεταβιβάζεται με γονική παροχή, δωρεά ή κληρονομιά.
Αν τα μέτρα τα είχε πάρει νωρίτερα, θα ήταν πολύ ηπιότερα και λιγότερο επώδυνα. Και δεν θα τα επέβαλλαν κοινοτικοί «επόπτες».
Η Κυβέρνηση, στο παρόν Σχέδιο Νόμου, αλλά και στο δημόσιο λόγο της, μιλάει για αξιοπιστία, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής για την εγκληματική αδράνεια και τα λάθη της.
Μιλάει για αξιοπιστία, χωρίς ίχνος αυτοκριτικής για την πλήρη εγκατάλειψη προεκλογικών υποσχέσεων, μετεκλογικών εξαγγελιών, προγραμματικών θέσεων και κυβερνητικών ανακοινώσεων.
Η αναδίπλωση της Κυβέρνησης σε βασικές πτυχές της εισοδηματικής και φορολογικής πολιτικής, η ακύρωση των σχετικών δεσμεύσεών της, προεκλογικών και μετεκλογικών, οι παλινωδίες και η αναποφασιστικότητα στην οικονομική πολιτική διαψεύδουν κάθε ισχυρισμό για συγκροτημένο σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης.
Παλινωδίες και αναποφασιστικότητα με οδυνηρές επιπτώσεις στους Έλληνες, που υφίστανται σημαντική μείωση των πραγματικών τους αποδοχών, μισθών και συντάξεων.
Και επειδή ο Πρωθυπουργός κ. Παπανδρέου είπε ότι «ξορκίζει τα εύκολα συνθήματα και τα παχιά λόγια», να θυμηθούμε ποιοί είπαν τα ακόλουθα:
1ον . Ο κ. Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που, προεκλογικά, στη Συνέντευξη Τύπου προς τους Εκπροσώπους των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης (30.09.2009) έλεγε: « Κάποιοι πιστεύουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί με το πάγωμα μισθών και συντάξεων. Κάνουν μεγάλο λάθος. Η Νέα Δημοκρατία, πρόσφατα, πάγωσε τις αυξήσεις στους δημόσιους υπαλλήλους, που έχουν πάνω από 1.700 ευρώ. Προφανώς, αυτοί θεωρούν ότι ο δημόσιος υπάλληλος που παίρνει 1.700 ευρώ είναι πλούσιος. Αυτό είναι για μας δείγμα μιας άλλης φιλοσοφίας. Να παγώσουν τους μισθούς και τις συντάξεις; Αυτή είναι η ανάταξη της οικονομίας; Αυτό θα πνίξει περισσότερο την οικονομία, θα παγώσει ακόμη περισσότερο την οικονομία. Δηλαδή, δεν είναι καν ρεαλιστικές. Είναι επίδειξη ρητορικής δύναμης, και όχι ουσιαστικής πολιτικής».
Ο κ. Παπανδρέου τότε πίστευε ότι αυτά που λέει σήμερα δεν είναι ρεαλιστικά, αλλά «απλή επίδειξη ρητορικής δύναμης».
2ον . Ο Υπουργός Οικονομικών κ. Παπακωνσταντίνου δεν ήταν αυτός που, προεκλογικά, σε Συνέντευξή του (29.09.2009), είχε αναφέρει: «Δεν έχει βγει ποτέ καμία οικονομία από την ύφεση αφαιρώντας πόρους απ’ την οικονομία, παγώνοντας τους μισθούς και αυξάνοντας τους φόρους. Είναι μία συνταγή καταστροφής. Και οι Έλληνες πολίτες το ξέρουν αυτό και γι’ αυτό δεν πρόκειται να δείξουν εμπιστοσύνη και πάλι στη Νέα Δημοκρατία, όπως τους τη ζητάει».
Και αναρωτιόμαστε: Γιατί να δείξουν οι Έλληνες πολίτες εμπιστοσύνη στο ΠΑ.ΣΟ.Κ. σήμερα;
3ον . Ο κ. Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που, μετεκλογικά, στη Συνέντευξη Τύπου, μετά τη λήξη της Συνόδου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου (11.12.2009), διαβεβαίωνε τον Ελληνικό λαό ότι δεν θα ληφθούν «…σκληρά μέτρα απέναντι στον κοσμάκη και στο συνταξιούχο και στο μισθωτό», τονίζοντας ότι ήρθανε ως ΠΑ.ΣΟ.Κ. για να «διασφαλίσουνε τα εισοδήματα του Ελληνικού λαού»;
Ο κ. Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που, στην ίδια Συνέντευξη Τύπου, υπογράμμιζε πως «αν ήμασταν στο χείλος του γκρεμού και η μόνη λύση ήταν να παγώσουμε, θα κόβαμε και στο μισό τους μισθούς. Δεν είμαστε εκεί. Δεν είμαστε εκεί και εγώ δίνω την μάχη ακριβώς για να μη φτάσουμε εκεί. Αυτός είναι ο αγώνας μου».
Οι προχθεσινές αποφάσεις της κυβέρνησης και οι ρυθμίσεις του Σχεδίου Νόμου, που συζητείται στη Βουλή, καταδεικνύουν την αποτυχία του «αγώνα» του κ. Πρωθυπουργού .
4ον . Ο κ. Παπανδρέου δεν ήταν αυτός που, μετεκλογικά, στην Ομιλία του επί του Προϋπολογισμού του 2010 στη Βουλή (23.12.2009) υπογράμμιζε πως για την Κυβέρνησή του «δεν υπάρχουν εύκολα ή σκληρά μέτρα, υπάρχει δίκαιη ή άδικη πολιτική».
Οι αποφάσεις της κυβέρνησης και οι ρυθμίσεις του Σχεδίου Νόμου, που συζητείται στη Βουλή καταδεικνύουν ότι η Κυβέρνηση περιορίζεται, τελικά, σε μια άδικη πολιτική .
Ο κ. Παπανδρέου προχθές, διέψευσε τον ίδιο του τον εαυτό, μέσα σε διάστημα 2 μηνών.
Ανέφερε χαρακτηριστικά: «Οι αποφάσεις μας, σε πολλές περιπτώσεις, αδικούν...το βάρος θα πέσει στις πλάτες των μισθωτών».
Στο μόνο σημείο που ο κ. Πρωθυπουργός είναι συνεπής είναι ότι «χρήματα τελικά, πράγματι, υπάρχουν»!!
Η Κυβέρνηση τα ανακάλυψε στα εισοδήματα των δημοσίων υπαλλήλων, των συνταξιούχων, των μισθωτών.
5ον . Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν ήταν αυτός που, παρουσιάζοντας το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης στο Υπουργικό Συμβούλιο (14.01.2010), δεσμευόταν ότι: «Το 2010 προβλέπεται μία εισοδηματική πολιτική, που θα εξειδικευθεί στο Νομοσχέδιο, που θα κατατεθεί στη Βουλή, το Φεβρουάριο, που προβλέπει χορήγηση αύξησης πάνω από τον πληθωρισμό σε αμοιβές που δεν υπερβαίνουν τα 2.000 ευρώ μηνιαίως και περικόπτεται το κονδύλι για τα επιδόματα στο Δημόσιο Τομέα κατά 10% με προοδευτικό όμως τρόπο. Δηλαδή, οι χαμηλοί μισθοί θα δουν ελάχιστη ή και καθόλου περικοπή επιδομάτων και οι υψηλοί μισθοί υψηλότερη».
Αυτές οι δεσμεύσεις πολύ γρήγορα – μέσα σε 15 ημέρες – λησμονήθηκαν και μεταβλήθηκαν προς το δυσμενέστερο.
Έτσι, ο κ. Παπανδρέου, στο Διάγγελμά του προς τον Ελληνικό λαό (2.2.2010), σε αντίθεση με ό,τι είχε εξαγγείλει λίγες ημέρες πιο πριν, μέσω του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, ζήτησε «από τους δημοσίους υπαλλήλους να συνεισφέρουν σε αυτή τη μεγάλη εθνική προσπάθεια», ανακοινώνοντας πως «για τη φετινή χρονιά δεν μπορεί να δοθούν αυξήσεις, πέραν της μισθολογικής ωρίμανσης» και πως θα μειωθεί το συνολικό κονδύλι «για τα επιδόματα κατά 10%, προστατεύοντας όμως παράλληλα τους χαμηλόμισθους».
Και ήρθε ο κ. Παπακωνσταντίνου, κατά τη διάρκεια της ανακοίνωσης της εισοδηματικής και της φορολογικής πολιτικής (9.2.2010) να επιβεβαιώσει την ανακολουθία της Κυβέρνησης: «Για τους υπαλλήλους του Δημοσίου, αναστέλλεται η χορήγηση αύξησης σε όλα τα μισθολόγια του Δημοσίου, αλλά χορηγείται η εισοδηματική ωρίμανση για όσους τη δικαιούνται». Υπογράμμισε, συνάμα, ότι «το κονδύλι του Προϋπολογισμού για τα επιδόματα και τις πρόσθετες αποζημιώσεις μειώνεται κατά 10%», υπογραμμίζοντας πως «είναι οριζόντια αυτή η παρακράτηση σε όλα».
Σήμερα, 20 ημέρες αργότερα, ακόμη και αυτή η δέσμευση, τόσο για τα επιδόματα, όσο και για τον 14ο μισθό, λησμονείται.
6ον . Ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν ήταν αυτός που δεσμεύονταν, πριν από 2 μόλις μήνες (8.1.2010), ότι «δεν υπάρχει πρόθεση αυτή τη στιγμή να υπάρξει αύξηση στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, είτε στο πετρέλαιο είτε στη βενζίνη»;
Στο δε Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης δεν υπάρχει καμία αναφορά σε σχετική αύξηση, όπως υπήρχε για τα αλκοολούχα ποτά και τα τσιγάρα.
Από τότε, μέσα σε 2 μήνες, έγιναν 2 αναπροσαρμογές στον Ειδικό Φόρο Κατανάλωσης, αυξάνοντας το συντελεστή κατά 50%.
Από τα παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι ο κ. Παπανδρέου οφείλει να είναι, τουλάχιστον, πιο προσεκτικός όταν αναφέρεται σε «ψεύδη» και «ανευθυνότητα».
Όσο και εάν «εξ ιδίων κρίνει τα αλλότρια».
Η Κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ., όμως, με τις σημερινές, αμφιβόλου αποτελεσματικότητας, αποφάσεις της, «βουλιάζει» την οικονομία.
Το μίγμα της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής, με το συνδυασμό της αύξησης της έμμεσης φορολογίας και της περιοριστικής εισοδηματικής πολιτικής, οδηγεί σε μια παρατεταμένη και βαθιά ύφεση και σε αύξηση των πληθωριστικών πιέσεων.
Ύφεση που, στο τέλος του 2009, διαμορφώθηκε στο 2% του Α.Ε.Π. (2,6% του Α.Ε.Π. το 4ο τρίμηνο του 2009, επί διακυβέρνησης ΠΑ.ΣΟ.Κ., η χειρότερη επίδοση της χρονιάς), έναντι εκτιμήσεων για 1,2% του Α.Ε.Π., ενώ προβλέπεται, στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης στο 0,3% για το 2010, ενώ οι εκτιμήσεις είναι για πολύ χειρότερες επιδόσεις.
Πληθωρισμός που τον Ιανουάριο του 2010 διαμορφώθηκε στο 2,3%, προβλέπεται στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης στο 1,4% για το 2010, ενώ οι εκτιμήσεις είναι για πολύ υψηλότερες τιμές.
Ο συνδυασμός αυτών ενδυναμώνει τις ανησυχίες για την είσοδο σε περίοδο στασιμοπληθωρισμού, με ολέθριες συνέπειες για τη χώρα.
Αν η αναποφασιστικότητα της Κυβέρνησης έως σήμερα, μας στοίχισε ακριβά, τα μέτρα που αποφάσισε θα μας στοιχίσουν ακόμη περισσότερο.
Αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα τόνωσης της Οικονομίας, για τα οποία φωνάζουμε εδώ και τρεις μήνες και έχουμε ως Αξιωματική Αντιπολίτευση καταθέσει και συγκεκριμένες προτάσεις, η Κυβέρνηση θα υποχρεωθεί σε νέες, οδυνηρές για το λαό, αποφάσεις.
Σύμφωνα με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (Δ.Ν.Τ.), «η εφαρμογή αυτής της δέσμης μέτρων θα είναι μια κρίσιμη καμπή σε μια διαδικασία που θα διαρκέσει πολλά χρόνια».
Το Διοικητικό Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (Ε.Κ.Τ.), σε ανακοίνωση που εξέδωσε χθες, εξέφρασε την ικανοποίησή του για «τα πρόσθετα μέτρα μόνιμου χαρακτήρα», τα οποία ανακοίνωσε η Ελληνική Κυβέρνηση.
Η συνολική δημοσιονομική επίπτωση των επιπρόσθετων μέτρων, που περιλαμβάνονται σε ρυθμίσεις του υπό συζήτηση Σχεδίου Νόμου είναι 4,8 δισ. ευρώ ή 2% του Α.Ε.Π.
Αν σε αυτά τα μέτρα προσθέσουμε και το 1 δις. ευρώ ή 0,5% του Α.Ε.Π., που εκτιμάται ότι θα προκύψει από την πρόσφατη, πρώτη, αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης στα καύσιμα, αντιλαμβάνεται κανείς το αισιόδοξο των προβλέψεων του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης, που πριν από 2 μήνες, υπέβαλε η Κυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.
Χωρίς αυτά τα επιπλέον μέτρα, ο στόχος της μείωσης του ελλείμματος κατά 4% το 2010 θα ήταν ανέφικτος.
Η δημοσιονομική προσαρμογή θα ήταν μόλις 1,5%.
Και αυτό διότι η Κυβέρνηση αγνόησε στον Προϋπολογισμό και υποεκτίμησε στο Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης τους κινδύνους που απορρέουν από την πολιτική της.
Κίνδυνοι που επισημάνθηκαν από τους κοινοτικούς «επόπτες» και αναγνωρίζονται, πλέον, και από την Κυβέρνηση.
Κίνδυνοι που απορρέουν από το ήδη αυξημένο κόστος δανεισμού της χώρας, λόγω της αναποφασιστικότητας της Κυβέρνησης, τη βαθύτερη ύφεση λόγω της απουσίας αναπτυξιακού σχεδιασμού, τις αισιόδοξες προβλέψεις για την εισροή πόρων από τα Κοινοτικά Ταμεία και για τη μείωση της φοροδιαφυγής.
Πολιτική, όμως, δεν ασκείται και αξιοπιστία δεν κερδίζεται, κυρίως σε περιόδους κρίσης, με έκκληση στο συναίσθημα, με υπονόμευση του εσωτερικού μετώπου, με αποφυγή της δημοσιότητας και των ανοικτών διαδικασιών στα δύσκολα.
Κερδίζεται με αξιόπιστες πολιτικές και υπεύθυνες συμπεριφορές.
Πολιτικές και συμπεριφορές που επιδεικνύει η σημερινή Αξιωματική Αντιπολίτευση, η Νέα Δημοκρατία.
Η Νέα Δημοκρατία, που έγκαιρα είχε προειδοποιήσει την Κυβέρνηση για τους κινδύνους που δημιουργεί η αναβλητικότητά της.
Η Νέα Δημοκρατία, που έμπρακτα είχε εκδηλώσει τη στήριξή της σε πρωτοβουλίες που κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση.
Η Νέα Δημοκρατία, που υπεύθυνα είχε καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις για την άμεση αντιμετώπιση της δυσμενούς κατάστασης.
Ένα άλλο, διαφορετικό, μίγμα οικονομικής πολιτικής.
Ο Πρόεδρος της Ν.Δ. κ. Σαμαράς είχε δηλώσει, όταν υποβλήθηκε το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης (14.01.2010), πως «η Ν.Δ. θα παρακολουθεί, βήμα προς βήμα, την εφαρμογή στην πράξη των κυβερνητικών δεσμεύσεων για τη μείωση του ελλείμματος και του χρέους, γιατί θεωρεί ότι η πλήρης και αξιόπιστη υλοποίησή τους θα στείλει τα αναγκαία θετικά μηνύματα, τόσο προς τις Βρυξέλλες, όσο και προς τις διεθνείς αγορές».
Σχεδόν μετά από 2 μήνες, όχι μόνο δεν έγινε τίποτα, αλλά υιοθετήθηκε και λάθος μίγμα οικονομικής πολιτικής.
Το μίγμα της πολιτικής που θέτει σε εφαρμογή, σήμερα, η Κυβέρνηση δεν μας βγάζει από την κρίση και θα απαιτήσει περισσότερα μέτρα.
Και η Ελλάδα δεν τα αντέχει. Χρειάζεται άλλο μίγμα πολιτικής.
Η κυβέρνηση μπορεί να μην το βλέπει. Εμείς το προτείνουμε, το προωθούμε και δίνουμε Ελπίδα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου