Θα παρουσιάσω ευθύς εξαρχής τη βασική μου
θέση. Αλεπάλληλες ελληνικές κυβερνήσεις έχουν
έντονα στηριχθεί στους Ελληνο-Αμερικανούς για
την προώθηση των ελληνικών ζητημάτων στις ΗΠΑ
και αυτό δεν έχει λειτουργήσει καλά κατά την άπο-
ψή μου.
Ο συγγραφέας αναλύει τους λόγους εξαι-
τίας των οποίων το ελληνοαμερικανικό λόμπυ
είναι σήμερα αποδυναμωμένο και ανίκανο ν’
ασκήσει επιρροή στην αμερικανική εξωτερική
πολιτική. Παράλληλα, προτείνονται εναλλα-
κτικοί τρόποι δράσης, προκειμένου να καταστεί
εφικτή η προσέγγιση της αμερικανικής κοινής
γνώμης και κατά συνέπεια της αμερικανικής
εξωτερικής πολιτικής. [σελ. 5-13]
Για να το θέσω διαφορετικά: ενώ το ελληνο-
αμερικανικό λόμπυ έφθασε μόλις πριν μια γενιά να
συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο ισχυρών που οργα-
νώθηκαν ποτέ στις ΗΠΑ, σήμερα είναι μια χάρτινη
τίγρη – αδύναμη, κουρασμένη, ανεπιτυχώς καθοδη-
γούμενη και γενικά αναποτελεσματική.
Μπορώ να σας δείξω πόσο αναποτελεσματική
είναι, πόσο λίγο λαμβάνεται υπόψη στους ισχυρούς
διαδρόμους της Ουάσιγκτον με την παράθεση ενός
παραδείγματος. Τον Μάρτιο του 2004, οι Ελληνο-
Αμερικανοί επικεφαλής οργάνωσαν ένα δείπνο
στην Ουάσιγκτον για τη συλλογή χρημάτων προς
ενίσχυση του προεκλογικού αγώνα του Τζορτζ
Μπους και συγκέντρωσαν 2,7 εκατομμύρια δολά-
ρια μέσα σε μια βραδιά. Ωστόσο, λίγες ημέρες μόλις
μετά την επανεκλογή του Μπους ως προέδρου των
ΗΠΑ, η αμερικανική κυβέρνηση ανακοίνωσε πως
στο εξής θα αναφέρεται στην Πρώην Γιουγκοσλα-
βική Δημοκρατία της Μακεδονίας με το ελληνικό
όνομα που προσπαθεί να οικειοποιηθεί, δηλαδή ως
Μακεδονία.
Αν ποτέ χρειαζόμασταν ισχυρές αποδείξεις
για το πόσο πολύ έχει μειωθεί η δύναμη του ελλη-
νο-αμερικανικού λόμπυ και πόσο λίγη επιρροή έχει
σήμερα, αυτό το ηχηρό χαστούκι στο πρόσωπο από
την κυβέρνηση Μπους αναμφίβολα θα τις παρεί-
χε. Ωστόσο, αυτό δεν επέφερε καμιά αλλαγή στην
στάση της Αθήνας, η οποία συνεχίζει να λαμβάνει
υπόψη της το ελληνοαμερικανικό λόμπυ ως το κύ-
ριο όπλο της στην προσπάθειά της να προωθήσει τα
ελληνικά συμφέροντα στις ΗΠΑ.
Θα ήθελα να κάνω μια μικρή παύση εδώ, για να
προβώ σε μία αποποίηση ευθυνών. Μου ζητήθηκε
να είμαι στην οργανωτική επιτροπή του δείπνου για
τη συγκέντρωση χρημάτων για τον Μπους και αρ-
χικά συμφώνησα, όμως σε κάποια από τις συναντή-
σεις έθεσα το ερώτημα: «Τι θα ζητήσουμε από τον
Μπους ως αντάλλαγμα για τη συγκέντρωση όλων
αυτών των χρημάτων;»
«Δεν μπορείς να ζητάς προκαταβολικά οποιο-
δήποτε αντάλλαγμα από τον Πρόεδρο των ΗΠΑ»,
μου είπε ένας από τους επί κεφαλής του δείπνου, ο
οποίος αρνήθηκε ακόμη και να ζητήσει μια συνάντη-
ση με τον Πρόεδρο κατά την οποία θα μπορούσαμε
να εκφράσουμε τις ανησυχίες μας.
Έτσι, δεν παρευρέθηκα στο δείπνο και δεν έκα-
να καμία συνεισφορά στην προεκλογική εκστρατεία
του Μπους και δεν νιώθω καμία ευθύνη για αυτό που
συνέβη στο θέμα της Μακεδονίας αμέσως μετά την
εκλογή του. Παρόλ’ αυτά ήμουν βαθιά αναστατω-
μένος από την απόφαση, επειδή ήταν μια δραματική
απόδειξη για το πόσο λίγη επιρροή έχουν οι Ελλη-
νο-Αμερικανοί στην Ουάσιγκτον αυτές τις ημέρες.
Δεν ήταν όμως πάντοτε έτσι. Οι Ελληνο-
Αμερικανοί δημιούργησαν ένα πανίσχυρο λόμπυ
μετά την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο και
κατάφεραν να πείσουν το Κογκρέσο να επιβά-
λει εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, μολονότι ήταν
μέλος του ΝΑΤΟ και μια χώρα με το μεγαλύτερο
στρατό μετά τις ΗΠΑ στη Συμμαχία.
Ως ανταποκριτής των Νιου Γιορκ Τάιμς κάλυ-
πτα εκείνα τα χρόνια ειδησεογραφικά την Τουρκία
και ξέρω πόσο σκληρά έπληξε εκείνο το εμπάργκο
τις τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις. Αν το εμπάρ-
γκο είχε κρατήσει λίγα χρόνια παραπάνω –και ανα-
τράπηκε με διαφορά μόλις δύο ψήφων–, τα τουρκικά
στρατεύματα θα είχαν αποχωρήσει από την Κύπρο
πριν από 25 χρόνια, επειδή είναι οι στρατιωτικές
δυνάμεις εκείνες που χαράσσουν την εξωτερική πο-
λιτική στην Τουρκία και όχι οι εκλεγμένες κυβερνή-
σεις.
Τι μεσολάβησε μεταξύ του πλήγματος του
εμπάργκο όπλων στην Τουρκία και την αναγνώριση
της ΠΓΔΜ ως «Μακεδονία» από την Ουάσιγκτον που
έκανε το ελληνο-αμερικανικό λόμπυ τόσο αναποτε-
λεσματικό και τη γνώμη των Ελληνο-Αμερικανών
τόσο ανίσχυρη; Στο κάτω-κάτω, οι περισσότεροι
από τους ηγέτες του ελληνο-αμερικανικού λόμπυ
του 1970 παραμένουν σε ηγετικές θέσεις ακόμη και
σήμερα.
Λοιπόν, αυτό είναι ένα από τα προβλήματα.
Πέτυχαν πολλά στην εποχή τους και τους οφεί-
λουμε ευγνωμοσύνη, ωστόσο είναι ακόμη εκεί και
είναι γερασμένοι και κουρασμένοι. Δεν μπορούν να
συγκεντρώσουν ενέργεια και να παράξουν ορμή
προκειμένου να επιτύχουν τις υπερβάσεις που απαι-
τούνται.
Μαζί με τους ηγέτες των Ελληνο-Αμερικανών
έχουν «γεράσει» και τα θέματα. Η Κύπρος, το Αι-
γαίο, το Πατριαρχείο, ακόμη και το ζήτημα της Μα-
κεδονίας, παραμένουν άλυτα πολύ καιρό τώρα και
είναι πλέον εξαιρετικά δύσκολο να οργανωθεί μια
ένωση των ελληνο-αμερικανικών οργανώσεων προ-
κειμένου να απαιτήσουν ανάληψη δράσης σε αυτά
τα ζητήματα.
Αυτό που χρειάζεται είναι νέο αίμα, νέες ιδέες
και νέες στρατηγικές, επειδή αυτή τη στιγμή είμαστε
δίχως ενέργεια και επιτυγχάνουμε λιγότερα στην
Ουάσιγκτον, όχι μόνο σε σύγκριση με την Τουρκία,
μια χώρα 74 εκατομμυρίων ανθρώπων, αλλά επίσης
και με την ΠΓΔΜ, μια χώρα μόλις 2 εκατομμυρίων
ανθρώπων.
Σήμερα αυτό που κάνουν εκείνοι είναι σωστό
και αυτό που κάνουμε εμείς λάθος. Το πρώτο πράγ-
μα είναι ότι δεν βασίζονται για τη δημιουργία λό-
μπυ και δημοσίων σχέσεων κυρίως στις εθνικές τους
ενώσεις στην Αμερική αλλά σε επαγγελματίες —τις
πιο ισχυρές εταιρίες για την δημιουργία επαφών και
δημόσιων σχέσεων στην Αμερική. Η Ελλάδα όμως
συνεχίζει να βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στις
ελληνο-αμερικανικές οργανώσεις για τη δημιουργία
επαφών και στα γραφεία τύπου των ελληνικών κυ-
βερνήσεων για τις σχέσεις με τα ΜΜΕ, με αποτέλε-
σμα να έχουμε φάει τα μούτρα μας και στα δύο, τόσο
στην Ουάσιγκτον όσο και στον έντυπο τύπο.
Έτσι, παραδείγματος χάριν, όταν τίθεται ένα
ζήτημα που αφορά άμεσα την Ελλάδα, όλοι οι
υπερασπιστές των ελληνικών θέσεων έχουν ονό-
ματα που τελειώνουν σε –ς, ονόματα όπως Athens
(Αθηνά), Ροσσίδης (Rossides) και Σπυρόπουλος
(Spyropoulos)— και οι Αμερικανοί που τους ακούν
δεν λαμβάνουν σοβαρά υπόψη τους αυτά που εκεί-
νοι υποστηρίζουν, διότι θεωρούν ότι είναι εθνικά
φανατισμένοι και ενδεχομένως όχι καλοί για την
προάσπιση των αμερικάνικων συμφερόντων.
Όταν πάλι υπάρχει κάποιο ζήτημα που αφορά
την Τουρκία, όλοι οι υπερασπιστές της τουρκικής
θέσης δεν έχουν ονόματα όπως Γκιουρζέλ (Gursel)
ή Καζάνογλου (Kazanoglou), αλλά ονόματα όπως
Brent Scowcroft και Robert Livingston, παραδοσια-
κά δηλαδή Αμερικάνικα ονόματα, έτσι ώστε αυτοί
που τους ακούν νιώθουν ότι οι απόψεις που προ-
βάλλουν είναι προς όφελος της Αμερικής, επειδή
ακριβώς τις υποστηρίζουν επιφανείς Αμερικανοί.
Δεν ισχυρίζομαι πως πρέπει να πάψουμε να
χρησιμοποιούμε Ελληνο- Αμερικανούς για την προ-
ώθηση των ελληνικών ζητημάτων. Έχουν να διαδρα-
ματίσουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο επειδή είναι συ-
μπαθείς και χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στις ΗΠΑ.
Αν ωστόσο θέλουμε να είμαστε αποτελεσματικοί
στην Αμερική, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αμερι-
κανικά όργανα επιρροής παράλληλα με τους Ελλη-
νο-Αμερικανούς.
Μπορώ να σας πω πόσο αποτελεσματικό
μπορεί να είναι αυτό από τη δική μου εμπειρία ως
υποστηρικτή των ελληνικών θέσεων. Δραστηρι-
οποιούμουν για σχεδόν 15 χρόνια στο ζήτημα της
προώθησης των βασικών δικαιωμάτων της ελληνι-
κής μειονότητας στην Αλβανία. Το 1994 ο πρόεδρος
της Αλβανίας τότε, Σαλί Μπερίσα, εξαπέλυσε μια
εκστρατεία φόβου και διώξεων εναντίον των πολι-
τών ελληνικής καταγωγής, η οποία περιλάμβανε με-
ταξύ των άλλων και τη σύλληψη πέντε ηγετών της
μειονότητας με ψεύτικες κατηγορίες προδοσίας. Ως
πρόεδρος της Πανηπειρωτικής Ομοσπονδίας τότε,
κάλεσα όλες τις ελληνο-αμερικανικές ενώσεις να
διαμαρτυρηθούν ενάντια στην επιχείρηση αυτή και
πράγματι βοήθησαν σημαντικά. Ωστόσο έκανα και
κάτι άλλο. Πήγα σε όλες τις μεγάλες οργανώσεις
ανθρωπίνων δικαιωμάτων στις ΗΠΑ— στο Παρα-
τηρητήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human
Rights Watch), στη Διεθνή Αμνηστία (Amnesty
International) κ.τλ.— και τους έπεισα να στείλουν
παρατηρητές στη δίκη των ελληνικής καταγωγής
ηγετών στην Αλβανία. Έπειτα πήρα τις αναφορές
που συνέταξαν αυτές οι οργανώσεις σχετικά με τη
δίκη και πήγα στις κορυφαίες εφημερίδες, περιοδι-
κά και τηλεοπτικά δίκτυα, προκειμένου να δημο-
σιοποιήσουν τη μη απονομή της δικαιοσύνης στα
Τίρανα. Η πληθώρα των άρθρων που παρήχθησαν
δημιούργησε ανησυχίες στην Ουάσιγκτον και η πί-
εση στον Μπερίσα έφθασε σε τέτοιο σημείο που ο
ίδιος αναγκάσθηκε να απελευθερώσει τους ηγέτες
της μειονότητας δέκα μήνες μετά τη σύλληψή τους.
Προκειμένου λοιπόν τα ελληνικά ζητήματα να
τύχουν ευνοϊκής μεταχείρισης στην Ουάσιγκτον, εί-
ναι κρίσιμο αυτά να τύχουν ευμενούς προσοχής από
τον αμερικανικό τύπο και αυτή τη στιγμή δεν τυγ-
χάνουν καθόλου προσοχής. Τον τελευταίο χρόνο,
για παράδειγμα, η εφημερίδα Νιου Γιορκ Τάιμς είχε
πέντε κύρια άρθρα και μονόστηλα που υποστήριζαν
τα τουρκικά ζητήματα και ούτε ένα που να υποστη-
ρίζει τα ελληνικά ζητήματα. Για να δείτε το μέγεθος
της επίδρασης που έχουν τέτοια δημοσιεύματα, επι-
τρέψτε μου να σας διηγηθώ το εξής περιστατικό: πριν
από μια δεκαετία προσπάθησα να κλείσω μια συνά-
ντηση με κάποιους μεσαίου βαθμού αξιωματούχους
του Υπουργείου Εξωτερικών, για να συζητήσουμε
τις ανησυχίες που είχα σχετικά με την πολιτική των
ΗΠΑ στα Βαλκάνια, και ούτε ένας δεν μπορούσε
να βρει χρόνο να με δει. Λίγο καιρό μετά, ωστόσο,
δημοσίευσα ένα μονόστηλο στην Ουάσιγκτον Ποστ
σχετικά με τα Βαλκάνια και η Υπουργός Εσωτερι-
κών Μαντλίν Ολμπράιτ μού τηλεφώνησε η ίδια αυ-
τοπροσώπως, με προσκάλεσε στην Ουάσιγκτον και
αφιέρωσε μία ώρα και δέκα λεπτά συζητώντας μαζί
μου τα ζητήματα που έθετα στο άρθρο.
Τα ελληνικά ζητήματα απουσιάζουν παντελώς
από τις εφημερίδες, τα περιοδικά και τα σοβαρά
έντυπα που διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο στη δι-
αμόρφωση της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής
και αυτό συμβαίνει εδώ και χρόνια. Μια από τις
αιτίες είναι πως τα ζητήματά μας έχουν χρονίσει
και είναι ήδη «παλιά νέα», όμως η κύρια αιτία είναι
το γεγονός πως αυτοί που τα υποστηρίζουν έχουν
αποτύχει να βρουν τρόπους που θα προσδώσουν
σ’ αυτά νέα προσοχή και ώθηση. Με άλλα λόγια,
υπάρχει έλλειψη δημιουργικότητας στην προώθηση
των ελληνικών θεμάτων στις ΗΠΑ, όπως επίσης και
έλλειψη ενέργειας.
Κατά τη γνώμη μου μια από τις πιο κρίσιμες
αβλεψίες είναι η αποτυχία μας να χρησιμοποιήσου-
με με οποιονδήποτε τρόπο μια τρομερή πηγή που
θα μπορούσε να μας προσφέρει μεγάλη ώθηση στην
προώθηση των θεμάτων μας: τους φιλέλληνες. Οι
φιλέλληνες μας βοήθησαν να κερδίσουμε την ανε-
ξαρτησία μας από τους Τούρκους και να επαναπα-
τρίσουμε τους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία στην
Ελλάδα τη δεκαετία του 1920 και επίσης μας παρεί-
χαν μεγάλη υποστήριξη μετά την καταστροφή του
Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου και του εμφύλιου
πολέμου που ακολούθησε. Ωστόσο, παρόλ’ αυτά
τους αγνοούμε εντελώς σήμερα. Δεν βρίσκονται σε
κανέναν από τους μεγάλους μας οργανισμούς, εκτός
από κάποιους που ανήκουν στους ΑΧΕΠΑ, και δεν
διαδραματίζουν κανένα ρόλο στις προσπάθειες για
την προώθηση των θεμάτων μας.
Από την άλλη πλευρά, ο κύριος οργανισμός
που προωθεί τα τουρκικά ζητήματα στην Αμερική
δεν αποκαλείται «Παγκόσμιο Συμβούλιο Απόδη-
μου Ελληνισμού» ή «Ενωμένο Τουρκικό Συνέδριο»
αλλά «Αμερικανοί Φίλοι της Τουρκίας» (American
Friends of Turkey) και είναι εγγεγραμμένοι σ’ αυτόν
περισσότεροι εκ γενετής παρά Τούρκικής καταγω-
γής Αμερικανοί.
Διατηρούμε μια απροθυμία να χρησιμοποιή-
σουμε μη-Έλληνες και αυτό κατά την άποψή μου μας
στοιχίζει τρομερά. Οι πρόγονοί μας ήξεραν την αξία
της χρήσης των φιλελλήνων για τη στήριξη ελλη-
νικών ζητημάτων, παρόλο που δεν ήταν τόσο καλά
μορφωμένοι όσο οι Ελληνο-Αμερικανοί σήμερα. Η
κύρια ομάδα προάσπισής τους από το 1923 έως τον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ονομαζόταν «Αμερικα-
νοί Φίλοι της Ελλάδας». Έχω ένα τεύχος περιοδικού
του 1943 του εν λόγω οργανισμού και στα στελέχη
και το διοικητικό συμβούλιο συμμετείχαν περισ-
σότεροι μη-Έλληνες παρά Έλληνες, διακεκριμένοι
επιστήμονες όπως ο George Chase του Χάρβαρντ,
Ομοσπονδιακοί Δικαστές όπως ο Learned Hand, Γε-
ρουσιαστές όπως ο Nicholas Roosvelt, ανθρωπιστές
όπως ο David Stevens του Ιδρύματος Ροκφέλερ,
και εκδότες όπως ο Paul Smith της εφημερίδας των
Χρονικών του Σαν Φραντζίσκο.
Είναι αλήθεια πως διαθέτουμε Ελληνο-
Αμερικανούς που έχουν επιτύχει ισάξια αναγνώ-
του Νίκολας Γκέιτζ
Παρασκευή 20 Μαΐου 2011
Πέμπτη 19 Μαΐου 2011
ΓΙΑΤΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΘΕΛΕΙ ΜΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΘΡΑΚΗ;; ΠΩΣ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΤΟ ΠΕΤΥΧΕΙ;; ΕΜΕΙΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ;;
Επί χρόνια γίνεται μία προσπάθεια ανάδειξης του Θρακικού προβλήματος, ενός εθνικού προβλήματος που όσο η Αθήνα αποφεύγει, τόσο αυτό γιγαντώνεται και απειλεί την εσωτερική ειρήνη και ασφάλεια των πολιτών της περιοχής.Επιχειρήσαμε, να αποδώσουμε τον στρατηγικό σχεδιασμό και την γενικότερη παρεμβατικότητα της Τουρκίας στην Θράκη, αναλύσαμε πλείστες όσες περιπτώσεις της μεθοδικής «εργασίας» που έχουν αναλάβει μυστικές υπηρεσίες της γείτονος Τουρκίας προκειμένου να αλλοιώσουν την πραγματικότητα και να «χτίσουν» με υπομονή όλα εκείνα τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» που μπορούν να στοιχειοθετήσουν σοβαρότατο πρόβλημα για τον χαρακτηρισμό της Ελληνικότητας της περιοχής.
Πολιτική ανικανότητα και αδικαιολόγητη δουλικότητα σε παροτρύνσεις ξένων. Εγκληματικά λάθη πολιτικών, ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, εξυπηρετήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά κυρίως η αδυναμία της Αθήνας να κατανοήσει την ευθύνη της προς την περιφέρεια, οδηγεί σήμερα τη Θράκη (και όχι μόνο) στις διαθέσεις εκείνων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα μακρόχρονο σχέδιο πολιορκίας και άλωσης ελληνικών περιοχών.
Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε, όσο πιο σύντομα γίνεται, να αποδείξουμε πως πλησιάζει πολύ επικίνδυνα η στιγμή εκείνη κατά την οποία ο Ελληνισμός θα τεθεί μπροστά σε τεράστια εκβιαστικά διλήμματα ως προς την Θράκη, αλλά και ως προς το Αιγαίο.
Εγνωσμένης αξίας ορυκτού πλούτου, η Θράκη, έχει ουσιαστικά παραδοθεί και λείπουν οι... υπογραφές για την δημιουργία μίας - εντός της Ελλάδος- περιοχής που θα λειτουργεί ως μόνιμο αγκάθι και με μεγάλους κινδύνους να μετατραπεί σε μία άτυπα κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή. Ζητάμε τον σεβασμό, την κατανόηση, την βοήθεια αλλά και την προσοχή όλων εκείνων των Ελλήνων που ενδιαφέρονται να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της Θράκης. Ευελπιστούμε πως αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε θα τύχει του δέοντος σεβασμού και της προσοχής που της αξίζει...
♣ Οι ειδικοί έχουν σημάνει συναγερμό
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ειδικοί επιστήμονες, αναλυτές γεωπολιτικής, διπλωμάτες, αλλά και ιστορικοί και κοινωνιολόγοι, έχουν ποικιλοτρόπως καταδείξει το μέγεθος του συνεχώς διογκούμενου προβλήματος, που λέγεται Θράκη. Οι φόβοι όλων πάντα ενέτειναν στο σοβαρότατο ενδεχόμενο μίας μικρής «επανάστασης» (σε πολιτικά πλαίσια ενισχυμένη από την διπλωματία της Άγκυρας) και αίτησης ανεξαρτησίας. Αργότερα, άρχισε να συζητείται σοβαρά το ενδεχόμενο Κοσοβοποίησης της Θράκης, αφού πληρούσε τα κριτήρια, αλλά είχε και τους ανθρώπους (π.χ. τούρκος πρόξενος Σαρνίτς) για να υλοποιήσουν ένα νέο Κόσοβο. Ίσως, το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (παρά τα όποια σημερινά οικονομικά της προβλήματα), ανάγκασε την Άγκυρα να «υποχωρήσει» σε περισσότερο ήπιες μεθόδους τουρκοποίησης της Θράκης.
♣ Γιατί η Τουρκία θέλει μία «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη»
Είναι γνωστό πως οι «δεξαμενές σκέψης» της Τουρκίας και οι γενικότερες στρατηγικές που ακολουθούνται από την τουρκική εξωτερική πολιτική, καθώς και από τις υπηρεσίες (κυρίως εθνικού ενδιαφέροντος) της γείτονος, έχουν «στοχεύσει» την Ελληνική Θράκη πριν από δεκαετίες. Ίσως και από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκο - Κεμαλικού κράτους, όταν τα Ελληνικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Ανατολική Θράκη χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα (ελέω συμφωνιών που υπέγραψε η τότε ελληνική κυβέρνηση).
Από τότε μέχρι σήμερα, έχoυν αποκαλυφθεί μία σειρά από θέματα (π.χ. χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο κ.α.) που διαθέτει η Θράκη. Όμως, το ότι αποτελεί το τμήμα σύνδεσης Ασίας και Ευρώπης, με δρόμους συγκοινωνιών, αλλά και ενέργειας, η περιοχή της Θράκης σήμερα μεταβάλλεται σε περιοχή ελέγχου ροής ενέργειας προς την Ευρώπη, καθιστώντας την στο εγγύς μέλλον (την αμέσως επόμενη δεκαετία) περιοχή που θα συγκεντρώσει βαριά βιομηχανία και σημαντικά οικονομικά και τραπεζικά κεφάλαια θα ζητήσουν να κατοικοεδρεύσουν σε αυτήν. Η Άγκυρα θέλει όχι μόνο να είναι παρούσα, αλλά να «διευθύνει» και να αποκομίσει τα μέγιστα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τα ανωτέρω.
♣ Πως μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Θράκη;
Το ερώτημα που σήμερα θα πρέπει να απαντηθεί είναι: μπορεί ειρηνικά να τεθεί θέμα δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης; Η απάντηση είναι πως είμαστε πολύ κοντά στο ενδεχόμενο αυτό. Αλλά όχι ακόμη. Εκτός αν κάποιοι αποφασίσουν να ρίξουν τις μάσκες της φιλίας τους επειδή θα πρέπει να επιταχύνουν τις. «δουλειές» τους στην Βαλκανική και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πότε όμως θα είναι δυνατό να υλοποιηθεί μία ανακήρυξη της Θράκης ως ανεξάρτητου κρατιδίου; Μα φυσικά, όταν αυτό το κρατίδιο θα πληρούσε τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» ενός κράτους, είναι η απάντηση. Δηλαδή να έχει:
. Ενιαίο, συμπαγές και αδιαίρετο γεωγραφικό χώρο
. Οργανωμένη Διοίκηση ή σύστημα αυτοδιοίκησης
. Υποτυπώδες σύστημα οικονομίας ή Τραπεζικό σύστημα
. Υποτυπώδες έστω σύστημα Υγείας
. Οργανωμένο σύστημα Παιδείας
. Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
Αυτά αποτελούν τα συστατικά στοιχεία αποτελούν την «μαγιά» για να γίνει ο εφιάλτης πραγματικότητα.
♣ Τι συμβαίνει σήμερα στη Θράκη;
Επειδή, λοιπόν, το «ψηφιδωτό» είναι πλέον μπροστά μας, καλό θα είναι να το αποκωδικοποιήσουμε και να το δούμε επιτέλους ολόκληρο, όπως έχει μέχρι σήμερα στηθεί από την Άγκυρα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών από την Αθήνα ή οι ευθύνες των εκάστοτε τοπικών αρχόντων της Θράκης, συνετέλεσαν τα μέγιστα ώστε ο κίνδυνος μεταβολής της Ελληνικής Θράκης σε περιοχή υπό άτυπη Ελληνική συγκυριαρχία να έχει μεγιστοποιηθεί σε βαθμό λίαν επικίνδυνο.
Δυστυχώς, είμαστε πολύ κοντά στο να ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα μας στερήσουν ως χώρα το αναφαίρετο δικαίωμα να ονομάζουμε την Θράκη αμιγώς Ελληνική και περιοχή υπό πλήρη Ελληνική κυριαρχία.
Και αυτή η ομιχλώδης κατάσταση έχει δημιουργηθεί λόγω μηδενικής μέριμνας και έλλειψης μακροχρόνιου σχεδιασμού εκ μέρους των Αθηνών. Οι εκάστοτε προσωπικές πολιτικές υπουργών, βουλευτών, Νομαρχών και Δημάρχων, κατάφεραν να αποδομήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να παραχωρήσουν σοβαρά δικαιώματα στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Άγκυρας και τους εκάστοτε πρακτορίσκους και ανθυπρακτορίσκους της ΜΙΤ και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που διαφεντεύουν πλέον σε μεγάλες περιοχές με μουσουλμανικό πληθυσμό.
Η εφήμερη δόξα κάποιων πολιτικών ή οι μακροχρόνιοι σχεδιασμοί τους για ανέλιξη στην πολιτική, δυστυχώς, έχει ως αντίκρισμα την ίδια την Θράκη. Η ψήφος έχει καταστεί ναρκωτικό για τους πολιτικούς, που δεν διστάζουν να το καταναλώνουν σε υπέρμετρες δόσεις, προκειμένου να ικανοποιήσουν την πολιτική τους ματαιοδοξία, αγνοώντας ηθελημένα τις επιπτώσεις της «δουλικότητας» που απαιτείται ως «αντίδωρο». Μάλιστα, όπως θα καταδείξουμε στη συνέχεια ο περίφημος «Καλλικράτης» αποτελεί το καλύτερο δυνατό δώρο προς την κατεύθυ νση πιθανότατης (απ)αίτησης ανεξαρτησίας της Θράκης. Ένα δώρο, που χαρακτηρίζεται ως αυτοκτονικός ιδεασμός του νομοθέτη ή κενότητα πολιτικής και εθνικής ευθύνης του πολιτικού συστήματος. Αργά, αλλά σταθερά, με ευγενικές «χορηγίες» από την Αθήνα, από την Άγκυρα αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ, η Θράκη είναι ένα σχεδόν βήμα πριν «σκάσει» σαν βόμβα, με άγνωστα αποτελέσματα.
♣ Σύστημα Αυτοδιοίκησης (υπάρχει ήδη)
Ο «Καλλικράτης» παρέχει τοπική αυτοδιοίκηση, με δομημένη ιεραρχία. Μέσα από ένα νομοσχέδιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση και χωρίς προφανώς οι σχεδιαστές του να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν τους την εθνική ιδιαιτερότητα της Θράκης, κατέστη δυνατό να παραχωρηθεί το «δικαίωμα» σε φανατικούς τουρκόφρονες, πιστούς υπηρέτες του εκτουρκισμού της Θράκης, να αναλάβουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε συγκεκριμένες περιοχές που συνορεύουν μεταξύ τους. Τι θα κάνει άραγε ο «σοφός νομοθέτης» εάν αύριο δηλώσουν όλοι αυτοί οι τουρκόφρονες - προσφάτως εκλεγέντες- δήμαρχοι, ότι νιώθουν τούρκοι και ασκούν το καθήκον τους ως τούρκοι πολίτες; Μπορεί άραγε ο «νομοθέτης» να κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει για τη Θράκη μία ενιαία τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν είναι φίλα προσκείμενη στο Ελληνικό Σύνταγμα και στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση; Ας θεωρήσουμε, όμως, πως απλώς ο νομοθέτης έκανε λάθος και δεν υπολόγισε παραμέτρους που του ήταν άγνωστες. Το λάθος όμως, του νομοθέτη δυστυχώς, επεκτείνεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα όργανα του τουρκισμού στην Θράκη.
Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ήδη μία άτυπη κυβέρνηση, που έχει ορκιστεί στον Εχίνο Ξάνθης, μέλη της οποίας είναι όλοι οι πρώην και νυν μουσουλμάνοι βουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων. Η άτυπη κυβέρνηση δρα με την «βιτρίνα» της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας Τούρκων Δυτικής Θράκης» και έχει άμεσες σχέσεις με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Μάλιστα, τελευταία, με την ευγενική χορηγία του τούρκου προξένου, και την επιμέλεια της άτυπης αυτής κυβέρνησης των «τούρκων» της Θράκης, έχει ξεκινήσει μία καταιγίδα δημιουργίας «τουρκικών συλλόγων» (κυρίως πολιτιστικών, που βάζουν ιστορικά θεμέλια τουρκικού πολιτισμού στην περιοχή, διαστρεβλώνοντας την ιστορία αλλά και οικειοποιούμενοι ως τουρκικό τον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό των μουσουλμάνων της περιοχής), που διασπείρονται στην ορεινή Θράκη αλλά και στο νοτιοανατολικό πεδινό τμήμα του νομού Ροδόπης.
Μία ευρεία γεωγραφική περιοχή, αυτοδιοικούμενη, με επίπεδα τοπικής αλλά και κεντρικής διοίκησης, ήδη υπάρχει, ελέω Καλλικράτη. Κάποιοι στην Αθήνα είτε δεν υπολόγισαν σωστά τις εξελίξεις, είτε τις υπολόγισαν με λάθος «μέτρα» και «σταθμά». συνεχίζοντας τα λάθη εις βάρος της Θράκης και του Ελληνισμού.
♣ Ενιαία γεωγραφική περιοχή (υπάρχει ήδη)
Μέσω του Καλλικράτη, το πολιτικό έγκλημα των Αθηνών στην Θράκη, γιγαντώθηκε. Μέσα από παράξενες μεθοδεύσεις (πολλοί μίλησαν για συμφωνίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και φανατικών τουρκοφρόνων) και επιλογές, κατέστη δυνατό να εκλεγούν 3 μουσουλμάνοι δήμαρχοι σε 3 Δήμους της Θράκης (δήμος Γλαύκης στην Ξάνθη, δήμος Ιάσμου και δήμος Φιλύρας στην Ροδόπη), σε γειτονικούς γεωγραφικά δήμους, στην ορεινή Θράκη, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μία ενιαία - εκτεταμένη γεωγραφικά κατά μήκος σχεδόν ολόκληρης της ορεινής Θράκης - περιοχή, που κατοικείται σχεδόν ολοκληρωτικά από μουσουλμάνους και ελέγχεται αποκλειστικά από το τουρκικό προξενείο και τους ανθρώπους του!!!
Αν αυτό σε κάποιους θυμίζει γκέτο, θα τολμούσα να συμπληρώσω πως ίσως θα έπρεπε να μην παραμείνουν μόνο σε αυτή την εικόνα, αλλά στην σημασία που αυτή η εκτεταμένη ομοιογενών χαρακτηριστικών περιοχή μπορεί να πάρει. Να σημειωθεί, βέβαια, πως στη νότια Βουλγαρία έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα οι φιλοτουρκικές τάσεις, αφού η δράση των τουρκικών υπηρεσιών εκεί είναι ιδιαίτερα έντονη και έχουν ήδη δημιουργηθεί εντάσεις με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας. Μία ακόμη ευρύτερη περιοχή τουρκοφρόνων ή μουσουλμάνων εξαρτώμενων από τουρκόφρονες, δημιουργεί αυτόματα σημαντική «πληγή» για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Όμως, για να συμβεί αυτό έπρεπε πρώτα να γίνει ο δικός μας «Καλλικράτης», και στη συνέχεια θα πρέπει να πραγματοποιηθούν και άλλα απαραίτητα «δομικά στοιχεία».
Τα λάθη των Ελλήνων πολιτικών, δείχνουν να επηρεάζουν και την Βουλγαρία, αφού καταφέρνουν να διογκώσουν ένα πρόβλημα που έρχεται επάνω μας, με μεγάλη ταχύτητα. Το Θρακικό πρόβλημα είναι ήδη εδώ, άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν ή να το δούνε. Το ειρωνικό είναι πως το «Θρακικό Πρόβλημα» είναι εδώ εξαιτίας της ανυπαρξίας βούλησης, σχεδιασμού ή της φιλοπατρίας Ελλήνων πολιτικών, που στάθηκαν πολύ μικροί έως ανίκανοι να αντιληφθούν πως παρέδιδαν και παραδίδουν τα υλικά ανεξαρτητοποίησης της Θράκης.
♣ Αυτοδύναμη οικονομία (υπάρχει ήδη)
Σε όσους ζούνε στην Θράκη ή σε όσους θέλησαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν, έχει ήδη γίνει απολύτως σαφές πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός λειτουργεί σε καθεστώς γκέτο. Και αυτή η λειτουργία σε ένα πολύ μεγάλο της μέρος αφορά την οικονομία. Έτσι, υπάρχουν μουσουλμάνοι έμποροι που έχουν προϊόντα μόνο για μουσουλμάνους, ενώ είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο κατά το οποίο μουσουλμάνος θα αγοράσει από κατάστημα χριστιανού (οι χριστιανοί αγοράζουν από όπου τους αρέσει, ενώ οι μουσουλμάνοι αγοράζουν μόνο από μουσουλμάνους!!!). Υπάρχουν μουσουλμάνοι οικοδόμοι - εργολάβοι (απορίας άξιο πως αναπτύσσονται οικονομικά, όταν καταγγέλλουν την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για δημιουργία προβλημάτων στην ανάπτυξη, για άνιση αντιμετώπιση από το νόμο κ.α.) που δίνουν εργασία μόνο σε μουσουλμάνους εργάτες. Να σημειωθεί επίσης πως η φωτογραφία του Κεμάλ μπαίνει στα εγκεκριμένα από το τουρκικό προξενείο καταστήματα, τα οποία με αυτόν τον τρόπο κάνουν «χρυσές δουλειές».
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, αλλά και το βάθος της οικονομικής διείσδυσης, δύναμης και ανεξαρτησίας που ήδη υπάρχει στους μουσουλμάνους της Θράκης (αιτία γι αυτό υπήρξε σειρά τραγικών λαθών της Αθήνας) σημειώνεται πως δεν είναι μόνο η εμπορική οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται (έστω και σε καθεστώς οικονομικού γκέτο). Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες των μουσουλμάνων (πλην ελαχίστων ηρωικών εξαιρέσεων που δεν διστάζουν να τα βάλουν με το «σύστημα του προξενείου» αμφισβητώντας την «βοήθεια» που αυτό μπορεί να τους παρέχει).
Σαν παράδειγμα, της άνθησης αυτής της κλειστής οικονομίας, αρκεί να αναφερθεί ένα γεγονός που συνέβη σε τράπεζα της Ξάνθης κατά την είσοδο του ευρώ στην οικονομική καθημερινότητά μας. Ένας γέροντας πομάκος επισκέφθηκε την τράπεζα με ένα τσουβάλι δεκαχίλιαρα και όταν είδε τι του έδωσαν απογοητεύτηκε. Μέχρι τότε, πολλοί μουσουλμάνοι της Θράκης επένδυαν τα χρήματά τους στην Τουρκία, αλλά μετά από κάποια γεγονότα απαγωγών και ουσιαστικής απώλειας των επενδύσεών τους, αποφάσισαν (τουλάχιστον) την παύση επενδύσεων στην επικίνδυνη για επενδύσεις «μητέρα πατρίδα».
Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα ένας μεγάλος όγκος χρημάτων των μουσουλμάνων της Θράκης βρίσκεται σε σεντούκια. Αυτά τα χρήματα θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί η τουρκικών συμφερόντων Ziraat Bank, αλλά και οι τούρκοι επιχειρηματίες που σκοπεύουν να «επενδύσουν» στην Θράκη. Η Τουρκία σκοπεύει να «αγοράσει» τη Θράκη με βοήθεια που θα πάρει από τα χρήματα των Ελλήνων μουσουλμάνων. Και αν δεν καταφέρει σήμερα να τους πάρει τα χρήματα, η παρουσία της Άγκυρας στη Θράκη τους υπόσχεται πως αύριο θα τους πάρει την γη που κατέχουν. Γιατί; Μα, αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται να καλύψει το ήδη υπάρχον κενό απέναντι στους πολίτες της, η πολιτική της γείτονος θα έρθει ως φυσικός κανόνας, να συμπληρώσει τα αθηνοκεντρικά κενά.
Η πρόσφατη οικονομική τάση, με τις επισκέψεις τούρκων επιχειρηματιών στην Θράκη, δημιουργεί μία παράξενη δυναμική στην τοπική οικονομία. Δεν είναι μόνο τα έπιπλα τουρκικής κατασκευής, αλλά κυρίως η μεταφορά τουρκικών βιοτεχνιών (κυρίως στην Κομοτηνή), που θα αγκαλιάσουν» τους μουσουλμάνους της Θράκης, θα τους δώσουν δουλειά και θα αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία - εξάρτηση στην διαβίωσή τους.
Μήπως θα ήταν καλύτερα οι κομπορημονούντες οικονομολόγοι των ΕΒΕ να υπολογίσουν και κάποιες άλλες παραμέτρους των σχεδιασμών ανάπτυξης που ονειρεύονται; Πώς είναι δυνατόν οι «ειδικοί» να μην βλέπουν πως μέσω των σημερινών τους σχεδιασμών πρόκειται να επηρεάσουν (σε εκβιαστικό βαθμό μάλιστα) τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς πολίτες της Θράκης;
♣ (Απορία συντάκτη: Γιατί έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα οι τούρκοι βιομήχανοι, όταν το κόστος εργασίας στην Τουρκία είναι πολύ μικρότερο; Ποιός μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, χωρίς να εικάσει κάποια έστω και υφέρπουσα επιθετική κίνηση της Άγκυρας;)
Η δημιουργία μίας (έστω υποτυπώδους) οικονομικής κίνησης που θα βασίζεται σε μικρής και μέσης εξαγωγικής μορφής βιοτεχνία ή βιομηχανία, είναι ένα ακόμη «δομικό στοιχείο» δημιουργίας μίας ανεξάρτητης Θράκης. «δομικό στοιχείο» που η οικονομική και πολιτική ελίτ το προσφέρει με πλατιά χαμόγελα στον Ταγίπ Ερντογάν, στον Αχμέτ Νταβούτογλου και στον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, που εργάζονται μεθοδικά στα πλαίσια του νέο-οθωμανισμού και της δημιουργίας μίας μεγάλης Τουρκίας που θα «πατάει» στα Βαλκάνια. Η πρόσφατη συνάντηση στην Κομοτηνή, όπου οι τούρκοι επιχειρηματίες εκδήλωσαν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για αγορά και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων βιοτεχνιών και βιομηχανιών στην Ροδόπη, αποτελεί την μέγιστη απόδειξη της οικονομικής παράδοσης - μεταβίβασης της Θράκης σε τουρκικά χέρια.
Η ανάπτυξη ενός οικονομικού πόλου, που θα έχει άμεση και αμέριστη, χρηματική και πολιτική στήριξη από την Άγκυρα, είναι ήδη γεγονός. Η οικονομική εξάρτηση του μουσουλμανικού στοιχείου θα σημάνει την αυτόματη πολιτική χειραγώγησή του.
Τί έχει να απαντήσει η Αθήνα σε αυτό; Πρόκειται για ένα ακόμη επικίνδυνο λάθος που προστίθεται στα προηγούμενα; Ένα ακόμη μοιραίο λάθος, που παραδίδει την τοπική οικονομία σε φορείς που εδράζονται στην Τουρκία και οι οποίοι ασφαλώς δεν ενδιαφέρονται για τα Ελληνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα!!! Μήπως όμως θα έπρεπε να αναφερόμαστε ξεκάθαρα σε τουρκική «εισβολή»;
Σαν παράδειγμα αναφέρεται καθαρά για ιστορικούς σκοπούς και από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τ ι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά. Εντάξει, λοιπόν, ας το προσμετρήσουμε κι αυτό σαν ένα ακόμη λάθος.
♣ Τραπεζικό σύστημα (υπάρχει ήδη)
Η ύπαρξη της τουρκικών συμφερόντων τράπεζας Ziraat Bank στην Θράκη, με υποκαταστήματα στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, αποτελεί σήμερα τον συνεκτικό κρίκο της ήδη γκετοποιημένης οικονομίας των μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι, δε, απολύτως βέβαιο πως όταν χρειασθεί θα κληθεί να παίξει τον οργανωτικό ρόλο σε μία νέα ανεξάρτητη οικονομία, αφού θα συγκεντρώνει το αποκλειστικό ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του νέου ανεξάρτητου κράτους.
Οπότε, η αδειοδότηση λειτουργίας της στην Θράκη, ήταν μάλλον το αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας εκείνου που συμφώνησε και υπέγραψε για την ύπαρξη της Ziraat Bank σε μία ευαίσθητη εθνικά περιοχή.
Η Ziraat Bank σήμερα στηρίζει την δημιουργία και της λειτουργίας μίας ανεξάρτητης οικονομίας, αποκλειστικά από και προς μουσουλμάνους, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν πολιορκητικός κριός ισχύος στην ήδη καταρρέουσα (λόγω τεράστιων ευθυνών των κυβερνήσεων της χώρας, που εγκατέλειψαν και εν μέρει - εμμέσως κατέστρεψαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που τόλμησαν να αναπτυχθούν σε ολόκληρη την περιφέρεια της Αν. Μακεδονίας και Θράκης) τοπική οικονομία. Το κύμα δανειοδοτήσεων, αλλά κυρίως η αγορά γης από μουσουλμάνους μέσω της Ziraat Βank, αποτελεί μία εν δυνάμει απειλή αλλαγής ιδιοκτησίας γης. Και κάτι τέτοιο, είναι δυνατόν να μεταβάλει τον γεωγραφικό εθνικό χάρτη, με άγνωστα αποτελέσματα σε περίπτωση που γίνει επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης. Μία συνθήκη στην οποία γίνεται σαφέστατη αναφορά σε πληθυσμιακή και ιδιοκτησιακή ανωτερότητα, με βάση την οποία η σημερινή Θράκη (δυτική Θράκη) δόθηκε στην Ελλάδα.
Ενώ σήμερα η Ziraat Bank έχει ένα σαφή προσανατολισμό, είναι απολύτως βέβαιο πως την επαύριο θα αλλάξει χαρακτηριστικά, θα επαναπροσανατολισθεί και θα μπορεί άνετα να μεταβληθεί σε «εθνική τράπεζα» της ανεξάρτητης τουρκικής Θράκης. Είναι σαφές πως με βάση τις ήδη υπάρχουσες οικονομικές συναλλαγές, θα μπορεί να αποδεχθεί μία έκκληση - αίτηση των τουρκοφρόνων, για να δημιουργήσει τον οικονομικό κορμό και να λειτουργήσει σαν κύριος φορέας οικονομικής σύνδεσης με άλλα κράτη. Η τουρκικών συμφερόντων τράπεζα δεν ήρθε στην Θράκη για να δώσει δάνεια, αλλά για να πάρει ισχύ και να καλύψει (σχεδόν αποκλειστικά) τις αυξημένες οικονομικές δραστηριότητες που επίκειται να αναπτυχθούν από την διέλευση των αγωγών ενέργειας και την ταυτόχρονη έλευση μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή.
Η αυξημένη δυναμική, η τεχνογνωσία και οι καλές σχέσεις με τον τοπικό μουσουλμανικό πληθυσμό, θα καταστήσουν την Ziraat Bank σε παίκτη ισχύος. Τι επεκτάσεις οικονομικές και πολιτικές μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη; Δυστυχώς, για την Ελλάδα, τις χειρότερες, αφού η Ελληνική οικονομία θα βρεθεί έξω από την «πίτα» ή θα αναγκαστεί να αποδεχθεί να μοιραστεί την «πίτα» που λέγεται Θράκη!!! Και τα λάθη της Αθήνας, απλώς συνεχίζονται.
♣ Υποτυπώδες -έστω- σύστημα Υγείας (υπολείπεται)
Η λειτουργία ενός κράτους (ή η αίτηση για ίδρυση ενός κρατιδίου - μορφώματος) απαιτεί σαφείς υπάρχουσες υποδομές. Μέσα σε αυτές τις απαιτητές υποδομές είναι και η παροχή του αγαθού της Υγείας. Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει δημιουργηθεί κάποια νοσηλευτική μονάδα, τουρκικών συμφερόντων, στην Θράκη, οι πληροφορίες που υπάρχουν γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, είναι ανησυχητικές για την Ελληνική πλευρά.
Μέσα στα πλαίσια των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων και της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης (και οικονομικών δραστηριοτήτων) ανάμεσα στις δύο χώρες, τούρκοι επιχειρηματίες συνοδευόμενοι από γιατρούς, έχουν ήδη επισκεφθεί τον ορεινό όγκο των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, συλλέγοντας στατιστικές πληροφορίες για θέματα υγείας και ασθενειών των κατοίκων των περιοχών αυτών. Μάλιστα, έδωσαν διαβεβαιώσεις στους κατοίκους του Εχίνου (Ν. Ξάνθης) πως πρόκειται να λειτουργήσουν πλήρεις ιατρικές κλινικές μονάδες (μικρά ιδιωτικά νοσοκομεία) πολύ σύντομα!!!
Στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, τούρκοι επιχειρηματίες επισκέφθηκαν την πόλη της Κομοτηνής σε μία προσπάθεια συνεργασίας με τον τούρκο πρόξενο προκειμένου να εξευρεθεί οικόπεδο που θα μπορέσει να φιλοξενήσει μία μεγάλη ιδιωτική ιατρική μονάδα (νοσοκομείο), η οποία θα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο νομό Ροδόπης. Οι πληροφορίες ανέφεραν μάλιστα την επιθυμία των τούρκων επιχειρηματιών η νοσοκομειακή αυτή μονάδα να διαθέτει και ελικόπτερα για αερο-διακομιδή των ασθενών (ιδιαίτερα της ορεινής Ροδόπης).
Σήμερα, υπάρχει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων ιατρών, οι οποίοι σε ένα ποσοστό περίπου 99% έχουν σπουδάσει ιατρική στην Τουρκία. Η επιστημονική τους δραστηριότητα στέφεται με επιτυχία αφού έχουν ως ασθενείς - πελάτες περίπου το 90% των μουσουλμάνων. Ακόμη και ο ευαίσθητος χώρος της Υγείας έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο. ενώ στα πλαίσια της ισονομίας και ισοπολιτείας, διορίζονται σε δημόσιους οργανισμούς υγείας, με την βοήθεια πολιτικών (χριστιανών και μουσουλμάνων) παραβιάζοντας την «σειρά» ή και τις «προϋποθέσεις» που απαιτούνται. Σε περίπτωση που αύριο τεθεί αίτημα δημιουργίας ενός ιδιωτικού νοσοκομείου τουρκικών συμφερόντων, εμείς θα μπορούνε να πούμε πως απλώς ένα ακόμη κομμάτι της «αλυσίδας» μπήκε στη θέση του, ένα ακόμη «λάθος» έχει γίνει στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας και των καλών σχέσεων. Και η ζωή συνεχίζεται, στην. υγεία των κορόιδων.
♣ Οργανωμένο σύστημα Παιδείας (είναι σχεδόν έτοιμο) και κοινή γλώσσα εκπαίδευσης η τουρκική (αναγνωρίστηκε)
Στο σημείο αυτό το «έγκλημα» είναι παλιό. Μετράει δεκαετίες, περισσότερο από μισό αιώνα, όταν η Ελληνική κυβέρνηση (1954) αποφάσισε να παραβιάσει εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων την Συνθήκη της Λοζάνης, αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα. Μάλιστα, φρόντισε ο τότε υπουργός Παιδείας να στείλει έγγραφο σε όλα τα σχολεία της Επικράτειας που υπήρχαν μουσουλμάνοι, μέσω του οποίου ζητούσε την διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση των τούρκων μαθητών.
Έτσι, η λέξη «Τούρκος» μπήκε στο υπουργείο Παιδείας. Την επόμενη χρονιά, η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε να ανταποδώσει την ευγενική κίνηση της Ελλάδας, οργανώνοντας μία δίχως προηγούμενο επίθεση κατά των Ελλήνων της Πόλης (τα γνωστά αίσχη του τουρκικού παρακράτους, Σεπτεμβριανά).
Από τότε, μέχρι σήμερα, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και οι αναίτιες παραχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς άρχισαν να δημιουργούν τις βάσεις για ένα ανεξάρτητο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα εντός της Ελλάδας! Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία, Μειονοτικά Ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια, με δασκάλους «προσοντούχους» (άγνωστο τι προσόν διέθεταν πέρα από τη γνώση της τουρκικής γλώσσας και τις πολύ καλές τους επαφές με την Άγκυρα), καθηγητές από την Τουρκία και πάντοτε υπό Τουρκική διεύθυνση!!!
Το έγκλημα της Ελληνικής πολιτείας ήταν συνεχές, αφού φρόντισε να υποβιβάσει (με τις εντολές ειδικές - διακριτικής διαχείρισης, όπως φαίνεται στο έγγραφο που παρατίθεται, έτους 1954) τους μαθητές, παραδίδοντάς τους σε δασκάλους και καθηγητές που είχαν ελάχιστη διάθεση και μπορούσαν να εργάζονται όποτε και όπως ήθελαν, αφού ο έλεγχος για την πρόοδο των μαθητών ήταν σχεδόν μηδενικός.
Το έδαφος ήταν πρόσφορο, προκειμένου να εργαστούν οι «προσοντούχοι» και οι εκ Τουρκίας εκπαιδευτικοί με πολύ άνεση στον εκτουρκισμό των συνειδήσεων των μαθητών. Την οριστική πέτρα στο στρεβλό οικοδόμημα έβαλε ο Γιώργος Παπανδρέου που ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε την ειδική πριμοδότηση -με ένα σύστημα ποσόστωσης- των μουσουλμάνων (σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1954, τούρκων) μαθητών προκειμένου να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Βέβαια, η απόφαση αυτή είχε σαν αιτιολογικό να σταματήσει ή έστω να μειώσει την μετακίνηση των μουσουλμάνων μαθητών στην Τουρκία, προκειμένου να σπουδάσουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα ήταν η ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα επαναφοράς σε φυσιολογική λειτουργία του συστήματος εκπαίδευσης των μουσουλμάνων μαθητών. Δια χειρός Παπανδρέου, λοιπόν, η κάκιστη απόδοση των εκπαιδευτικών, αλλά και του λανθασμένου συστήματος εκπαίδευσης, επιβραβευόταν με ειδική βαθμολογία και με λίγη τύχη κάποιος που στις εξετάσεις έπαιρνε βαθμό 4 (με άριστα το είκοσι) σπούδαζε από δικηγόρος μέχρι γιατρός!!!
Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (γνωστή ως ΕΠΑΘ) λειτουργούσε πάντα με χαμηλά κριτήρια αξιολόγησης και παρήγαγε δασκάλους (πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλειστικά για μειονοτικά δημοτικά σχολεία) που η απόδοσή τους εξαρτώνταν μόνο από την διάθεσή τους να διδάξουν. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, με έναν δεύτερο μισθό από την Άγκυρα, δίδασκαν τον τουρκισμό, ενώ σε αρκετές περιπτώσει ς προβιβάζονταν σε ιμάμηδες (ποιος είπε ότι η θρησκεία δεν μοιράζει χρήμα;) ή ακόμη και σε «μάγους» που «διάβαζαν», «ξόρκιζαν», έκαναν μάγια. φυσικά με το αζημίωτο. Το σύστημα της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο μεγαλείο του!!!
Όταν έγινε γνωστό πως το πρόβλημα που ουσιαστικά αντιμετώπιζε η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων ήταν η πολυγλωσσία (οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι και μιλούσαν τρεις γλώσσες: την μητρική Πομακική, την Τουρκική και την Ελληνική) στην οποία αναγκάζονταν οι μαθητές να ζούνε, η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για να δοθεί κάποια λύση στο φυσιολογικό πρόβλημα να μιλάς την μητρική σου γλώσσα, να διδάσκεσαι στην Ελληνική και υποχρεωτικά -και τελείως αναίτια- στην Τουρκική. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα.! Μέσα από τα καλοπληρωμένα αυτά ειδικά ερευνητικά προγράμματα εμφανίστηκε και η κυρία Δραγώνα, η οποία τελικά κατέθεσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τη σειρά του απεφάνθη πως η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων θα γίνεται σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Τουρκικά), εξαφανίζοντας -κυριολεκτικά- από τον γλωσσολογικό χάρτη την Πομακική γλώσσα και παραδίδοντας ουσιαστικά τους Πομάκους στην αγκαλιά της Άγκυρας!
Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη στο τέλος του 2010, και θεωρείται μοναδικό στην παγκόσμια κοινότητα, αφού ένα υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να εξαλείψει την ιστορία, τον πολιτισμό, την γενικότερη κουλτούρα και την γλώσσα μίας πληθυσμιακής ομάδας, εντάσσοντάς την εθνολογικά μέσα σε μία άλλη υποδεέστερη αριθμητικά τοπική πληθυσμιακή ομάδα. Και το κριτήριο της ανώμαλης αυτής συγχώνευσης ήταν το θρήσκευμα, που ενώ αποτελεί ευαίσθητο μη δημοσιοποιήσιμο προσωπικό δεδομένο, γίνεται ισοπεδωτικό εθνολογικό κριτήριο.
Με ποια λογική συνέβη αυτό; Ίσως με την λογική της κυρίας Δραγώνα, ίσως με την λογική της κυρίας Διαμαντοπούλου, ίσως με την λογική της Άγκυρας και των φερέφωνων (βλ. Ανεξάρτητη Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης) που διατηρεί εντός της Ελληνικής Θράκης. Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, κατάφεραν να αλωθούν από την Τουρκική γλώσσα, ενώ σοβαρές πιέσεις πλέον δέχεται και η εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία (δίγλωσσα), ενώ ήδη άρχισαν οι «φωνές» από τους γνωστούς κύκλους τουρκοφρόνων της Θράκης, που θέλουν τουρκικό Πανεπιστήμιο. Πληροφορίες αναφέρουν πως εδώ και ένα χρόνο γίνεται έρευνα για την ανεύρεση του κατάλληλου χώρου - οικοπέδου στην πόλη της Κομοτηνής.
Αν λοιπόν σκεφτούμε πως η εξέγερση των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησε έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Αλβανικού Πανεπιστημίου, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί η κλίμακα της Τουρκικής Εκπαίδευσης, καλυπτόμενη σε όλες τις βαθμίδες, εντός της Θράκης. Και πάλι, μέσα στο πνεύμα της κατανόησης, των δικαιωμάτων για προσέγγιση στην παιδεία, ίσως μας οδηγεί σε ένα τεράστιο λάθος. Μόνο που έρχεται να προσμετρηθεί σε άλλα, ήδη υπάρχοντα λάθη. Και, δυστυχώς, ιστορικά αποδεικνύεται πως η Παιδεία αποτελεί μία ιδανική βάση για δημιουργία εθνικών συνειδήσεων, όταν γίνεται εργαλείο σε χέρια ανθρώπων που δεν αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση με σεβασμό, αλλά ως πολιτικό εργαλείο. Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών (λίγο πριν την ολοκλήρωσή της)
Από τα όσα μέχρι στιγμής αναφέρθηκαν εξάγεται το συμπέρασμα πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης οδηγούνται συστηματικά σε έναν εκτουρκισμό με την πλήρη συναίνεση της Ελληνικής Πολιτείας. Η Παιδεία, δυστυχώς, συμβάλει τα μέγιστα στην δημιουργία κοινής εθνικής πεποίθησης ή στην περίπτωση της Θράκης, συμβάλει στην στρέβλωση της πραγματικότητας και στην δημιουργία αμφιβόλων εθνικών συνειδήσεων. Στο σημείο αυτό, ακριβώς, παρεμβάλλεται η οικονομία, οι μικρο-κοινωνίες που αναπτύσσονται κυρίως σε χωριά, το θρήσκευμα, αλλά και η δημιουργία έντονης πλην τεχνητής αντιπαλότητας. Οι συνεχείς αναφορές σε τούρκους πολίτες εντός της Ελλάδας, ακόμη και από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, από μουσουλμάνους βουλευτές που ενώ εκλέγονται ως Έλληνες πολίτες και υποτίθεται πως υπηρετούν την κοινωνία των πολιτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δηλώνουν απερίφραστα πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την «μητέρα πατρίδα Τουρκία». Την ίδια στιγμή, ενώ απολαμβάνουν πλήρη ισότητα και ισονομία (αρκετές φορές πλέον του δέοντος), επικαλούνται παραβιάσεις των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων και δημιουργούν πόλους συσπείρωσης, επικαλούμενοι πως αυτά συμβαίνουν επειδή είναι μουσουλμάνοι και πιστοί στο Ισλάμ!!!
Μέσα σε αυτόν τον «αχταρμά» (τουρκική λέξη που σημαίνει «μπέρδεμα», «ανακάτωμα»), δέχονται και βοήθειες από την Ελληνική πλευρά, που ανέχεται την οικειοποίηση του πολιτισμού του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού από τα «πολιτιστικά καραβάνια» και από τις «πολιτιστικές εκδηλώσεις» που οργανώνει η Άγκυρα εντός της Θράκης. Μάλιστα, η κλοπή τοπικών ενδυμασιών και η εμφάνισή τους ως «τουρκικές» αποτελεί ένα απλό μόνο δείγμα του θράσους της πολιτιστικής κλοπής (και όχι επίθεσης) που συμβαίνει εις βάρος των Πομάκων της Θράκης. Αυτά συμβαίνουν, υπό την ανοχή των Αθηνών και των εκεί υπευθύνων, που προφανώς στο όνομα της ωραιοποίησης της πραγματικότητας και κυρίως των καλών Ελληνοτουρκικών σχέσεων, προχωρούν σε λάθη που είναι άγνωστο εάν το τίμημά τους είμαστε σε θέση να τα πληρώσουμε ως λαός όταν μας ζητηθεί.
Πολιτική ανικανότητα και αδικαιολόγητη δουλικότητα σε παροτρύνσεις ξένων. Εγκληματικά λάθη πολιτικών, ανυπαρξία εθνικού στρατηγικού σχεδιασμού, εξυπηρετήσεις στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων, αλλά κυρίως η αδυναμία της Αθήνας να κατανοήσει την ευθύνη της προς την περιφέρεια, οδηγεί σήμερα τη Θράκη (και όχι μόνο) στις διαθέσεις εκείνων που σχεδίασαν, οργάνωσαν και εκτέλεσαν ένα μακρόχρονο σχέδιο πολιορκίας και άλωσης ελληνικών περιοχών.
Στη συνέχεια θα προσπαθήσουμε, όσο πιο σύντομα γίνεται, να αποδείξουμε πως πλησιάζει πολύ επικίνδυνα η στιγμή εκείνη κατά την οποία ο Ελληνισμός θα τεθεί μπροστά σε τεράστια εκβιαστικά διλήμματα ως προς την Θράκη, αλλά και ως προς το Αιγαίο.
Εγνωσμένης αξίας ορυκτού πλούτου, η Θράκη, έχει ουσιαστικά παραδοθεί και λείπουν οι... υπογραφές για την δημιουργία μίας - εντός της Ελλάδος- περιοχής που θα λειτουργεί ως μόνιμο αγκάθι και με μεγάλους κινδύνους να μετατραπεί σε μία άτυπα κατεχόμενη από την Τουρκία περιοχή. Ζητάμε τον σεβασμό, την κατανόηση, την βοήθεια αλλά και την προσοχή όλων εκείνων των Ελλήνων που ενδιαφέρονται να αναδειχθεί το πραγματικό πρόβλημα της Θράκης. Ευελπιστούμε πως αυτή η προσπάθεια που καταβάλλουμε θα τύχει του δέοντος σεβασμού και της προσοχής που της αξίζει...
♣ Οι ειδικοί έχουν σημάνει συναγερμό
Εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ειδικοί επιστήμονες, αναλυτές γεωπολιτικής, διπλωμάτες, αλλά και ιστορικοί και κοινωνιολόγοι, έχουν ποικιλοτρόπως καταδείξει το μέγεθος του συνεχώς διογκούμενου προβλήματος, που λέγεται Θράκη. Οι φόβοι όλων πάντα ενέτειναν στο σοβαρότατο ενδεχόμενο μίας μικρής «επανάστασης» (σε πολιτικά πλαίσια ενισχυμένη από την διπλωματία της Άγκυρας) και αίτησης ανεξαρτησίας. Αργότερα, άρχισε να συζητείται σοβαρά το ενδεχόμενο Κοσοβοποίησης της Θράκης, αφού πληρούσε τα κριτήρια, αλλά είχε και τους ανθρώπους (π.χ. τούρκος πρόξενος Σαρνίτς) για να υλοποιήσουν ένα νέο Κόσοβο. Ίσως, το ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση (παρά τα όποια σημερινά οικονομικά της προβλήματα), ανάγκασε την Άγκυρα να «υποχωρήσει» σε περισσότερο ήπιες μεθόδους τουρκοποίησης της Θράκης.
♣ Γιατί η Τουρκία θέλει μία «Ανεξάρτητη Δυτική Θράκη»
Είναι γνωστό πως οι «δεξαμενές σκέψης» της Τουρκίας και οι γενικότερες στρατηγικές που ακολουθούνται από την τουρκική εξωτερική πολιτική, καθώς και από τις υπηρεσίες (κυρίως εθνικού ενδιαφέροντος) της γείτονος, έχουν «στοχεύσει» την Ελληνική Θράκη πριν από δεκαετίες. Ίσως και από την ίδρυση του σύγχρονου τουρκο - Κεμαλικού κράτους, όταν τα Ελληνικά στρατεύματα αποχώρησαν από την Ανατολική Θράκη χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα (ελέω συμφωνιών που υπέγραψε η τότε ελληνική κυβέρνηση).
Από τότε μέχρι σήμερα, έχoυν αποκαλυφθεί μία σειρά από θέματα (π.χ. χρυσός, ουράνιο, πετρέλαιο κ.α.) που διαθέτει η Θράκη. Όμως, το ότι αποτελεί το τμήμα σύνδεσης Ασίας και Ευρώπης, με δρόμους συγκοινωνιών, αλλά και ενέργειας, η περιοχή της Θράκης σήμερα μεταβάλλεται σε περιοχή ελέγχου ροής ενέργειας προς την Ευρώπη, καθιστώντας την στο εγγύς μέλλον (την αμέσως επόμενη δεκαετία) περιοχή που θα συγκεντρώσει βαριά βιομηχανία και σημαντικά οικονομικά και τραπεζικά κεφάλαια θα ζητήσουν να κατοικοεδρεύσουν σε αυτήν. Η Άγκυρα θέλει όχι μόνο να είναι παρούσα, αλλά να «διευθύνει» και να αποκομίσει τα μέγιστα οικονομικά και γεωπολιτικά οφέλη που προκύπτουν από τα ανωτέρω.
♣ Πως μπορεί να υπάρξει ανεξάρτητη Θράκη;
Το ερώτημα που σήμερα θα πρέπει να απαντηθεί είναι: μπορεί ειρηνικά να τεθεί θέμα δημιουργίας ενός ανεξάρτητου κρατιδίου στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης; Η απάντηση είναι πως είμαστε πολύ κοντά στο ενδεχόμενο αυτό. Αλλά όχι ακόμη. Εκτός αν κάποιοι αποφασίσουν να ρίξουν τις μάσκες της φιλίας τους επειδή θα πρέπει να επιταχύνουν τις. «δουλειές» τους στην Βαλκανική και στην Ανατολική Μεσόγειο. Πότε όμως θα είναι δυνατό να υλοποιηθεί μία ανακήρυξη της Θράκης ως ανεξάρτητου κρατιδίου; Μα φυσικά, όταν αυτό το κρατίδιο θα πληρούσε τα απαραίτητα «δομικά στοιχεία» ενός κράτους, είναι η απάντηση. Δηλαδή να έχει:
. Ενιαίο, συμπαγές και αδιαίρετο γεωγραφικό χώρο
. Οργανωμένη Διοίκηση ή σύστημα αυτοδιοίκησης
. Υποτυπώδες σύστημα οικονομίας ή Τραπεζικό σύστημα
. Υποτυπώδες έστω σύστημα Υγείας
. Οργανωμένο σύστημα Παιδείας
. Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών
Αυτά αποτελούν τα συστατικά στοιχεία αποτελούν την «μαγιά» για να γίνει ο εφιάλτης πραγματικότητα.
♣ Τι συμβαίνει σήμερα στη Θράκη;
Επειδή, λοιπόν, το «ψηφιδωτό» είναι πλέον μπροστά μας, καλό θα είναι να το αποκωδικοποιήσουμε και να το δούμε επιτέλους ολόκληρο, όπως έχει μέχρι σήμερα στηθεί από την Άγκυρα. Στο σημείο αυτό θα πρέπει επίσης να σημειωθεί πως οι ευθύνες των Ελλήνων πολιτικών από την Αθήνα ή οι ευθύνες των εκάστοτε τοπικών αρχόντων της Θράκης, συνετέλεσαν τα μέγιστα ώστε ο κίνδυνος μεταβολής της Ελληνικής Θράκης σε περιοχή υπό άτυπη Ελληνική συγκυριαρχία να έχει μεγιστοποιηθεί σε βαθμό λίαν επικίνδυνο.
Δυστυχώς, είμαστε πολύ κοντά στο να ολοκληρωθούν οι προϋποθέσεις εκείνες που θα μας στερήσουν ως χώρα το αναφαίρετο δικαίωμα να ονομάζουμε την Θράκη αμιγώς Ελληνική και περιοχή υπό πλήρη Ελληνική κυριαρχία.
Και αυτή η ομιχλώδης κατάσταση έχει δημιουργηθεί λόγω μηδενικής μέριμνας και έλλειψης μακροχρόνιου σχεδιασμού εκ μέρους των Αθηνών. Οι εκάστοτε προσωπικές πολιτικές υπουργών, βουλευτών, Νομαρχών και Δημάρχων, κατάφεραν να αποδομήσουν και σε πολλές περιπτώσεις να παραχωρήσουν σοβαρά δικαιώματα στους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς της Άγκυρας και τους εκάστοτε πρακτορίσκους και ανθυπρακτορίσκους της ΜΙΤ και του τουρκικού προξενείου της Κομοτηνής, που διαφεντεύουν πλέον σε μεγάλες περιοχές με μουσουλμανικό πληθυσμό.
Η εφήμερη δόξα κάποιων πολιτικών ή οι μακροχρόνιοι σχεδιασμοί τους για ανέλιξη στην πολιτική, δυστυχώς, έχει ως αντίκρισμα την ίδια την Θράκη. Η ψήφος έχει καταστεί ναρκωτικό για τους πολιτικούς, που δεν διστάζουν να το καταναλώνουν σε υπέρμετρες δόσεις, προκειμένου να ικανοποιήσουν την πολιτική τους ματαιοδοξία, αγνοώντας ηθελημένα τις επιπτώσεις της «δουλικότητας» που απαιτείται ως «αντίδωρο». Μάλιστα, όπως θα καταδείξουμε στη συνέχεια ο περίφημος «Καλλικράτης» αποτελεί το καλύτερο δυνατό δώρο προς την κατεύθυ νση πιθανότατης (απ)αίτησης ανεξαρτησίας της Θράκης. Ένα δώρο, που χαρακτηρίζεται ως αυτοκτονικός ιδεασμός του νομοθέτη ή κενότητα πολιτικής και εθνικής ευθύνης του πολιτικού συστήματος. Αργά, αλλά σταθερά, με ευγενικές «χορηγίες» από την Αθήνα, από την Άγκυρα αλλά κυρίως από τις ΗΠΑ, η Θράκη είναι ένα σχεδόν βήμα πριν «σκάσει» σαν βόμβα, με άγνωστα αποτελέσματα.
♣ Σύστημα Αυτοδιοίκησης (υπάρχει ήδη)
Ο «Καλλικράτης» παρέχει τοπική αυτοδιοίκηση, με δομημένη ιεραρχία. Μέσα από ένα νομοσχέδιο για την τοπική Αυτοδιοίκηση και χωρίς προφανώς οι σχεδιαστές του να λάβουν σοβαρά υπ' όψιν τους την εθνική ιδιαιτερότητα της Θράκης, κατέστη δυνατό να παραχωρηθεί το «δικαίωμα» σε φανατικούς τουρκόφρονες, πιστούς υπηρέτες του εκτουρκισμού της Θράκης, να αναλάβουν την τοπική αυτοδιοίκηση σε συγκεκριμένες περιοχές που συνορεύουν μεταξύ τους. Τι θα κάνει άραγε ο «σοφός νομοθέτης» εάν αύριο δηλώσουν όλοι αυτοί οι τουρκόφρονες - προσφάτως εκλεγέντες- δήμαρχοι, ότι νιώθουν τούρκοι και ασκούν το καθήκον τους ως τούρκοι πολίτες; Μπορεί άραγε ο «νομοθέτης» να κατανοήσει τι ακριβώς σημαίνει για τη Θράκη μία ενιαία τοπική αυτοδιοίκηση, που δεν είναι φίλα προσκείμενη στο Ελληνικό Σύνταγμα και στην εκάστοτε Ελληνική κυβέρνηση; Ας θεωρήσουμε, όμως, πως απλώς ο νομοθέτης έκανε λάθος και δεν υπολόγισε παραμέτρους που του ήταν άγνωστες. Το λάθος όμως, του νομοθέτη δυστυχώς, επεκτείνεται και γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης από τα όργανα του τουρκισμού στην Θράκη.
Έτσι, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως υπάρχει ήδη μία άτυπη κυβέρνηση, που έχει ορκιστεί στον Εχίνο Ξάνθης, μέλη της οποίας είναι όλοι οι πρώην και νυν μουσουλμάνοι βουλευτές όλων των Ελληνικών κομμάτων. Η άτυπη κυβέρνηση δρα με την «βιτρίνα» της «Συμβουλευτικής Επιτροπής Μειονότητας Τούρκων Δυτικής Θράκης» και έχει άμεσες σχέσεις με το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής. Μάλιστα, τελευταία, με την ευγενική χορηγία του τούρκου προξένου, και την επιμέλεια της άτυπης αυτής κυβέρνησης των «τούρκων» της Θράκης, έχει ξεκινήσει μία καταιγίδα δημιουργίας «τουρκικών συλλόγων» (κυρίως πολιτιστικών, που βάζουν ιστορικά θεμέλια τουρκικού πολιτισμού στην περιοχή, διαστρεβλώνοντας την ιστορία αλλά και οικειοποιούμενοι ως τουρκικό τον ήδη υπάρχοντα πολιτισμό των μουσουλμάνων της περιοχής), που διασπείρονται στην ορεινή Θράκη αλλά και στο νοτιοανατολικό πεδινό τμήμα του νομού Ροδόπης.
Μία ευρεία γεωγραφική περιοχή, αυτοδιοικούμενη, με επίπεδα τοπικής αλλά και κεντρικής διοίκησης, ήδη υπάρχει, ελέω Καλλικράτη. Κάποιοι στην Αθήνα είτε δεν υπολόγισαν σωστά τις εξελίξεις, είτε τις υπολόγισαν με λάθος «μέτρα» και «σταθμά». συνεχίζοντας τα λάθη εις βάρος της Θράκης και του Ελληνισμού.
♣ Ενιαία γεωγραφική περιοχή (υπάρχει ήδη)
Μέσω του Καλλικράτη, το πολιτικό έγκλημα των Αθηνών στην Θράκη, γιγαντώθηκε. Μέσα από παράξενες μεθοδεύσεις (πολλοί μίλησαν για συμφωνίες μεταξύ ΠΑΣΟΚ και φανατικών τουρκοφρόνων) και επιλογές, κατέστη δυνατό να εκλεγούν 3 μουσουλμάνοι δήμαρχοι σε 3 Δήμους της Θράκης (δήμος Γλαύκης στην Ξάνθη, δήμος Ιάσμου και δήμος Φιλύρας στην Ροδόπη), σε γειτονικούς γεωγραφικά δήμους, στην ορεινή Θράκη, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό μία ενιαία - εκτεταμένη γεωγραφικά κατά μήκος σχεδόν ολόκληρης της ορεινής Θράκης - περιοχή, που κατοικείται σχεδόν ολοκληρωτικά από μουσουλμάνους και ελέγχεται αποκλειστικά από το τουρκικό προξενείο και τους ανθρώπους του!!!
Αν αυτό σε κάποιους θυμίζει γκέτο, θα τολμούσα να συμπληρώσω πως ίσως θα έπρεπε να μην παραμείνουν μόνο σε αυτή την εικόνα, αλλά στην σημασία που αυτή η εκτεταμένη ομοιογενών χαρακτηριστικών περιοχή μπορεί να πάρει. Να σημειωθεί, βέβαια, πως στη νότια Βουλγαρία έχουν αναπτυχθεί ιδιαίτερα οι φιλοτουρκικές τάσεις, αφού η δράση των τουρκικών υπηρεσιών εκεί είναι ιδιαίτερα έντονη και έχουν ήδη δημιουργηθεί εντάσεις με την κυβέρνηση της Βουλγαρίας. Μία ακόμη ευρύτερη περιοχή τουρκοφρόνων ή μουσουλμάνων εξαρτώμενων από τουρκόφρονες, δημιουργεί αυτόματα σημαντική «πληγή» για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Όμως, για να συμβεί αυτό έπρεπε πρώτα να γίνει ο δικός μας «Καλλικράτης», και στη συνέχεια θα πρέπει να πραγματοποιηθούν και άλλα απαραίτητα «δομικά στοιχεία».
Τα λάθη των Ελλήνων πολιτικών, δείχνουν να επηρεάζουν και την Βουλγαρία, αφού καταφέρνουν να διογκώσουν ένα πρόβλημα που έρχεται επάνω μας, με μεγάλη ταχύτητα. Το Θρακικό πρόβλημα είναι ήδη εδώ, άσχετα αν κάποιοι δεν θέλουν να το παραδεχθούν ή να το δούνε. Το ειρωνικό είναι πως το «Θρακικό Πρόβλημα» είναι εδώ εξαιτίας της ανυπαρξίας βούλησης, σχεδιασμού ή της φιλοπατρίας Ελλήνων πολιτικών, που στάθηκαν πολύ μικροί έως ανίκανοι να αντιληφθούν πως παρέδιδαν και παραδίδουν τα υλικά ανεξαρτητοποίησης της Θράκης.
♣ Αυτοδύναμη οικονομία (υπάρχει ήδη)
Σε όσους ζούνε στην Θράκη ή σε όσους θέλησαν να ασχοληθούν σοβαρά με αυτήν, έχει ήδη γίνει απολύτως σαφές πως ο μουσουλμανικός πληθυσμός λειτουργεί σε καθεστώς γκέτο. Και αυτή η λειτουργία σε ένα πολύ μεγάλο της μέρος αφορά την οικονομία. Έτσι, υπάρχουν μουσουλμάνοι έμποροι που έχουν προϊόντα μόνο για μουσουλμάνους, ενώ είναι πολύ σπάνιο το φαινόμενο κατά το οποίο μουσουλμάνος θα αγοράσει από κατάστημα χριστιανού (οι χριστιανοί αγοράζουν από όπου τους αρέσει, ενώ οι μουσουλμάνοι αγοράζουν μόνο από μουσουλμάνους!!!). Υπάρχουν μουσουλμάνοι οικοδόμοι - εργολάβοι (απορίας άξιο πως αναπτύσσονται οικονομικά, όταν καταγγέλλουν την Ελλάδα για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για δημιουργία προβλημάτων στην ανάπτυξη, για άνιση αντιμετώπιση από το νόμο κ.α.) που δίνουν εργασία μόνο σε μουσουλμάνους εργάτες. Να σημειωθεί επίσης πως η φωτογραφία του Κεμάλ μπαίνει στα εγκεκριμένα από το τουρκικό προξενείο καταστήματα, τα οποία με αυτόν τον τρόπο κάνουν «χρυσές δουλειές».
Για να γίνει αντιληπτό το μέγεθος, αλλά και το βάθος της οικονομικής διείσδυσης, δύναμης και ανεξαρτησίας που ήδη υπάρχει στους μουσουλμάνους της Θράκης (αιτία γι αυτό υπήρξε σειρά τραγικών λαθών της Αθήνας) σημειώνεται πως δεν είναι μόνο η εμπορική οικονομική δραστηριότητα που αναπτύσσεται (έστω και σε καθεστώς οικονομικού γκέτο). Το ίδιο συμβαίνει σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες των μουσουλμάνων (πλην ελαχίστων ηρωικών εξαιρέσεων που δεν διστάζουν να τα βάλουν με το «σύστημα του προξενείου» αμφισβητώντας την «βοήθεια» που αυτό μπορεί να τους παρέχει).
Σαν παράδειγμα, της άνθησης αυτής της κλειστής οικονομίας, αρκεί να αναφερθεί ένα γεγονός που συνέβη σε τράπεζα της Ξάνθης κατά την είσοδο του ευρώ στην οικονομική καθημερινότητά μας. Ένας γέροντας πομάκος επισκέφθηκε την τράπεζα με ένα τσουβάλι δεκαχίλιαρα και όταν είδε τι του έδωσαν απογοητεύτηκε. Μέχρι τότε, πολλοί μουσουλμάνοι της Θράκης επένδυαν τα χρήματά τους στην Τουρκία, αλλά μετά από κάποια γεγονότα απαγωγών και ουσιαστικής απώλειας των επενδύσεών τους, αποφάσισαν (τουλάχιστον) την παύση επενδύσεων στην επικίνδυνη για επενδύσεις «μητέρα πατρίδα».
Είναι γνωστό πως μέχρι και σήμερα ένας μεγάλος όγκος χρημάτων των μουσουλμάνων της Θράκης βρίσκεται σε σεντούκια. Αυτά τα χρήματα θα προσπαθήσει να προσεταιριστεί η τουρκικών συμφερόντων Ziraat Bank, αλλά και οι τούρκοι επιχειρηματίες που σκοπεύουν να «επενδύσουν» στην Θράκη. Η Τουρκία σκοπεύει να «αγοράσει» τη Θράκη με βοήθεια που θα πάρει από τα χρήματα των Ελλήνων μουσουλμάνων. Και αν δεν καταφέρει σήμερα να τους πάρει τα χρήματα, η παρουσία της Άγκυρας στη Θράκη τους υπόσχεται πως αύριο θα τους πάρει την γη που κατέχουν. Γιατί; Μα, αφού η Ελληνική Πολιτεία δεν ενδιαφέρεται να καλύψει το ήδη υπάρχον κενό απέναντι στους πολίτες της, η πολιτική της γείτονος θα έρθει ως φυσικός κανόνας, να συμπληρώσει τα αθηνοκεντρικά κενά.
Η πρόσφατη οικονομική τάση, με τις επισκέψεις τούρκων επιχειρηματιών στην Θράκη, δημιουργεί μία παράξενη δυναμική στην τοπική οικονομία. Δεν είναι μόνο τα έπιπλα τουρκικής κατασκευής, αλλά κυρίως η μεταφορά τουρκικών βιοτεχνιών (κυρίως στην Κομοτηνή), που θα αγκαλιάσουν» τους μουσουλμάνους της Θράκης, θα τους δώσουν δουλειά και θα αποκτήσουν απόλυτη κυριαρχία - εξάρτηση στην διαβίωσή τους.
Μήπως θα ήταν καλύτερα οι κομπορημονούντες οικονομολόγοι των ΕΒΕ να υπολογίσουν και κάποιες άλλες παραμέτρους των σχεδιασμών ανάπτυξης που ονειρεύονται; Πώς είναι δυνατόν οι «ειδικοί» να μην βλέπουν πως μέσω των σημερινών τους σχεδιασμών πρόκειται να επηρεάσουν (σε εκβιαστικό βαθμό μάλιστα) τους μουσουλμάνους και τους χριστιανούς πολίτες της Θράκης;
♣ (Απορία συντάκτη: Γιατί έρχονται να επενδύσουν στην Ελλάδα οι τούρκοι βιομήχανοι, όταν το κόστος εργασίας στην Τουρκία είναι πολύ μικρότερο; Ποιός μπορεί να απαντήσει σε αυτή την ερώτηση, χωρίς να εικάσει κάποια έστω και υφέρπουσα επιθετική κίνηση της Άγκυρας;)
Η δημιουργία μίας (έστω υποτυπώδους) οικονομικής κίνησης που θα βασίζεται σε μικρής και μέσης εξαγωγικής μορφής βιοτεχνία ή βιομηχανία, είναι ένα ακόμη «δομικό στοιχείο» δημιουργίας μίας ανεξάρτητης Θράκης. «δομικό στοιχείο» που η οικονομική και πολιτική ελίτ το προσφέρει με πλατιά χαμόγελα στον Ταγίπ Ερντογάν, στον Αχμέτ Νταβούτογλου και στον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, που εργάζονται μεθοδικά στα πλαίσια του νέο-οθωμανισμού και της δημιουργίας μίας μεγάλης Τουρκίας που θα «πατάει» στα Βαλκάνια. Η πρόσφατη συνάντηση στην Κομοτηνή, όπου οι τούρκοι επιχειρηματίες εκδήλωσαν ανοιχτά το ενδιαφέρον τους για αγορά και εκμετάλλευση εγκαταλελειμμένων βιοτεχνιών και βιομηχανιών στην Ροδόπη, αποτελεί την μέγιστη απόδειξη της οικονομικής παράδοσης - μεταβίβασης της Θράκης σε τουρκικά χέρια.
Η ανάπτυξη ενός οικονομικού πόλου, που θα έχει άμεση και αμέριστη, χρηματική και πολιτική στήριξη από την Άγκυρα, είναι ήδη γεγονός. Η οικονομική εξάρτηση του μουσουλμανικού στοιχείου θα σημάνει την αυτόματη πολιτική χειραγώγησή του.
Τί έχει να απαντήσει η Αθήνα σε αυτό; Πρόκειται για ένα ακόμη επικίνδυνο λάθος που προστίθεται στα προηγούμενα; Ένα ακόμη μοιραίο λάθος, που παραδίδει την τοπική οικονομία σε φορείς που εδράζονται στην Τουρκία και οι οποίοι ασφαλώς δεν ενδιαφέρονται για τα Ελληνικά πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα!!! Μήπως όμως θα έπρεπε να αναφερόμαστε ξεκάθαρα σε τουρκική «εισβολή»;
Σαν παράδειγμα αναφέρεται καθαρά για ιστορικούς σκοπούς και από στοιχεία της Τουρκικής Στατιστικής Υπηρεσίας Τurkstat για το ενδεκάμηνο Ιανουαρίου - Νοεμβρίου 2008 προκύπτει ότι οι ελληνικές εξαγωγές προς την Τουρκία έφθασαν στα 1.094 εκατ. δολ. και οι τουρκικές εξαγωγές προς την Ελλάδα στα 2.326 εκατ. δολ. (εμπορικό ισοζύγιο: -1.232 εκατ. δολ.). Ενώ για την περίοδο 2008-2009 τα νούμερα ήταν 1,1 δις και 1,6 δις δολάρια αντίστοιχα (εμπορικό ισοζύγιο: -500 εκατ. δολ). Επομένως τ ι είδους εξαγωγές θα μπορούσαν να πετύχουν οι ελληνικές επιχειρήσεις όταν ο μέσος μισθός στην Τουρκία είναι 320 ευρώ και τα ελληνικά προϊόντα κάθε άλλο παρά φτηνά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν σε σχέση με τα τουρκικά. Εντάξει, λοιπόν, ας το προσμετρήσουμε κι αυτό σαν ένα ακόμη λάθος.
♣ Τραπεζικό σύστημα (υπάρχει ήδη)
Η ύπαρξη της τουρκικών συμφερόντων τράπεζας Ziraat Bank στην Θράκη, με υποκαταστήματα στην Κομοτηνή και στην Ξάνθη, αποτελεί σήμερα τον συνεκτικό κρίκο της ήδη γκετοποιημένης οικονομίας των μουσουλμάνων της Θράκης. Είναι, δε, απολύτως βέβαιο πως όταν χρειασθεί θα κληθεί να παίξει τον οργανωτικό ρόλο σε μία νέα ανεξάρτητη οικονομία, αφού θα συγκεντρώνει το αποκλειστικό ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του νέου ανεξάρτητου κράτους.
Οπότε, η αδειοδότηση λειτουργίας της στην Θράκη, ήταν μάλλον το αποτέλεσμα εγκεφαλικής δυσλειτουργίας εκείνου που συμφώνησε και υπέγραψε για την ύπαρξη της Ziraat Bank σε μία ευαίσθητη εθνικά περιοχή.
Η Ziraat Bank σήμερα στηρίζει την δημιουργία και της λειτουργίας μίας ανεξάρτητης οικονομίας, αποκλειστικά από και προς μουσουλμάνους, ενώ ταυτόχρονα λειτουργεί και σαν πολιορκητικός κριός ισχύος στην ήδη καταρρέουσα (λόγω τεράστιων ευθυνών των κυβερνήσεων της χώρας, που εγκατέλειψαν και εν μέρει - εμμέσως κατέστρεψαν τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που τόλμησαν να αναπτυχθούν σε ολόκληρη την περιφέρεια της Αν. Μακεδονίας και Θράκης) τοπική οικονομία. Το κύμα δανειοδοτήσεων, αλλά κυρίως η αγορά γης από μουσουλμάνους μέσω της Ziraat Βank, αποτελεί μία εν δυνάμει απειλή αλλαγής ιδιοκτησίας γης. Και κάτι τέτοιο, είναι δυνατόν να μεταβάλει τον γεωγραφικό εθνικό χάρτη, με άγνωστα αποτελέσματα σε περίπτωση που γίνει επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης. Μία συνθήκη στην οποία γίνεται σαφέστατη αναφορά σε πληθυσμιακή και ιδιοκτησιακή ανωτερότητα, με βάση την οποία η σημερινή Θράκη (δυτική Θράκη) δόθηκε στην Ελλάδα.
Ενώ σήμερα η Ziraat Bank έχει ένα σαφή προσανατολισμό, είναι απολύτως βέβαιο πως την επαύριο θα αλλάξει χαρακτηριστικά, θα επαναπροσανατολισθεί και θα μπορεί άνετα να μεταβληθεί σε «εθνική τράπεζα» της ανεξάρτητης τουρκικής Θράκης. Είναι σαφές πως με βάση τις ήδη υπάρχουσες οικονομικές συναλλαγές, θα μπορεί να αποδεχθεί μία έκκληση - αίτηση των τουρκοφρόνων, για να δημιουργήσει τον οικονομικό κορμό και να λειτουργήσει σαν κύριος φορέας οικονομικής σύνδεσης με άλλα κράτη. Η τουρκικών συμφερόντων τράπεζα δεν ήρθε στην Θράκη για να δώσει δάνεια, αλλά για να πάρει ισχύ και να καλύψει (σχεδόν αποκλειστικά) τις αυξημένες οικονομικές δραστηριότητες που επίκειται να αναπτυχθούν από την διέλευση των αγωγών ενέργειας και την ταυτόχρονη έλευση μεγάλων βιομηχανικών μονάδων στην περιοχή.
Η αυξημένη δυναμική, η τεχνογνωσία και οι καλές σχέσεις με τον τοπικό μουσουλμανικό πληθυσμό, θα καταστήσουν την Ziraat Bank σε παίκτη ισχύος. Τι επεκτάσεις οικονομικές και πολιτικές μπορεί να έχει μία τέτοια εξέλιξη; Δυστυχώς, για την Ελλάδα, τις χειρότερες, αφού η Ελληνική οικονομία θα βρεθεί έξω από την «πίτα» ή θα αναγκαστεί να αποδεχθεί να μοιραστεί την «πίτα» που λέγεται Θράκη!!! Και τα λάθη της Αθήνας, απλώς συνεχίζονται.
♣ Υποτυπώδες -έστω- σύστημα Υγείας (υπολείπεται)
Η λειτουργία ενός κράτους (ή η αίτηση για ίδρυση ενός κρατιδίου - μορφώματος) απαιτεί σαφείς υπάρχουσες υποδομές. Μέσα σε αυτές τις απαιτητές υποδομές είναι και η παροχή του αγαθού της Υγείας. Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει δημιουργηθεί κάποια νοσηλευτική μονάδα, τουρκικών συμφερόντων, στην Θράκη, οι πληροφορίες που υπάρχουν γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, είναι ανησυχητικές για την Ελληνική πλευρά.
Μέσα στα πλαίσια των καλών ελληνοτουρκικών σχέσεων και της ελεύθερης οικονομικής ανάπτυξης (και οικονομικών δραστηριοτήτων) ανάμεσα στις δύο χώρες, τούρκοι επιχειρηματίες συνοδευόμενοι από γιατρούς, έχουν ήδη επισκεφθεί τον ορεινό όγκο των νομών Ξάνθης και Ροδόπης, συλλέγοντας στατιστικές πληροφορίες για θέματα υγείας και ασθενειών των κατοίκων των περιοχών αυτών. Μάλιστα, έδωσαν διαβεβαιώσεις στους κατοίκους του Εχίνου (Ν. Ξάνθης) πως πρόκειται να λειτουργήσουν πλήρεις ιατρικές κλινικές μονάδες (μικρά ιδιωτικά νοσοκομεία) πολύ σύντομα!!!
Στα ίδια επιχειρηματικά πλαίσια, τούρκοι επιχειρηματίες επισκέφθηκαν την πόλη της Κομοτηνής σε μία προσπάθεια συνεργασίας με τον τούρκο πρόξενο προκειμένου να εξευρεθεί οικόπεδο που θα μπορέσει να φιλοξενήσει μία μεγάλη ιδιωτική ιατρική μονάδα (νοσοκομείο), η οποία θα μπορεί να παρέχει υπηρεσίες στο νομό Ροδόπης. Οι πληροφορίες ανέφεραν μάλιστα την επιθυμία των τούρκων επιχειρηματιών η νοσοκομειακή αυτή μονάδα να διαθέτει και ελικόπτερα για αερο-διακομιδή των ασθενών (ιδιαίτερα της ορεινής Ροδόπης).
Σήμερα, υπάρχει μεγάλος αριθμός μουσουλμάνων ιατρών, οι οποίοι σε ένα ποσοστό περίπου 99% έχουν σπουδάσει ιατρική στην Τουρκία. Η επιστημονική τους δραστηριότητα στέφεται με επιτυχία αφού έχουν ως ασθενείς - πελάτες περίπου το 90% των μουσουλμάνων. Ακόμη και ο ευαίσθητος χώρος της Υγείας έχει μεταβληθεί σε ένα γκέτο. ενώ στα πλαίσια της ισονομίας και ισοπολιτείας, διορίζονται σε δημόσιους οργανισμούς υγείας, με την βοήθεια πολιτικών (χριστιανών και μουσουλμάνων) παραβιάζοντας την «σειρά» ή και τις «προϋποθέσεις» που απαιτούνται. Σε περίπτωση που αύριο τεθεί αίτημα δημιουργίας ενός ιδιωτικού νοσοκομείου τουρκικών συμφερόντων, εμείς θα μπορούνε να πούμε πως απλώς ένα ακόμη κομμάτι της «αλυσίδας» μπήκε στη θέση του, ένα ακόμη «λάθος» έχει γίνει στο όνομα της ελεύθερης οικονομίας και των καλών σχέσεων. Και η ζωή συνεχίζεται, στην. υγεία των κορόιδων.
♣ Οργανωμένο σύστημα Παιδείας (είναι σχεδόν έτοιμο) και κοινή γλώσσα εκπαίδευσης η τουρκική (αναγνωρίστηκε)
Στο σημείο αυτό το «έγκλημα» είναι παλιό. Μετράει δεκαετίες, περισσότερο από μισό αιώνα, όταν η Ελληνική κυβέρνηση (1954) αποφάσισε να παραβιάσει εις βάρος των Ελληνικών συμφερόντων την Συνθήκη της Λοζάνης, αναγνωρίζοντας τουρκική μειονότητα. Μάλιστα, φρόντισε ο τότε υπουργός Παιδείας να στείλει έγγραφο σε όλα τα σχολεία της Επικράτειας που υπήρχαν μουσουλμάνοι, μέσω του οποίου ζητούσε την διακριτική ευνοϊκή μεταχείριση των τούρκων μαθητών.
Έτσι, η λέξη «Τούρκος» μπήκε στο υπουργείο Παιδείας. Την επόμενη χρονιά, η τουρκική κυβέρνηση, αποφάσισε να ανταποδώσει την ευγενική κίνηση της Ελλάδας, οργανώνοντας μία δίχως προηγούμενο επίθεση κατά των Ελλήνων της Πόλης (τα γνωστά αίσχη του τουρκικού παρακράτους, Σεπτεμβριανά).
Από τότε, μέχρι σήμερα, πολύ νερό κύλησε στο αυλάκι και οι αναίτιες παραχωρήσεις της Ελληνικής πλευράς άρχισαν να δημιουργούν τις βάσεις για ένα ανεξάρτητο τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα εντός της Ελλάδας! Μειονοτικά Δημοτικά Σχολεία, Μειονοτικά Ιδιωτικά Γυμνάσια και Λύκεια, με δασκάλους «προσοντούχους» (άγνωστο τι προσόν διέθεταν πέρα από τη γνώση της τουρκικής γλώσσας και τις πολύ καλές τους επαφές με την Άγκυρα), καθηγητές από την Τουρκία και πάντοτε υπό Τουρκική διεύθυνση!!!
Το έγκλημα της Ελληνικής πολιτείας ήταν συνεχές, αφού φρόντισε να υποβιβάσει (με τις εντολές ειδικές - διακριτικής διαχείρισης, όπως φαίνεται στο έγγραφο που παρατίθεται, έτους 1954) τους μαθητές, παραδίδοντάς τους σε δασκάλους και καθηγητές που είχαν ελάχιστη διάθεση και μπορούσαν να εργάζονται όποτε και όπως ήθελαν, αφού ο έλεγχος για την πρόοδο των μαθητών ήταν σχεδόν μηδενικός.
Το έδαφος ήταν πρόσφορο, προκειμένου να εργαστούν οι «προσοντούχοι» και οι εκ Τουρκίας εκπαιδευτικοί με πολύ άνεση στον εκτουρκισμό των συνειδήσεων των μαθητών. Την οριστική πέτρα στο στρεβλό οικοδόμημα έβαλε ο Γιώργος Παπανδρέου που ως υπουργός Παιδείας αποφάσισε την ειδική πριμοδότηση -με ένα σύστημα ποσόστωσης- των μουσουλμάνων (σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1954, τούρκων) μαθητών προκειμένου να εισαχθούν στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Βέβαια, η απόφαση αυτή είχε σαν αιτιολογικό να σταματήσει ή έστω να μειώσει την μετακίνηση των μουσουλμάνων μαθητών στην Τουρκία, προκειμένου να σπουδάσουν σε κάποιο Πανεπιστήμιο. Στην πραγματικότητα ήταν η ταφόπλακα σε κάθε πιθανότητα επαναφοράς σε φυσιολογική λειτουργία του συστήματος εκπαίδευσης των μουσουλμάνων μαθητών. Δια χειρός Παπανδρέου, λοιπόν, η κάκιστη απόδοση των εκπαιδευτικών, αλλά και του λανθασμένου συστήματος εκπαίδευσης, επιβραβευόταν με ειδική βαθμολογία και με λίγη τύχη κάποιος που στις εξετάσεις έπαιρνε βαθμό 4 (με άριστα το είκοσι) σπούδαζε από δικηγόρος μέχρι γιατρός!!!
Η Ειδική Παιδαγωγική Ακαδημία Θεσσαλονίκης (γνωστή ως ΕΠΑΘ) λειτουργούσε πάντα με χαμηλά κριτήρια αξιολόγησης και παρήγαγε δασκάλους (πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης αποκλειστικά για μειονοτικά δημοτικά σχολεία) που η απόδοσή τους εξαρτώνταν μόνο από την διάθεσή τους να διδάξουν. Συνήθως οι άνθρωποι αυτοί, με έναν δεύτερο μισθό από την Άγκυρα, δίδασκαν τον τουρκισμό, ενώ σε αρκετές περιπτώσει ς προβιβάζονταν σε ιμάμηδες (ποιος είπε ότι η θρησκεία δεν μοιράζει χρήμα;) ή ακόμη και σε «μάγους» που «διάβαζαν», «ξόρκιζαν», έκαναν μάγια. φυσικά με το αζημίωτο. Το σύστημα της Ελληνικής Εκπαίδευσης στο μεγαλείο του!!!
Όταν έγινε γνωστό πως το πρόβλημα που ουσιαστικά αντιμετώπιζε η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων ήταν η πολυγλωσσία (οι περισσότεροι μουσουλμάνοι είναι Πομάκοι και μιλούσαν τρεις γλώσσες: την μητρική Πομακική, την Τουρκική και την Ελληνική) στην οποία αναγκάζονταν οι μαθητές να ζούνε, η Ελληνική κυβέρνηση αποφάσισε να δημιουργήσει ειδικά προγράμματα για να δοθεί κάποια λύση στο φυσιολογικό πρόβλημα να μιλάς την μητρική σου γλώσσα, να διδάσκεσαι στην Ελληνική και υποχρεωτικά -και τελείως αναίτια- στην Τουρκική. Και όλα αυτά ενώ θα πρέπει να ζήσουν και να εργαστούν στην Ελλάδα.! Μέσα από τα καλοπληρωμένα αυτά ειδικά ερευνητικά προγράμματα εμφανίστηκε και η κυρία Δραγώνα, η οποία τελικά κατέθεσε τα αποτελέσματα της έρευνάς της στο Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας, το οποίο με τη σειρά του απεφάνθη πως η εκπαίδευση των μουσουλμανοπαίδων θα γίνεται σε δύο γλώσσες (Ελληνικά και Τουρκικά), εξαφανίζοντας -κυριολεκτικά- από τον γλωσσολογικό χάρτη την Πομακική γλώσσα και παραδίδοντας ουσιαστικά τους Πομάκους στην αγκαλιά της Άγκυρας!
Το πρωτοφανές αυτό γεγονός συνέβη στο τέλος του 2010, και θεωρείται μοναδικό στην παγκόσμια κοινότητα, αφού ένα υπουργείο Παιδείας αποφασίζει να εξαλείψει την ιστορία, τον πολιτισμό, την γενικότερη κουλτούρα και την γλώσσα μίας πληθυσμιακής ομάδας, εντάσσοντάς την εθνολογικά μέσα σε μία άλλη υποδεέστερη αριθμητικά τοπική πληθυσμιακή ομάδα. Και το κριτήριο της ανώμαλης αυτής συγχώνευσης ήταν το θρήσκευμα, που ενώ αποτελεί ευαίσθητο μη δημοσιοποιήσιμο προσωπικό δεδομένο, γίνεται ισοπεδωτικό εθνολογικό κριτήριο.
Με ποια λογική συνέβη αυτό; Ίσως με την λογική της κυρίας Δραγώνα, ίσως με την λογική της κυρίας Διαμαντοπούλου, ίσως με την λογική της Άγκυρας και των φερέφωνων (βλ. Ανεξάρτητη Συμβουλευτική Επιτροπή Τούρκων Δυτικής Θράκης) που διατηρεί εντός της Ελληνικής Θράκης. Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο, κατάφεραν να αλωθούν από την Τουρκική γλώσσα, ενώ σοβαρές πιέσεις πλέον δέχεται και η εκπαίδευση στα νηπιαγωγεία (δίγλωσσα), ενώ ήδη άρχισαν οι «φωνές» από τους γνωστούς κύκλους τουρκοφρόνων της Θράκης, που θέλουν τουρκικό Πανεπιστήμιο. Πληροφορίες αναφέρουν πως εδώ και ένα χρόνο γίνεται έρευνα για την ανεύρεση του κατάλληλου χώρου - οικοπέδου στην πόλη της Κομοτηνής.
Αν λοιπόν σκεφτούμε πως η εξέγερση των Αλβανών του Κοσσυφοπεδίου ξεκίνησε έναν χρόνο μετά την ίδρυση του Αλβανικού Πανεπιστημίου, ίσως θα πρέπει να αρχίσουμε να αναλογιζόμαστε τι θα συμβεί όταν ολοκληρωθεί η κλίμακα της Τουρκικής Εκπαίδευσης, καλυπτόμενη σε όλες τις βαθμίδες, εντός της Θράκης. Και πάλι, μέσα στο πνεύμα της κατανόησης, των δικαιωμάτων για προσέγγιση στην παιδεία, ίσως μας οδηγεί σε ένα τεράστιο λάθος. Μόνο που έρχεται να προσμετρηθεί σε άλλα, ήδη υπάρχοντα λάθη. Και, δυστυχώς, ιστορικά αποδεικνύεται πως η Παιδεία αποτελεί μία ιδανική βάση για δημιουργία εθνικών συνειδήσεων, όταν γίνεται εργαλείο σε χέρια ανθρώπων που δεν αντιμετωπίζουν την εκπαίδευση με σεβασμό, αλλά ως πολιτικό εργαλείο. Κοινή ιστορική και εθνική συνείδηση των πολιτών (λίγο πριν την ολοκλήρωσή της)
Από τα όσα μέχρι στιγμής αναφέρθηκαν εξάγεται το συμπέρασμα πως οι μουσουλμάνοι της Θράκης οδηγούνται συστηματικά σε έναν εκτουρκισμό με την πλήρη συναίνεση της Ελληνικής Πολιτείας. Η Παιδεία, δυστυχώς, συμβάλει τα μέγιστα στην δημιουργία κοινής εθνικής πεποίθησης ή στην περίπτωση της Θράκης, συμβάλει στην στρέβλωση της πραγματικότητας και στην δημιουργία αμφιβόλων εθνικών συνειδήσεων. Στο σημείο αυτό, ακριβώς, παρεμβάλλεται η οικονομία, οι μικρο-κοινωνίες που αναπτύσσονται κυρίως σε χωριά, το θρήσκευμα, αλλά και η δημιουργία έντονης πλην τεχνητής αντιπαλότητας. Οι συνεχείς αναφορές σε τούρκους πολίτες εντός της Ελλάδας, ακόμη και από τον τούρκο πρόξενο της Κομοτηνής, από μουσουλμάνους βουλευτές που ενώ εκλέγονται ως Έλληνες πολίτες και υποτίθεται πως υπηρετούν την κοινωνία των πολιτών στο Ελληνικό Κοινοβούλιο, δηλώνουν απερίφραστα πως είναι άρρηκτα συνδεδεμένοι με την «μητέρα πατρίδα Τουρκία». Την ίδια στιγμή, ενώ απολαμβάνουν πλήρη ισότητα και ισονομία (αρκετές φορές πλέον του δέοντος), επικαλούνται παραβιάσεις των ανθρωπίνων τους δικαιωμάτων και δημιουργούν πόλους συσπείρωσης, επικαλούμενοι πως αυτά συμβαίνουν επειδή είναι μουσουλμάνοι και πιστοί στο Ισλάμ!!!
Μέσα σε αυτόν τον «αχταρμά» (τουρκική λέξη που σημαίνει «μπέρδεμα», «ανακάτωμα»), δέχονται και βοήθειες από την Ελληνική πλευρά, που ανέχεται την οικειοποίηση του πολιτισμού του τοπικού μουσουλμανικού πληθυσμού από τα «πολιτιστικά καραβάνια» και από τις «πολιτιστικές εκδηλώσεις» που οργανώνει η Άγκυρα εντός της Θράκης. Μάλιστα, η κλοπή τοπικών ενδυμασιών και η εμφάνισή τους ως «τουρκικές» αποτελεί ένα απλό μόνο δείγμα του θράσους της πολιτιστικής κλοπής (και όχι επίθεσης) που συμβαίνει εις βάρος των Πομάκων της Θράκης. Αυτά συμβαίνουν, υπό την ανοχή των Αθηνών και των εκεί υπευθύνων, που προφανώς στο όνομα της ωραιοποίησης της πραγματικότητας και κυρίως των καλών Ελληνοτουρκικών σχέσεων, προχωρούν σε λάθη που είναι άγνωστο εάν το τίμημά τους είμαστε σε θέση να τα πληρώσουμε ως λαός όταν μας ζητηθεί.
Ο ΣΑΜΑΡΑΣ ΓΡΑΦΕΙ ΙΣΤΟΡΙΑ ΔΕΝ ΥΠΟΚΥΠΤΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΝΟΜΙΜΟΠΟΙΕΙ ΚΑΝΕΝΑ ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΔΕΝ ΞΕΠΟΥΛΑΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΦΗΝΕΙ ΤΗΝ ΜΠΟΤΑ ΤΟΥ Δ' ΡΑΙΧ ΤΗΣ ΜΕΡΚΕΛΝΑ ΠΑΤΗΣΕΙ ΠΑΝΩ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΤΟΥ ΞΑΝΑ.
Το μνημόνιο είναι αντισυνταγματικό και ως εκ τούτου άκυρο και δεν παράγουν έννομες συνέπειες, κυρίως ορισμένες διατάξεις του που αφορούν την άσκηση εθνικής κυριαρχίας, την ασυλία της δημόσιας περιουσίας, την απαγόρευση σύναψης οικονομικών σχέσεων με τρίτες χώρες, καθώς και την μεταβίβαση κατευθείαν στους τοκογλύφους του τιμήματος από το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.
Οι διατάξεις αυτές είναι αντισυνταγματικές και άκυρες ακόμα και αν τις ψήφιζαν και οι 300 βουλευτές, ακόμα και αν εγκρίνονταν με δημοψήφισμα από λαϊκή πλειοψηφία, γιατί καταργούν την έννοια του κυρίαρχου κράτους και υποδουλώνουν έναν ολόκληρο λαό.
Ο Αντώνης Σαμαράς πήρε θέση πάνω στο ζήτημα αυτό, γιατί μόνο από αυτό μπορεί να πιαστεί και ο ίδιος και να λάβει δύναμη για να επαναδιαπραγματευτεί και να αλλάξει αυτούς τους επαίσχυντους όρους.
Η ιστορία για τον καθένα μας γράφεται μόνο μια φορά.
Οι διατάξεις αυτές είναι αντισυνταγματικές και άκυρες ακόμα και αν τις ψήφιζαν και οι 300 βουλευτές, ακόμα και αν εγκρίνονταν με δημοψήφισμα από λαϊκή πλειοψηφία, γιατί καταργούν την έννοια του κυρίαρχου κράτους και υποδουλώνουν έναν ολόκληρο λαό.
Ο Αντώνης Σαμαράς πήρε θέση πάνω στο ζήτημα αυτό, γιατί μόνο από αυτό μπορεί να πιαστεί και ο ίδιος και να λάβει δύναμη για να επαναδιαπραγματευτεί και να αλλάξει αυτούς τους επαίσχυντους όρους.
Η ιστορία για τον καθένα μας γράφεται μόνο μια φορά.
Τετάρτη 18 Μαΐου 2011
ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ = ΣΥΝΕΝΟΧΗ ΣΕ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΑ ΜΕΤΡΑ ΚΑΙ ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΛΕΙΩΜΕΝΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ. ΕΤΣΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ ΕΥΡΩΠΑΙΟΙ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΙΚΑ ΠΑΠΑΓΑΛΑΚΙΑ ΝΑ ΚΑΨΟΥΝ ΤΟ ΧΑΡΤΙ ΣΑΜΑΡΑ.
Έκκληση για συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων στην Αθήνα πάνω στα μέτρα που κρίνονται αναγκαία για τη συνέχιση του προγράμματος βοήθειας έκανε από τις Βρυξέλλες ο Επίτροπος Όλι Ρεν.
“Δεν πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι αλλά για τη μοίρα μίας χώρας” τόνισε, τη στιγμή που εντείνεται δραματικά η πίεση προς την Ελλάδα για Μεσοπρόθεσμο και αποκρατικοποιήσεις.
Σύμφωνα με τον ευρωπαίο Επίτροπο, οι αποφάσεις που θα παρθούν “πρέπει να είναι σαφείς και αποτέλεσμα συζήτησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και διακομματικής συναίνεσης”.
Χαρακτήρισε δε τη συναίνεση στους στόχους και τις πολιτικές του προγράμματος “απαραίτητη προϋπόθεση για τα επόμενα βήματά του”, θέτοντας δηλαδή ουσιαστικά ζήτημα συνέχισής του.”
Δεν πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι αλλά για τη μοίρα ενός έθνους” τόνισε ο κ. Ρεν, εκφράζοντας τις ανησυχίες της ΕΕ για πολιτική κρίση – “σκόπελο” για το πρόγραμμα.
Σύμφωνα με τον ευρωπαίο Επίτροπο η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να ανακοινώσει τις ερχόμενες ημέρες λεπτομέρειες για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.
Η αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του δημοσίου ύψους 15 δισ. το 2011 και το 2012 είναι αποφασιστικής σημασίας για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων τόνισε και ανέφερε ότι στόχος είναι η αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του δημοσίου ύψους 50 δισ. τα επόμενα χρόνια, επισημαίνοντας παράλληλα ότι όταν ληφθούν αυτά τα μέτρα, το Eurogroup θα εξετάσει ενδεχόμενα επόμενα βήματα.
Αναφερόμενος στην επίσκεψη του κλιμακίου της τρόικας στην Ελλάδα, είπε ότι δε θα ολοκληρωθεί αυτή την εβδομάδα, όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο, αλλά μέσα στην επόμενη εβδομάδα.
Εξέφρασε πάντως την πεποίθηση ότι θα εκταμιευθεί η επόμενη δόση του δανείου, ύψους 12 δισ. ευρώ.
O Επίτροπος Ρεν επανέλαβε ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δε βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, σημείωσε, ωστόσο, ότι θα μπορούσε να εξεταστεί μία αναμόρφωση, στη βάση της εθελοντικής συμμετοχής των ιδιωτών, που θα αφορά την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των κρατικών ομολόγων.
“Παράθυρο” για ήπια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους άφησε την ίδια ημέρα ο επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, θέτοντας ως προϋπόθεση την εφαρμογή από την Αθήνας ενός διευρυμένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων που θα καταστήσουν βιώσιμο το χρέος.
“Δεν πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι αλλά για τη μοίρα μίας χώρας” τόνισε, τη στιγμή που εντείνεται δραματικά η πίεση προς την Ελλάδα για Μεσοπρόθεσμο και αποκρατικοποιήσεις.
Σύμφωνα με τον ευρωπαίο Επίτροπο, οι αποφάσεις που θα παρθούν “πρέπει να είναι σαφείς και αποτέλεσμα συζήτησης μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων και διακομματικής συναίνεσης”.
Χαρακτήρισε δε τη συναίνεση στους στόχους και τις πολιτικές του προγράμματος “απαραίτητη προϋπόθεση για τα επόμενα βήματά του”, θέτοντας δηλαδή ουσιαστικά ζήτημα συνέχισής του.”
Δεν πρόκειται για πολιτικό παιχνίδι αλλά για τη μοίρα ενός έθνους” τόνισε ο κ. Ρεν, εκφράζοντας τις ανησυχίες της ΕΕ για πολιτική κρίση – “σκόπελο” για το πρόγραμμα.
Σύμφωνα με τον ευρωπαίο Επίτροπο η Ελλάδα έχει δεσμευτεί να ανακοινώσει τις ερχόμενες ημέρες λεπτομέρειες για το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων.
Η αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του δημοσίου ύψους 15 δισ. το 2011 και το 2012 είναι αποφασιστικής σημασίας για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων τόνισε και ανέφερε ότι στόχος είναι η αξιοποίηση ακίνητης περιουσίας του δημοσίου ύψους 50 δισ. τα επόμενα χρόνια, επισημαίνοντας παράλληλα ότι όταν ληφθούν αυτά τα μέτρα, το Eurogroup θα εξετάσει ενδεχόμενα επόμενα βήματα.
Αναφερόμενος στην επίσκεψη του κλιμακίου της τρόικας στην Ελλάδα, είπε ότι δε θα ολοκληρωθεί αυτή την εβδομάδα, όπως ήταν αρχικά προγραμματισμένο, αλλά μέσα στην επόμενη εβδομάδα.
Εξέφρασε πάντως την πεποίθηση ότι θα εκταμιευθεί η επόμενη δόση του δανείου, ύψους 12 δισ. ευρώ.
O Επίτροπος Ρεν επανέλαβε ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους δε βρίσκεται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων, σημείωσε, ωστόσο, ότι θα μπορούσε να εξεταστεί μία αναμόρφωση, στη βάση της εθελοντικής συμμετοχής των ιδιωτών, που θα αφορά την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των κρατικών ομολόγων.
“Παράθυρο” για ήπια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους άφησε την ίδια ημέρα ο επικεφαλής του Eurogroup, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, θέτοντας ως προϋπόθεση την εφαρμογή από την Αθήνας ενός διευρυμένου προγράμματος μεταρρυθμίσεων και αποκρατικοποιήσεων που θα καταστήσουν βιώσιμο το χρέος.
Τρίτη 17 Μαΐου 2011
ΚΟΥΡΕΜΑ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΑΡΘΡΩΣΗ Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ;;;;
Την ώρα που η τρόικα συνεχίζει να εξετάζει τα ελληνικά δημοσιονομικά ζητήματα, ανώτατος αξιωματούχος του ΔΝΤ ανέφερε πως τυχόν αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους σε καμία περίπτωση δεν θα θεράπευε ως δια θαύματος την ελληνική κρίση.
Το κλιμάκιο της τρόικας βρίσκεται αυτό το διάστημα στην Αθήνα προκειμένου να εξετάσει αν το σκληρό οικονομικό πρόγραμμα της χώρας συνεχίζει να προχωρά, και αν η νέα χρηματοδότηση είναι βιώσιμη. Η έγκρισή της τρόικας είναι απαραίτητη για να εισπράξει η Ελλάδα την επόμενη δόση της συνολικής οικονομικής βοήθειας των €110 δισ.
Οι αναλυτές όμως συμφωνούν πως το ποσό αυτό δεν θα είναι αρκετό, και πως η Ελλάδα θα χρειαστεί τουλάχιστον €60 δισ. για να επιβιώσει ως το 2013.
Ένας τρόπος για να απαλυνθούν τα προβλήματα της Ελλάδας είναι η αλλαγή των όρων του μνημονίου, μια αναδιάρθρωση του χρέους δηλαδή. Όμως ο Antonio Borges, διευθυντής του ευρωπαϊκού ΔΝΤ διαφωνεί, αφού δεν το βλέπει ως λύση.
Και έτσι γεννάται το ερώτημα: Ποιες είναι οι επιλογές της Αθήνας; Η κυβέρνηση μείωσε τις δαπάνες και της έχει ζητηθεί να αυξήσει τη φορολόγηση. Πολύ σύντομα θα δούμε και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της. Όπως λέει ο Borges, το ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων αξίας €50 δισ. αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 20% των περιουσιακών στοιχείων που θα μπορούσαν να πουληθούν για να συγκεντρωθούν χρήματα. Αν όμως η κυβέρνηση προχωρήσει σε μια τέτοια εκποίηση, θα έχει να αντιμετωπίσει τεράστια εσωτερική πολιτική αντιπολίτευση.
Το τι θα γίνει με την Ελλάδα, αναμένεται να συζητηθεί την επόμενη εβδομάδα στη τακτική συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ. Πάντως παρά την απομάκρυνση του κινδύνου της φιλανδικής άρνησης για περαιτέρω διασώσεις, η χορήγηση επιπλέον χρημάτων για οικονομική βοήθεια σε προβληματικές χώρες αρχίζει να αποτελεί πολιτικό πρόβλημα σε κάποια ευρωπαϊκά κράτη.
Το όλο ζήτημα είναι βασικά αριθμητικό. Τα €110 δισ. που δόθηκαν στην Ελλάδα, ήταν εξαρχής πολύ λίγα για να επιβιώσει η χώρα για τρία ολόκληρα χρόνια.
Βάσει του σχεδιασμού της, η διάσωση κάλυπτε τις ελληνικές συνολικές ανάγκες για σχεδόν δυο χρόνια, με την προσδοκία ότι η χώρα θα μπορούσε σταδιακά να αρχίζει να δανείζεται από τις ιδιωτικές αγορές και πως η χρηματοδότηση της τρόικας θα μπορούσε να σταματήσει. Έτσι, οι αρχικοί υπολογισμοί του Μάη του 2010, ήθελαν την Ελλάδα να χρειάζεται περίπου €151.5 δισ. σε τρία χρόνια, προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματα, να εξοφληθούν τα μακροπρόθεσμα δάνεια, και να στηριχτούν οι τράπεζές της. Η ΕΕ υπολόγισε πως η Ελλάδα θα χρειάζονταν να δανειστεί άλλα €40 δισ. από μόνη της για να κλείσουν οι τρύπες.
Τον επόμενο χρόνο τα νούμερα χειροτέρεψαν. Η Ελλάδα δεν έφτασε τους στόχους της, και τώρα υπολογίζεται πως θα χρειαστεί να δανειστεί άλλα €45 δισ. εκ των οποίων τα €26.7 μέσα στο 2012.
Σχεδόν κανένας δεν πιστεύει πως η Ελλάδα μπορεί να μαζέψει τόσα χρήματα αφού σήμερα οι αγορές ζητούν περισσότερο από 15% για να της δανείσουν, και οι οίκοι αξιολόγησης θεωρούν το χρέος της ως σκουπίδι.
Τι μπορεί να γίνει λοιπόν;
Υπάρχουν τέσσερις επιλογές, μερικές από τις οποίες μπορούν να συνδυαστούν.
Πρώτον, να διορθωθούν οι όροι του μνημονίου προς όφελος της χώρας, με την ελπίδα πως οι ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν χρήματα. Μια πρόταση είναι να μειωθεί το επιτόκιο που πληρώνει η Ελλάδα για τα ποσά που έλαβε. Το 2012, η Ελλάδα θα πληρώσει σχεδόν €3 δισ. σε τόκους προς τους δανειστές της στην ευρωζώνη. Ακόμη όμως και αν μηδενιστούν οι τόκοι, αυτό δεν θα επηρεάσει σημαντικά το χάσμα των €26.7 δισ. Και το να εισπραχθούν σημαντικά ποσά από τις επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι πολύ σίγουρο.
Δεύτερον, η ΕΕ μπορεί να προσφέρει στη χώρα κι άλλα χρήματα. Ο μηχανισμός στήριξης στήθηκε για αυτόν ακριβώς το λόγο, και μπορεί να το κάνει. Κάτι τέτοιο όμως θα συνοδευτεί και από πολλές αντιρρήσεις. Επιπλέον, το 2012, θα πρέπει να επιστραφούν κάπου €35 δισ. από μακροχρόνια δάνεια, στους ιδιώτες επενδυτές. Αυτό σημαίνει ότι η όποια νέα βοήθεια θα πάει στην αποπληρωμή χρεών προς τις τράπεζες και τους δανειστές, με τους φορολογούμενους να παίρνουν όλο το ρίσκο.
Τρίτον, μπορεί να ζητηθεί από την Ελλάδα να προχωρήσει σε «εθελοντική ανταλλαγή» προς τους ιδιώτες δανειστές, όπου αυτοί θα παραδώσουν τα ληξιπρόθεσμα ομόλογά τους, με αντάλλαγμα κάποια νέα που θα λήγουν στο μέλλον. Το ρίσκο σε αυτή την περίπτωση είναι πως αν δεν συμφωνήσουν αρκετοί από τους πιστωτές, η κατάσταση θα περιπλακεί, με κάποιους από αυτούς να πληρώνονται, θέλουν δεν θέλουν, με νέα ελληνικά ομόλογα. Το κέρδος θα είναι ότι αφού οι πιστωτές θα περιμένουν κι άλλο για να πληρωθούν, θα αναγκαστούν να μοιραστούν τα ρίσκα.
Αν μια πλειοψηφία των δανειστών της , που έχει να λαμβάνει μέσα στο 2012, πειστεί να περιμένει κι άλλο, τότε ίσως η Ελλάδα καταφέρει να τα φέρει βόλτα για το 2012 χωρίς να χρειαστεί περαιτέρω οικονομική στήριξη.
Καμία όμως από αυτές τις επιλογές δεν επηρεάζει το συνολικό μέγεθος του ελληνικού χρέους, που αγγίζει τα €350 δισεκατομμύρια και που συνεχώς αυξάνεται. Πολλοί οικονομολόγοι είναι πεπεισμένοι πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει αυτό το χρέος.
Έτσι μένει μια τελευταία επιλογή. Τα «κουρέματα». Αφού η Ελλάδα αδυνατεί να αντεπεξέλθει, καλύτερα θα είναι να γίνει κάτι τέτοιο σύντομα, παρά να συνεχιστεί το πρόβλημα και η πίεση που ασκείται προς την ελληνική οικονομία.
Τα κουρέματα όμως θα απομονώσουν την Ελλάδα από τις αγορές για αρκετό καιρό, και πιθανόν να δημιουργήσουν σημαντικές αναταράξεις στην αγορά ομολόγων, και στο τραπεζικό σύστημα ολόκληρης της ευρωζώνης. Μπορεί μάλιστα να αναγκάσουν την ΕΕ να προχωρήσει σε διάσωση και άλλων κυβερνήσεων, αλλά και τραπεζικών συστημάτων.
Το κλιμάκιο της τρόικας βρίσκεται αυτό το διάστημα στην Αθήνα προκειμένου να εξετάσει αν το σκληρό οικονομικό πρόγραμμα της χώρας συνεχίζει να προχωρά, και αν η νέα χρηματοδότηση είναι βιώσιμη. Η έγκρισή της τρόικας είναι απαραίτητη για να εισπράξει η Ελλάδα την επόμενη δόση της συνολικής οικονομικής βοήθειας των €110 δισ.
Οι αναλυτές όμως συμφωνούν πως το ποσό αυτό δεν θα είναι αρκετό, και πως η Ελλάδα θα χρειαστεί τουλάχιστον €60 δισ. για να επιβιώσει ως το 2013.
Ένας τρόπος για να απαλυνθούν τα προβλήματα της Ελλάδας είναι η αλλαγή των όρων του μνημονίου, μια αναδιάρθρωση του χρέους δηλαδή. Όμως ο Antonio Borges, διευθυντής του ευρωπαϊκού ΔΝΤ διαφωνεί, αφού δεν το βλέπει ως λύση.
Και έτσι γεννάται το ερώτημα: Ποιες είναι οι επιλογές της Αθήνας; Η κυβέρνηση μείωσε τις δαπάνες και της έχει ζητηθεί να αυξήσει τη φορολόγηση. Πολύ σύντομα θα δούμε και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας της. Όπως λέει ο Borges, το ελληνικό πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων αξίας €50 δισ. αντιπροσωπεύει λιγότερο από το 20% των περιουσιακών στοιχείων που θα μπορούσαν να πουληθούν για να συγκεντρωθούν χρήματα. Αν όμως η κυβέρνηση προχωρήσει σε μια τέτοια εκποίηση, θα έχει να αντιμετωπίσει τεράστια εσωτερική πολιτική αντιπολίτευση.
Το τι θα γίνει με την Ελλάδα, αναμένεται να συζητηθεί την επόμενη εβδομάδα στη τακτική συνάντηση των υπουργών Οικονομικών της ΕΕ. Πάντως παρά την απομάκρυνση του κινδύνου της φιλανδικής άρνησης για περαιτέρω διασώσεις, η χορήγηση επιπλέον χρημάτων για οικονομική βοήθεια σε προβληματικές χώρες αρχίζει να αποτελεί πολιτικό πρόβλημα σε κάποια ευρωπαϊκά κράτη.
Το όλο ζήτημα είναι βασικά αριθμητικό. Τα €110 δισ. που δόθηκαν στην Ελλάδα, ήταν εξαρχής πολύ λίγα για να επιβιώσει η χώρα για τρία ολόκληρα χρόνια.
Βάσει του σχεδιασμού της, η διάσωση κάλυπτε τις ελληνικές συνολικές ανάγκες για σχεδόν δυο χρόνια, με την προσδοκία ότι η χώρα θα μπορούσε σταδιακά να αρχίζει να δανείζεται από τις ιδιωτικές αγορές και πως η χρηματοδότηση της τρόικας θα μπορούσε να σταματήσει. Έτσι, οι αρχικοί υπολογισμοί του Μάη του 2010, ήθελαν την Ελλάδα να χρειάζεται περίπου €151.5 δισ. σε τρία χρόνια, προκειμένου να καλυφθούν τα ελλείμματα, να εξοφληθούν τα μακροπρόθεσμα δάνεια, και να στηριχτούν οι τράπεζές της. Η ΕΕ υπολόγισε πως η Ελλάδα θα χρειάζονταν να δανειστεί άλλα €40 δισ. από μόνη της για να κλείσουν οι τρύπες.
Τον επόμενο χρόνο τα νούμερα χειροτέρεψαν. Η Ελλάδα δεν έφτασε τους στόχους της, και τώρα υπολογίζεται πως θα χρειαστεί να δανειστεί άλλα €45 δισ. εκ των οποίων τα €26.7 μέσα στο 2012.
Σχεδόν κανένας δεν πιστεύει πως η Ελλάδα μπορεί να μαζέψει τόσα χρήματα αφού σήμερα οι αγορές ζητούν περισσότερο από 15% για να της δανείσουν, και οι οίκοι αξιολόγησης θεωρούν το χρέος της ως σκουπίδι.
Τι μπορεί να γίνει λοιπόν;
Υπάρχουν τέσσερις επιλογές, μερικές από τις οποίες μπορούν να συνδυαστούν.
Πρώτον, να διορθωθούν οι όροι του μνημονίου προς όφελος της χώρας, με την ελπίδα πως οι ιδιωτικοποιήσεις θα φέρουν χρήματα. Μια πρόταση είναι να μειωθεί το επιτόκιο που πληρώνει η Ελλάδα για τα ποσά που έλαβε. Το 2012, η Ελλάδα θα πληρώσει σχεδόν €3 δισ. σε τόκους προς τους δανειστές της στην ευρωζώνη. Ακόμη όμως και αν μηδενιστούν οι τόκοι, αυτό δεν θα επηρεάσει σημαντικά το χάσμα των €26.7 δισ. Και το να εισπραχθούν σημαντικά ποσά από τις επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις δεν είναι πολύ σίγουρο.
Δεύτερον, η ΕΕ μπορεί να προσφέρει στη χώρα κι άλλα χρήματα. Ο μηχανισμός στήριξης στήθηκε για αυτόν ακριβώς το λόγο, και μπορεί να το κάνει. Κάτι τέτοιο όμως θα συνοδευτεί και από πολλές αντιρρήσεις. Επιπλέον, το 2012, θα πρέπει να επιστραφούν κάπου €35 δισ. από μακροχρόνια δάνεια, στους ιδιώτες επενδυτές. Αυτό σημαίνει ότι η όποια νέα βοήθεια θα πάει στην αποπληρωμή χρεών προς τις τράπεζες και τους δανειστές, με τους φορολογούμενους να παίρνουν όλο το ρίσκο.
Τρίτον, μπορεί να ζητηθεί από την Ελλάδα να προχωρήσει σε «εθελοντική ανταλλαγή» προς τους ιδιώτες δανειστές, όπου αυτοί θα παραδώσουν τα ληξιπρόθεσμα ομόλογά τους, με αντάλλαγμα κάποια νέα που θα λήγουν στο μέλλον. Το ρίσκο σε αυτή την περίπτωση είναι πως αν δεν συμφωνήσουν αρκετοί από τους πιστωτές, η κατάσταση θα περιπλακεί, με κάποιους από αυτούς να πληρώνονται, θέλουν δεν θέλουν, με νέα ελληνικά ομόλογα. Το κέρδος θα είναι ότι αφού οι πιστωτές θα περιμένουν κι άλλο για να πληρωθούν, θα αναγκαστούν να μοιραστούν τα ρίσκα.
Αν μια πλειοψηφία των δανειστών της , που έχει να λαμβάνει μέσα στο 2012, πειστεί να περιμένει κι άλλο, τότε ίσως η Ελλάδα καταφέρει να τα φέρει βόλτα για το 2012 χωρίς να χρειαστεί περαιτέρω οικονομική στήριξη.
Καμία όμως από αυτές τις επιλογές δεν επηρεάζει το συνολικό μέγεθος του ελληνικού χρέους, που αγγίζει τα €350 δισεκατομμύρια και που συνεχώς αυξάνεται. Πολλοί οικονομολόγοι είναι πεπεισμένοι πως η Ελλάδα δεν θα μπορέσει ποτέ να αποπληρώσει αυτό το χρέος.
Έτσι μένει μια τελευταία επιλογή. Τα «κουρέματα». Αφού η Ελλάδα αδυνατεί να αντεπεξέλθει, καλύτερα θα είναι να γίνει κάτι τέτοιο σύντομα, παρά να συνεχιστεί το πρόβλημα και η πίεση που ασκείται προς την ελληνική οικονομία.
Τα κουρέματα όμως θα απομονώσουν την Ελλάδα από τις αγορές για αρκετό καιρό, και πιθανόν να δημιουργήσουν σημαντικές αναταράξεις στην αγορά ομολόγων, και στο τραπεζικό σύστημα ολόκληρης της ευρωζώνης. Μπορεί μάλιστα να αναγκάσουν την ΕΕ να προχωρήσει σε διάσωση και άλλων κυβερνήσεων, αλλά και τραπεζικών συστημάτων.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)