Η άσκηση μέσα στο γάμο…
Πολλοί σήμερα ισχυρίζονται ότι ο όρος άσκηση αποτελεί ουτοπία ως προς την εφαρμογή του στις σύγχρονες συνθήκες ζωής και ιδιαίτερα μέσα στο γάμο. Γι΄ αυτό σ’αυτό το τεύχος παρουσιάζουμε ένα άρθρο (συνέντευξη από τον Δρ. Δημήτριο Καραγιάννη, Παιδοψυχίατρο – θεραπευτή οικογένειας) του περιοδικού ΄΄ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ΄΄ που αναφέρεται στο συγκεκριμένο θέμα και αποτελεί προσπάθεια προσέγγισης και προσδιορισμού του ρόλου της άσκησης μέσα στο γάμο .Έχουμε πάντα στο νου ότι σκοπός του ανθρώπου είναι η θέωση και όχι η ηθική αυτάρκεια, η αγιότητα και όχι η χλιαρότητα, η προσπάθεια και όχι η βολή.
Παρεμβολή: Είναι γνωστό ότι πολλοί έχουμε συνδυάσει τη λέξη άσκηση με το μοναχό, και αναφερόμαστε στον ασκητή μοναχό. Υπάρχει άσκηση μέσα στον γάμο;
Απάντηση: Εγώ θα ρωτούσα καλλίτερα: Υπάρχει γάμος χωρίς άσκηση; Αυτό που είναι σημαντικό είναι να δούμε τι εννοούμε όταν λέμε άσκηση, γιατί κινδυνεύουμε, και αυτό είναι τραγικό, να διαστρεβλώσουμε την έννοια της άσκησης κάνοντας μια μηχανιστική μεταφορά της άσκησης του μοναχού στην ζωή των εγγάμων, με συνέπεια να ονομάσουμε ως άσκηση την απουσία του έρωτα. Επομένως εν ονόματι της άσκησης κινδυνεύουμε να αρνηθούμε την ίδια την φύση του γάμου και τότε η τάχα ιδανική κατάσταση θα είναι οι παντρεμένοι να μην είναι παντρεμένοι. Δεν μπορεί η απουσία σχέσης να είναι το ζητούμενο στην σχέση ενός ζευγαριού.
**************************************************
Η άσκηση στο γάμο είναι η ίδια η αλληλοπεριχώρηση. Η άσκηση των προσώπων αναφέρεται στην προσπάθεια του κάθε συντρόφου να ανακαλύψει τον εαυτό του σε σχέση με το σύντροφό του.
**************************************************
Η άσκηση στο γάμο έγκειται στο γεγονός ότι ένας άντρας και μια γυναίκα θα βρεθούν μαζί, θα συνυπάρξουν και θα μπορέσουν να αλληλοπεριχωρηθούν. Η άσκηση στον γάμο είναι η ίδια η αλληλοπεριχώρηση.
Π: Δηλαδή η άσκηση στον μοναχό και η άσκηση στον γάμο, είναι ίδια ως προς τον σκοπ6, αλλά αλλάζει κατά τον τρόπο;
Απ: Η άσκηση ήταν πάντοτε συνώνυμο της ενδυνάμωσης .Ένας αθλητής ασκείται για να είναι πιο δυνατός. Ασκείται όχι στερούμενος την φύση του, αλλά προσπαθώντας να την αναπτύξει στις μεγαλύτερες δυνατότητές της. Η άσκηση των προσώπων στο γάμο αναφέρεται στην προσπάθεια του κάθε συντρόφου να ανακαλύψει τον εαυτό του σε σχέση με τον σύντροφό του. Ο Σαρτρ είχε πει πολύ σωστά ότι ο άλλος άνθρωπος για μένα είναι κόλαση. Κάθε άνθρωπος που ευρίσκεται πολύ κοντά μας κινδυνεύει να γίνεται η κόλασή μας για τι μας ενοχλεί, μας δυσκολεύει, μας εμποδίζει και περιορίζει τον ζωτικό μας χώρο. Μας εμποδίζει να έχουμε την ατομικότητά μας.
'Όταν ένα ζευγάρι αποφασίζει να συνυπάρξει και αφεθεί στο αυτονόητο, θα συμβιβασθεί και θα συνθηκολογήσει, με συνέπεια με την πάροδο του χρόνου να αυξάνεται το παράπονο, η γκρίνια και η μιζέρια στην σχέση. Διαφορετικά το ζευγάρι έχει να υιοθετήσει μια δυναμική στάση εγρήγορσης - άσκησης, ώστε ο σύντροφος να γίνει ευκαιρία να βρεις το γνήσιο πρόσωπό σου. Διαλέγω τον άλλο επειδή είναι διαφορετικός. Δεν μπορεί να υπάρχει ζευγάρι αν ο άλλος σύντροφος δεν είναι διαφορετικός. Στα πλαίσια της συνύπαρξης η διαφορετικότητα με φέρνει αντιμέτωπο με το τι είναι σημαντικό και τι δευτερεύων για μένα.
Πώς θα σχετιστώ χωρίς να χάσω το πρόσωπό μου, αλλά και χωρίς να μείνω κλειδωμένος στα ατoμικά μου χαρακτηριστικά. Αυτό απαιτεί μια διαρκή αλληλαντίδραση που η επίτευξή της δεν είναι ζήτημα δύο ή τριών χρόνων, αλλά μιας ζωής. Μια ζωντανή σχέση μέσα στον γάμο δημιουργείται μόνο αν κάθε μέλος, προσπαθεί και παλεύει ασκούμενο, να βρίσκει τον τρόπο να αφαιρέσει τα αυτιστικά στοιχεία που τον εμποδίζουν στην κοινωνία με το άλλο πρόσωπο.
Π: Θα πρέπει δηλ. να ξεπερνιέται η ατομικότητα του προσώπου και το στενό εγωιστικό του συμφέρον; Να πάψει πια ο καθένας να σκέφτεται ατομικά αλλά δυαδικά;
Απ: Η έννοια του εγωισμού έχει διαστραφεί. Πολλοί χριστιανοί νομίζουν ότι αποφεύγουν τον εγωισμό με το να μην χαίρονται, να μην καμαρώνουν για κάτι που έχουν πετύχει. Θεωρούν ως εγωισμό την ύπαρξη και έκφραση της επιθυμίας και σπαταλούν τεράστιες δυνάμεις για να την αποκριθούν, να την εξαφανίσουν. Στην ουσία ο εγωισμός είναι ένα εμπόδιο στην ζωή μας, αλλά δεν έχει να κάνει καθόλου με τα στοιχεία που ανέφερα. Ο εγωισμός μας αν θέλετε είναι αυτισμός. Το σύνολο των στοιχείων που σε κλείνουν στον εαυτό σου έτσι ώστε να μην μπορείς να προχωρήσεις υπέρ του εαυτού σου. Για παράδειγμα όταν ένα ατομικό επίτευγμα γίνεται μέτρο σύγκρισης και όχι αφορμή μοιράσματος, με αποτέλεσμα την απομάκρυνση των συντρόφων. Αυτό παθαίνουν όλοι όσοι εμπλέκονται στο σταρ-σύστεμ αφού οι προβολείς της δημοσιότητας φωτίζοντας υπέρμετρα ένα χαρακτηριστικό τους, τους οδηγούν να χάσουν την συνολική τους αίσθηση και τελικά αυτό τους απομονώνει στην αφόρητη ανασφάλεια ενός ψευδούς εαυτού.
Δεν είναι εγωισμός το να θέλει κανείς να πετύχει στη δουλειά του, στην σχέση του, φτάνει αυτό να μην τον απομονώνει από τον άλλο. Οι ατομικοί στόχοι, είτε καριέρα λέγεται αυτό, είτε ατομική θρησκευτικότητα, διασπούν ύπουλα την σχέση και την βουλιάζουν σε ένα κρυφό εγωισμό που δεν γίνεται αντιληπτός. Το χειρότερο εμπόδιο στην άσκηση, είναι η ψευδαίσθηση της αυτάρκειας και της τελειότητας. O άγιος Ιωάννης της Κλίμακας περιγράφει πολύ καλά το πώς προσπαθώντας να πετύχεις μια αρετή μπορεί να εμπλακείς πολύ χειρότερα σ' ένα άλλο πάθος. Εγωισμός μέσα στον γάμο θα μπορούσε να ήταν το να διαβάζει κανείς θρησκευτικά βιβλία με μεγάλη προσήλωση και να αδιαφορεί για τον σύντροφο που έχει πλάι του. Επομένως ό,τι γίνεται ξεκομμένα από τον σύντροφο, γίνεται ατομικό χαρακτηριστικό που δεν προάγει την σχέση.
Π: Ποιο είναι το περιεχόμενο του γάμου; Ti εννοούμε όταν λέμε άσκηση στον γάμο;
Απ: Το δυνάμωμα των ίδιων των προσώπων. Δεν μπορεί να είναι στόχος του γάμου κάτι έξω από αυτούς. Δεν μπορεί να θέσουμε ως κύριο στόχο τα παιδιά. Η άσκηση στον γάμο είναι να βρεις τον εαυτό σου. Να βρεις την σχέση σου με τον ίδιο τον Θεό. Άσκηση στο γάμο σημαίνει ότι το κάθε πρόσωπο γίνεται περισσότερο σοφό, περισσότερο γνήσιο, περισσότερο ο εαυτός του. Ο καθένας μας γεννιέται έχοντας πολλές ψευδείς φαντασιώσεις για τον εαυτό του. Στη σχέση μας με τους άλλους πραγματικά δοκιμάζεται ποιος είναι ο πραγματικός εαυτός μας. Γίνεσαι πιο πολύ ο εαυτός σου αν σχετιστείς γνήσια. Σήμερα έχει φουντώσει το φαινόμενο των πολλαπλών σχέσεων. Οι άνθρωποι όταν βρεθούν μπροστά στο να διαπραγματευτούν μια δυσκολία παραιτούνται και διακόπτουν την σχέση. Ουσιαστικά δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν τον εαυτό τους, όχι τον άλλο. Άρα μένουν πάντα οι ίδιοι χωρίς να σχετιστούν και ας έχουν συνάψει πολλαπλές σχέσεις. Γιατί δεν φτάνουν στο σημείο να συναντήσουν τον εαυτό τους.
Η ασκητική του γάμου απαιτεί διαρκή προσωπική δουλειά. Γι αυτό δεν αρκεί το χρονικό διάστημα μιας ζωής. Στη διάρκεια του γάμου βρίσκεις και άλλες πλευρές σου. Αλίμονο στο ζευγάρι που στο τέλος της ζωής του θα σχετίζεται με τον ίδιο τρόπο που σχετιζόταν στην αρχή. Αλλάζει ουσιαστικά η σχέση μέσα στον γάμο.
Ο γάμος δεν αποτελεί απλώς την επισημοποίηση και το σφράγισμα μιας σχέσης που περαιτέρω οδηγείται σε μια στασιμότητα γιατί τότε αυτό θα σήμαινε την απουσία ζωής. Οι άνθρωποι που υπήρξαν πάντα μαζί, αλλά κράτησαν τους ίδιους ρόλους και τον ίδιο τρόπο σχέσης όπως στην αρχή σημαίνει ότι δεν μετουσιώθηκαν, δεν άλλαξαν μέσα στην πορεία του γάμου τους. Δεν ανακάλυψαν τον εαυτό τους. Απλά συνυπήρξαν χωρίς να αγγιχτούν. Στην ασκητική του γάμου παλεύεις με τον σύντροφο σου και με τον εαυτό σου. Όπως αναφέρεται αντίστοιχα στα ασκητικά κείμενα η πάλη με τον Θεό. H πάλη με τον σύντροφο και τον εαυτό σου είναι που αναδεικνύει το πραγματικό πρόσωπό σου.
Π: Είπατε νωρίτερα ότι ο καθένας μέσα από τον άλλο ανακαλύπτει τον εαυτό του. Όσο δυναμώνει η σχέση του με τον άλλο τόσο ανακαλύτrτει τον εαυτό του. Το ίδιο γίνεται και με το μοναχό στην σχέση του με τον Θεό. Μέσα στον γάμο λοιπόν ο Θεός τι ρόλο παίζει;
Απ: Ο Θεός δεν έχει ανάγκη να Τον υπερασπιστούμε σαν προϊόν που πρέπει να πουλήσουμε. Δεν πρέπει δηλ. να νοιώθουμε ανασφαλείς, ώστε να πρέπει να Τον διαφημίζουμε. Γι αυτό αναφέρθηκα στον Σαρτρ ο οποίος περιγράφει τις σχέσεις με ειλικρίνεια, αλλά κατάμαυρες, ανέλπιδες, αφού στερείται τον Θεό. Αν θα μιλήσουμε σε επίπεδο πραγματικότητας, για να υπερβούμε τον εαυτό μας πρέπει να αγγίξουμε τις σκοτεινές πλευρές του εαυτού μας. Αυτό δεν μπορούμε να το κάνουμε μόνοι μας. Χρειαζόμαστε στήριγμα πάνω στο οποίο να πατάμε, που δεν μπορούμε να είμαστε εμείς. Δεν μπορείς από μόνος σου να στηρίζεσαι στον εαυτό σου. Χρειάζεσαι κάπου απ' έξω να πατάς. Αν οι δύο σύντροφοι γίνουν ένα κλειστό σύστημα, τότε όλα τα αρνητικά στοιχεία που αναφέρονται για ένα απομονωμένο άτομο μπορεί να υπάρξουν σε μία σχέση με ψευδοαμοιβαιότητα π.χ. o Νάρκισσος και η Ηχώ. Η Ηχώ επαναλαμβάνει αυτά που θέλει να ακούσει ο Νάρκισσος. Επομένως ενώ εμφανίζονται επιφανειακά ως μια ιδανική σχέση ζευγαριού, στην ουσία υπάρχει απουσία σχέσης. Και αυτό γίνεται γιατί είναι κλεισμένοι ανάμεσα τους και δεν διαθέτουν σημείο αναφοράς πέρα από αυτούς. Είναι μια κλειστή δυαδικότητα ξεκομμένη και από την κοινωνία με τους άλλους ανθρώπους. Όλα είναι ιδανικά, αλλά τίποτα πραγματικό.
Π: Ο Ι. Χρυσόστομος αναφέρει ότι κι αν ακόμα σε στεναχωρέσει η σύντροφος σου συγχώρεσε την, και αν είναι δύστροπη εσύ φρoντισε να την διορθώσεις με την επιείκεια και την πραότητα. Πολλές φορές όμως αυτό παρερμηνεύεται.
Απ: Είναι συχνό φαινόμενο να θεωρείται ως άσκηση η ανοχή καταστάσεων τις οποίες οι ίδιοι οι άνθρωποι ενεργοποιούν. Όπως κάποιες μητέρες γκρινιάζουν πόσο τις κουράζουν τα παιδιά τους, αλλά δεν τα έμαθαν να φροντίζουν τον εαυτό τους, το ίδιο στην συζυγική σχέση κινδυνεύουν να κάνουν υπομονή, επειδή θυμώνει ο σύντροφος τους και δεν βλέπουν ότι αυτοί έχουν προκαλέσει τον θυμό του. Επιλέγουν κάποιον με τον οποίο δεν μπορούν να συνυπάρξουν, απλώς για να μην μείνουν μόνοι. Δημιουργούν βασανιστικές σχέσεις και μετά θεωρούν σαν άσκηση την ανοχή και ζητούν από τον Θεό να τους βοηθήσει ν' αντέξουν. Γνωρίζουν πολύ καλά κάποια αρνητικά στοιχεία που έχει ο σύντροφός τους από πριν, αλλά αρνούνται να τα δουν, ώστε να έχουν άλλοθι για να υποφέρουν αργότερα. Αν εσύ λοιπόν υπομένεις το σύμπτωμα το οποίο προκάλεσες, δεν έχει να κάνει με άσκηση αυτό. Διότι σου δημιουργεί την ψευδαίσθηση ότι είσαι ο καλός που αντέχεις τον άλλο, ενώ στην ουσία είσαι αυτός που απομακρύνεται και απoμονώνεται .
**************************************************
Όταν κάποιος ερωτεύεται, κινδυνεύει να ερωτεύεται την εικόνα του άλλου και όχι τον άλλο. Ο έρωτάς του είναι προς την φαντασίωσή του και όχι προς τον πραγματικό άλλο.
**************************************************
Γι αυτό επιμένω ότι κύρια έκφραση της άσκησης είναι η χαρά. Χωρίς χαρά δεν υπάρχει άσκηση, απλώς παθητική αποδοχή μιας κατάστασης. Ο Θεός μπορεί να μας δώσει δυνάμεις που να μας πάνε πιο πέρα. Δεν χρειάζεται, να μας βοηθά να αντέχουμε τα προβλήματα που εμείς δημιουργούμε. Δηλ. δημιουργούμε σταυρούς με δυσλειτουργικές σχέσεις και μετά επικαλούμαστε τον Θεό για να αντέχουμε.
Π: Είπατε ότι ο άνθρωπος εάν είναι όπως και πριν το γάμο και μετά ατό αυτόν δεν έχει καταφέρει τίποτα. Μετά τον γάμο αλλάζουν πολλά πράγματα;
Απ: Όταν κάποιος ερωτεύεται, κινδυνεύει να ερωτεύεται την εικόνα του άλλου και όχι τον άλλο. O έρωτάς του είναι προς την φαντασίωσή του και όχι προς τον πραγματικό άλλο. Όμως ο πραγματικός άλλος του την διαλύει. Δεν είναι τότε η εικόνα που είχε φανταστεί. Εδώ είναι που κάποιοι δεν αντέχουν. Όταν χαλάσει η εικόνα του άλλου και αρχίζουν να έρχονται σε σχέση με τον πραγματικό άλλο, τότε αλλάζουν σύντροφο. Είναι ανασφαλείς και αδύνατοι καθώς δεν διαθέτουν την δύναμη να επηρεάζουν την ζωή τους. Ανώριμα ανασφαλή άτομα που έχουν μάθει μόνο να τα φροντίζουν, με συνέπεια όμως την απώλεια της ελευθερίας τους. Και αυτό που απoτελεί πραγματικά στόχο της άσκησης, είναι να αυξήσουν την δυνατότητα ν' αγαπούν. Όχι απλώς συναισθηματικά, αλλά οντολογικά, υπαρξιακά. Υπάρχουν κάποιοι πραγματικοί σταυροί μέσα στον γάμο. Μια αρρώστια, η γήρανση. Ο άλλος έχει σώμα που όσο και αν το φροντίζει αλλάζει, γερνάει. Αυτό κινδυνεύει ασυνείδητα να εκλαμβάνεται σαν προδοσία και η σχέση καταρρέει αν δεν περιλαμβάνει και άλλα στοιχεία που να την νοηματοδοτούν.
Στις μέρες μας κυριαρχούν δυο στοιχεία που είναι διαμετρικά αντίθετα προς την άσκηση. Το μοιραίο και το μαγικό. Δηλ. κινδυνεύουμε να αποδεχόμαστε ότι τα πράγματα είναι δοσμένα. Τα πράγματα συμβαίνουν χωρίς εμάς. Είτε το ονομάσουμε γραφτό, είτε κληρονομικότητα, είτε παγκοσμιοποίηση. Και αυτό μας αφαιρεί την ευθύνη. Η προσδοκία εξ άλλου για λύσεις αποτίθεται στο μαγικό, στο ανέξοδο. Πρόκειται για μια ανώριμη παιδική στάση που θεωρεί ότι κάποιοι άλλοι πρέπει να με φροντίσουν. Η άσκηση αποτελεί μια διαμετρικά αντίθετη ενήλικη στάση, όπου αναλαμβάνω εγώ την ευθύνη της πορείας της ζωής μου, δίχως, να παραβλέπω το πλήθος των αδυναμιών μου.
Π: Είναι λάθος όταν κανείς λέει αφήσου στο Θεό; Όλα θα τα λύσει αυτός και πολλές φορές μένουμε απαθείς περιμένοντας τον από μηχανής Θεό να μας λύσει τα προβλήματα χωρίς εμείς να συμμετάσχουμε.
Απ: Αυτό είναι μία στάση ανθρώπων που θεωρούν το γάμο σαν μια απλή κάλυψη σεξουαλικών αναγκών ή σαν μια κοινωνική αποκατάσταση, που δεν πιστεύουν ότι μπορούν μέσα από τον γάμο να κερδίσουν κάτι πιο σημαντικό για την ζωή τους και ανησυχούν μόνο για το πώς θα τακτοποιηθούν και ζητούν ένα καθησυχασμό, δηλαδή εκείνοι που δεν έχουν πάρει ,μια ενήλικη στάση ως χριστιανοί που καλούνται να αναλάβουν την ευθύνη της πίστης τους και της πνευματικής πορείας τους. Είναι πολύ σημαντικό να προσεύχονται οι νέοι για την σχέση τους που θα έχουν και μάλιστα να ελπίζουν σ' αυτή. Φοβάμαι ότι πολλοί νέοι αυτή την στιγμή δεν ελπίζουν ότι μπορεί να υφίσταται μια μονογαμική σχέση που να είναι και θρεπτική και πικάντικη. Και αν δεν το ελπίζουν, δεν θα το συναντήσουν. Γιατί πολλές φορές οι νέοι ενώ ονειρεύονται για την σχέση τους, όταν φτάνουν στο γάμο παραιτούνται εύκολα και μεταφέρονται στο μοντέλο που έχουν ζήσει στους γονείς τους. Επομένως κινδυνεύουν να μην ελπίζουν σε μια σχέση ζευγαριού που να γίνεται πιο ερωτική με το διάβα του χρόνου. Άρα να προσεύχονται για τη βίωση μιας σχέσης που θα τους επιτρέπει να ζουν ευχαριστηριακά και να κάνουν και οι ίδιοι τη ζωή τους πιο ερωτική πιο ζωντανή. Αν κάποιος δεν είναι ικανοποιημένος από τη ζωή του τότε δεν μπορεί να προσδοκά ότι όταν θα βρεθεί με ένα σύντροφο , θα αλλάξει η ζωή του μαγικά . Δύο κουρασμένοι και μίζεροι άνθρωποι θα φτιάξουν μια μίζερη κατάσταση. Γιατί όσο περνά ο καιρός οι δυσκολίες αυξάνουν. Εξάλλου αυτό είναι και όρος για να υπάρξει μια καλή ζωή. Σαν τα video-games. Ένα καλό videο game για να σου δημιουργήσει ενδιαφέρον, πρέπει να αλλάζεις levels (επίπεδα).' Σε κάθε νέο επίπεδο αυξάνει και ο βαθμός δυσκολίας που για να το αντιπαρέλθεις πρέπει να ανακαλύπτεις πηγές ενέργειας, να διαθέτεις νέα βελτιωμένα όπλα και να αποκτά αυξημένες δεξιότητες, αλλιώς λέει χάνεις ζωή.
*****************************************************
Δεν μπορώ να φανταστώ μια άσκηση μέσα στο γάμο αν δεν έχει αποτέλεσμα τη χαρά, αν δεν οδηγεί στο να βλέπεις τον σύντροφο σου, τα παιδιά σου και τους άλλους ανθρώπους ως πηγή χαράς .
*****************************************************
Έτσι είναι και η ασκητική μέσα στον Γάμο. Nα αυξάνεις τα όπλα σου με το διάβα του χρόνου, ώστε να μπορείς να αντιπαρέρχεσαι τα εμπόδια και να μπορείς να ανακαλύπτεις το σύντροφό σου τον εαυτό σου και τελικά το Θεό. Δεν φαντάζομαι να ανακαλύψεις τον άλλον χωρίς την πηγή της ζωής, τον Θεό. Δεν μπορείς κλεισμένος μέσα στην δική σου αυτάρκεια να βρεις καινούργιους τρόπους ζωής.
Π: Ισχύει ότι ο γάμος έχει μια προοπτική και θεωρείται πετυχημένος όταν αντικαθιστάς το εγώ με το εμείς;
Απ: Αν το εγώ είναι το αυτιστικό εγώ, αν δηλ. το εγώ υπάρχει ξεκομμένο από το εμείς, τότε ισχύει. Αν όμως το εμείς σημαίνει την απώλεια της ιδιαιτερότητας του κάθε προσώπου, τότε όχι, δεν ισχύει. Αποτελεί συχνό φαινόμενο να αποφασίζει κάποιος να θυσιάσει την προσωπική του ανέλιξη για χάρη μιας σχέσης και μετά να το, χρεώνει στον άλλον. Όμως η γνήσια αγάπη για τον εαυτό μας δεν έρχεται σε αντίθεση , με Την γνήσια αγάπη προς τον άλλο και επομένως δεν ακινητοποιείται εμπρός σε ψευτοδιλήμματα. Αυτό που πρέπει να δούμε είναι ότι δεν είναι σωστό να ενοχοποιείται η επιθυμία, όπως πρεσβεύουν κάποιοι οι οποίοι εν ονόματι της πίστης έχουν απολέσει Την χαρά της ζωής. Η επιθυμία είvαι το, σημείο υπέρβασης του εαυτού μας. Όταν ενοχοποιείται η επιθυμία επιτρέπεται το παράπονο και η ανάγκη. Το παράπονο είναι η δυσφορία από την μη εκφρασθείσα και μη ικανοποιηθείσα επιθυμία που λειτουργεί σαν σκουριά και διαβρώνει τα πράγματα H ανάγκη εξάλλου αντιμετωπίζει τον άλλο σαν αντικείμενο και τον χρησιμοποιεί ενώ η επιθυμία αναφέρεται στο πρόσωπό του του. Η άσκηση δεν είναι στέρηση. Δεν αποτελεί άρνηση της χαράς. Είναι αποδοχή του μόχθου που απαιτείται, αλλά τελικά δυναμώνει και δίνει χαρά. Τελικά σου προσφέρει χαρά, σε χαριτώνει. Δεν μπορώ να φανταστώ μια άσκηση στο γάμο αν δεν έχει αποτέλεσμα την χαρά, αν δεν οδηγεί στο να βλέπεις τον σύντροφό σου, τα παιδιά σου και τους άλλους ανθρώπους ως πηγή χαράς.
Περιοδικό ΄΄ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ΄΄ τεύχος 52
Παρασκευή 1 Οκτωβρίου 2010
ΥΠΟ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΟ ΛΙΜΕΝΙΚΟ ΣΩΜΑ
«Θύελλα» έχει ξεσπάσει στο Λιμενικό Σώμα, ύστερα από τη δημοσίευση του νέου Προεδρικού Διατάγματος για τη σύσταση του υπουργείου Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας, με το οποίο «σφραγίζεται» η διχοτόμηση του Λιμενικού σε δύο υπουργεία. Μάλιστα, σήμερα στις 11 το πρωί, μία ώρα πριν από την ορκωμοσία του υπουργού,... Γιάννη Διαμαντίδη και της υφυπουργού, Ελπίδας Τσουρή, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ενώσεων Προσωπικού Λ.Σ θα πραγματοποιήσει ένστολη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, έξω από το υπουργείο, στη Δραπετσώνα.
Ο νέος υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας Γ. Διαμαντίδης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε χτεσινές ανακοινώσεις τους η Ομοσπονδία αλλά και η Ενωση Αξιωματικών κάνουν λόγο «για διάλυση του Λιμενικού». Παράλληλα, όμως, προβληματισμένοι με τις εξελίξεις εμφανίζονται και παράγοντες της ναυτιλιακής κοινότητας, ενώ ο βουλευτής Α’ Πειραιά του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Καρύδης δήλωσε ότι «το αλαλούμ δυστυχώς συνεχίζεται».
Με το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμόν 96, που δημοσιεύτηκε, προχτές, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, το Λιμενικό χωρίζεται στα δύο, με αποτέλεσμα πολλές διευθύνσεις με αντικείμενο που συνδέεται να μην μπορούν -όπως λένε λιμενικοί- να λειτουργήσουν, ενώ σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και στις αρμοδιότητες των δύο υπουργών, του ΥΘΥΝΑΛ και ΥΠτΠ, επειδή δεν ξεκαθαρίζεται ποιος από τους δύο θα συμμετέχει σε Διεθνείς Οργανισμούς, καθώς αρμοδιότητες, της Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας, της Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων, της Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος των λιμεναρχείων κ.λπ αλληλοσυνδέονται και αλληλοκαλύπτονται.
Οι φήμες για ομαδικές παραιτήσεις ικανών στελεχών του Λ.Σ κυριαρχούσαν χτες στο υπουργείο, ενώ ανάλογα με το τι θα συμβεί μέσα στις επόμενες μέρες, δεν αποκλείεται να υπάρξει παραίτηση και του αρχηγού του Λιμενικού, Αθανάσιου Μπούσιου.
Το κλίμα αναστάτωσης σε όλες τις υπηρεσίες του Λ. Σ είναι διάχυτο και όλοι τονίζουν πως χωρίς αρχηγείο Λ.Σ, το Σώμα δεν έχει δομή, αρμοδιότητες και Διεύθυνση Προμηθειών και κινδυνεύει, παρά την ιστορία του και την τεράστιας σημασίας κοινωνική προσφορά του, να γίνει ανά πάσα στιγμή κλάδος υπαγόμενος στην Ελληνική Αστυνομία.
Η Πανελλήνια Ενωση Αξιωματικών σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι «η εφαρμογή του Π.Δ. ουσιαστικά αποτελεί τη διάσπαση του Λιμενικού Σώματος» ενώ η Ομοσπονδία επισήμανε πως «τα νέα δεδομένα, δυστυχώς είναι πιο τραγικά από τα προηγούμενα».
Ο νέος υπουργός Θαλασσίων Υποθέσεων, Νήσων και Αλιείας Γ. Διαμαντίδης. Είναι χαρακτηριστικό ότι σε χτεσινές ανακοινώσεις τους η Ομοσπονδία αλλά και η Ενωση Αξιωματικών κάνουν λόγο «για διάλυση του Λιμενικού». Παράλληλα, όμως, προβληματισμένοι με τις εξελίξεις εμφανίζονται και παράγοντες της ναυτιλιακής κοινότητας, ενώ ο βουλευτής Α’ Πειραιά του ΠΑΣΟΚ Δημήτρης Καρύδης δήλωσε ότι «το αλαλούμ δυστυχώς συνεχίζεται».
Με το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμόν 96, που δημοσιεύτηκε, προχτές, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, το Λιμενικό χωρίζεται στα δύο, με αποτέλεσμα πολλές διευθύνσεις με αντικείμενο που συνδέεται να μην μπορούν -όπως λένε λιμενικοί- να λειτουργήσουν, ενώ σοβαρό πρόβλημα υπάρχει και στις αρμοδιότητες των δύο υπουργών, του ΥΘΥΝΑΛ και ΥΠτΠ, επειδή δεν ξεκαθαρίζεται ποιος από τους δύο θα συμμετέχει σε Διεθνείς Οργανισμούς, καθώς αρμοδιότητες, της Ασφάλειας Ναυσιπλοΐας, της Επιθεώρηση Εμπορικών Πλοίων, της Προστασίας Θαλασσίου Περιβάλλοντος των λιμεναρχείων κ.λπ αλληλοσυνδέονται και αλληλοκαλύπτονται.
Οι φήμες για ομαδικές παραιτήσεις ικανών στελεχών του Λ.Σ κυριαρχούσαν χτες στο υπουργείο, ενώ ανάλογα με το τι θα συμβεί μέσα στις επόμενες μέρες, δεν αποκλείεται να υπάρξει παραίτηση και του αρχηγού του Λιμενικού, Αθανάσιου Μπούσιου.
Το κλίμα αναστάτωσης σε όλες τις υπηρεσίες του Λ. Σ είναι διάχυτο και όλοι τονίζουν πως χωρίς αρχηγείο Λ.Σ, το Σώμα δεν έχει δομή, αρμοδιότητες και Διεύθυνση Προμηθειών και κινδυνεύει, παρά την ιστορία του και την τεράστιας σημασίας κοινωνική προσφορά του, να γίνει ανά πάσα στιγμή κλάδος υπαγόμενος στην Ελληνική Αστυνομία.
Η Πανελλήνια Ενωση Αξιωματικών σε ανακοίνωσή της τονίζει ότι «η εφαρμογή του Π.Δ. ουσιαστικά αποτελεί τη διάσπαση του Λιμενικού Σώματος» ενώ η Ομοσπονδία επισήμανε πως «τα νέα δεδομένα, δυστυχώς είναι πιο τραγικά από τα προηγούμενα».
Η Ελλάδα φταίει για το όνομα λέει ο Μιλόσοσκι υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων.
Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι
ΑΙΧΜΕΣ εναντίον της Ελλάδας για τη στάση της στο Σκοπιανό και για το «έλλειμμα επικοινωνίας» ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τον διαπραγματευτή για το όνομα άφησε χθες ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι.
Απαντώντας σε ερωτήσεις βουλευτών κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Βουλής της ΠΓΔΜ, ο Α. Μιλόσοσκι χαρακτήρισε το ζήτημα «διμερές» ενώ επέκρινε και πάλι την ελληνική πλευρά για την έλλειψη προόδου. «Ζητήσαμε (σ.σ.: από τον ΟΗΕ) όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δραστηριοποίηση εκ μέρους της ελληνικής πλευράς και περισσότερη συνεργασία εκ μέρους του εκπροσώπου της που συμμετέχει στις συνομιλίες για το όνομα» είπε ενώ άφησε αιχμές για υποτιθέμενη ασυνεννοησία ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον έλληνα διαπραγματευτή για το όνομα (σ.σ.: τον πρεσβευτή κ. Ντ. Βασιλάκη). Οπως σημείωσε: «Δυστυχώς, σε αρκετές πρωτοβουλίες που προέρχονται από τη μακεδονική πλευρά δεν υπάρχει ανάλογη θετική ανταπόκριση εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, γεγονός που δίνει την εντύπωση είτε πως υπάρχει αδιαφορία είτε κάποιο έλλειμμα στην επικοινωνία μεταξύ της κυβέρνησης στην Αθήνα και του εκπροσώπου της για το θέμα του διμερούς μακεδονικο-ελληνικού ζητήματος».
Αναφέρθηκε ακόμη στη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία, τονίζοντας: «Η τελευταία αυτού του είδους συμφωνία έγινε με τη Συρία που είναι η 129η χώρα με την οποία η Δημοκρατία της Μακεδονίας συνήψε διπλωματικές σχέσεις υπό το συνταγματικό της όνομα. Ετσι απλώς επιβεβαιώνεται το γεγονός πως η σύναψη διπλωματικών σχέσεων προκύπτει από το κυρίαρχο δικαίωμα κάθε χώρας και τέτοιες διμερείς σχέσεις συνάπτονται σύμφωνα με τα δικά τους και δικά μας συμφέροντα» τόνισε. Η Αθήνα πάντως επιμένει ότι η Δαμασκός δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη ποια ονομασία θα χρησιμοποιεί στις σχέσεις της με την ΠΓΔΜ.
Χθες, μιλώντας στο Word Αffairs Council στο Λος Αντζελες ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας επανέλαβε την ετοιμότητα της ελληνικής πλευράς για συμφωνία με την ΠΓΔΜ στο ζήτημα της ονομασίας. Επιπλέον αναφέρθηκε στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την κρίση αλλά και στις «ριζοσπαστικές και εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις» που έχουν προωθηθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ενώ τόνισε ότι πολιτική της κυβέρνησης είναι η «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης» στους κρατικούς θεσμούς και στο κράτος δικαίου, με αποφάσεις που θα χτυπήσουν τη διαφθορά και την κακοδιαχείριση.
ΑΙΧΜΕΣ εναντίον της Ελλάδας για τη στάση της στο Σκοπιανό και για το «έλλειμμα επικοινωνίας» ανάμεσα στην ελληνική κυβέρνηση και τον διαπραγματευτή για το όνομα άφησε χθες ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ Αντόνιο Μιλόσοσκι.
Απαντώντας σε ερωτήσεις βουλευτών κατά τη διάρκεια συνεδρίασης της Βουλής της ΠΓΔΜ, ο Α. Μιλόσοσκι χαρακτήρισε το ζήτημα «διμερές» ενώ επέκρινε και πάλι την ελληνική πλευρά για την έλλειψη προόδου. «Ζητήσαμε (σ.σ.: από τον ΟΗΕ) όσο το δυνατόν μεγαλύτερη δραστηριοποίηση εκ μέρους της ελληνικής πλευράς και περισσότερη συνεργασία εκ μέρους του εκπροσώπου της που συμμετέχει στις συνομιλίες για το όνομα» είπε ενώ άφησε αιχμές για υποτιθέμενη ασυνεννοησία ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον έλληνα διαπραγματευτή για το όνομα (σ.σ.: τον πρεσβευτή κ. Ντ. Βασιλάκη). Οπως σημείωσε: «Δυστυχώς, σε αρκετές πρωτοβουλίες που προέρχονται από τη μακεδονική πλευρά δεν υπάρχει ανάλογη θετική ανταπόκριση εκ μέρους της ελληνικής πλευράς, γεγονός που δίνει την εντύπωση είτε πως υπάρχει αδιαφορία είτε κάποιο έλλειμμα στην επικοινωνία μεταξύ της κυβέρνησης στην Αθήνα και του εκπροσώπου της για το θέμα του διμερούς μακεδονικο-ελληνικού ζητήματος».
Αναφέρθηκε ακόμη στη σύναψη διπλωματικών σχέσεων με τη Συρία, τονίζοντας: «Η τελευταία αυτού του είδους συμφωνία έγινε με τη Συρία που είναι η 129η χώρα με την οποία η Δημοκρατία της Μακεδονίας συνήψε διπλωματικές σχέσεις υπό το συνταγματικό της όνομα. Ετσι απλώς επιβεβαιώνεται το γεγονός πως η σύναψη διπλωματικών σχέσεων προκύπτει από το κυρίαρχο δικαίωμα κάθε χώρας και τέτοιες διμερείς σχέσεις συνάπτονται σύμφωνα με τα δικά τους και δικά μας συμφέροντα» τόνισε. Η Αθήνα πάντως επιμένει ότι η Δαμασκός δεν έχει ξεκαθαρίσει ακόμη ποια ονομασία θα χρησιμοποιεί στις σχέσεις της με την ΠΓΔΜ.
Χθες, μιλώντας στο Word Αffairs Council στο Λος Αντζελες ο υπουργός Εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας επανέλαβε την ετοιμότητα της ελληνικής πλευράς για συμφωνία με την ΠΓΔΜ στο ζήτημα της ονομασίας. Επιπλέον αναφέρθηκε στην αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την κρίση αλλά και στις «ριζοσπαστικές και εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις» που έχουν προωθηθεί μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα ενώ τόνισε ότι πολιτική της κυβέρνησης είναι η «αποκατάσταση της εμπιστοσύνης» στους κρατικούς θεσμούς και στο κράτος δικαίου, με αποφάσεις που θα χτυπήσουν τη διαφθορά και την κακοδιαχείριση.
Συντριπτική Υπεροχή Σαμαρά
Σύμφωνα με τα ευρήματα των ερευνών που δημοσιεύθηκαν την Κυριακή 26/9, κρίνοντας την εμφάνιση των δύο πολιτικών αρχηγών στη φετινή Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης (ΔΕΘ), ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε κατά κράτος τις εντυπώσεις σε σύγκριση με τον Γ. Παπανδρέου, πείθοντας τους πολίτες. Η συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινής γνώμης συμφωνεί σήμερα ότι:
• Το ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε προεκλογικά τους Έλληνες.
• Αντίθετα από τους ισχυρισμούς του Γ. Παπανδρέου, η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει την κύρια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας.
• Η προσφυγή στο μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, υπήρχε και άλλη λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα της RASS (20-24/9, εφ. Το Παρόν) το 42,4% όσων παρακολούθησαν και τις δύο συνεντεύξεις, πιστεύει ότι ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε τις εντυπώσεις, έναντι του 28,2% που απάντησε υπέρ του Γ. Παπανδρέου.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό, σύμφωνα με την έρευνα της Pulse (22-23/9, εφ. Τύπος της Κυριακής), ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν έπεισε με την εμφάνισή του παρά μόνο το 56% των ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ψηφοφόρων ΝΔ που απάντησε θετικά για τον Α. Σαμαρά φτάνει στο 69%. Παράλληλα, σύμφωνα με την έρευνα της Alco (22-24/9, εφ. Πρώτο Θέμα) το 21% απάντησε ότι έχει πλέον καλύτερη γνώμη για τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ οι αντίστοιχες απαντήσεις υπέρ του Γ. Παπανδρέου περιορίστηκαν στο 16% με το 25% να απαντά ότι έχει χειρότερη γνώμη για τον Γ. Παπανδρέου απ’ ότι είχε πριν τη ΔΕΘ.
Το κυριότερο όμως είναι, σύμφωνα με τα ευρήματα της RASS, η μεγάλη πλειοψηφία που φαίνεται να σχηματίζεται υπέρ των απόψεων που υποστήριξε στη συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς. Το 67,4% συμφωνεί ότι οι προεκλογικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου συνιστούν πολιτική εξαπάτηση, ενώ το 64,3% διαφωνεί με τη σημερινή θέση του Γ. Παπανδρέου ότι το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να πάρει σκληρά μέτρα λόγω της «καταστροφικής» πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση άλλωστε, ενώ το 54,1% πιστεύει σήμερα ότι η προσφυγή στο μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, μόλις το 34,5% απάντησε ότι ήταν η μόνη λύση.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΓΡΗΣ
• Το ΠΑΣΟΚ εξαπάτησε προεκλογικά τους Έλληνες.
• Αντίθετα από τους ισχυρισμούς του Γ. Παπανδρέου, η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει την κύρια ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας.
• Η προσφυγή στο μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, υπήρχε και άλλη λύση για την αντιμετώπιση της κρίσης.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την έρευνα της RASS (20-24/9, εφ. Το Παρόν) το 42,4% όσων παρακολούθησαν και τις δύο συνεντεύξεις, πιστεύει ότι ο Αντώνης Σαμαράς κέρδισε τις εντυπώσεις, έναντι του 28,2% που απάντησε υπέρ του Γ. Παπανδρέου.
Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό, σύμφωνα με την έρευνα της Pulse (22-23/9, εφ. Τύπος της Κυριακής), ότι ο Γ. Παπανδρέου δεν έπεισε με την εμφάνισή του παρά μόνο το 56% των ψηφοφόρων ΠΑΣΟΚ, ενώ το αντίστοιχο ποσοστό των ψηφοφόρων ΝΔ που απάντησε θετικά για τον Α. Σαμαρά φτάνει στο 69%. Παράλληλα, σύμφωνα με την έρευνα της Alco (22-24/9, εφ. Πρώτο Θέμα) το 21% απάντησε ότι έχει πλέον καλύτερη γνώμη για τον Αντώνη Σαμαρά, ενώ οι αντίστοιχες απαντήσεις υπέρ του Γ. Παπανδρέου περιορίστηκαν στο 16% με το 25% να απαντά ότι έχει χειρότερη γνώμη για τον Γ. Παπανδρέου απ’ ότι είχε πριν τη ΔΕΘ.
Το κυριότερο όμως είναι, σύμφωνα με τα ευρήματα της RASS, η μεγάλη πλειοψηφία που φαίνεται να σχηματίζεται υπέρ των απόψεων που υποστήριξε στη συνέντευξή του ο Αντώνης Σαμαράς. Το 67,4% συμφωνεί ότι οι προεκλογικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ και του Γ. Παπανδρέου συνιστούν πολιτική εξαπάτηση, ενώ το 64,3% διαφωνεί με τη σημερινή θέση του Γ. Παπανδρέου ότι το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να πάρει σκληρά μέτρα λόγω της «καταστροφικής» πολιτικής της προηγούμενης κυβέρνησης της ΝΔ. Σε κάθε περίπτωση άλλωστε, ενώ το 54,1% πιστεύει σήμερα ότι η προσφυγή στο μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος, μόλις το 34,5% απάντησε ότι ήταν η μόνη λύση.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΙΓΡΗΣ
Η μαγεία της Ελληνικής γλώσσας:Η παλαιότερη γλώσσα στον κόσμο είναι η Ελληνική με 5.000.000 λέξεις!
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ´ αυτήν δεν υπάρχουν όρια σύμφωνα με τον Μπιλ Γκέιτς
Η παλαιότερη γλώσσα στον κόσμο είναι η Ελληνική με 5.000.000 λέξεις! Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες).
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ´ αυτήν δεν υπάρχουν όρια (Μπιλ Γκέιτς ).
Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Το πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό. Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν απ´ την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)
Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, οξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.
Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.
Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, βου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.
Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.
Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.
Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό (απ´ όπου κατάγονται οι σημιτικές και πολλές άλλες γραφές) και το ελληνικό (απ´ όπου κατάγονται οι ευρωπαϊκές γραφές).
Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.
Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα - ω, ει και των πτωτικών με τα - ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».
Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.
Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.
Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».
Η Γραμμική Β' είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Ο Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική...
Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.
Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και «σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.
Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β' γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β' «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», «λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;
Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια...» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»...
Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις...) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ’ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).
Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.
Το διεθνές λεξικό Webster's (Webster's New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο - αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».
Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.
Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ
Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά.
Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.
Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.
Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.
Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι...) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα.
Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.
Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η Κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: "σι" = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω... «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω...»
Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;
Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ
Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.
Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.
Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.
Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ' ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.
Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία.
Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.
Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή - συχνά λαθεμένη - ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
ΓΛΩΣΣΑ-ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).
Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.
Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.
Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι.
Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.
Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». [7] Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω.
Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει.
Μας «φθίνει» - ελαττώνει σαν ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας.
Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».
Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα».
Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του.
Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά [9].
Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία...
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).
Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.
Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο...Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.
Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού.
Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».
Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
Η παλαιότερη γλώσσα στον κόσμο είναι η Ελληνική με 5.000.000 λέξεις! Η Αγγλική γλώσσα έχει 490.000 λέξεις από τις οποίες 41.615 λέξεις είναι από την Ελληνική γλώσσα (βιβλίο Γκίνες).
Η Ελληνική με την μαθηματική δομή της είναι η γλώσσα της πληροφορικής και της νέας γενιάς των εξελιγμένων υπολογιστών, διότι μόνο σ´ αυτήν δεν υπάρχουν όρια (Μπιλ Γκέιτς ).
Η Ελληνική και η Κινέζικη είναι οι μόνες γλώσσες με συνεχή ζώσα παρουσία από τους ίδιους λαούς και στον ίδιο χώρο εδώ και 4.000 έτη. Όλες οι γλώσσες θεωρούνται κρυφοελληνικές, με πλούσια δάνεια από την μητέρα των γλωσσών, την Ελληνική (Francisco Adrados, γλωσσολόγος).
Το πρώτο μεγάλο πλήγμα που δέχθηκε η Ελληνική γλώσσα ήταν η μεταρρύθμιση του 1976 με την κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και η δια νόμου καθιέρωση της Δημοτικής και του μονοτονικού, που σήμερα κατάντησε ατονικό. Έτερο μεγάλο πλήγμα είναι ότι η οικογένεια, ο δάσκαλος και ο ιερέας αντικαταστάθηκαν απ´ την τηλεόραση, που ασκεί ολέθρια επίδραση όχι μόνο στην γλώσσα, αλλά και στον χαρακτήρα και στο ήθος. (Αντώνης Κουνάδης, ακαδημαϊκός)
Το CNN σε συνεργασία με την εταιρεία υπολογιστών apple ετοίμασαν ένα εύκολο πρόγραμμα εκμάθησης ελληνικών προς τους αγγλόφωνους και ισπανόφωνους των ΗΠΑ. Το σκεπτικό αυτής της πρωτοβουλίας ήταν ότι η ελληνική εντείνει το ορθολογικό πνεύμα, οξύνει το επιχειρηματικό πνεύμα και προτρέπει τους πολίτες προς την δημιουργικότητα.
Μετρώντας τις διαφορετικές λέξεις που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι όλες έχουν από αρκετές χιλιάδες, άρα είναι αδύνατο να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσες και οι λέξεις μιας γλώσσας, γιατί κανένας δε θα θυμόταν τόσα πολλά σύμβολα.
Το ίδιο ισχύει και με τις διαφορετικές συλλαβές των λέξεων (π.χ. τις: α, αβ, βα, βρα, βε, βου. ) που έχει η κάθε γλώσσα.
Μετρώντας επίσης τους διαφορετικούς φθόγγους των λέξεων (τους: α, β, γ.) που έχει η κάθε γλώσσα βλέπουμε ότι αυτοί είναι σχετικά λίγοι, είναι μόλις 20, δηλαδή οι εξής: α, ε, ο, ου, ι, κ, γ, χ, τ, δ, θ, π, β, φ, μ, ν, λ, ρ, σ, ζ , όμως, αν καταγράφουμε τις λέξεις μόνο ως έχουν φθογγικά, δε διακρίνονται οι ομόηχες, π.χ.: «τίχι» = τείχη, τοίχοι, τύχη, τύχει, «καλί» = καλοί & καλή & καλεί.
Επομένως, δεν είναι δυνατό να υπάρξει γραφή που να έχει τόσα γράμματα όσοι και οι διαφορετικοί φθόγγοι των λέξεων.
Προ αυτού του προβλήματος οι άνθρωποι κατάφυγαν σε διάφορα τεχνάσματα, για να επιτύχουν την καταγραφή του προφορικού λόγου, κυριότερα των οποίων είναι το αιγυπτιακό (απ´ όπου κατάγονται οι σημιτικές και πολλές άλλες γραφές) και το ελληνικό (απ´ όπου κατάγονται οι ευρωπαϊκές γραφές).
Το τέχνασμα που επινόησαν οι αρχαίοι Έλληνες προκειμένου να καταφέρουν να καταγράφουν φωνητικά τις λέξεις, ήταν η χρησιμοποίηση από τη μια τόσων γραμμάτων όσοι και οι φθόγγοι των λέξεων, φωνηέντων και συμφώνων, δηλαδή των γραμμάτων: Α(α), Β(β), Γ(γ). και από την άλλη κάποιων ομόφωνων γραμμάτων, δηλαδή των: Ω(ο) & Ο(ο), Η(η) & Υ(υ) & Ι(ι) με τα οποία, βάσει κανόνων, αφενός υποδείχνεται η ετυμολογία (= το μέρος λόγου ή ο τύπος κ.τ.λ.), άρα το ακριβές νόημα των λέξεων και αφετέρου διακρίνονται οι ομόηχες λέξεις, πρβ π.χ.: τύχη & τείχη & τύχει & τοίχοι, λίπη & λείπει & λύπη.
Παράβαλε π.χ. ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε το τελευταίο φωνήεν των ρημάτων με τα γράμματα - ω, ει και των πτωτικών με τα - ο,ι,η, ώστε να διακρίνονται οι ομόηχοι τύποι: καλώ & καλό, καλεί & καλή, σύκο & σήκω, φιλί & φυλή, φιλώ & φύλο.Παράβαλε ομοίως ότι στην ελληνική γραφή έχει κανονιστεί να γράφουμε τα κύρια ονόματα με κεφαλαίο γράμμα και τα κοινά με μικρό, για διάκριση των ομόφωνων λέξεων: νίκη & Νίκη, αγαθή & Αγαθή.
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Τα Ελληνικά είναι η μόνη γλώσσα στον κόσμο που ομιλείται και γράφεται συνεχώς επί 4.000 τουλάχιστον συναπτά έτη, καθώς ο Arthur Evans διέκρινε τρεις φάσεις στην ιστορία της Μηνωικής γραφής, εκ των οποίων η πρώτη από το 2000 π.Χ. ώς το 1650 π.Χ.
Μπορεί κάποιος να διαφωνήσει και να πει ότι τα Αρχαία και τα Νέα Ελληνικά είναι διαφορετικές γλώσσες, αλλά κάτι τέτοιο φυσικά και είναι τελείως αναληθές.
Ο ίδιος ο Οδυσσέας Ελύτης είπε «Εγώ δεν ξέρω να υπάρχει παρά μία γλώσσα, η ενιαία Ελληνική γλώσσα. Το να λέει ο Έλληνας ποιητής, ακόμα και σήμερα, ο ουρανός, η θάλασσα, ο ήλιος, η σελήνη, ο άνεμος, όπως το έλεγαν η Σαπφώ και ο Αρχίλοχος, δεν είναι μικρό πράγμα. Είναι πολύ σπουδαίο. Επικοινωνούμε κάθε στιγμή μιλώντας με τις ρίζες που βρίσκονται εκεί. Στα Αρχαία».
Ο μεγάλος διδάσκαλος του γένους Αδαμάντιος Κοραής είχε πει: «Όποιος χωρίς την γνώση της Αρχαίας επιχειρεί να μελετήσει και να ερμηνεύσει την Νέαν, ή απατάται ή απατά».
Παρ’ ότι πέρασαν χιλιάδες χρόνια, όλες οι Ομηρικές λέξεις έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα. Μπορεί να μην διατηρήθηκαν ατόφιες, άλλα έχουν μείνει στην γλώσσα μας μέσω των παραγώγων τους.
Μπορεί να λέμε νερό αντί για ύδωρ αλλά λέμε υδροφόρα, υδραγωγείο και αφυδάτωση. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε το ρήμα δέρκομαι (βλέπω) αλλά χρησιμοποιούμε την λέξη οξυδερκής. Μπορεί να μην χρησιμοποιούμε την λέξη αυδή (φωνή) αλλά παρ’ όλα αυτά λέμε άναυδος και απηύδησα.
Επίσης, σήμερα δεν λέμε λωπούς τα ρούχα, αλλά λέμε την λέξη «λωποδύτης» που σημαίνει «αυτός που βυθίζει (δύει) το χέρι του μέσα στο ρούχο σου (λωπή) για να σε κλέψει».
Η Γραμμική Β' είναι και αυτή καθαρά Ελληνική, γνήσιος πρόγονος της Αρχαίας Ελληνικής. Ο Άγγλος αρχιτέκτονας Μάικλ Βέντρις, αποκρυπτογράφησε βάση κάποιων ευρημάτων την γραφή αυτή και απέδειξε την Ελληνικότητά της. Μέχρι τότε φυσικά όλοι αγνοούσαν πεισματικά έστω και το ενδεχόμενο να ήταν Ελληνική...
Το γεγονός αυτό έχει τεράστια σημασία καθώς πάει τα Ελληνικά αρκετούς αιώνες ακόμα πιο πίσω στα βάθη της ιστορίας. Αυτή η γραφή σίγουρα ξενίζει, καθώς τα σύμβολα που χρησιμοποιεί είναι πολύ διαφορετικά από το σημερινό Αλφάβητο.
Παρ’ όλα αυτά, η προφορά είναι παραπλήσια, ακόμα και με τα Νέα Ελληνικά. Για παράδειγμα η λέξη «TOKOSOTA» σημαίνει «Τοξότα» (κλητική). Είναι γνωστό ότι «κ» και «σ» στα Ελληνικά μας κάνει «ξ» και με μια απλή επιμεριστική ιδιότητα όπως κάνουμε και στα μαθηματικά βλέπουμε ότι η λέξη αυτή εδώ και τόσες χιλιετίες δεν άλλαξε καθόλου.
Ακόμα πιο κοντά στην Νεοελληνική, ο «άνεμος», που στην Γραμμική Β' γράφεται «ANEMO», καθώς και «ράπτης», «έρημος» και «τέμενος» που είναι αντίστοιχα στην Γραμμική Β' «RAPTE», «EREMO», «TEMENO», και πολλά άλλα παραδείγματα.Υπολογίζοντας όμως έστω και με τις συμβατικές χρονολογίες, οι οποίες τοποθετούν τον Όμηρο γύρω στο 1.000 π.Χ., έχουμε το δικαίωμα να ρωτήσουμε: Πόσες χιλιετίες χρειάστηκε η γλώσσα μας από την εποχή που οι άνθρωποι των σπηλαίων του Ελληνικού χώρου την πρωτοάρθρωσαν με μονοσύλλαβους φθόγγους μέχρι να φτάσει στην εκπληκτική τελειότητα της Ομηρικής επικής διαλέκτου, με λέξεις όπως «ροδοδάκτυλος», «λευκώλενος», «ωκύμορος», κτλ;
Ο Πλούταρχος στο «Περί Σωκράτους δαιμονίου» μας πληροφορεί ότι ο Αγησίλαος ανακάλυψε στην Αλίαρτο τον τάφο της Αλκμήνης, της μητέρας του Ηρακλέους, ο οποίος τάφος είχε ως αφιέρωμα «πίνακα χαλκούν έχοντα γράμματα πολλά θαυμαστά, παμπάλαια...» Φανταστείτε περί πόσο παλαιάς γραφής πρόκειται, αφού οι ίδιοι οι αρχαίοι Έλληνες την χαρακτηρίζουν «αρχαία»...
Φυσικά, δεν γίνεται ξαφνικά, «από το πουθενά» να εμφανιστεί ένας Όμηρος και να γράψει δύο λογοτεχνικά αριστουργήματα, είναι προφανές ότι από πολύ πιο πριν πρέπει να υπήρχε γλώσσα (και γραφή) υψηλού επιπέδου. Πράγματι, από την αρχαία Ελληνική Γραμματεία γνωρίζουμε ότι ο Όμηρος δεν υπήρξε ο πρώτος, αλλά ο τελευταίος και διασημότερος μιας μεγάλης σειράς επικών ποιητών, των οποίων τα ονόματα έχουν διασωθεί (Κρεώφυλος, Πρόδικος, Αρκτίνος, Αντίμαχος, Κιναίθων, Καλλίμαχος) καθώς και τα ονόματα των έργων τους (Φορωνίς, Φωκαΐς, Δαναΐς, Αιθιοπίς, Επίγονοι, Οιδιπόδεια, Θήβαις...) δεν έχουν όμως διασωθεί τα ίδια τα έργα τους.
ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΣ ΝΕΩΝ ΛΕΞΕΩΝ
Η δύναμη της Ελληνικής γλώσσας βρίσκεται στην ικανότητά της να πλάθεται όχι μόνο προθεματικά ή καταληκτικά, αλλά διαφοροποιώντας σε μερικές περιπτώσεις μέχρι και την ρίζα της λέξης (π.χ. «τρέχω» και «τροχός» παρ’ ότι είναι από την ίδια οικογένεια αποκλίνουν ελαφρώς στην ρίζα).
Η Ελληνική γλώσσα είναι ειδική στο να δημιουργεί σύνθετες λέξεις με απίστευτων δυνατοτήτων χρήσεις, πολλαπλασιάζοντας το λεξιλόγιο.
Το διεθνές λεξικό Webster's (Webster's New International Dictionary) αναφέρει: «Η Λατινική και η Ελληνική, ιδίως η Ελληνική, αποτελούν ανεξάντλητη πηγή υλικών για την δημιουργία επιστημονικών όρων», ενώ οι Γάλλοι λεξικογράφοι Jean Bouffartigue και Anne-Marie Delrieu τονίζουν: «Η επιστήμη βρίσκει ασταμάτητα νέα αντικείμενα ή έννοιες. Πρέπει να τα ονομάσει. Ο θησαυρός των Ελληνικών ριζών βρίσκεται μπροστά της, αρκεί να αντλήσει από εκεί. Θα ήταν πολύ περίεργο να μην βρει αυτές που χρειάζεται».
Ο Γάλλος συγγραφέας Ζακ Λακαρριέρ, έκθαμβος μπροστά στο μεγαλείο της Ελληνικής, είχε δηλώσει σχετικώς: «Η Ελληνική γλώσσα έχει το χαρακτηριστικό να προσφέρεται θαυμάσια για την έκφραση όλων των ιεραρχιών με μια απλή εναλλαγή του πρώτου συνθετικού. Αρκεί κανείς να βάλει ένα παν – πρώτο - αρχί- υπέρ- ή μια οποιαδήποτε άλλη πρόθεση μπροστά σε ένα θέμα. Κι αν συνδυάσει κανείς μεταξύ τους αυτά τα προθέματα, παίρνει μια ατελείωτη ποικιλία διαβαθμίσεων. Τα προθέματα εγκλείονται τα μεν στα δε σαν μια σημασιολογική κλίμακα, η οποία ορθώνεται προς τον ουρανό των λέξεων».Στην Ιλιάδα του Ομήρου η Θέτις θρηνεί για ότι θα πάθει ο υιός της σκοτώνοντας τον Έκτωρα «διό και δυσαριστοτοκείαν αυτήν ονομάζει». Η λέξη αυτή από μόνη της είναι ένα μοιρολόι, δυς + άριστος + τίκτω (=γεννώ) και σημαίνει όπως αναλύει το Ετυμολογικόν το Μέγα «που για κακό γέννησα τον άριστο».
Προ ολίγων ετών κυκλοφόρησε στην Ελβετία το λεξικό ανύπαρκτων λέξεων (Dictionnaire Des Mots Inexistants) όπου προτείνεται να αντικατασταθούν Γαλλικές περιφράσεις με μονολεκτικούς όρους από τα Ελληνικά. Π.χ. androprere, biopaleste, dysparegorete, ecogeniarche, elpidophore, glossoctonie, philomatheem tachymathie, theopempte κλπ. περίπου 2.000 λήμματα με προοπτική περαιτέρω εμπλουτισμού.
Η ΑΚΡΙΒΟΛΟΓΙΑ
Είναι προφανές ότι τουλάχιστον όσον αφορά την ακριβολογία, γλώσσες όπως τα Ελληνικά υπερτερούν σαφώς σε σχέση με γλώσσες σαν τα Αγγλικά.
Είναι λογικό άλλωστε αν κάτσει να το σκεφτεί κανείς, ότι μπορεί πολύ πιο εύκολα να καθιερωθεί μια γλώσσα διεθνής όταν είναι πιο εύκολη στην εκμάθηση, από τη άλλη όμως μια τέτοια γλώσσα εκ των πραγμάτων δεν μπορεί να είναι τόσο ποιοτική.
Συνέπεια των παραπάνω είναι ότι η Αγγλική γλώσσα δεν μπορεί να είναι λακωνική όπως είναι η Ελληνική, καθώς για να μην είναι διφορούμενο το νόημα της εκάστοτε φράσης, πρέπει να χρησιμοποιηθούν επιπλέον λέξεις. Για παράδειγμα η λέξη «drink» ως αυτοτελής φράση δεν υφίσταται στα Αγγλικά, καθώς μπορεί να σημαίνει «ποτό», «πίνω», «πιές» κτλ. Αντιθέτως στα Ελληνικά η φράση «πιες» βγάζει νόημα, χωρίς να χρειάζεται να βασιστείς στα συμφραζόμενα για να καταλάβεις το νόημά της.
Παρένθεση: Να θυμίσουμε εδώ ότι στα Αρχαία Ελληνικά εκτός από Ενικός και Πληθυντικός αριθμός, υπήρχε και Δυϊκός αριθμός. Υπάρχει στα Ελληνικά και η Δοτική πτώση εκτός από τις υπόλοιπες 4 πτώσεις ονομαστική, γενική, αιτιατική και κλιτική.
Η Δοτική χρησιμοποιείται συνεχώς στον καθημερινό μας λόγο (π.χ. Βάσει των μετρήσεων, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι...) και είναι πραγματικά άξιον λόγου το γιατί εκδιώχθηκε βίαια από την νεοελληνική γλώσσα.
Ακόμα παλαιότερα, εκτός από την εξορισμένη αλλά ζωντανή Δοτική υπήρχαν και άλλες τρεις επιπλέον πτώσεις οι οποίες όμως χάθηκαν.
Το ίδιο πρόβλημα, σε πολύ πιο έντονο φυσικά βαθμό, έχει και η Κινεζική γλώσσα. Όπως μας λέει και ο Κρητικός δημοσιογράφος Α. Κρασανάκης: «Επειδή οι απλές λέξεις είναι λίγες, έχουν αποκτήσει πάρα πολλές έννοιες, για να καλύψουν τις ανάγκες της έκφρασης, π.χ.: "σι" = γνωρίζω, είμαι, ισχύς, κόσμος, όρκος, αφήνω, θέτω, αγαπώ, βλέπω, φροντίζω, περπατώ, σπίτι κ.τ.λ., «πα» = μπαλέτο, οκτώ, κλέφτης, κλέβω... «πάϊ» = άσπρο, εκατό, εκατοστό, χάνω...»
Ίσως να υπάρχει ελαφρά διαφορά στον τονισμό, αλλά ακόμα και να υπάρχει, πώς είναι δυνατόν να καταστήσεις ένα σημαντικό κείμενο (π.χ. συμβόλαιο) ξεκάθαρο;
Η ΚΥΡΙΟΛΕΞΙΑ
Στην Ελληνική γλώσσα ουσιαστικά δεν υπάρχουν συνώνυμα, καθώς όλες οι λέξεις έχουν λεπτές εννοιολογικές διαφορές μεταξύ τους.
Για παράδειγμα, η λέξη «λωποδύτης» χρησιμοποιείται γι’ αυτόν που βυθίζει το χέρι του στο ρούχο μας και μας κλέβει, κρυφά δηλαδή, ενώ ο «ληστής» είναι αυτός που μας κλέβει φανερά, μπροστά στα μάτια μας. Επίσης το «άγειν» και το «φέρειν» έχουν την ίδια έννοια. Όμως το πρώτο χρησιμοποιείται για έμψυχα όντα, ενώ το δεύτερο για τα άψυχα.Στα Ελληνικά έχουμε τις λέξεις «κεράννυμι», «μίγνυμι» και «φύρω» που όλες έχουν το νόημα του «ανακατεύω». Όταν ανακατεύουμε δύο στερεά ή δύο υγρά μεταξύ τους αλλά χωρίς να συνεπάγεται νέα ένωση (π.χ. λάδι με νερό), τότε χρησιμοποιούμε την λέξη «μειγνύω» ενώ όταν ανακατεύουμε υγρό με στερεό τότε λέμε «φύρω». Εξ ού και η λέξη «αιμόφυρτος» που όλοι γνωρίζουμε αλλά δεν συνειδητοποιούμε τι σημαίνει.
Όταν οι Αρχαίοι Έλληνες πληγωνόντουσαν στην μάχη, έτρεχε τότε το αίμα και ανακατευόταν με την σκόνη και το χώμα.
Το κεράννυμι σημαίνει ανακατεύω δύο υγρά και φτιάχνω ένα νέο, όπως για παράδειγμα ο οίνος και το νερό. Εξ' ού και ο «άκρατος» (δηλαδή καθαρός) οίνος που λέγαν οι Αρχαίοι όταν δεν ήταν ανακατεμένος (κεκραμμένος) με νερό.
Τέλος η λέξη «παντρεμένος» έχει διαφορετικό νόημα από την λέξη «νυμφευμένος», διαφορά που περιγράφουν οι ίδιες οι λέξεις για όποιον τους δώσει λίγη σημασία.
Η λέξη παντρεμένος προέρχεται από το ρήμα υπανδρεύομαι και σημαίνει τίθεμαι υπό την εξουσία του ανδρός ενώ ο άνδρας νυμφεύεται, δηλαδή παίρνει νύφη.
Γνωρίζοντας τέτοιου είδους λεπτές εννοιολογικές διαφορές, είναι πραγματικά πολύ αστεία μερικά από τα πράγματα που ακούμε στην καθημερινή - συχνά λαθεμένη - ομιλία (π.χ. «ο Χ παντρεύτηκε»).
Η Ελληνική γλώσσα έχει λέξεις για έννοιες οι οποίες παραμένουν χωρίς απόδοση στις υπόλοιπες γλώσσες, όπως άμιλλα, θαλπωρή και φιλότιμο Μόνον η Ελληνική γλώσσα ξεχωρίζει τη ζωή από τον βίο, την αγάπη από τον έρωτα. Μόνον αυτή διαχωρίζει, διατηρώντας το ίδιο ριζικό θέμα, το ατύχημα από το δυστύχημα, το συμφέρον από το ενδιαφέρον.
ΓΛΩΣΣΑ-ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ
Το εκπληκτικό είναι ότι η ίδια η Ελληνική γλώσσα μας διδάσκει συνεχώς πως να γράφουμε σωστά. Μέσω της ετυμολογίας, μπορούμε να καταλάβουμε ποιός είναι ο σωστός τρόπος γραφής ακόμα και λέξεων που ποτέ δεν έχουμε δει ή γράψει.
Το «πειρούνι» για παράδειγμα, για κάποιον που έχει βασικές γνώσεις Αρχαίων Ελληνικών, είναι προφανές ότι γράφεται με «ει» και όχι με «ι» όπως πολύ άστοχα το γράφουμε σήμερα. Ο λόγος είναι πολύ απλός, το «πειρούνι» προέρχεται από το ρήμα «πείρω» που σημαίνει τρυπώ-διαπερνώ, ακριβώς επειδή τρυπάμε με αυτό το φαγητό για να το πιάσουμε.
Επίσης η λέξη «συγκεκριμένος» φυσικά και δεν μπορεί να γραφτεί «συγκεκρυμμένος», καθώς προέρχεται από το «κριμένος» (αυτός που έχει δηλαδή κριθεί) και όχι βέβαια από το «κρυμμένος» (αυτός που έχει κρυφτεί).
Άρα το να υπάρχουν πολλά γράμματα για τον ίδιο ήχο (π.χ. η, ι, υ, ει, οι κτλ) όχι μόνο δεν θα έπρεπε να μας δυσκολεύει, αλλά αντιθέτως να μας βοηθάει στο να γράφουμε πιο σωστά, εφόσον βέβαια έχουμε μια βασική κατανόηση της γλώσσας μας.
Επιπλέον η ορθογραφία με την σειρά της μας βοηθάει αντίστροφα στην ετυμολογία αλλά και στην ανίχνευση της ιστορική πορείας της κάθε μίας λέξης.
Και αυτό που μπορεί να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε την καθημερινή μας νεοελληνική γλώσσα περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, είναι η γνώση των Αρχαίων Ελληνικών.
Είναι πραγματικά συγκλονιστικό συναίσθημα να μιλάς και ταυτόχρονα να συνειδητοποιείς τι ακριβώς λές, ενώ μιλάς και εκστομίζεις την κάθε λέξη ταυτόχρονα να σκέφτεσαι την σημασία της.
Είναι πραγματικά μεγάλο κρίμα να διδάσκονται τα Αρχαία με τέτοιον φρικτό τρόπο στο σχολείο ώστε να σε κάνουν να αντιπαθείς κάτι το τόσο όμορφο και συναρπαστικό.
Η ΣΟΦΙΑ
Στην γλώσσα έχουμε το σημαίνον (την λέξη) και το σημαινόμενο (την έννοια). Στην Ελληνική γλώσσα αυτά τα δύο έχουν πρωτογενή σχέση, καθώς αντίθετα με τις άλλες γλώσσες το σημαίνον δεν είναι μια τυχαία σειρά από γράμματα. Σε μια συνηθισμένη γλώσσα όπως τα Αγγλικά μπορούμε να συμφωνήσουμε όλοι να λέμε το σύννεφο car και το αυτοκίνητο cloud, και από την στιγμή που το συμφωνήσουμε και εμπρός να είναι έτσι.
Στα Ελληνικά κάτι τέτοιο είναι αδύνατον.
Γι’ αυτόν τον λόγο πολλοί διαχωρίζουν τα Ελληνικά σαν «εννοιολογική» γλώσσα από τις υπόλοιπες «σημειολογικές» γλώσσες.
Μάλιστα ο μεγάλος φιλόσοφος και μαθηματικός Βένερ Χάιζενμπεργκ είχε παρατηρήσει αυτή την σημαντική ιδιότητα για την οποία είχε πει «Η θητεία μου στην αρχαία Ελληνική γλώσσα υπήρξε η σπουδαιότερη πνευματική μου άσκηση. Στην γλώσσα αυτή υπάρχει η πληρέστερη αντιστοιχία ανάμεσα στην λέξη και στο εννοιολογικό της περιεχόμενο».
Όπως μας έλεγε και ο Αντισθένης, «Αρχή σοφίας, η των ονομάτων επίσκεψις». [7] Για παράδειγμα ο «άρχων» είναι αυτός που έχει δική του γη (άρα=γή + έχων). Και πραγματικά, ακόμα και στις μέρες μας είναι πολύ σημαντικό να έχει κανείς δική του γη / δικό του σπίτι.
Ο «βοηθός» σημαίνει αυτός που στο κάλεσμα τρέχει. Βοή=φωνή + θέω=τρέχω.
Ο Αστήρ είναι το αστέρι, αλλά η ίδια η λέξη μας λέει ότι κινείται, δεν μένει ακίνητο στον ουρανό (α + στήρ από το ίστημι που σημαίνει στέκομαι).
Αυτό που είναι πραγματικά ενδιαφέρον, είναι ότι πολλές φορές η λέξη περιγράφει ιδιότητες της έννοιας την οποίαν εκφράζει, αλλά με τέτοιο τρόπο που εντυπωσιάζει και δίνει τροφή για την σκέψη.
Για παράδειγμα ο «φθόνος» ετυμολογείται από το ρήμα «φθίνω» που σημαίνει μειώνομαι. Και πραγματικά ο φθόνος σαν συναίσθημα, σιγά-σιγά μας φθίνει και μας καταστρέφει.
Μας «φθίνει» - ελαττώνει σαν ανθρώπους - και μας φθίνει μέχρι και τη υγεία μας.
Και φυσικά όταν θέλουμε κάτι που είναι τόσο πολύ ώστε να μην τελειώνει πως το λέμε; Μα φυσικά «άφθονο».
Έχουμε την λέξη «ωραίος» που προέρχεται από την «ώρα».
Διότι για να είναι κάτι ωραίο, πρέπει να έρθει και στην ώρα του.
Ωραίο δεν είναι ένα φρούτο ούτε άγουρο ούτε σαπισμένο, και ωραία γυναίκα δεν είναι κάποια ούτε στα 70 της άλλα ούτε φυσικά και στα 10 της. Ούτε το καλύτερο φαγητό είναι ωραίο όταν είμαστε χορτάτοι, επειδή δεν μπορούμε να το απολαύσουμε.
Ακόμα έχουμε την λέξη «ελευθερία» για την οποία το «Ετυμολογικόν Μέγα» διατείνεται «παρά το ελεύθειν όπου ερά» = το να πηγαίνει κανείς όπου αγαπά [9].
Άρα βάσει της ίδιας της λέξης, ελεύθερος είσαι όταν έχεις την δυνατότητα να πάς όπου αγαπάς. Πόσο ενδιαφέρουσα ερμηνεία...
Το άγαλμα ετυμολογείται από το αγάλλομαι (ευχαριστιέμαι) επειδή όταν βλέπουμε ένα όμορφο αρχαιοελληνικό άγαλμα η ψυχή μας αγάλλεται. Και από το θέαμα αυτό επέρχεται η αγαλλίαση. Αν κάνουμε όμως την ανάλυση της λέξης αυτής θα δούμε ότι είναι σύνθετη από αγάλλομαι + ίαση(=γιατρειά).
Άρα για να συνοψίσουμε, όταν βλέπουμε ένα όμορφο άγαλμα (ή οτιδήποτε όμορφο), η ψυχή μας αγάλλεται και ιατρευόμαστε.
Και πραγματικά, γνωρίζουμε όλοι ότι η ψυχική μας κατάσταση συνδέεται άμεσα με την σωματική μας υγεία.
Παρένθεση: και μια και το έφερε η «κουβέντα», η Ελληνική γλώσσα μας λέει και τι είναι άσχημο. Από το στερητικό «α» και την λέξη σχήμα μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε τι. Για σκεφτείτε το λίγο...Σε αυτό το σημείο, δεν μπορούμε παρά να σταθούμε στην αντίστοιχη Λατινική λέξη για το άγαλμα (που άλλο από Λατινική δεν είναι). Οι Λατίνοι ονόμασαν το άγαλμα, statua από το Ελληνικό «ίστημι» που ήδη αναφέραμε σαν λέξη, και το ονόμασαν έτσι επειδή στέκει ακίνητο.
Προσέξτε την τεράστια διαφορά σε φιλοσοφία μεταξύ των δύο γλωσσών, αυτό που σημαίνει στα Ελληνικά κάτι τόσο βαθύ εννοιολογικά, για τους Λατίνους είναι απλά ένα ακίνητο πράγμα.
Είναι προφανής η σχέση που έχει η γλώσσα με την σκέψη του ανθρώπου. Όπως λέει και ο George Orwell στο αθάνατο έργο του «1984», απλή γλώσσα σημαίνει και απλή σκέψη. Εκεί το καθεστώς προσπαθούσε να περιορίσει την γλώσσα για να περιορίσει την σκέψη των ανθρώπων, καταργώντας συνεχώς λέξεις.
«Η γλώσσα και οι κανόνες αυτής αναπτύσσουν την κρίση», έγραφε ο Μιχάι Εμινέσκου, εθνικός ποιητής των Ρουμάνων.
Μια πολύπλοκη γλώσσα αποτελεί μαρτυρία ενός προηγμένου πνευματικά πολιτισμού.
Το να μιλάς σωστά σημαίνει να σκέφτεσαι σωστά, να γεννάς διαρκώς λόγο και όχι να παπαγαλίζεις λέξεις και φράσεις.
Η ΜΟΥΣΙΚΟΤΗΤΑ
Η Ελληνική φωνή κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν «αυδή». Η λέξη αυτή δεν είναι τυχαία, προέρχεται από το ρήμα «άδω» που σημαίνει τραγουδώ.
Όπως γράφει και ο μεγάλος ποιητής και ακαδημαϊκός Νικηφόρος Βρεττάκος:
«Όταν κάποτε φύγω από τούτο το φώς θα ελιχθώ προς τα πάνω, όπως ένα ποταμάκι που μουρμουρίζει. Κι αν τυχόν κάπου ανάμεσα στους γαλάζιους διαδρόμους συναντήσω αγγέλους, θα τους μιλήσω Ελληνικά, επειδή δεν ξέρουνε γλώσσες. Μιλάνε Μεταξύ τους με μουσική».
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφεύς Ζακ Λακαρριέρ επίσης μας περιγράφει την κάτωθι εμπειρία από το ταξίδι του στην Ελλάδα: «Άκουγα αυτούς τους ανθρώπους να συζητούν σε μια γλώσσα που ήταν για μένα αρμονική αλλά και ακατάληπτα μουσική. Αυτό το ταξίδι προς την πατρίδα - μητέρα των εννοιών μας - μου απεκάλυπτε έναν άγνωστο πρόγονο, που μιλούσε μια γλώσσα τόσο μακρινή στο παρελθόν, μα οικεία και μόνο από τους ήχους της. Αισθάνθηκα να τα έχω χαμένα, όπως αν μου είχαν πει ένα βράδυ ότι ο αληθινός μου πατέρας ή η αληθινή μου μάνα δεν ήσαν αυτοί που με είχαν αναστήσει».
Ο διάσημος Έλληνας και διεθνούς φήμης μουσικός Ιάνης Ξενάκης, είχε πολλές φορές τονίσει ότι η μουσικότητα της Ελληνικής είναι εφάμιλλη της συμπαντικής.
Αλλά και ο Γίββων μίλησε για μουσικότατη και γονιμότατη γλώσσα, που δίνει κορμί στις φιλοσοφικές αφαιρέσεις και ψυχή στα αντικείμενα των αισθήσεων.
Ας μην ξεχνάμε ότι οι Αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν ξεχωριστά σύμβολα για νότες, χρησιμοποιούσαν τα ίδια τα γράμματα του αλφαβήτου.
«Οι τόνοι της Ελληνικής γλώσσας είναι μουσικά σημεία που μαζί με τους κανόνες προφυλάττουν από την παραφωνία μια γλώσσα κατ' εξοχήν μουσική, όπως κάνει η αντίστιξη που διδάσκεται στα ωδεία, ή οι διέσεις και υφέσεις που διορθώνουν τις κακόηχες συγχορδίες», όπως σημειώνει η φιλόλογος και συγγραφεύς Α. Τζιροπούλου-Ευσταθίου.
Είναι γνωστό εξάλλου πως όταν οι Ρωμαίοι πολίτες πρωτάκουσαν στην Ρώμη Έλληνες ρήτορες, συνέρρεαν να αποθαυμάσουν, ακόμη και όσοι δεν γνώριζαν Ελληνικά, τους ανθρώπους που «ελάλουν ώς αηδόνες».
Δυστυχώς κάπου στην πορεία της Ελληνικής φυλής, η μουσικότητα αυτή (την οποία οι Ιταλοί κατάφεραν και κράτησαν) χάθηκε, προφανώς στα μαύρα χρόνια της Τουρκοκρατίας.
Να τονίσουμε εδώ ότι οι άνθρωποι της επαρχίας του οποίους συχνά κοροϊδεύουμε για την προφορά τους, είναι πιο κοντά στην Αρχαιοελληνική προφορά από ότι εμείς οι άνθρωποι της πόλεως.Η Ελληνική γλώσσα επεβλήθη αβίαστα (στους Λατίνους) και χάρη στην μουσικότητά της.
Όπως γράφει και ο Ρωμαίος Οράτιος «Η Ελληνική φυλή γεννήθηκε ευνοημένη με μία γλώσσα εύηχη, γεμάτη μουσικότητα».
Έσωσαν την Ελλάδα για να συνεχίσουν να της πουλάνε όπλα Γερμανία-Γαλλία;
Αποκαλυπτικό είναι το δημοσίευμα της έγκυρης ισπανικής εφημερίδας «El Pais», με τίτλο «Διέσωσαν την Ελλάδα για να συνεχίσουν να της πουλάνε οπλισμό;» και υπότιτλο «Η εισαγγελία του Μονάχου ερευνά αν μεσολάβησαν Γερμανοί για να δωροδοκήσουν Έλληνες πολιτικούς για την πώληση υποβρυχίων, ενώ την ίδια ώρα η Μέρκελ ενέκρινε βοήθεια 22 δισ. 400 εκατ. ευρώ».
Πολλές λεπτομέρειες είναι άγνωστες, όπως η αρχή του ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Laura Lucchini: «Δύο φορές την εβδομάδα όλο τον Αύγουστο, κάπου 20 πρόσωπα συγκεντρωνόντουσαν στο ελληνικό υπουργείο Άμυνας. Υψηλόβαθμα στελέχη του ελληνικού Ναυτικού, οικονομικοί σύμβουλοι και δημόσιοι υπάλληλοι καθόντουσαν με διευθυντικά στελέχη της γερμανικής κατασκευαστικής εταιρίας Thyssenkrupp Marine System και τους συνεργάτες τους της Abu Dhabi Mar».
Το δημοσίευμα τονίζει ότι οι πολύχρονες διαπραγματεύσεις αγοραπωλησίας των υποβρυχίων έγιναν γνωστές στη κοινή γνώμη της Γερμανίας, με τους εισαγγελείς αυτής της χώρας να ερευνούν τους μεσολαβητές Γερμανούς οι οποίοι πλήρωσαν εκατομμύρια ευρώ σε Έλληνες πολιτικούς για να εξασφαλίσουν την πώληση των υποβρυχίων (στη φωτογραφία γερμανικό υποβρύχιο U31). Οι έρευνες άρχισαν τον περασμένο Μάιο και επικεντρώνονται σε μια συμφωνία μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας το 2000 για την πώληση 6 υποβρυχίων. Παρά την δεινή οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η Γερμανία (και κατά ένα μέρος η Γαλλία) συνεχίζουν να θέλουν να πουλάνε όπλα στην Ελλάδα, που φαίνεται πρόθυμη να αγοράσει.
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ *
* Το πλήρες δημοσίευμα της «El Pais» βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.elpais.com/articulo/reportajes/Rescatar/Grecia/seguir/vendien...
Πολλές λεπτομέρειες είναι άγνωστες, όπως η αρχή του ρεπορτάζ της δημοσιογράφου Laura Lucchini: «Δύο φορές την εβδομάδα όλο τον Αύγουστο, κάπου 20 πρόσωπα συγκεντρωνόντουσαν στο ελληνικό υπουργείο Άμυνας. Υψηλόβαθμα στελέχη του ελληνικού Ναυτικού, οικονομικοί σύμβουλοι και δημόσιοι υπάλληλοι καθόντουσαν με διευθυντικά στελέχη της γερμανικής κατασκευαστικής εταιρίας Thyssenkrupp Marine System και τους συνεργάτες τους της Abu Dhabi Mar».
Το δημοσίευμα τονίζει ότι οι πολύχρονες διαπραγματεύσεις αγοραπωλησίας των υποβρυχίων έγιναν γνωστές στη κοινή γνώμη της Γερμανίας, με τους εισαγγελείς αυτής της χώρας να ερευνούν τους μεσολαβητές Γερμανούς οι οποίοι πλήρωσαν εκατομμύρια ευρώ σε Έλληνες πολιτικούς για να εξασφαλίσουν την πώληση των υποβρυχίων (στη φωτογραφία γερμανικό υποβρύχιο U31). Οι έρευνες άρχισαν τον περασμένο Μάιο και επικεντρώνονται σε μια συμφωνία μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας το 2000 για την πώληση 6 υποβρυχίων. Παρά την δεινή οικονομική κρίση στην Ελλάδα, η Γερμανία (και κατά ένα μέρος η Γαλλία) συνεχίζουν να θέλουν να πουλάνε όπλα στην Ελλάδα, που φαίνεται πρόθυμη να αγοράσει.
Του ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ *
* Το πλήρες δημοσίευμα της «El Pais» βρίσκεται στην ηλεκτρονική διεύθυνση http://www.elpais.com/articulo/reportajes/Rescatar/Grecia/seguir/vendien...
Η ΙΝΔΙΑ ΘΑ ΥΠΟΝΟΜΕΥΣΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΤΗΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ. «Αγώνες της Ντροπής»
Μέχρι και ειδικά εκπαιδευμένες μαϊμούδες επιστρατεύτηκαν από την ινδική Αστυνομία, προκειμένου να τρομάζουν τα υπόλοιπα ζώα που μπαίνουν απρόσκλητα στις εγκαταστάσεις των Αγώνων!
Η χαώδης διοργάνωση των Αγώνων της Κοινοπολιτείας διέλυσε τις ελπίδες της Ινδίας να παρουσιασθεί στα μάτια της διεθνούς κοινότητας ως μία αναδυόμενη ισχυρή δύναμη, ικανή να ανταγωνισθεί τους θεαματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, εκτιμούν οι αναλυτές.
Η εικόνα που αμαυρώνει το πρόσωπο της Ινδίας - παραλυτική γραφειοκρατία, κακές υποδομές και κραυγαλέα φτώχεια - επιβεβαιώθηκε στα μάτια ολόκληρου του κόσμου εξαιτίας της σειράς των προβλημάτων που περιβάλλουν τη διοργάνωση, την οποία ο ινδικός Τύπος αποκαλεί «Αγώνες της Ντροπής».
«Πιστεύουμε ότι ο τουρισμός δεν θα πληγεί σοβαρά, διότι οι επισκέπτες στην πλειοψηφία τους περιμένουν να βρουν την Ινδία του παρελθόντος με τους γητευτές των φιδιών και τη βρωμιά της», λέει ο Ρόμπιντερ Σάσντεφ, πρόεδρος της εταιρείας συμβούλων Imagindia.
«Αλλά μεγάλος αριθμός αποφάσεων στον τομέα των επιχειρήσεων και των επενδύσεων είναι βέβαιο ότι θα επηρεασθεί από αυτήν την κολοσσιαία επίδειξη ανικανότητας», λέει.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, το χάος που προηγήθηκε των Αγώνων έπληξε σοβαρά την εικόνα που η χώρα ήθελε να δώσει για τον εαυτό της: μία χώρα ικανή να τηρήσει το χρονοδιάγραμμα και τον προϋπολογισμό για ένα γεγονός διεθνούς εμβέλειας.
Οι κακές ειδήσεις έκαναν την περασμένη εβδομάδα τον γύρο του κόσμου με την κατάρρευση της πεζογέφυρας που οδηγεί στο μεγάλο στάδιο του Νέου Δελχί και τις περιγραφές για την άθλια κατάσταση των εγκαταστάσεων του αθλητικού χωριού, σε συνδυασμό με τις ανησυχίες που εκφράσθηκαν για την κατάσταση ασφαλείας των υπολοίπων εγκαταστάσεων.
Το 2003 η ινδική κυβέρνηση είχε εκτιμήσει το συνολικό κόστος κάτω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων, η τελική δαπάνη θα προσεγγίσει τα 6 δισεκατομμύρια.
Οι Αγώνες της Κοινοπολιτείας επρόκειτο να δώσουν στην Ινδία την ευκαιρία «να επιδείξει την ανθηρή οικονομία της, την πρόσφατη ανάπτυξη των υποδομών της και τη βελτίωση των συνθηκών στον τομέα της επιχειρηματικότητας», επισημαίνει ο Ματ Ρόμπινσον, οικονομολόγος του οίκου αξιολόγησης Moody's.
Στο εξής, « εμπιστοσύνη στις υποδομές της Ινδίας και στην ικανότητά της να διοργανώνει μεγάλα γεγονότα, καθώς και η φήμη της ως τουριστικού προορισμού, τίθενται εν αμφιβόλω», προσθέτει.
Ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας των Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων δήλωσε επίσης «εξαιρετικά ανήσυχος», θεωρώντας ότι υπάρχει ένα «ερωτηματικό ως προς την ικανότητα της Ινδίας να τηρήσει το λόγο της».
Η Ινδία, στην οποία ανατέθηκε η διοργάνωση των Αγώνων της Κοινοπολιτείας το 2003, αλλά δεν ξεκίνησε τις εργασίες παρά στις αρχές του 2008, δεν έχει δικαιολογία για τις καθυστερήσεις στις κατασκευές των υποδομών, λέει ο Ρατζίβ Σάρμα, υπεύθυνος για την Ινδία του διεθνούς συνδικάτου Κατασκευών και Ξυλουργικής.
Καθώς τα σύννεφα συγκεντρώνονται εδώ και μήνες επάνω από την προετοιμασία των Αγώνων, ο πρωθυπουργός, Μανμοχάν Σινγκ, συγκάλεσε συσκέψεις για τη διαχείριση της κρίσης εδώ και λίγες εβδομάδες.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, το φιάσκο της προετοιμασίας των Αγώνων θα πρέπει να θεωρηθεί περισσότερο ως ένδειξη ανικανότητας της κυβερνητικής γραφειοκρατίας παρά ως αντανάκλαση των προοπτικών της Ινδίας. Και αυτό δεν είναι πιθανόν να προκαλέσει τον εκτροχιασμό της οικονομικής ανάπτυξης της Ινδίας.
«Παρά την εικόνα που έχουν οι ξένοι επενδυτές ως προς τη διαφθορά και την γραφειοκρατία, η γιγαντιαία εσωτερική αγορά είναι δύσκολο να αγνοηθεί», λέει ο Ντίπακ Λαουανί, υπεύθυνος για την Ινδία της εταιρείας επενδύσεων Astaire and Partners, με έδρα το Λονδίνο.
Η χαώδης διοργάνωση των Αγώνων της Κοινοπολιτείας διέλυσε τις ελπίδες της Ινδίας να παρουσιασθεί στα μάτια της διεθνούς κοινότητας ως μία αναδυόμενη ισχυρή δύναμη, ικανή να ανταγωνισθεί τους θεαματικούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, εκτιμούν οι αναλυτές.
Η εικόνα που αμαυρώνει το πρόσωπο της Ινδίας - παραλυτική γραφειοκρατία, κακές υποδομές και κραυγαλέα φτώχεια - επιβεβαιώθηκε στα μάτια ολόκληρου του κόσμου εξαιτίας της σειράς των προβλημάτων που περιβάλλουν τη διοργάνωση, την οποία ο ινδικός Τύπος αποκαλεί «Αγώνες της Ντροπής».
«Πιστεύουμε ότι ο τουρισμός δεν θα πληγεί σοβαρά, διότι οι επισκέπτες στην πλειοψηφία τους περιμένουν να βρουν την Ινδία του παρελθόντος με τους γητευτές των φιδιών και τη βρωμιά της», λέει ο Ρόμπιντερ Σάσντεφ, πρόεδρος της εταιρείας συμβούλων Imagindia.
«Αλλά μεγάλος αριθμός αποφάσεων στον τομέα των επιχειρήσεων και των επενδύσεων είναι βέβαιο ότι θα επηρεασθεί από αυτήν την κολοσσιαία επίδειξη ανικανότητας», λέει.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, το χάος που προηγήθηκε των Αγώνων έπληξε σοβαρά την εικόνα που η χώρα ήθελε να δώσει για τον εαυτό της: μία χώρα ικανή να τηρήσει το χρονοδιάγραμμα και τον προϋπολογισμό για ένα γεγονός διεθνούς εμβέλειας.
Οι κακές ειδήσεις έκαναν την περασμένη εβδομάδα τον γύρο του κόσμου με την κατάρρευση της πεζογέφυρας που οδηγεί στο μεγάλο στάδιο του Νέου Δελχί και τις περιγραφές για την άθλια κατάσταση των εγκαταστάσεων του αθλητικού χωριού, σε συνδυασμό με τις ανησυχίες που εκφράσθηκαν για την κατάσταση ασφαλείας των υπολοίπων εγκαταστάσεων.
Το 2003 η ινδική κυβέρνηση είχε εκτιμήσει το συνολικό κόστος κάτω των 100 εκατομμυρίων δολαρίων, η τελική δαπάνη θα προσεγγίσει τα 6 δισεκατομμύρια.
Οι Αγώνες της Κοινοπολιτείας επρόκειτο να δώσουν στην Ινδία την ευκαιρία «να επιδείξει την ανθηρή οικονομία της, την πρόσφατη ανάπτυξη των υποδομών της και τη βελτίωση των συνθηκών στον τομέα της επιχειρηματικότητας», επισημαίνει ο Ματ Ρόμπινσον, οικονομολόγος του οίκου αξιολόγησης Moody's.
Στο εξής, « εμπιστοσύνη στις υποδομές της Ινδίας και στην ικανότητά της να διοργανώνει μεγάλα γεγονότα, καθώς και η φήμη της ως τουριστικού προορισμού, τίθενται εν αμφιβόλω», προσθέτει.
Ο γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας των Εμπορικών και Βιομηχανικών Επιμελητηρίων δήλωσε επίσης «εξαιρετικά ανήσυχος», θεωρώντας ότι υπάρχει ένα «ερωτηματικό ως προς την ικανότητα της Ινδίας να τηρήσει το λόγο της».
Η Ινδία, στην οποία ανατέθηκε η διοργάνωση των Αγώνων της Κοινοπολιτείας το 2003, αλλά δεν ξεκίνησε τις εργασίες παρά στις αρχές του 2008, δεν έχει δικαιολογία για τις καθυστερήσεις στις κατασκευές των υποδομών, λέει ο Ρατζίβ Σάρμα, υπεύθυνος για την Ινδία του διεθνούς συνδικάτου Κατασκευών και Ξυλουργικής.
Καθώς τα σύννεφα συγκεντρώνονται εδώ και μήνες επάνω από την προετοιμασία των Αγώνων, ο πρωθυπουργός, Μανμοχάν Σινγκ, συγκάλεσε συσκέψεις για τη διαχείριση της κρίσης εδώ και λίγες εβδομάδες.
Σύμφωνα με τους αναλυτές, το φιάσκο της προετοιμασίας των Αγώνων θα πρέπει να θεωρηθεί περισσότερο ως ένδειξη ανικανότητας της κυβερνητικής γραφειοκρατίας παρά ως αντανάκλαση των προοπτικών της Ινδίας. Και αυτό δεν είναι πιθανόν να προκαλέσει τον εκτροχιασμό της οικονομικής ανάπτυξης της Ινδίας.
«Παρά την εικόνα που έχουν οι ξένοι επενδυτές ως προς τη διαφθορά και την γραφειοκρατία, η γιγαντιαία εσωτερική αγορά είναι δύσκολο να αγνοηθεί», λέει ο Ντίπακ Λαουανί, υπεύθυνος για την Ινδία της εταιρείας επενδύσεων Astaire and Partners, με έδρα το Λονδίνο.
ΣΑΜΑΡΑΣ:Δεν θα βάλουμε χρονικό συρματόπλεγμα. Δεν ιδρύθηκε η Ελλάδα το 2004, ούτε τελείωσε το 2009. Υπήρχε και πριν και μετά Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ πως δεν μπορεί να κυβερνήσει χωρίς εξεταστικές επιτροπές, καθώς, χρειάζεται ένα μόνιμο αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης
Σε υψηλούς τόνους κινήθηκε η ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, στα πλαίσια σύσκεψης με βουλευτές για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, στα όσα ανέφερε ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου στη συνάντησή του με τους δημοσιογράφους το μεσημέρι της Πέμπτης. Βασικό σημείο της κριτικής του κ. Σαμαρά, ήταν η κατάσταση της οικονομίας, επισημαίνοντας ότι τα spreads ανέβηκαν από τις 130 μονάδες στις 1000 επί ΠΑΣΟΚ. Όπως τόνισε ο κ. Σαμαράς: «Γιατί μιλάνε για σχοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; κάποιος έπρεπε να πει στον Γιώργο Παπανδρέου πως ο λόγος που βρίσκονται σήμερα τα spreads σε αυτά τα επίπεδα είναι ότι αμφισβητείται η οικονομική πολιτική που ακολουθεί».
Συνεχίζοντας ο πρόεδρος της ΝΔ σχολίασε τη δέσμευση του πρωθυπουργού πως θα προχωρήσει σε εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, λέγοντας ότι δεν έχει αντίρρηση, αρκεί η έρευνα να ξεκινήσει από το 1981.
«Δεν θα βάλουμε χρονικό συρματόπλεγμα. Δεν ιδρύθηκε η Ελλάδα το 2004, ούτε τελείωσε το 2009. Υπήρχε και πριν και μετά Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ πως δεν μπορεί να κυβερνήσει χωρίς εξεταστικές επιτροπές, καθώς, χρειάζεται ένα μόνιμο αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης», ανέφερε ο πρόεδρος της ΝΔ.
Συνεχίζοντας ο πρόεδρος της ΝΔ σχολίασε τη δέσμευση του πρωθυπουργού πως θα προχωρήσει σε εξεταστική επιτροπή για την οικονομία, λέγοντας ότι δεν έχει αντίρρηση, αρκεί η έρευνα να ξεκινήσει από το 1981.
«Δεν θα βάλουμε χρονικό συρματόπλεγμα. Δεν ιδρύθηκε η Ελλάδα το 2004, ούτε τελείωσε το 2009. Υπήρχε και πριν και μετά Ελλάδα. Το ΠΑΣΟΚ πως δεν μπορεί να κυβερνήσει χωρίς εξεταστικές επιτροπές, καθώς, χρειάζεται ένα μόνιμο αποπροσανατολισμό της κοινής γνώμης», ανέφερε ο πρόεδρος της ΝΔ.
ΠΟΣΟ Μ.....Σ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΨΗΦΙΣΤΗΚΕ Η ΠΕΡΑΙΩΣΗ. ΚΑΤΑΣΤΡΑΤΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΠΕΡΙ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ. ΑΛΛΟΙ ΠΛΗΡΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΓΛΕΝΤΑΝΕ.
Με σκληρή αντιπαράθεση, τόσο επί της ουσίας, όσο και επί της διαδικασίας, υπερψηφίστηκε από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ στο Γ’ Θερινό Τμήμα της Βουλής, το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών για την περαίωση των εκκρεμούντων φορολογικών υποθέσεων, το οποίο περιλαμβάνει και την ρύθμιση για την επίταξη των αυτοκινητιστών φορτηγών ΔΧ. Η συμπολίτευση στο Γ’ Θερινό Τμήμα αποδέχθηκε τις εξηγήσεις του υπουργού Οικονομικών, πως η περαίωση είναι αναγκαία, λόγω του όγκου των εκκρεμούντων χρήσεων και λόγω της δημοσιονομικής κατάστασης - με δεδομένο, ωστόσο, πως γίνεται για τελευταία φορά, πριν την «αλλαγή σελίδας» στους φορολογικούς ελέγχους και την διαδικασία είσπραξης των φόρων. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης στάθηκαν ιδιαίτερα στις ρυθμίσεις που επέφερε χθες ο κ. Γ. Παπακωνσταντίνου,δίνοντας την δυνατότητα σε συγκεκριμένες επιχειρήσεις, με τζίρο άνω των 20 εκατ. ευρώ, να υπαχθούν στην περαίωση, αξιώνοντας την απόσυρσή τους. Ο Πρόεδρος του ΛΑΟΣ σε παρέμβασή του παραδέχθηκε πως «εκεί που έχει φθάσει η κατάσταση η περαίωση είναι μια διέξοδος, καθώς δεν υπάρχει μαγαζί χωρίς μισοκατεβασμένα ρολά», αλλά διέκρινε ζήτημα «ηθικής τάξης» στην μεταχείριση των συγκεκριμένων εταιρειών. Εξ άλλου και ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, προέβλεψε πως η περαίωση που επιχειρείται, θα εξελιχθεί σε σκάνδαλο μεγαλύτερο εκείνου του Βατοπεδίου, όταν θα έρθουν στο φως οι εν λόγω υποθέσεις και "φανεί ποιες παρανομίες και ποια ποσά διαγράφηκαν". Από πλευράς του, ο υπουργός Οικονομικών επικαλέστηκε τα πεπραγμένα της κυβέρνησης στην ενεργοποίηση του ΣΔΟΕ, υποστήριξε πως από τα 30 δισ. επιδικασθέντων προστίμων, μονάχα τα 7-10 δισ. είναι εισπράξιμα και κατηγόρησε τον κ. Τσίπρα ότι προβαίνει σε συνειδητή διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Τέλος ενάντια στην ρύθμιση του υπουργείου Δικαιοσύνης για την τιμωρία των επιταχθέντων που δεν ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους, τάχθηκαν όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης, θεωρώντας και τον τρόπο εισαγωγής της προς συζήτηση, με διαδικασίες κατεπείγοντος, ως αντιβαίνοντα στον Κανονισμό της Βουλής.
Πέμπτη 30 Σεπτεμβρίου 2010
ΤΟ ΙΡΛΑΝΔΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΘΑ ΠΝΙΞΕΙ ΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ. ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΙΣ ΦΟΡΕΣ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΑΠΟ ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ.
«η Ιρλανδία έχει το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν χρέος σε ολόκληρη την ΕΕ, είναι δηλαδή πιο ελλειμματική από την Ελλάδα. Η κυβέρνηση του Δουβλίνου επιμένει ότι δεν πρόκειται για γίνει μια ‘δεύτερη Ελλάδα’, διότι επαρκούν τα κρατικά της αποθέματα. Η ουσία είναι όμως ότι συρρικνώνεται η αξιοπιστία των επενδυτών προς την Ιρλανδία. Η κρίση στην Ιρλανδία είναι και αυτή απόρροια εσωτερικών προβλημάτων και κυρίως της διαπλοκής πολιτικών και τραπεζιτών. Διαπλοκή, η οποία εμπόδισε και μάλλον εμποδίζει ακόμη την ριζική μεταρρύθμιση του τραπεζικού συστήματος της χώρας».
Ανάλογα είναι και τα σχόλια της Süddeutsche Zeitung. «Οι Βρυξέλλες, αλλά και οι Ευρωπαίοι εταίροι άρχισαν τώρα να κάνουν αυστηρές προειδοποιήσεις προς την ιρλανδική κυβέρνηση. Ζητούν να κάνει αυστηρές οικονομίες, να προχωρήσει σε περικοπές και να βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά της», αναφέρει συγκεριμένα.
Επισημαίνει, ωστόσο, πως «στην πραγματικότητα το πρόβλημα της Ιρλανδίας, όπως και της Ελλάδας, είναι ευρωπαϊκό, διότι ξεπερνάει τα πλαίσια της δημοσιονομικής πειθαρχίας και άπτεται των προβλημάτων που έχει η ίδια η ένωση. Η ευρωζώνη δεν κατάφερε να αναπτύξει ένα σταθερό οικονομικό μοντέλο για τα μέλη της περιφέρειας, που θα περιελάμβανε ενιαία πολιτική στη φορολογία επιχειρήσεων και θα καταργούσε σταδιακά τις όποιες επιδοτήσεις. Εάν συνεχιστεί στο μέλλον αυτή η πολιτική, θα έχουμε και άλλες φούσκες που ασφαλώς κάποτε θα σκάσουν».
Μπορούμε να προσάψουμε πολλά στους Έλληνες τραπεζίτες αλλά δεν ήταν αυτοί που χρεοκόπησαν την Ελλάδα. Αντίθετα, οι Ιρλανδοί συνάδελφοί τους καταστρέφουν σήμερα τη δική τους χώρα...
Ακολουθώντας μια τρελή φούσκα ακινήτων οι Ιρλανδικές τράπεζες χρωστάνε... σήμερα 5 (πέντε) φορές το ΑΕΠ της χώρας τους και παρασύρουν την Ιρλανδία σε μια χρεοκοπία τόσο μεγάλη που θα κάνει τη δική μας να μοιάζει με υποσημείωση στην παγκόσμια οικονομική ιστορία.
Και αν εμάς μας σώζουν για να μη χάσουν μέρος από τα 300 δις ευρώ που χρωστάμε οι ευρωπαϊκές τράπεζες, σκεφθείτε τι έχει να γίνει με την Ιρλανδία που (μέσω των τραπεζών της) χρωστάει 206 δις ευρώ στις Γερμανικές τράπεζες, 224 δις ευρώ στις Βρετανικές και διάφορα άλλα δις από δω κι από κει!
Το αστείο είναι πως αυτές τις ημέρες η χρεοκοπημένη Ισλανδία δανείζεται με επιτόκιο χαμηλότερο από τους Ιρλανδούς. Ίσως τελικά η χρεοκοπία να μην είναι και τόσο κακό πράγμα.
Ανάλογα είναι και τα σχόλια της Süddeutsche Zeitung. «Οι Βρυξέλλες, αλλά και οι Ευρωπαίοι εταίροι άρχισαν τώρα να κάνουν αυστηρές προειδοποιήσεις προς την ιρλανδική κυβέρνηση. Ζητούν να κάνει αυστηρές οικονομίες, να προχωρήσει σε περικοπές και να βάλει σε τάξη τα δημοσιονομικά της», αναφέρει συγκεριμένα.
Επισημαίνει, ωστόσο, πως «στην πραγματικότητα το πρόβλημα της Ιρλανδίας, όπως και της Ελλάδας, είναι ευρωπαϊκό, διότι ξεπερνάει τα πλαίσια της δημοσιονομικής πειθαρχίας και άπτεται των προβλημάτων που έχει η ίδια η ένωση. Η ευρωζώνη δεν κατάφερε να αναπτύξει ένα σταθερό οικονομικό μοντέλο για τα μέλη της περιφέρειας, που θα περιελάμβανε ενιαία πολιτική στη φορολογία επιχειρήσεων και θα καταργούσε σταδιακά τις όποιες επιδοτήσεις. Εάν συνεχιστεί στο μέλλον αυτή η πολιτική, θα έχουμε και άλλες φούσκες που ασφαλώς κάποτε θα σκάσουν».
Μπορούμε να προσάψουμε πολλά στους Έλληνες τραπεζίτες αλλά δεν ήταν αυτοί που χρεοκόπησαν την Ελλάδα. Αντίθετα, οι Ιρλανδοί συνάδελφοί τους καταστρέφουν σήμερα τη δική τους χώρα...
Ακολουθώντας μια τρελή φούσκα ακινήτων οι Ιρλανδικές τράπεζες χρωστάνε... σήμερα 5 (πέντε) φορές το ΑΕΠ της χώρας τους και παρασύρουν την Ιρλανδία σε μια χρεοκοπία τόσο μεγάλη που θα κάνει τη δική μας να μοιάζει με υποσημείωση στην παγκόσμια οικονομική ιστορία.
Και αν εμάς μας σώζουν για να μη χάσουν μέρος από τα 300 δις ευρώ που χρωστάμε οι ευρωπαϊκές τράπεζες, σκεφθείτε τι έχει να γίνει με την Ιρλανδία που (μέσω των τραπεζών της) χρωστάει 206 δις ευρώ στις Γερμανικές τράπεζες, 224 δις ευρώ στις Βρετανικές και διάφορα άλλα δις από δω κι από κει!
Το αστείο είναι πως αυτές τις ημέρες η χρεοκοπημένη Ισλανδία δανείζεται με επιτόκιο χαμηλότερο από τους Ιρλανδούς. Ίσως τελικά η χρεοκοπία να μην είναι και τόσο κακό πράγμα.
Η ΚΛΟΠΗ ΤΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΔΡΩΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ.
Λεηλασία της ζωής κάθε εργαζομένου αλλά και μια ζωή λεηλασίας της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων από τις κυβερνήσεις θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πολιτική τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι περισσότεροι από 35.000 δημόσιοι υπάλληλοι που συνταξιοδοτούνται μέχρι το 2010 θα περιμένουν περισσότερα από πέντε χρόνια, μέχρι τα τέλη του 2015, για να πάρουν το εφάπαξ. Περίπου 500 από αυτούς απεβίωσαν χάνοντας αυτό που δικαιούνταν.
Το έλλειμμα του Ταμείου από 900 εκατομμύρια ευρώ που είναι σήμερα θα ξεπεράσει τα 4 δισ. το 2014! Το μακροχρόνιο έλλειμμα των Ταμείων μπορεί να υπερβαίνει ακόμη και τα 400-500 δισεκατομμύρια ευρώ. Ουσιαστικά το Ταμείο Πρόνοιας έχει κηρύξει στάση πληρωμών και δεν πληρώνει από τα χρήματα που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μια ολόκληρη ζωή πλήρωναν στα Ταμεία τους. Αλλωστε τα αποθεματικά των Ταμείων δημιουργήθηκαν από τον ιδρώτα των εργαζομένων, για να εξασφαλίσουν τις κοινωνικοασφαλιστικές παροχές και όχι για να λεηλατούνται από τους εκάστοτε διαχειριστές. Βεβαίως τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων δεν είναι καινούργια κι ούτε προέκυψαν μόνο από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Πάνω από 70 δισ. ευρώ ληστεύτηκαν από το 1950 έως το 1982, που τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων παρέμεναν υποχρεωτικά και ατόκως, με βάση τον νόμο 1611/1950, στην Τράπεζα της Ελλάδος. Χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτηθεί η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη, χαρίστηκαν τεράστια ποσά στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Διαρκές είναι και το σκάνδαλο με την κακοδιαχείριση της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων, που εκχωρούνταν ή νοικιάζονταν αντί πινακίου φακής.
Αλλά και πρόσφατα τα αποθεματικά χρησιμοποιήθηκαν ως «ζεστό χρήμα» για τον χρηματιστηριακό τζόγο και στο σκάνδαλο με τα «δομημένα ομόλογα». Μόνο τη διετία 2006- 07 η περιουσία των ασφαλιστικών φορέων μειώθηκε κατά 22% ή 6 δισ. ευρώ. Μόνο από την εισφοροκλοπή «χάθηκαν» το 2009 7 δισ. ευρώ. Η εισφοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει πλέον το 30%, τη στιγμή που σε άλλες χώρες της Ευρώπης δεν υπερβαίνει το 5-10%. Το ίδιο το κράτος είναι ο μεγάλος οφειλέτης. Το Δημόσιο χρωστά σήμερα στα Ταμεία 12 δισ. ευρώ! Επιπροσθέτως, υπολογίζεται ότι το 50% του εργατικού δυναμικού της χώρας βρίσκεται σήμερα είτε στην ανεργία είτε σε καθεστώς επισφαλούς εργασίας. Με αποτέλεσμα να μειώνονται δραστικά τα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 15 δισ. ευρώ τον χρόνο χάνουν τα Ταμεία!
Ολα αυτά σε συνδυασμό με τον νέο νόμο για το Ασφαλιστικό, που κατεδαφίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, πιστοποιούν ότι είναι μεθοδευμένες η ληστεία και η χρεοκοπία των Ταμείων. Επιδιώκεται να επιταχυνθεί η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Τα Ταμεία δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα εάν σταματούσαν η κακοδιαχείριση και η λεηλασία από το κράτος. Εάν σταματούσε η εισφοροδιαφυγή, εάν έμπαινε φραγμός στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, εάν ασφαλίζονταν όλοι οι μετανάστες εργαζόμενοι.
Οι μόνοι που δεν ευθύνονται για το σημερινό τέλμα του ασφαλιστικού συστήματος είναι οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό και έχουν κάθε δικαίωμα και καθήκον να αγωνίζονται για μια δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.
Γιώργος Κ. Καββαδίας, Εκπαιδευτικός - ερευνητής
Το έλλειμμα του Ταμείου από 900 εκατομμύρια ευρώ που είναι σήμερα θα ξεπεράσει τα 4 δισ. το 2014! Το μακροχρόνιο έλλειμμα των Ταμείων μπορεί να υπερβαίνει ακόμη και τα 400-500 δισεκατομμύρια ευρώ. Ουσιαστικά το Ταμείο Πρόνοιας έχει κηρύξει στάση πληρωμών και δεν πληρώνει από τα χρήματα που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μια ολόκληρη ζωή πλήρωναν στα Ταμεία τους. Αλλωστε τα αποθεματικά των Ταμείων δημιουργήθηκαν από τον ιδρώτα των εργαζομένων, για να εξασφαλίσουν τις κοινωνικοασφαλιστικές παροχές και όχι για να λεηλατούνται από τους εκάστοτε διαχειριστές. Βεβαίως τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων δεν είναι καινούργια κι ούτε προέκυψαν μόνο από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Πάνω από 70 δισ. ευρώ ληστεύτηκαν από το 1950 έως το 1982, που τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων παρέμεναν υποχρεωτικά και ατόκως, με βάση τον νόμο 1611/1950, στην Τράπεζα της Ελλάδος. Χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτηθεί η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη, χαρίστηκαν τεράστια ποσά στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Διαρκές είναι και το σκάνδαλο με την κακοδιαχείριση της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων, που εκχωρούνταν ή νοικιάζονταν αντί πινακίου φακής.
Αλλά και πρόσφατα τα αποθεματικά χρησιμοποιήθηκαν ως «ζεστό χρήμα» για τον χρηματιστηριακό τζόγο και στο σκάνδαλο με τα «δομημένα ομόλογα». Μόνο τη διετία 2006- 07 η περιουσία των ασφαλιστικών φορέων μειώθηκε κατά 22% ή 6 δισ. ευρώ. Μόνο από την εισφοροκλοπή «χάθηκαν» το 2009 7 δισ. ευρώ. Η εισφοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει πλέον το 30%, τη στιγμή που σε άλλες χώρες της Ευρώπης δεν υπερβαίνει το 5-10%. Το ίδιο το κράτος είναι ο μεγάλος οφειλέτης. Το Δημόσιο χρωστά σήμερα στα Ταμεία 12 δισ. ευρώ! Επιπροσθέτως, υπολογίζεται ότι το 50% του εργατικού δυναμικού της χώρας βρίσκεται σήμερα είτε στην ανεργία είτε σε καθεστώς επισφαλούς εργασίας. Με αποτέλεσμα να μειώνονται δραστικά τα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 15 δισ. ευρώ τον χρόνο χάνουν τα Ταμεία!
Ολα αυτά σε συνδυασμό με τον νέο νόμο για το Ασφαλιστικό, που κατεδαφίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, πιστοποιούν ότι είναι μεθοδευμένες η ληστεία και η χρεοκοπία των Ταμείων. Επιδιώκεται να επιταχυνθεί η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Τα Ταμεία δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα εάν σταματούσαν η κακοδιαχείριση και η λεηλασία από το κράτος. Εάν σταματούσε η εισφοροδιαφυγή, εάν έμπαινε φραγμός στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, εάν ασφαλίζονταν όλοι οι μετανάστες εργαζόμενοι.
Οι μόνοι που δεν ευθύνονται για το σημερινό τέλμα του ασφαλιστικού συστήματος είναι οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό και έχουν κάθε δικαίωμα και καθήκον να αγωνίζονται για μια δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες.
Γιώργος Κ. Καββαδίας, Εκπαιδευτικός - ερευνητής
Ο ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΡΙΞΗΣ ΜΕ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙ ΣΤΗΝ ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ:Η βόμβα των 90 δισ. που φέρνει την χρεοκοπία!
Με μαθηματική βεβαιότητα οδηγεί την Ελλάδα στη χρεοκοπία ο ίδιος ο μηχανισμός στήριξης που απέτρεψε τα χειρότερα τον περασμένο Μάιο, καθώς δημιουργεί μια ωρολογιακή βόμβα τοκοχρεολυσίων ύψους 90 δις. ευρώ, έτοιμη να εκραγεί το 2014, αν δεν συμφωνηθεί μια αναθεώρηση των όρων δανεισμού από το μηχανισμό στήριξης!
Οι υπολογισμοί στους οποίους βασίσθηκε το μνημόνιο δανεισμού, διαστρεβλωμένοι από τις πολιτικές επιδιώξεις των παραγόντων που μετείχαν στη διαπραγμάτευση για τη «διάσωση» (των πιστωτών) της Ελλάδας, με πρώτη την Γερμανία, κατέληξαν να προγραμματίσουν με απόλυτη ασφάλεια τη χρεοκοπία της χώρας αμέσως μόλις λήξει η περίοδος των δανειακών ενισχύσεων.
Οι αγορές έχουν εντοπίσει το πρόβλημα και πιέζουν ασφυκτικά για αλλαγή των όρων δανεισμού της χώρας, η οποία όμως προσκρούει και πάλι σε κοντόφθαλμους υπολογισμούς της γερμανικής ηγεσίας:
- Το 2014, το πρώτο έτος που η Ελλάδα καλείται να βρει χωρίς δεκανίκια το δρόμο της στις αγορές ομολόγων, σχηματίζεται μια εφιαλτική εικόνα για τα τοκοχρεολύσια, που θα πρέπει να καλυφθούν με δανεισμό και μάλιστα με βιώσιμους όρους. Δηλαδή, με εκδόσεις πολυετών ομολόγων, με πραγματικές αποδόσεις (αφαιρουμένου του πληθωρισμού) χαμηλότερες από το ρυθμό ανάπτυξης.
- Τα χρεολύσια από λήξεις παλαιότερων δανείων το 2014 θα φθάσουν τα 40,6 δις. ευρώ, ενώ τα χρεολύσια από τα τριετή δάνεια του μηχανισμού στήριξης θα ανέλθουν σε 28,6 δις. ευρώ. Σε αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθούν και οι δαπάνες τόκων του δυσθεώρητου χρέους (150% του ΑΕΠ), που θα ξεπεράσουν τις 8 μονάδες του ΑΕΠ, δηλαδή θα φθάσουν περίπου σε 20 δις. ευρώ. Το άθροισμα προσεγγίζει τα 90 δις. ευρώ, ή περίπου 40% του ΑΕΠ του 2014! Δηλαδή, ακόμη και αν η χώρα έχει καταφέρει να εξαφανίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού ως τότε, ο λογαριασμός των τοκοχρεολυσίων θα είναι διογκωμένος πέρα από κάθε όριο ανοχής των αγορών.
Στην πραγματικότητα, όμως, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν θα εμφανισθεί στις αγορές το 2014, αλλά πολύ νωρίτερα. Σύμφωνα με το μνημόνιο, το 2012 η Ελλάδα θα έχει να καλύψει χρεολύσια από λήξεις παλαιών δανείων ύψους 40,5 δις. ευρώ, αλλά από το μηχανισμό στήριξης θα λάβει μόνο 24 δις. ευρώ -αυτό σημαίνει, ότι θα πρέπει να διαθέσει στις αγορές ομόλογα αξίας τουλάχιστον 35 δις. ευρώ.
Ποιος σοβαρός επενδυτής, όμως, θα δανείσει έστω και ένα ευρώ με τίτλους μεγάλης διάρκειας, σε μια χώρα που το 2014 θα έχει να καλύψει χωρίς την παραμικρή διεθνή στήριξη ένα λογαριασμό τοκοχρεολυσίων, διογκωμένο πέρα από κάθε όριο; Το πιθανότερο είναι, ότι αν δεν αλλάξουν θεαματικά οι όροι δανεισμού από το διεθνή μηχανισμό στήριξης η αγορά ομολόγων θα κρατήσει την Ελλάδα αποκλεισμένη και το 2012, αφού η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών θα είναι αδύνατο να υπερκεραστεί από την όποια πρόοδο μπορεί να έχει επιτευχθεί στην οικονομία στο μεταξύ.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η τιμολόγηση των ασφαλίστρων κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας (CDS), όπως προκύπτει από στοιχεία των αρχών Σεπτεμβρίου που επεξεργάσθηκαν αναλυτές του Council of Foreign Relations, δείχνει ότι για περιόδους δανεισμού από τρία χρόνια και πάνω οι αγορές θεωρούν, ότι η Ελλάδα έχει μεγαλύτερο κίνδυνο χρεοκοπίας από αυτόν που είχε στις 30 Απριλίου ή στις 11 Μαϊου, λίγο πριν και λίγο μετά τη διεθνή συμφωνία δανεισμού. Σε ορίζοντα δεκαετίας, μάλιστα, η πιθανότητα χρεοκοπίας ξεπερνά το 90% και γίνεται σχεδόν… βεβαιότητα (εξ ου και ο τίτλος του σχετικού γραφήματος: «Η ελληνική χρεοκοπία είναι μόνο θέμα χρόνου»).
Στο απλοϊκό ερώτημα κάθε πολίτη, «μα, πώς οι ισχυροί της Ευρώπης και το ΔΝΤ δημιούργησαν ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης της Ελλάδας που την οδηγεί σε… ραντεβού με την χρεοκοπία», η απάντηση που δίνουν αναλυτές ανάγει το πρόβλημα στη σφαίρα της πολιτικής. Οι δανειστές της χώρας ασφαλώς και αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο που δημιούργησαν –και το αντιλαμβάνονταν εξαρχής-, αλλά το… ανοσιούργημα του μνημονίου διαμορφώθηκε υπό την επιρροή πολιτικών παραμέτρων, που εκείνη την εποχή έμοιαζε αδύνατο να παραβλεφθούν.
Το βασικό πρόβλημα, όπως λένε αναλυτές, ήταν ότι η γερμανική κυβέρνηση «στύλωσε τα πόδια» σε ό,τι αφορά τη διάρκεια των δανείων προς την Ελλάδα, αρνούμενη κατηγορηματικά να αυξηθεί η διάρκειά τους πάνω από τα τρία χρόνια. Η καγκελάριος Μέρκελ έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να διαβεβαιώσει τους Γερμανούς ψηφοφόρους, ότι η βοήθεια στην Ελλάδα, όπως και το σχήμα στήριξης όλων ασθενέστερων οικονομιών της Ευρωζώνης, θα είχε προσωρινό χαρακτήρα και αυτή η πολιτική σκοπιμότητα φαίνεται ότι διαστρέβλωσε εντελώς την οικονομική λογική του σχήματος διάσωσης της Ελλάδας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ''S10'', η γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει το πρόβλημα και διαβεβαιώνει την Αθήνα, ότι εφόσον δείξει «καλή διαγωγή» φέτος, μέσα στο 2011 οι όροι διεθνούς δανεισμού θα αναθεωρηθούν, με μια γενναία επιμήκυνση των δανείων, ώστε το πλάνο να γίνει βιώσιμο. Η αναδιαπραγμάτευση των όρων δανεισμού με την τρόικα θα γίνει αμέσως μόλις καταφέρει η κυβέρνηση να ανακοινώσει (με σχετική πιστοποίηση της Eurostat και της τρόικας), ότι πέτυχε το στόχο για το φετινό έλλειμμα, δηλαδή την άνοιξη του επόμενου χρόνου. Αν οι νέοι όροι πείσουν τις αγορές ότι η βόμβα του 2014 αποσυνδέθηκε, θα ανοίξει πραγματικά και ο δρόμος επιστροφής της χώρας στις αγορές…
ΚΑΛΑΜΙ
Οι υπολογισμοί στους οποίους βασίσθηκε το μνημόνιο δανεισμού, διαστρεβλωμένοι από τις πολιτικές επιδιώξεις των παραγόντων που μετείχαν στη διαπραγμάτευση για τη «διάσωση» (των πιστωτών) της Ελλάδας, με πρώτη την Γερμανία, κατέληξαν να προγραμματίσουν με απόλυτη ασφάλεια τη χρεοκοπία της χώρας αμέσως μόλις λήξει η περίοδος των δανειακών ενισχύσεων.
Οι αγορές έχουν εντοπίσει το πρόβλημα και πιέζουν ασφυκτικά για αλλαγή των όρων δανεισμού της χώρας, η οποία όμως προσκρούει και πάλι σε κοντόφθαλμους υπολογισμούς της γερμανικής ηγεσίας:
- Το 2014, το πρώτο έτος που η Ελλάδα καλείται να βρει χωρίς δεκανίκια το δρόμο της στις αγορές ομολόγων, σχηματίζεται μια εφιαλτική εικόνα για τα τοκοχρεολύσια, που θα πρέπει να καλυφθούν με δανεισμό και μάλιστα με βιώσιμους όρους. Δηλαδή, με εκδόσεις πολυετών ομολόγων, με πραγματικές αποδόσεις (αφαιρουμένου του πληθωρισμού) χαμηλότερες από το ρυθμό ανάπτυξης.
- Τα χρεολύσια από λήξεις παλαιότερων δανείων το 2014 θα φθάσουν τα 40,6 δις. ευρώ, ενώ τα χρεολύσια από τα τριετή δάνεια του μηχανισμού στήριξης θα ανέλθουν σε 28,6 δις. ευρώ. Σε αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθούν και οι δαπάνες τόκων του δυσθεώρητου χρέους (150% του ΑΕΠ), που θα ξεπεράσουν τις 8 μονάδες του ΑΕΠ, δηλαδή θα φθάσουν περίπου σε 20 δις. ευρώ. Το άθροισμα προσεγγίζει τα 90 δις. ευρώ, ή περίπου 40% του ΑΕΠ του 2014! Δηλαδή, ακόμη και αν η χώρα έχει καταφέρει να εξαφανίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού ως τότε, ο λογαριασμός των τοκοχρεολυσίων θα είναι διογκωμένος πέρα από κάθε όριο ανοχής των αγορών.
Στην πραγματικότητα, όμως, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν θα εμφανισθεί στις αγορές το 2014, αλλά πολύ νωρίτερα. Σύμφωνα με το μνημόνιο, το 2012 η Ελλάδα θα έχει να καλύψει χρεολύσια από λήξεις παλαιών δανείων ύψους 40,5 δις. ευρώ, αλλά από το μηχανισμό στήριξης θα λάβει μόνο 24 δις. ευρώ -αυτό σημαίνει, ότι θα πρέπει να διαθέσει στις αγορές ομόλογα αξίας τουλάχιστον 35 δις. ευρώ.
Ποιος σοβαρός επενδυτής, όμως, θα δανείσει έστω και ένα ευρώ με τίτλους μεγάλης διάρκειας, σε μια χώρα που το 2014 θα έχει να καλύψει χωρίς την παραμικρή διεθνή στήριξη ένα λογαριασμό τοκοχρεολυσίων, διογκωμένο πέρα από κάθε όριο; Το πιθανότερο είναι, ότι αν δεν αλλάξουν θεαματικά οι όροι δανεισμού από το διεθνή μηχανισμό στήριξης η αγορά ομολόγων θα κρατήσει την Ελλάδα αποκλεισμένη και το 2012, αφού η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών θα είναι αδύνατο να υπερκεραστεί από την όποια πρόοδο μπορεί να έχει επιτευχθεί στην οικονομία στο μεταξύ.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η τιμολόγηση των ασφαλίστρων κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας (CDS), όπως προκύπτει από στοιχεία των αρχών Σεπτεμβρίου που επεξεργάσθηκαν αναλυτές του Council of Foreign Relations, δείχνει ότι για περιόδους δανεισμού από τρία χρόνια και πάνω οι αγορές θεωρούν, ότι η Ελλάδα έχει μεγαλύτερο κίνδυνο χρεοκοπίας από αυτόν που είχε στις 30 Απριλίου ή στις 11 Μαϊου, λίγο πριν και λίγο μετά τη διεθνή συμφωνία δανεισμού. Σε ορίζοντα δεκαετίας, μάλιστα, η πιθανότητα χρεοκοπίας ξεπερνά το 90% και γίνεται σχεδόν… βεβαιότητα (εξ ου και ο τίτλος του σχετικού γραφήματος: «Η ελληνική χρεοκοπία είναι μόνο θέμα χρόνου»).
Στο απλοϊκό ερώτημα κάθε πολίτη, «μα, πώς οι ισχυροί της Ευρώπης και το ΔΝΤ δημιούργησαν ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης της Ελλάδας που την οδηγεί σε… ραντεβού με την χρεοκοπία», η απάντηση που δίνουν αναλυτές ανάγει το πρόβλημα στη σφαίρα της πολιτικής. Οι δανειστές της χώρας ασφαλώς και αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο που δημιούργησαν –και το αντιλαμβάνονταν εξαρχής-, αλλά το… ανοσιούργημα του μνημονίου διαμορφώθηκε υπό την επιρροή πολιτικών παραμέτρων, που εκείνη την εποχή έμοιαζε αδύνατο να παραβλεφθούν.
Το βασικό πρόβλημα, όπως λένε αναλυτές, ήταν ότι η γερμανική κυβέρνηση «στύλωσε τα πόδια» σε ό,τι αφορά τη διάρκεια των δανείων προς την Ελλάδα, αρνούμενη κατηγορηματικά να αυξηθεί η διάρκειά τους πάνω από τα τρία χρόνια. Η καγκελάριος Μέρκελ έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να διαβεβαιώσει τους Γερμανούς ψηφοφόρους, ότι η βοήθεια στην Ελλάδα, όπως και το σχήμα στήριξης όλων ασθενέστερων οικονομιών της Ευρωζώνης, θα είχε προσωρινό χαρακτήρα και αυτή η πολιτική σκοπιμότητα φαίνεται ότι διαστρέβλωσε εντελώς την οικονομική λογική του σχήματος διάσωσης της Ελλάδας.
Σύμφωνα με πληροφορίες του ''S10'', η γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει το πρόβλημα και διαβεβαιώνει την Αθήνα, ότι εφόσον δείξει «καλή διαγωγή» φέτος, μέσα στο 2011 οι όροι διεθνούς δανεισμού θα αναθεωρηθούν, με μια γενναία επιμήκυνση των δανείων, ώστε το πλάνο να γίνει βιώσιμο. Η αναδιαπραγμάτευση των όρων δανεισμού με την τρόικα θα γίνει αμέσως μόλις καταφέρει η κυβέρνηση να ανακοινώσει (με σχετική πιστοποίηση της Eurostat και της τρόικας), ότι πέτυχε το στόχο για το φετινό έλλειμμα, δηλαδή την άνοιξη του επόμενου χρόνου. Αν οι νέοι όροι πείσουν τις αγορές ότι η βόμβα του 2014 αποσυνδέθηκε, θα ανοίξει πραγματικά και ο δρόμος επιστροφής της χώρας στις αγορές…
ΚΑΛΑΜΙ
Η ΝΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΡΙΣΤΟΦΙΑΣ. ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΚΑΝΑΝ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥΣ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΕΒΡΑΙΟΙ ΕΦΑΓΑΝ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΟΠΟΠΥΛΟ ΚΑΙ ΜΑΣ ΣΕΡΒΙΡΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΠΑΙΔΙ.
Έντονες αντιδράσεις πυροδότησε η αναφορά του προέδρου Δημήτρη Χριστόφια, στη δεξαμενή σκέψης Brookings της Ουάσιγκτον, ότι «στην πραγματικότητα οι αποκαλούμενες μητέρες πατρίδες εισέβαλαν στην Κύπρο». Όλα τα κόμματα, πλην του ΑΚΕΛ, τονίζουν πως η δήλωση Χριστόφια ήταν απαράδεκτη.
“Αυτό που ακούσαμε χθες μας αφήνει πραγματικά άφωνους, όπως και τον υπόλοιπο κυπριακό λαό. Ακούσαμε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να υιοθετεί την τουρκική επιχειρηματολογία του 1974, εξισώνοντας την Ελλάδα με τον εισβολέα και κατακτητή της Κύπρου. Και μάλιστα ενώ βρίσκεται στο εξωτερικό εκπροσωπώντας το σύνολο του κυπριακού λαού», αναφέρει σε ανακοίνωση του ο ΔΗΣΥ.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση,”είναι ένα πράγμα να αντικρίζουμε την ιστορία με αυτοκριτική διάθεση και να καταδικάζουμε ασφαλώς το προδοτικό πραξικόπημα και είναι εντελώς διαφορετικό, ο ίδιος ο Πρόεδρος, να προβαίνει σε μια τέτοια ανήκουστη και ανιστόρητη ενέργεια, που προκαλεί τα αισθήματα όχι μόνο των Ελληνοκυπρίων, αλλά και του ελληνικού λαού”.
Ο ΔΗΣΥ καλεί τον πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια να απολογηθεί και να αποσύρει τη δήλωσή του.
Ο αντιπρόεδρος ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος εξέφρασε λύπη για τη δήλωση και υποστήριξε ότι ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας «δίνει επιχειρήματα στον κατακτητή και εισβολέα».
Αν είναι δυνατό να ισχυριζόμαστε εμείς ότι η Ελλάδα έχει εισβάλει ποτέ στην Κύπρο, είπε ο κ. Παπαδόπουλος και πρόσθεσε: «Σίγουρα η χούντα οργάνωσε το άφρον πραξικόπημα που χρησιμοποιήθηκε από την Τουρκία ως το πρόσχημα για την εισβολή και έχει τεράστιες ευθύνες για αυτό. Δεν μπορούμε όμως να εξισώνουμε το τι έγινε το 1974 στο πραξικόπημα με μία οργανωμένη εισβολή που έφερε την καταπάτηση του 33% του εδάφους μας, βιασμούς, αγνοούμενους, νεκρούς και 200.000 πρόσφυγες».
Ο εκπρόσωπος τύπου της ΕΔΕΚ Δημήτρης Παπαδάκης χαρακτήρισε τη δήλωση πέρα για πέρα απαράδεκτη. «Δεν μπορεί να εξισώνει τις ενέργειες της Τουρκίας με της Ελλάδας, παρ’ όλο που οι πράξεις της χούντας είναι καταδικαστέες. Με αυτά που είπε ο κ. Χριστόφιας στην ουσία ανατρέπει την εδώ και 36 χρόνια βάση, ότι το κυπριακό πρόβλημα είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής», συμπλήρωσε.
Το Ευρωπαϊκό Κόμμα, με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου της Ελλάδος Κάρολου Παπούλια στην Κύπρο την ερχόμενη Παρασκευή, καλεί τον κ. Χριστόφια να ανασκευάσει τη δήλωσή του για να διαλυθούν οι όποιες σκιές δημιουργήθηκαν.
“Αυτό που ακούσαμε χθες μας αφήνει πραγματικά άφωνους, όπως και τον υπόλοιπο κυπριακό λαό. Ακούσαμε τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας να υιοθετεί την τουρκική επιχειρηματολογία του 1974, εξισώνοντας την Ελλάδα με τον εισβολέα και κατακτητή της Κύπρου. Και μάλιστα ενώ βρίσκεται στο εξωτερικό εκπροσωπώντας το σύνολο του κυπριακού λαού», αναφέρει σε ανακοίνωση του ο ΔΗΣΥ.
Σύμφωνα με την ανακοίνωση,”είναι ένα πράγμα να αντικρίζουμε την ιστορία με αυτοκριτική διάθεση και να καταδικάζουμε ασφαλώς το προδοτικό πραξικόπημα και είναι εντελώς διαφορετικό, ο ίδιος ο Πρόεδρος, να προβαίνει σε μια τέτοια ανήκουστη και ανιστόρητη ενέργεια, που προκαλεί τα αισθήματα όχι μόνο των Ελληνοκυπρίων, αλλά και του ελληνικού λαού”.
Ο ΔΗΣΥ καλεί τον πρόεδρο Δημήτρη Χριστόφια να απολογηθεί και να αποσύρει τη δήλωσή του.
Ο αντιπρόεδρος ΔΗΚΟ Νικόλας Παπαδόπουλος εξέφρασε λύπη για τη δήλωση και υποστήριξε ότι ο πρόεδρος Δημήτρης Χριστόφιας «δίνει επιχειρήματα στον κατακτητή και εισβολέα».
Αν είναι δυνατό να ισχυριζόμαστε εμείς ότι η Ελλάδα έχει εισβάλει ποτέ στην Κύπρο, είπε ο κ. Παπαδόπουλος και πρόσθεσε: «Σίγουρα η χούντα οργάνωσε το άφρον πραξικόπημα που χρησιμοποιήθηκε από την Τουρκία ως το πρόσχημα για την εισβολή και έχει τεράστιες ευθύνες για αυτό. Δεν μπορούμε όμως να εξισώνουμε το τι έγινε το 1974 στο πραξικόπημα με μία οργανωμένη εισβολή που έφερε την καταπάτηση του 33% του εδάφους μας, βιασμούς, αγνοούμενους, νεκρούς και 200.000 πρόσφυγες».
Ο εκπρόσωπος τύπου της ΕΔΕΚ Δημήτρης Παπαδάκης χαρακτήρισε τη δήλωση πέρα για πέρα απαράδεκτη. «Δεν μπορεί να εξισώνει τις ενέργειες της Τουρκίας με της Ελλάδας, παρ’ όλο που οι πράξεις της χούντας είναι καταδικαστέες. Με αυτά που είπε ο κ. Χριστόφιας στην ουσία ανατρέπει την εδώ και 36 χρόνια βάση, ότι το κυπριακό πρόβλημα είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής», συμπλήρωσε.
Το Ευρωπαϊκό Κόμμα, με αφορμή την επίσκεψη του προέδρου της Ελλάδος Κάρολου Παπούλια στην Κύπρο την ερχόμενη Παρασκευή, καλεί τον κ. Χριστόφια να ανασκευάσει τη δήλωσή του για να διαλυθούν οι όποιες σκιές δημιουργήθηκαν.
Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010
ΠΑΓΚΑΛΟΣ: ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ; ΠΟΙΑ ΟΜΩΣ;;
του Άρη Μπιτσώρη
Τρανή κουβέντα να μην πεις
λεν τα σοφά γερόντια,
καλλίτερα τρανή μπουκιά
να μασουλάς στα δόντια.
Μα ο Θόδωρος ο Πάγκαλος
εδώ μας τα χαλάει,
σε υπέρογκες ποσότητες
και τρώει και μιλάει.
Κι είπε: «Μαζί τα φάγαμε
τα φράγκα στην Ελλάδα»,
μα ίδιο τρώει ένας αμνός
και ίδιο μια αγελάδα;
Ηλίου φαεινότερο
ποιοι φάγανε την κρέμα
και ποιοι γλύψαν τα κόκαλα
που βρήκανε στο ρέμα.
Των πρώτων ο εκπρόσωπος
είναι η αφεντιά του,
σαράντα πέντε ζυγαριές
δεν πιάνουν τα κιλά του.
Αυτοί ως καπιταλιστές
χειρίζονται κομπίνες,
όμως σοσιαλιστικά
μοιράζουνε ευθύνες.
Γι’ αυτό προτείνω να ελεγχθεί
του Πάγκαλου το ξύγκι,
κάθε γραμμάριο τόσα δις
το χρέος να ξεσφίγγει.
Τρανή κουβέντα να μην πεις
λεν τα σοφά γερόντια,
καλλίτερα τρανή μπουκιά
να μασουλάς στα δόντια.
Μα ο Θόδωρος ο Πάγκαλος
εδώ μας τα χαλάει,
σε υπέρογκες ποσότητες
και τρώει και μιλάει.
Κι είπε: «Μαζί τα φάγαμε
τα φράγκα στην Ελλάδα»,
μα ίδιο τρώει ένας αμνός
και ίδιο μια αγελάδα;
Ηλίου φαεινότερο
ποιοι φάγανε την κρέμα
και ποιοι γλύψαν τα κόκαλα
που βρήκανε στο ρέμα.
Των πρώτων ο εκπρόσωπος
είναι η αφεντιά του,
σαράντα πέντε ζυγαριές
δεν πιάνουν τα κιλά του.
Αυτοί ως καπιταλιστές
χειρίζονται κομπίνες,
όμως σοσιαλιστικά
μοιράζουνε ευθύνες.
Γι’ αυτό προτείνω να ελεγχθεί
του Πάγκαλου το ξύγκι,
κάθε γραμμάριο τόσα δις
το χρέος να ξεσφίγγει.
Το Σχέδιο Χερτζ (1902) για την Αυτοκρατορία του Μεγάλου Ισραήλ που απέβλεπε στην εγκατάσταση Εβραίων της Διασποράς στην Κύπρο.ο Εβραίος Χένρυ Κίσσινγκερ οργάνωσε το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή;
Ένα τραγικό ερώτημα
Του Μ. Μιχαήλ
[Μετά την επίσκεψη του εβραϊκού λόμπι, φαίνεται ότι άνοιξε ο δρόμος για το Ισραήλ να δέσει την Κύπρο στο άρμα του!]
Περίμεναν κάποιοι να ξεσπάσει η κρίση ανάμεσα στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, προκειμένου να διαφανεί ξεκάθαρα πιά το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για την Κύπρο. Η κυπριακή διπλωματία –αν μπορούμε να επικαλεσθούμε την ύπαρξή της- ουδέποτε εστίασε την προσοχή της σε αυτό το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για το νησί μας και πριν από την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, αλλά και μετά.
Η πολιτική μας ηγεσία ποτέ της δεν ανέλυσε το Σχέδιο Χερτζ (1902), που απέβλεπε στην εγκατάσταση Εβραίων της Διασποράς στην Κύπρο και την προσάρτησή της στην «Αυτοκρατορία του Μεγάλου Ισραήλ».
Ποτέ της δεν προβληματίστηκε, γιατί στα γεγονότα του 1963-64 ανάμεσα στις ηγετικές θέσεις των Τούρκων τρομοκρατών ήσαν 24 Εβραίοι. Ούτε γιατί λίγους μήνες μετά, στις αρχές του 1965, το Ισραήλ κήρυξε τον οικονομικό πόλεμο κατά της Μεγαλονήσου.
Έγινε το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή το 1974 και η πολιτική μας ηγεσία δεν συνέλαβε την ουσία των πραγμάτων. Γιατί ο Εβραίος Χένρυ Κίσσινγκερ οργάνωσε το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή;
Το αμερικανικό περιοδικό «Νιούζ – Γουήκ» στις αρχές Μαρτίου του 1975 είχε αποκαλύψει τα σχέδια του Κίσσινγκερ, ο οποίος πρότεινε:
α) Οι Ελληνοκύπριοι να φύγουν από την Κύπρο και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, β) οι Τουρκοκύπριοι να φύγουν από την Κύπρο και να εγκατασταθούν στην Τουρκία και γ) η Κύπρος να κατοικηθεί αποκλειστικά μόνον από Εβραίους.
Μας παρουσιάστηκε το 2004 το Σχέδιο Ανάν, που διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και η πολιτική μας ηγεσία δεν προβληματίστηκε που έφερε την «σφραγίδα» του Εβραίου Λόρδου Δαβίδ Χάνεϋ και των άλλων Αμερικανοεβραίων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν ακολούθησε ο οικοδομικός οργασμός στα κατεχόμενα με την αγορά κατοικιών και την εγκατάσταση Εβραίων, κυρίως, από την Ευρώπη και η ίδρυση εβραϊκής κοινότητας, αλλά όλα αυτά, η πολιτική μας ηγεσία τα έριξε … κάτω από το χαλί!
Έρχεται η κρίση στις σχέσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας, η πολιτική μας ηγεσία βλέπει το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για την Κύπρο, αλλά και πάλι δεν φαίνεται να συλλαμβάνει την ουσία των πραγμάτων.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος σε πρόσφατες δηλώσεις του ανέφερε, ότι: «Πιστεύω ότι στη Μέση Ανατολή το εβραϊκό κράτος είναι μια υπερδύναμη είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε», για να προσθέσει ότι, «αν έχουν με τους Τούρκους διαφορές είναι, γιατί η Τουρκία τώρα ως μεγάλη χώρα θέλει γεωπολιτικά να ελέγχει τη Μέση Ανατολή, την οποία μέχρι τώρα ελέγχει το Ισραήλ. Ο τσακωμός τους είναι αυτός», είπε, «δεν πιστεύω ότι είναι άλλος».
Πώς, όμως, επιτυγχάνεται ο έλεγχος της Μέσης Ανατολής από την Τουρκία ή το Ισραήλ;
Με τον έλεγχο της Κύπρου, βεβαίως. Φαίνεται, όμως, ότι ούτε και αυτό το αντιλαμβάνεται η πολιτική μας ηγεσία. Γιατί, διεφάνη μετά τον πρόσφατο ερχομό του εβραϊκού λόμπι στην Κύπρο, ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε «γην και ύδωρ» στους Εβραίους.
«Η Κύπρος για τους Εβραίους είναι μία (σ.σ. η μόνη, καλύτερα) διέξοδος…», όπως είπε ο Μακαριώτατος στις ίδιες δηλώσεις του, γιατί περιτριγυρίζεται από «εχθρικά» αραβικά κράτη.
Η πολιτική μας ηγεσία είναι έτοιμη να αξιοποιήσει το «ενδιαφέρον» του Ισραήλ για την Κύπρο, για την εθνική μας υπόθεση, ή θα παραδώσει το νησί, το δε μισό στην Τουρκία και το άλλο μισό στο Ισραήλ;
Αυτό είναι το μεγάλο τραγικό ερώτημα, μετά και το νέο αδιέξοδο που αναμένεται στις απευθείας διαπραγματεύσεις.
ΡΩΜΥΟΣΥΝΗ.
Του Μ. Μιχαήλ
[Μετά την επίσκεψη του εβραϊκού λόμπι, φαίνεται ότι άνοιξε ο δρόμος για το Ισραήλ να δέσει την Κύπρο στο άρμα του!]
Περίμεναν κάποιοι να ξεσπάσει η κρίση ανάμεσα στις σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ, προκειμένου να διαφανεί ξεκάθαρα πιά το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για την Κύπρο. Η κυπριακή διπλωματία –αν μπορούμε να επικαλεσθούμε την ύπαρξή της- ουδέποτε εστίασε την προσοχή της σε αυτό το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για το νησί μας και πριν από την ίδρυση του εβραϊκού κράτους, αλλά και μετά.
Η πολιτική μας ηγεσία ποτέ της δεν ανέλυσε το Σχέδιο Χερτζ (1902), που απέβλεπε στην εγκατάσταση Εβραίων της Διασποράς στην Κύπρο και την προσάρτησή της στην «Αυτοκρατορία του Μεγάλου Ισραήλ».
Ποτέ της δεν προβληματίστηκε, γιατί στα γεγονότα του 1963-64 ανάμεσα στις ηγετικές θέσεις των Τούρκων τρομοκρατών ήσαν 24 Εβραίοι. Ούτε γιατί λίγους μήνες μετά, στις αρχές του 1965, το Ισραήλ κήρυξε τον οικονομικό πόλεμο κατά της Μεγαλονήσου.
Έγινε το πραξικόπημα και η τουρκική εισβολή το 1974 και η πολιτική μας ηγεσία δεν συνέλαβε την ουσία των πραγμάτων. Γιατί ο Εβραίος Χένρυ Κίσσινγκερ οργάνωσε το πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή;
Το αμερικανικό περιοδικό «Νιούζ – Γουήκ» στις αρχές Μαρτίου του 1975 είχε αποκαλύψει τα σχέδια του Κίσσινγκερ, ο οποίος πρότεινε:
α) Οι Ελληνοκύπριοι να φύγουν από την Κύπρο και να εγκατασταθούν στην Ελλάδα, β) οι Τουρκοκύπριοι να φύγουν από την Κύπρο και να εγκατασταθούν στην Τουρκία και γ) η Κύπρος να κατοικηθεί αποκλειστικά μόνον από Εβραίους.
Μας παρουσιάστηκε το 2004 το Σχέδιο Ανάν, που διέλυε την Κυπριακή Δημοκρατία και η πολιτική μας ηγεσία δεν προβληματίστηκε που έφερε την «σφραγίδα» του Εβραίου Λόρδου Δαβίδ Χάνεϋ και των άλλων Αμερικανοεβραίων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ.
Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν ακολούθησε ο οικοδομικός οργασμός στα κατεχόμενα με την αγορά κατοικιών και την εγκατάσταση Εβραίων, κυρίως, από την Ευρώπη και η ίδρυση εβραϊκής κοινότητας, αλλά όλα αυτά, η πολιτική μας ηγεσία τα έριξε … κάτω από το χαλί!
Έρχεται η κρίση στις σχέσεις του Ισραήλ και της Τουρκίας, η πολιτική μας ηγεσία βλέπει το «ενδιαφέρον» των Εβραίων για την Κύπρο, αλλά και πάλι δεν φαίνεται να συλλαμβάνει την ουσία των πραγμάτων.
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος σε πρόσφατες δηλώσεις του ανέφερε, ότι: «Πιστεύω ότι στη Μέση Ανατολή το εβραϊκό κράτος είναι μια υπερδύναμη είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε», για να προσθέσει ότι, «αν έχουν με τους Τούρκους διαφορές είναι, γιατί η Τουρκία τώρα ως μεγάλη χώρα θέλει γεωπολιτικά να ελέγχει τη Μέση Ανατολή, την οποία μέχρι τώρα ελέγχει το Ισραήλ. Ο τσακωμός τους είναι αυτός», είπε, «δεν πιστεύω ότι είναι άλλος».
Πώς, όμως, επιτυγχάνεται ο έλεγχος της Μέσης Ανατολής από την Τουρκία ή το Ισραήλ;
Με τον έλεγχο της Κύπρου, βεβαίως. Φαίνεται, όμως, ότι ούτε και αυτό το αντιλαμβάνεται η πολιτική μας ηγεσία. Γιατί, διεφάνη μετά τον πρόσφατο ερχομό του εβραϊκού λόμπι στην Κύπρο, ότι είμαστε έτοιμοι να δώσουμε «γην και ύδωρ» στους Εβραίους.
«Η Κύπρος για τους Εβραίους είναι μία (σ.σ. η μόνη, καλύτερα) διέξοδος…», όπως είπε ο Μακαριώτατος στις ίδιες δηλώσεις του, γιατί περιτριγυρίζεται από «εχθρικά» αραβικά κράτη.
Η πολιτική μας ηγεσία είναι έτοιμη να αξιοποιήσει το «ενδιαφέρον» του Ισραήλ για την Κύπρο, για την εθνική μας υπόθεση, ή θα παραδώσει το νησί, το δε μισό στην Τουρκία και το άλλο μισό στο Ισραήλ;
Αυτό είναι το μεγάλο τραγικό ερώτημα, μετά και το νέο αδιέξοδο που αναμένεται στις απευθείας διαπραγματεύσεις.
ΡΩΜΥΟΣΥΝΗ.
ΣΤΑ ΠΑΤΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ Η ΝΤΟΡΑ. ΤΙ ΚΑΝΕΙ ΤΟ DNA:Η Κρήτη θα στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στις περιφερειακές εκλογές, δήλωσε από τα Χανιά η ανεξάρτητη βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη.
Η Κρήτη θα στείλει ένα ηχηρό μήνυμα στις περιφερειακές εκλογές, δήλωσε από τα Χανιά η ανεξάρτητη βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη.
Βολές κατά της κυβέρνησης αλλά και κατά του Αντώνη Σαμαρά εξαπέλυσε απόψε η ανεξάρτητη βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη, κατά την διάρκεια ομιλίας της σε εκδήλωση του επικεφαλής του συνδυασμού « Μάχη για την Κρήτη» του υποψήφιου περιφερειάρχη Δημήτρη Γιαννουλάκη. Από τα Χανιά η κ Μπακογιάννη έστρεψε τα βέλη της κατά της κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι δεν γυρίζει να δει τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. «Σήμερα η Ελλάδα έχει μια κυβέρνηση η οποία παλινωδεί. Ένα Γιώργο Παπανδρέου που πέρυσι έλεγε ότι υπάρχουν λεφτά και φέτος λέει ότι έχει κρίση. Μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει πράγματι τη μεγαλύτερη μεταπολιτευτική κρίση παίρνοντας μέτρα επί δικαίων και αδίκων. Δεν κάνει καμία διαφοροποίηση. Δεν γυρίζει να δει τις πραγματικές ανάγκες. Δεν συγκρούεται με τις μεγάλες μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού. Αφήνει ουσιαστικά ένα κόσμο στον οποίο εδώ σήμερα στον Αλικιανό θέλω να απευθυνθώ. Τον κόσμο που πίστεψε τότε και πιστεύει ακόμα και σήμερα στην Κρήτη τον Γιώργο τον Παπανδρέου και να του πω ότι είναι η ώρα να ξανασκεφτεί τις επιλογές και να στείλει ένα διαφορετικό μήνυμα, ένα μήνυμα που θα ηχήσει ως καμπάνα και στην κυβέρνηση στην Αθήνα.» Παράλληλα κατηγόρησε και τον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά λέγοντας ότι μίκρυνε την ΝΔ στα όρια που εκείνος επιθυμούσε. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «ταυτόχρονα από την άλλη μεριά έχουμε ένα κύριο Σαμαρά ο οποίος αποφάσισε να κλείσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και να το μικρύνει στα όρια τα οποία εκείνος επιθυμούσε. Αρνήθηκε τη λογική της παράταξης, τη θετική άποψη της οποιασδήποτε πλειοψηφίας όπως εκείνος την έβλεπε. Θεώρησε ότι η Νέα Δημοκρατία, μια μεγάλη κάποτε παράταξη, μπορεί να γίνει σήμερα ένα μικρό κόμμα και να διαγράφει όποιον δεν του αρέσει. Διέγραψε εμένα που η Κρήτη με τίμησε με 90%, διέγραψε τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη γιατί είχε διαφορετική άποψη για τον περιφερειάρχη. Διαγράφει όποιον του λέει, όπως ο κ. Σκυλακάκης, ότι δεν μπορεί να αλλάζει γνώμη κάθε 3 μήνες για το πότε η Νέα Δημοκρατία μπορεί να μηδενίσει τα ελλείμματα. Διότι παίζει με τον πόνο του ελληνικού λαού. Εμείς φίλες και φίλοι αρνούμαστε να επενδύσουμε στην χρεοκοπία της Ελλάδας. Εμείς θα παλέψουμε για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Με πρώτη την Κρήτη. Θα παλέψουμε με όραμα, με στόχους και θα στείλουμε ένα μήνυμα από εδώ ότι όποιος υποτίμησε την Κρήτη έκανε λάθος διαχρονικά από την Κρήτη ξεκινάνε οι μεγάλες αλλαγές.» Η κ Μπακογιάννη εξέφρασε την αισιοδοξία της ότι στις εκλογές για την ανάδειξη του αιρετού περιφερειάρχη Κρήτης, η Κρήτη θα στείλει ένα πολύ δυνατό μήνυμα. « Είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξη κάτι καινούργιο γεννιέται εδώ στην Κρήτη, κάτι πάρα πολύ δυνατό, το οποίο πιστεύω ότι θα μας κάνει όλους υπερήφανους. Είμαι σίγουρη, ότι η Κρήτη θα στείλει ένα πολύ δυνατό μήνυμα». Σύμφωνα με την κ Μπακογιάννη το μήνυμα αυτό θα είναι ότι η Κρήτη θα διεκδικήσει αυτό, που της αξίζει. « Ένα μήνυμα ότι σηκώνει ψηλά το κεφάλι, ότι δεν συμβιβάζεται , ότι θα διεκδικήσει αυτό που της αξίζει. Και θα το διεκδικήσει μακριά από λογικές κομματικές, μακριά από τις λογικές του χθες», είπε χαρακτηριστικά η ανεξάρτητη βουλευτής. Σφοδρή επίθεση κατά του ΠΑΣΟΚ που όπως υποστήριξε τόσα χρόνια είχε δεδομένους τους Κρητικούς αλλά και στην ΝΔ που όπως είπε, είναι πλέον ένα άλλο κόμμα, εξαπέλυσε στην ομιλία του ο επικεφαλής της παράταξης «Μάχη για την Κρήτη» Δημήτρης Γιαννουλάκης. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στον Αλικιανό τόνισε ότι ο συνδυασμός δημιουργήθηκε για να δώσει διέξοδο στους πολίτες της Κρήτης, που «σήμερα νιώθουν ότι δεν εκπροσωπούνται από κανένα κομματικό φορέα, να εκφραστούν και παράλληλα να στείλουν ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα». Ένα μήνυμα που όπως σημείωσε αφορά και τα δύο μεγάλα κόμματα εξαιτίας της πολιτικής που έχουν χαράξει μέχρι σήμερα. Παρόντες στην εκδήλωση ήταν μεταξύ άλλων ο ανεξάρτητος βουλευτής Χρήστος Μαρκογιαννάκης και ο τέως βουλευτής Στέλιος Νικηφοράκης
Βολές κατά της κυβέρνησης αλλά και κατά του Αντώνη Σαμαρά εξαπέλυσε απόψε η ανεξάρτητη βουλευτής Ντόρα Μπακογιάννη, κατά την διάρκεια ομιλίας της σε εκδήλωση του επικεφαλής του συνδυασμού « Μάχη για την Κρήτη» του υποψήφιου περιφερειάρχη Δημήτρη Γιαννουλάκη. Από τα Χανιά η κ Μπακογιάννη έστρεψε τα βέλη της κατά της κυβέρνησης υποστηρίζοντας ότι δεν γυρίζει να δει τα πραγματικά προβλήματα των πολιτών. «Σήμερα η Ελλάδα έχει μια κυβέρνηση η οποία παλινωδεί. Ένα Γιώργο Παπανδρέου που πέρυσι έλεγε ότι υπάρχουν λεφτά και φέτος λέει ότι έχει κρίση. Μια κυβέρνηση που αντιμετωπίζει πράγματι τη μεγαλύτερη μεταπολιτευτική κρίση παίρνοντας μέτρα επί δικαίων και αδίκων. Δεν κάνει καμία διαφοροποίηση. Δεν γυρίζει να δει τις πραγματικές ανάγκες. Δεν συγκρούεται με τις μεγάλες μαύρες τρύπες του προϋπολογισμού. Αφήνει ουσιαστικά ένα κόσμο στον οποίο εδώ σήμερα στον Αλικιανό θέλω να απευθυνθώ. Τον κόσμο που πίστεψε τότε και πιστεύει ακόμα και σήμερα στην Κρήτη τον Γιώργο τον Παπανδρέου και να του πω ότι είναι η ώρα να ξανασκεφτεί τις επιλογές και να στείλει ένα διαφορετικό μήνυμα, ένα μήνυμα που θα ηχήσει ως καμπάνα και στην κυβέρνηση στην Αθήνα.» Παράλληλα κατηγόρησε και τον πρόεδρο της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά λέγοντας ότι μίκρυνε την ΝΔ στα όρια που εκείνος επιθυμούσε. Όπως χαρακτηριστικά είπε, «ταυτόχρονα από την άλλη μεριά έχουμε ένα κύριο Σαμαρά ο οποίος αποφάσισε να κλείσει το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας και να το μικρύνει στα όρια τα οποία εκείνος επιθυμούσε. Αρνήθηκε τη λογική της παράταξης, τη θετική άποψη της οποιασδήποτε πλειοψηφίας όπως εκείνος την έβλεπε. Θεώρησε ότι η Νέα Δημοκρατία, μια μεγάλη κάποτε παράταξη, μπορεί να γίνει σήμερα ένα μικρό κόμμα και να διαγράφει όποιον δεν του αρέσει. Διέγραψε εμένα που η Κρήτη με τίμησε με 90%, διέγραψε τον Χρήστο Μαρκογιαννάκη γιατί είχε διαφορετική άποψη για τον περιφερειάρχη. Διαγράφει όποιον του λέει, όπως ο κ. Σκυλακάκης, ότι δεν μπορεί να αλλάζει γνώμη κάθε 3 μήνες για το πότε η Νέα Δημοκρατία μπορεί να μηδενίσει τα ελλείμματα. Διότι παίζει με τον πόνο του ελληνικού λαού. Εμείς φίλες και φίλοι αρνούμαστε να επενδύσουμε στην χρεοκοπία της Ελλάδας. Εμείς θα παλέψουμε για να βγάλουμε τη χώρα από την κρίση. Με πρώτη την Κρήτη. Θα παλέψουμε με όραμα, με στόχους και θα στείλουμε ένα μήνυμα από εδώ ότι όποιος υποτίμησε την Κρήτη έκανε λάθος διαχρονικά από την Κρήτη ξεκινάνε οι μεγάλες αλλαγές.» Η κ Μπακογιάννη εξέφρασε την αισιοδοξία της ότι στις εκλογές για την ανάδειξη του αιρετού περιφερειάρχη Κρήτης, η Κρήτη θα στείλει ένα πολύ δυνατό μήνυμα. « Είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξη κάτι καινούργιο γεννιέται εδώ στην Κρήτη, κάτι πάρα πολύ δυνατό, το οποίο πιστεύω ότι θα μας κάνει όλους υπερήφανους. Είμαι σίγουρη, ότι η Κρήτη θα στείλει ένα πολύ δυνατό μήνυμα». Σύμφωνα με την κ Μπακογιάννη το μήνυμα αυτό θα είναι ότι η Κρήτη θα διεκδικήσει αυτό, που της αξίζει. « Ένα μήνυμα ότι σηκώνει ψηλά το κεφάλι, ότι δεν συμβιβάζεται , ότι θα διεκδικήσει αυτό που της αξίζει. Και θα το διεκδικήσει μακριά από λογικές κομματικές, μακριά από τις λογικές του χθες», είπε χαρακτηριστικά η ανεξάρτητη βουλευτής. Σφοδρή επίθεση κατά του ΠΑΣΟΚ που όπως υποστήριξε τόσα χρόνια είχε δεδομένους τους Κρητικούς αλλά και στην ΝΔ που όπως είπε, είναι πλέον ένα άλλο κόμμα, εξαπέλυσε στην ομιλία του ο επικεφαλής της παράταξης «Μάχη για την Κρήτη» Δημήτρης Γιαννουλάκης. Κατά τη διάρκεια της ομιλίας του στον Αλικιανό τόνισε ότι ο συνδυασμός δημιουργήθηκε για να δώσει διέξοδο στους πολίτες της Κρήτης, που «σήμερα νιώθουν ότι δεν εκπροσωπούνται από κανένα κομματικό φορέα, να εκφραστούν και παράλληλα να στείλουν ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα». Ένα μήνυμα που όπως σημείωσε αφορά και τα δύο μεγάλα κόμματα εξαιτίας της πολιτικής που έχουν χαράξει μέχρι σήμερα. Παρόντες στην εκδήλωση ήταν μεταξύ άλλων ο ανεξάρτητος βουλευτής Χρήστος Μαρκογιαννάκης και ο τέως βουλευτής Στέλιος Νικηφοράκης
Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010
Μετοχικό Ταμείο Στρατού: Αφού το καταχρέωσαν και πούλησαν την περιουσία του τώρα δεν θα δοθεί μέρισμα από τον Οκτώβριο
Δεν θα δώσει μέρισμα από τον Οκτώβριο το Μετοχικό Ταμείο Στρατού, παρά τις πρόσφατες δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Άμυνας Πάνου Μπεγλίτη στη Βουλή ότι “τον Οκτώβριο είναι η τελευταία φορά που θα μοιραστεί το μέρισμα”. Το υπουργείο Οικονομικών δηλώνει σύμφωνα με πληροφορίες αδυναμία ενίσχυσης του Ταμείου, με αποτέλεσμα οι μερισματούχοι να μην πάρουν ούτε ένα ευρώ τον Οκτώβριο.
“Ο εργοδότης μας θεωρούμε πως πρέπει να βρει τρόπο να ενισχύσει τα Μετοχικά Ταμεία των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως βρίσκει τρόπο να χρησιμοποιεί τις Ένοπλες Δυνάμεις αμισθί σε μη στρατιωτικά καθήκοντα (πυρκαγιές, πλυμμήρες, σεισμοί, απεργίες κλπ), κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και όπως βρήκε τρόπο να ενισχύσει με 750.000.000 € τους φορτηγατζήδες, περικόπτοντας τους μισθούς και τις συντάξεις που εμείς έχουμε τριπλοδουλέψει”, δηλώνει ο απόστρατος Οικονομολόγος Ι. Αντωνιάδης, ο οποίος είναι μέλος της Ανεξάρτητης Ένωσης Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝ.Ε. Α. Ε.Δ.).
Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Μετοχικό Ταμείο Στρατού είναι δραματική και οφείλεται στους πειραματισμούς όλων ανεξαρτήτως των πολιτικών ηγεσιών του υπουργείου τα τελευταία 20 χρόνια. Οι πρόσφατες μαζικές πρόωρες αποστρατείες έχουν επιβαρύνει δραματικά την κατάσταση, καθώς μείωσαν τη σχέση των συνταξιούχων που παίρνουν μέρισμα προς τους εν ενεργεία στρατιωτικούς που καταβάλλουν εισφορές.
“Είναι γεγονός πως το πρόβλημα των Μετοχικών Ταμείων είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο και ευαίσθητο σε όλες τις πτυχές του. Απαιτεί δε βαθειά γνώση και σαφέστατα πολιτική βούληση και τεχνοκρατική προσέγγιση. Θα ήταν εξαιρετικά ανώριμο εκ μέρους μας να πούμε σε αυτή τη φάση πως εμείς έχουμε τη λύση στο τσεπάκι”. Υποστηρίζει ο κ. Αντωνιάδης.
Οι λόγοι της κατάρρευσης
1. Σύμφωνα με το νόμο 1481 που αφορά στη συγχώνευση της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων, μετά το 1984 όλα τα στελέχη της ΕΛΑΣ ασφαλίζονται κατά 68% στο ΜΤΣ και κατά 32% στο ΜΤΠΥ της ΕΛΑΣ.
2. Όλες οι αυξήσεις στις αποδοχές των μετόχων έγιναν με τη μορφή επιδομάτων με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σοβαρές απώλειες στα έσοδα του ΜΤΣ.
3. Το 2001 αποφασίστηκε η χορήγηση μερίσματος στους “αποκατασθέντες -διοικητικά και συνταξιοδοτικά- αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης” με την εφαρμογή του νόμου 2913. Τους χορηγήθηκε μέρισμα χωρίς να υπάρχει ανταποδοτική σχέση. Ταυτόχρονα υπήρξε δέσμευση του τότε ΥΕΘΑ ότι το ποσό με το οποίο θα επιβαρύνετο το ΜΤΣ θα διατίθετο από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μέχρι σήμερα το ταμείο έχει επιβαρυνθεί με ποσό πάνω από 4 εκατομμύρια ευρώ και ποτέ το Κράτος δεν έδωσε χρήματα.
4. Ο μεγάλος αριθμός των πρόωρων αποστρατειών είτε λόγω της υπηρεσίας είτε με πρωτοβουλία των στελεχών για προσωπικούς λόγους, είχε αρνητικό αποτέλεσμα στα έσοδα του Ταμείο, όσο και στην σχέση μετόχων προς μερισματούχους.
5. Η μείωση του ορίου χορήγησης του ΒΕΑ στο 25ο έτος της ηλικίας των δικαιούχων επιβάρυνε το Ταμείο με το ποσό των 35.000.000 με 40.000.000 ευρώ, έναντι των 15.000.000 που είχαν προϋπολογιστεί.
6. Πραγματοποιήθηκε δυσανάλογη αύξηση των μερισμάτων στους μερισματούχους, στο πλαίσιο της εφαρμοζόμενης κοινωνικής πολιτικής (Ν 2838/2000 και Ν 3016/2002) με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του Ταμείου. Έτσι ενώ ένας αστυφύλακας λάμβανε μέρισμα ταγματάρχη, το μέρισμά του με την εφαρμογή των νόμων αυτών αυξήθηκε σε μέρισμα υποστρατήγου!
Πηγή: defencenet.gr
“Ο εργοδότης μας θεωρούμε πως πρέπει να βρει τρόπο να ενισχύσει τα Μετοχικά Ταμεία των Ενόπλων Δυνάμεων, όπως βρίσκει τρόπο να χρησιμοποιεί τις Ένοπλες Δυνάμεις αμισθί σε μη στρατιωτικά καθήκοντα (πυρκαγιές, πλυμμήρες, σεισμοί, απεργίες κλπ), κατά παράβαση της Ευρωπαϊκής Συνθήκης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και όπως βρήκε τρόπο να ενισχύσει με 750.000.000 € τους φορτηγατζήδες, περικόπτοντας τους μισθούς και τις συντάξεις που εμείς έχουμε τριπλοδουλέψει”, δηλώνει ο απόστρατος Οικονομολόγος Ι. Αντωνιάδης, ο οποίος είναι μέλος της Ανεξάρτητης Ένωσης Αποστράτων Ενόπλων Δυνάμεων (ΑΝ.Ε. Α. Ε.Δ.).
Η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το Μετοχικό Ταμείο Στρατού είναι δραματική και οφείλεται στους πειραματισμούς όλων ανεξαρτήτως των πολιτικών ηγεσιών του υπουργείου τα τελευταία 20 χρόνια. Οι πρόσφατες μαζικές πρόωρες αποστρατείες έχουν επιβαρύνει δραματικά την κατάσταση, καθώς μείωσαν τη σχέση των συνταξιούχων που παίρνουν μέρισμα προς τους εν ενεργεία στρατιωτικούς που καταβάλλουν εισφορές.
“Είναι γεγονός πως το πρόβλημα των Μετοχικών Ταμείων είναι ιδιαίτερα πολύπλοκο και ευαίσθητο σε όλες τις πτυχές του. Απαιτεί δε βαθειά γνώση και σαφέστατα πολιτική βούληση και τεχνοκρατική προσέγγιση. Θα ήταν εξαιρετικά ανώριμο εκ μέρους μας να πούμε σε αυτή τη φάση πως εμείς έχουμε τη λύση στο τσεπάκι”. Υποστηρίζει ο κ. Αντωνιάδης.
Οι λόγοι της κατάρρευσης
1. Σύμφωνα με το νόμο 1481 που αφορά στη συγχώνευση της Χωροφυλακής και της Αστυνομίας Πόλεων, μετά το 1984 όλα τα στελέχη της ΕΛΑΣ ασφαλίζονται κατά 68% στο ΜΤΣ και κατά 32% στο ΜΤΠΥ της ΕΛΑΣ.
2. Όλες οι αυξήσεις στις αποδοχές των μετόχων έγιναν με τη μορφή επιδομάτων με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν σοβαρές απώλειες στα έσοδα του ΜΤΣ.
3. Το 2001 αποφασίστηκε η χορήγηση μερίσματος στους “αποκατασθέντες -διοικητικά και συνταξιοδοτικά- αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης” με την εφαρμογή του νόμου 2913. Τους χορηγήθηκε μέρισμα χωρίς να υπάρχει ανταποδοτική σχέση. Ταυτόχρονα υπήρξε δέσμευση του τότε ΥΕΘΑ ότι το ποσό με το οποίο θα επιβαρύνετο το ΜΤΣ θα διατίθετο από τον κρατικό προϋπολογισμό. Μέχρι σήμερα το ταμείο έχει επιβαρυνθεί με ποσό πάνω από 4 εκατομμύρια ευρώ και ποτέ το Κράτος δεν έδωσε χρήματα.
4. Ο μεγάλος αριθμός των πρόωρων αποστρατειών είτε λόγω της υπηρεσίας είτε με πρωτοβουλία των στελεχών για προσωπικούς λόγους, είχε αρνητικό αποτέλεσμα στα έσοδα του Ταμείο, όσο και στην σχέση μετόχων προς μερισματούχους.
5. Η μείωση του ορίου χορήγησης του ΒΕΑ στο 25ο έτος της ηλικίας των δικαιούχων επιβάρυνε το Ταμείο με το ποσό των 35.000.000 με 40.000.000 ευρώ, έναντι των 15.000.000 που είχαν προϋπολογιστεί.
6. Πραγματοποιήθηκε δυσανάλογη αύξηση των μερισμάτων στους μερισματούχους, στο πλαίσιο της εφαρμοζόμενης κοινωνικής πολιτικής (Ν 2838/2000 και Ν 3016/2002) με αποτέλεσμα τη σημαντική επιβάρυνση του Ταμείου. Έτσι ενώ ένας αστυφύλακας λάμβανε μέρισμα ταγματάρχη, το μέρισμά του με την εφαρμογή των νόμων αυτών αυξήθηκε σε μέρισμα υποστρατήγου!
Πηγή: defencenet.gr
Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΘΑ ΒΡΕΘΕΙ ΜΕ ΤΟΥΡΚΟΥΣ ΔΗΜΑΡΧΟΥΣ:ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ ΤΟ ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΟ ΧΑΣΤΟΥΚΙ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ
Η χώρα μας θα βρεθεί με Τούρκους Δημάρχους μια που στο παρακάτω κείμενο θα καταλάβετε το σχέδιο εξόντωσης και την πλήρη παραχώρηση της περιοχής στους Τούρκους.
Το κείμενο είναι πολύ …
σημαντικό και σας παρακαλούμε να ενημερώσετε όλους τους φίλους σας
Καλλικράτης: Ο ήπιος συναινετικός και… νόμιμος εκτουρκισμός της Θράκης Σχέδιο της Άγκυρας που εμφανίζει στατιστικά τουρκικό έθνος στην μισή Θράκη
Απαραίτητη η άμεση επιβολή απαγόρευσης μεταδημοτεύσεων στην Θράκη
Τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου που δεν μιλάει καθόλου για τη Θράκη;
Οι εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να χαρακτηριστούν από την συμμετοχή όλων, για να μην… εμφανιστούν παράξενα αποτελέσματα ακόμη και σε δήμους που δεν δείχνουν να έχουν «πρόβλημα»
Πολλά έχουν ειπωθεί για τον Καλλικράτη. Κανείς όμως μέχρι σήμερα δεν «πλησίασε» την εφαρμογή του νέου αυτοδιοικητικού χάρτη στην περιοχή της Θράκης. Μία ευαίσθητη περιοχή της χώρας, η οποία χρήζει ειδικής μέριμνας, αφού λάθη δεκαετιών, σοβαρές παραλείψεις, αλλά και «περίεργες» πολιτικές τοποθετήσεις από την Αθήνα αλλά και από ……………
αστείους και φοβικούς τοπικούς πολιτικάντηδες, έχουν διαμορφώσει ένα σκηνικό απολύτως κατάλληλο για δράση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.
Είναι γνωστό πως η Άγκυρα «ορέγεται» την Θράκη. Βέβαια, γνωστό είναι πως δεν μπορεί
να «βάλει πόδι» για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως λόγω της ισχυρής Ελληνικής στρατιωτικής άμυνας στον ποταμό Έβρο. Έτσι, τα σχέδια της Τουρκίας είναι από καιρό γνωστό πως έχουν προσανατολιστεί στην Κοσοβοποίηση ή στην «γκριζοποίηση» της Ελληνικής Θράκης, με άτυπη τουρκική συγκυριαρχία. Και στο σημείο αυτό, ακριβώς, η Τουρκία δέχτηκε το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσε να της δώσει η Ελληνική πλευρά. Ο Καλλικράτης, η νέα δομή, η ανακατανομή και το «μοίρασμα» που έγινε από το υπουργείο Εσωτερικών και τον (πολλά βαρύ κύριο Ραγκούση), φούσκωσε τα πανιά της Άγκυρας, η οποία άρχισε να επιταχύνει τις διαδικασίες επιλογής έμπιστων σε αυτήν προσώπων, που έχουν ήδη «δοκιμαστεί» επιτυχώς από το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής.
Νομός Ροδόπης
Στο νομό Ροδόπης, με βάση τον Καλλικράτη, θα υπάρξουν τέσσερις (4) Δήμοι, μετά από τις συγχωνεύσεις Δήμων και Κοινοτήτων (οι οποίες συγχωνεύσεις άφησαν και πολλές «απορίες» γύρω από την… σκοπιμότητά τους). Ενδιαφέρον, σε κάθε περίπτωση, δείχνει να είναι το μοίρασμα -που καταφέρνει να επιβάλει ο περιβόητος Καλλικράτης- θέτοντας μία ιδιότυπη ισορροπία μεταξύ χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού (να σημειωθεί πως υπάρχουν πλείστες όσες ενστάσεις κυρίως από την πλευρά των Πομάκων μουσουλμάνων που φωνάζουν για τοποθέτηση τουρκόφιλων στα «κεφάλια» τους…).
Αναλυτικά:
Δήμος Κομοτηνής: Ο Δήμος Κομοτηνής έχει συνενωθεί με τον Δήμο Αιγείρου και τον Δήμο Σιδηροχωρίου, αποκτώντας με τον τρόπο αυτό σημαντική ενίσχυση στον χριστιανικό πληθυσμό (η οποία ενίσχυση ίσως να είναι και πλέον του δέοντος εις βάρος άλλου δήμου του νομού Ροδόπης. Έτσι επικρατεί μία παράξενη κατάσταση, ακόμη μή σταθεροποιημένη, αφού οι «ισχυροί» χριστιανικοί υποψήφιοι δείχνουν να επιζητούν συμφωνία με εκπροσώπους του μουσουλμανικού πληθυσμού (κυρίως μέσα στην πόλη της Κομοτηνής). Πληροφορίες μας αναφέρουν πως αυτοί οι μουσουλμάνοι «ακουμπάνε» στην πλευρά του Τουρκικού Προξενείου. Έτσι, ενώ ο δήμος της Κομοτηνής θα περάσει σε «χριστιανικά χέρια», ταυτόχρονα θα επηρεάζεται πάρα πολύ από τις διαθέσεις του τούρκου προξένου και από τις εκάστοτε πιέσεις-απαιήσεις που θα δημιουργεί το μουσουλμανικό στοιχείο που θα βρίσκεται στην «πλευρά» του νικητή Δημάρχου. Στον Δήμο της Κομοτηνής αναμένεται το ποσοστό που θα «κερδίσει» ο συνδυασμός των τουρκοφρόνων, να κυμανθεί γύρω στο 35-40%, ενώ εάν δεν υπάρξει συμφωνία μερίδας μουσουλμάνων με κάποιον χριστιανικό συνδυασμό δεν αποκλείεται να υπάρξει οριακή νίκη από την πλευρά ενός συνδυασμού με υποψήφιο δήμαρχο χριστιανό.
Δήμος Σαππών: Ένας εν πολλοίς αμφισβητούμενος δήμος, που όμως «δείχνει» πως τελικά γέρνει προς την ανάδειξη χριστιανού Δημάρχου, αφού θα στηριχθεί από τον πρώην Δήμο Μαρωνείας ο οποίος είχε υψηλότατο ποσοστό χριστιανών δημοτών. Η ένωση των δύο δείχνει να είναι αρκετά ισχυρή και τηρουμένων των σημερινών ισορροπιών, προφανώς η δημοτική αρχή θα βρεθεί υπό την διοίκηση χριστιανού δημάρχου. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως το ποσοστό που αναμένεται να συγκεντρώσει η τουρκόφωνη παράταξη θα πλησιάσει και ίσως θα καταφέρει να ξεπεράσει το 30%. Ποσοστό που όμως ίσως να ανατραπεί αφού δεν είναι γνωστό το ποσοστό μεταδημοτεύσεων που έχει προηγηθεί το προηγούμενο διάστημα (από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές) τόσο στον χριστιανικό όσο και στον μουσουλμανικό πληθυσμό. Οι μετακινήσεις που έχουνε γίνει είναι άγνωστες, οπότε -δεδομένου του συγκεντρωτισμού της μουσουλμανικής παράταξης- ίσως θα πρέπει να υπάρξει κάποια σύνεση στις παρατάξεις των χριστιανών υποψηφίων.
Δήμος Αρριανών: Ένας δήμος που ουσιαστικά έχει παραδοθεί (αμαχητί) από τον Καλλικράτη (των Ραγκούση και Παπανδρέου) στον τουρκόφρονο συνδυασμό. Υπάρχουν σημαντικά παράπονα από την πλευρά Πομάκων μουσουλμάνων, οι οποίοι σκέφτονται την μεταδημότευση στις Σάππες, για να μην είναι αναγκασμένοι να «προσκυνάνε» τουρκόφρονα δήμαρχο προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ό,ποιες ανάγκες τους. Αναμένεται η επικράτηση του συνδυασμού τουρκοφρόνων, που θα κερδίσει την εκλογική μάχη, να ξεπεράσει το ποσοστό του 60%, μεταβάλλοντας έτσι την περιοχή της ανατολικής ορεινής Ροδόπης σε καθαρό «θύλακα» του Προξενείου και της Άγκυρας.
Δήμος Ιάσμου: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Δήμος Ιάσμου, αφού αποτελεί και το ξεκάθαρο «χάρισμα-δώρο» του Καλλικράτη στο τουρκικό προξενείο. Κι αυτό, επειδή ενώ θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνονται κάποια χωριά (Αίγειρος-Παλλάδιο-Γλυκονέρι-Καλλίστη) με σχεδόν αποκλειστικά χριστιανούς κατοίκους, μεταφέρθηκαν στον Δήμο Κομοτηνής, παραδίδοντας έτσι τον (μέχρι σήμερα) χριστιανικό Δήμο Ιάσμου στα χέρια του ό,ποιου τουρκόφρονα υποψηφίου θέσει υποψηφιότητα. Στον Δήμο Ιάσμου έχουν «συγχωνευθεί» ο Δήμος Σώστη (με μεγάλο αριθμό μουσουλμάνων) και η κοινότητα Αμαξάδων (άντρο του τουρκικού προξενείου στην δυτική πλευρά του νομού Ροδόπης. Η πιθανολόγηση ποσοστού νίκης του τουρκόφρονα υποψηφίου ίσως να αγγίξει στον συγκεκριμένο Δήμο εξωφρενικά νούμερα, ξεπερνώντας ακόμη και το ποσοστό του 70%…, δημιουργώντας έναν ακόμη ξεκάθαρο «θύλακα» τουρκοφρόνων, όπου το προξενείο θα έχει τον πρώτο λόγο.
Σε κάθε περίπτωση, η αναφορά για όλους τους Δήμους του νομού Ροδόπης έγινε σε τουρκόφρονες υποψηφίους, αφού οι τελευταίες αναφορές στα διάφορα «τουρκο-πανηγύρια» ήταν σαφείς και γύρω πάντα από συσπείρωση των μουσουλμάνων σε ανθρώπους που θα πάρουν το «χρίσμα» του τούρκου προξένου. Οι μουσουλμανικοί συνδυασμοί δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη, γεγονός που προδίδει πως γίνονται σημαντικές διεργασίες για τις ό,ποιες συμφωνίες γίνονται αυτή τη στιγμή στους μουσουλμάνους (μέχρι και το όνομα του γνωστού δημοσιογράφου Ντεντέ έχει ακουστεί ως υποψηφίου Δημάρχου…!). Πάντως, συζητείται έντονα και η εμφάνιση συνδυασμών από την πλευρά του τουρκο-εθνικιστικού κόμματος του Αχμέτ Σαδίκ. Τέλος, (για το νομό Ροδόπης) δεν θα πρέπει να αμεληθεί η «τάση» των τουρκόγλωσσων εφημερίδων να ζητάνε την ανάδειξη νέων ανθρώπων, που θα είναι άφθαρτοι και «πιστοί στον αγώνα»…!
Τέλος, το τεράστιο «λάθος» του Καλλικράτη, είναι πως «διαγράφει» τον Πομακικό πληθυσμό, τον οποίο τοποθετεί (πολύ έξυπνα) μέσα σε τουρκόφωνους πληθυσμούς, στερώντας του τη δυνατότητα (ενώ κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατόν) να τονίσει την ύπαρξη των Πομάκων δημιουργώντας έναν Δήμο γι αυτούς (όχι επιπλέον από τους ήδη υπάρχοντες) αντί να τους τον στερήσει, όπως γίνεται τώρα…
Νομός Ξάνθης
Στο νομό Ξάνθης, το κατασκεύασμα της τοπικής αυτοδιοίκησης «Καλλικράτης», έφερε μεγάλες αλλαγές. Συνενώσεις (αδικαιολόγητες) μεγάλων δήμων, διαχωρισμό της ορεινής περιοχής που κατοικούν Πομάκοι και επικίνδυνες καταστάσεις που θα εξαρτηθούν (και πάλι) από μεταδημοτεύσεις ή «πιέσεις» του τουρκικού προξενείου. Κατ’ αρχήν, οι δήμοι έχουν μειωθεί, και από πέντε (5) έγιναν τέσσερις (4)! Το γιατί, το γνωρίζει μόνο ο… αναμοχλευτής υπουργός Εσωτερικών.
Δήμος Ξάνθης: Ενώθηκε με τον ορεινό δήμο Σταυρούπολης. Τελείως αναιτιολόγητα; Όχι φυσικά. Το κυβερνών κόμμα ελπίζει πως θα μπορέσει να μικρύνει την ψαλίδα από τη Νέα Δημοκρατία. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Η περίπτωση ανόδου των μουσουλμάνων είναι μηδενική. Ο νικητής των δημοτικών εκλογών αναμένεται να συγκεντρώσει ποσοστό που θα κυμαίνεται γύρω στο 55%. Από το σημείο αυτό και μετά, τίποτε…
Δήμος Μύκης: Καθαρά μουσουλμανικός, με πομάκους κατοίκους. Καταλαμβάνει την ορεινή βόρεια και βορειο-ανατολική περιοχή του νομού. Ουσιαστικά παραδίνεται στο τουρκικό Προξενείο, αφού είναι γνωστό πως τα τρία μεγάλα κέντρα τουρκοφρόνων (Μύκη, Εχίνος, Κένταυρος) του νομού Ξάνθης κυριαρχούν ποικιλοτρόπως (κυρίως μέσα από την θρησκευτική τρομοκρατία, αλλά και μέσω των απειλών απώλειας εργασίας αφού οι «εργολάβοι» οικοδομών κατοικούν κάτω από τη στέγη του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής) στους Πομάκους. Εάν ο συγκεκριμένος Δήμος χωριζόταν και ένα μέρος του πήγαινε στο Δήμο Ξάνθης, ενώ το υπόλοιπο μέρος του δημιουργούσε έναν Δήμο με την Σταυρούπολη (αμιγώς χριστιανική περιοχή), ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Τώρα δημιουργείται μία γκετοποιημένη περιοχή, θύλακας τουκοφρόνων, άκρως ελεγχόμενη από την Άγκυρα και της προσφέρεται το επιχείρημα του παραμερισμού και της σύγχρονης επιβολής «μπάρας»… Δυστυχώς, το παρελθόν της περιοχής δεν έχει δίδαξει τίποτε στους σύγχρονους αναρμόδιους των Αθηνών, οι οποίοι επαναλαμβάνουν τα λάθη, προσφέροντας νέες λαβές στην τουρκική προπαγάνδα. Τα ποσοστά εδώ (αν και δεν έχουν ανακοινωθεί συνδυασμοί) δεν είναι αντικείμενο έρευνας, αφού το τουρκικό προξενείο «παίζει μπάλα» στην περιοχή, χωρίς αντίπαλο!!! Με ξεκάθαρη ευθύνη της κυβέρνησης και του υπουργείου Εσωτερικών…
Δήμος Αβδήρων: Αυτή είναι η έκπληξη, αφού συγχωνεύθηκε (προφανώς για λόγους οικονομίας) ο Δήμος Βιστωνίδας με τον Δήμο Αβδήρων. Στο σημείο αυτό ίσως να χρειαστεί προσοχή και ίσως θα έπρεπε να ελεγχθούν οι μεταδημοτεύσεις τουρκοφρόνων που μετακινήθηκαν από τα ορεινά και κατοικούν πλέον σε χωριά της περιοχής, αφού το προξενείο φρόντισε να τους δώσει (μέσω της Ziraat Bank) τα κατάλληλα ποσά για αγορά γης και ανέγερσης κατοικίας. Αν και δεν αναμένεται κάποια έκπληξη, θα σημειωθεί άνοδος (στατιστική) στην εμφάνιση του «τουρκόφωνου» πληθυσμού. Και τα στατιστικά είναι στοιχεία που μπορούν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης στα διάφορα διεθνή φόρα, όπου τρέχουν οι διάφοροι σύλλογοι επιστημόνων για να αναφέρουν καταπατήσεις της Ελλάδας εις βάρος των «τούρκων» της Ελληνικής Θράκης. Η «συγχώνευση» της αμιγώς μουσουλμανικής κοινότητας Σελέρου θα μειστοποιήσει τα ποσοστά των μουσουλμάνων. Εάν, δε, υπάρχει σημαντικός αριθμός μεταδημοτεύσεων από πλευράς χριστιανών, υπάρχει η πιθανότητα δημιουργίας προβλήματος. Το κυβερνών κόμμα ευελπιστεί να κερδίσει τον Δήμο, με τον κύριο Τσολακίδη, ο οποίος πρόσφατα είχε πάει στην Τουρκία για να παρακολουθήσει μία γιορτή των «Τούρκων της Θράκης»… Είναι η χαρακτηριστική περίπτωση αναζήτησης ψήφου που έχει χαρακτηριστεί και ως «τουρκοτσολιαδισμός»… Τα ποσοστά νίκης αναμένονται γύρω στο 55%, ενώ εάν υπάρξει η αναμενόμενη συσπείρωση των τουρκοφρόνων μουσουλμάνων, δεν αποκλείεται να δούμε ένα 20% να «ξεπετιέται», κυριολεκτικά από το πουθενά.
Δήμος Τοπείρου: Ένας ακόμη δήμος που το κυβερνών κόμμα ελπίζει να θριαμβεύσει. Άλλωστε επί σειρά εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης εκλέγεται ο ίδιος υποψήφιος. Όμως, στον δήμο αυτό παρατηρείται μία έντονη κινητικότητα (το ίδιο συμβαίνει και στον δήμο Αβδήρων) από αυτοκίνητα που επισκέπτονται μουσουλμάνους της περιοχής. Τα αυτοκίνητα αυτά είναι από την ορεινή περιοχή και οι οδηγοί τους πραγματοποιούν επισκέψεις αβροφροσύνης (στα πλαίσια θρησκευτικής αλληλεγγύης λόγω του Μπαϊράμ). Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επισκέψεις άσκησης πίεσης ή εξαγοράς ψήφων, αφού οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της περιοχής είναι αθιγγανικής καταγωγής που όμως έχουν επηρεαστεί αρκετά από τους τουρκόφρονες. Έκπληξη στο αποτέλεσμα; Αν και η «ιστορία» μας λέει πως αποκλείεται, η κινητικότητα των τουρκοφρόνων (που δεν υπήρχε σε προηγούμενες εκλογικές περιόδους) μας κάνει να είμαστε επιφυλακτικοί. Τα ποσοστά του νικητή δημάρχου, αναμένονται γύρω στο 55%.
Η σιωπή της κυβέρνησης για την Θράκη
Αξιοπερίεργη είναι η στάση της κυβέρνησης Παπανδρέου, που επί μήνες έχει αποφύγει να κάνει οποιαδήποτε αναφορά για την Θράκη. Σε πολλούς θυμίζει τις αποστάσεις που κρατάει ο ένοχος από τον τόπο του εγκλήματος. Ενός εγκλήματος που, ίσως, δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό. Είναι γεγονός, πάντως, πως οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ευλπιστούν σε μία καλή απόδοση μέσω Καλλικράτη. Το ζητούμενο είναι, όμως, πόσο θα κοστίσει στην ελληνικότητα της ευρύτερης περιοχής μία «καλή απόδοση» στα εκλογικά αποτελέσματα.
* Μήπως το διακύβευμα είναι τελικά πολύ σπουδαιότερο από το αποτέλεσμα;
* Μήπως η Θράκη κινδυνεύει να χάσει πολλά περισσότερα από όσα θα κερδίσουν τα πολιτικά κόμματα;
* Μήπως μία στατιστική άνοδος (3 ή 4 τουρκόφρονες δήμοι) σε Ροδόπη και Ξάνθη, σταθούν αιτία για να θέσουν ζητήματα «ιδιαίτερου καθεστώτος» από τους καλο-δασκαλεμένους πρακτορίσκους της Άγκυρας;
* Αντέχει ο Ελληνισμός της περιοχής ένα σοκ αμφισβήτησης της Ελληνικότητας της περιοχής;
* Και αν όχι, έχει συνυπολογίσει ο κύριος Ραγκούσης και ο κύριος Παπανδρέου τι ακριβώς θα σήμαινε για την Ελλάδα μία πιθανή αίτηση δημιουργίας «ανεξάρτητης μουσουλμανικής αρχής» για την περιοχή;
Τι πρέπει να γίνει;
Ποιά μπορεί να είναι η Ελληνική απάντηση στις μεθοδεύσεις της Άγκυρας για την Κοσοβοποίηση της Θράκης; Τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες για να μην μετατραπεί σε γκρίζα περιοχή ένα ολόκληρο γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας;
Η απάντηση είναι μία και μόνη. Οι Έλληνες χριστιανοί πρέπει να απαντήσουν με καθολική συμμετοχή στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πρέπει να περάσουν το μήνυμα στην Άγκυρα, πως στην Ελληνική Θράκη τον πρώτο λόγο τον έχουν οι Έλληνες κάτοικοί της και όχι η Αθήνα και τα κυβερνώντα κόμματα με τις ό,ποιες μεθοδεύσεις τους. Από αυτές τις εκλογές δεν πρέπει να λείψει ούτε ένας χριστιανός ψηφοφόρος. Σε αυτές τις εκλογές η Θράκη «παίζει» με το μέλλον της. Οι κάτοικοί της είναι μόνοι απέναντι στην Τουρκία και καλούνται ως σύγχρονοι ακρίτες να αποδείξουν πως ξέρουν να προφυλάσσουν την πατρίδα τους από τους σχεδιασμούς και τις προσεγμένες κινήσεις της Άγκυρας.
Δυσφορία των Πομάκων για τον παραγκωνισμό τους από την κυβέρνηση και τον Καλλικράτη
Σχετικό δημοσίευμα της Πομακικής εφημερίδας «Ζαγάλισα» (αρ. φύλλου 43, Ιούλιος 2010) όχι μόνο ενισχύει την άποψή μας, αλλά δυστυχώς αποδεικνύει πως η Θράκη λίαν συντόμως θα αποτελεί γκρίζα ζώνη για την Ελλάδα…
Τουρκοκαλλικράτης!
Οι τουρκοφοβικές και ανίκανες Ελληνικές κυβερνήσεις, όταν σχεδιάζουν για τη Θράκη, οι μόνοι με τους οποίους δεν «διαβουλεύονται» είναι οι Πομάκοι. Πάντα απευθύνονται μονοπωλιακά στους γνωστούς εκπροσώπους της Άγκυρας εν Ελλάδι, τόσο κρυφά όσο και φανερά.
Έτσι βλέπουμε ότι στον σχεδιασμό της κυβέρνησης για τον περίφημο «Καλλικράτη» που αφορά τη συνένωση των Δήμων και Κοινοτήτων, στο νομό Ροδόπης, δεν τέθηκε κανένα κριτήριο για το τι πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των Πομάκων.
Σύμφωνα με έρευνα της εφημερίδας «Ζαγάλισα», η πλειοψηφία είναι δυσαρεστημένη με τον σχεδιασμό της υπαγωγής των δύο Πομακικών κοινοτήτων της Οργάνης και του Κέχρου στο νέο γιγαντωμένο –πληθυσμιακά και εδαφικά- τουρκόφωνο δήμο Αρριανών (με έδρα την Φιλλύρα). Οι Πομάκοι κάτοικοι της ανατολικής πλευράς της ορεινής Ροδόπης θα ήθελαν έναν πομακικό δήμο αποτελούμενο από τα χωριά της κοινότητας Οργάνης, της κοινότητας Κέχρου, την Εσοχή και την Ραγάδα. «Τι δουλειά έχουμε εμείς με τους τουρκόφωνους;» αναρωτιούνται Πομάκοι από τη Σμιγάδα, ενώ κάποιοι από την κοινότητα Κέχρου, σκέφτονται να κάνουν μεταδημότευση στις Σάπες για να μην έχουν σχέση με τους τουρκόφρονες των πεδινών και το νέο Δήμο Αρριανών όπου υποχρεωτικά θα ενταχθούν…!
Το τουρκικό ΥΠΕΞ βέβαια είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένο, αφού οι δύο Πομακικές κοινότητες θα χάσουν την διοικητική και πολιτισμική τους αυτοτέλεια και θα ενταχθούν στην πλημμυρίδα των τουρκοφρόνων.
Κάποιοι κάτοικοι σχολίασαν θετικά τη δήλωση του πρώην υπουργού Ευριπίδη Στυλιανίδη: «…αξίζει να σημειώσουμε ότι και στον προβλεπόμενο δήμο Αρριανών, δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν ούτε τα πολιτισμικά αλλά ούτε και τα αναπτυξιακά κριτήρια που σχετίζονται με τη μορφολογία της περιοχής κι έτσι οι Πομακικές ορεινές κοινότητες του Κέχρου και της Οργάνης υπάγονται στο νεοσύστατο δήμο Αρριανών που κατοικείται κυρίως από τουρκογενείς μουσουλμάνους» (εφημ. «Χρόνος», Κομοτηνή, 28.5.2010).
Κι εμείς σχολιάζουμε θετικά την δήλωση, με την εξής έντονη επιφύλαξη: Καλό θα είναι, τέτοιες δηλώσεις για τους Πομάκους να γίνονται από υπουργούς και βουλευτές όταν είναι στην κυβέρνηση και έχουν επιρροή. Τότε, αποκτούν και ουσία, έχουν νόημα και φέρνουν αποτελέσματα. Αλλιώς, εντάσσονται σε επικοινωνιακές πολιτικές και διατυπώνονται εκ του ασφαλούς. Είναι σαν να δίνουμε ευχές μπαϊραμντάν σονρά (μετά το πέρας του μπαϊραμιού…). Ας θυμηθούμε και τις περυσινές δηλώσεις για τους Πομάκους του Απόστολου Κακλαμάνη (όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση). Σήμερα, τσιμουδιά ο κύριος Κακλαμάνης… τσιμουδιά…
http://kostasxan.blogspot.com
Το κείμενο είναι πολύ …
σημαντικό και σας παρακαλούμε να ενημερώσετε όλους τους φίλους σας
Καλλικράτης: Ο ήπιος συναινετικός και… νόμιμος εκτουρκισμός της Θράκης Σχέδιο της Άγκυρας που εμφανίζει στατιστικά τουρκικό έθνος στην μισή Θράκη
Απαραίτητη η άμεση επιβολή απαγόρευσης μεταδημοτεύσεων στην Θράκη
Τι έχει συμφωνήσει η κυβέρνηση Παπανδρέου που δεν μιλάει καθόλου για τη Θράκη;
Οι εκλογές τοπικής αυτοδιοίκησης πρέπει να χαρακτηριστούν από την συμμετοχή όλων, για να μην… εμφανιστούν παράξενα αποτελέσματα ακόμη και σε δήμους που δεν δείχνουν να έχουν «πρόβλημα»
Πολλά έχουν ειπωθεί για τον Καλλικράτη. Κανείς όμως μέχρι σήμερα δεν «πλησίασε» την εφαρμογή του νέου αυτοδιοικητικού χάρτη στην περιοχή της Θράκης. Μία ευαίσθητη περιοχή της χώρας, η οποία χρήζει ειδικής μέριμνας, αφού λάθη δεκαετιών, σοβαρές παραλείψεις, αλλά και «περίεργες» πολιτικές τοποθετήσεις από την Αθήνα αλλά και από ……………
αστείους και φοβικούς τοπικούς πολιτικάντηδες, έχουν διαμορφώσει ένα σκηνικό απολύτως κατάλληλο για δράση των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών.
Είναι γνωστό πως η Άγκυρα «ορέγεται» την Θράκη. Βέβαια, γνωστό είναι πως δεν μπορεί
να «βάλει πόδι» για πολλούς λόγους, αλλά κυρίως λόγω της ισχυρής Ελληνικής στρατιωτικής άμυνας στον ποταμό Έβρο. Έτσι, τα σχέδια της Τουρκίας είναι από καιρό γνωστό πως έχουν προσανατολιστεί στην Κοσοβοποίηση ή στην «γκριζοποίηση» της Ελληνικής Θράκης, με άτυπη τουρκική συγκυριαρχία. Και στο σημείο αυτό, ακριβώς, η Τουρκία δέχτηκε το μεγαλύτερο δώρο που μπορούσε να της δώσει η Ελληνική πλευρά. Ο Καλλικράτης, η νέα δομή, η ανακατανομή και το «μοίρασμα» που έγινε από το υπουργείο Εσωτερικών και τον (πολλά βαρύ κύριο Ραγκούση), φούσκωσε τα πανιά της Άγκυρας, η οποία άρχισε να επιταχύνει τις διαδικασίες επιλογής έμπιστων σε αυτήν προσώπων, που έχουν ήδη «δοκιμαστεί» επιτυχώς από το Τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής.
Νομός Ροδόπης
Στο νομό Ροδόπης, με βάση τον Καλλικράτη, θα υπάρξουν τέσσερις (4) Δήμοι, μετά από τις συγχωνεύσεις Δήμων και Κοινοτήτων (οι οποίες συγχωνεύσεις άφησαν και πολλές «απορίες» γύρω από την… σκοπιμότητά τους). Ενδιαφέρον, σε κάθε περίπτωση, δείχνει να είναι το μοίρασμα -που καταφέρνει να επιβάλει ο περιβόητος Καλλικράτης- θέτοντας μία ιδιότυπη ισορροπία μεταξύ χριστιανικού και μουσουλμανικού πληθυσμού (να σημειωθεί πως υπάρχουν πλείστες όσες ενστάσεις κυρίως από την πλευρά των Πομάκων μουσουλμάνων που φωνάζουν για τοποθέτηση τουρκόφιλων στα «κεφάλια» τους…).
Αναλυτικά:
Δήμος Κομοτηνής: Ο Δήμος Κομοτηνής έχει συνενωθεί με τον Δήμο Αιγείρου και τον Δήμο Σιδηροχωρίου, αποκτώντας με τον τρόπο αυτό σημαντική ενίσχυση στον χριστιανικό πληθυσμό (η οποία ενίσχυση ίσως να είναι και πλέον του δέοντος εις βάρος άλλου δήμου του νομού Ροδόπης. Έτσι επικρατεί μία παράξενη κατάσταση, ακόμη μή σταθεροποιημένη, αφού οι «ισχυροί» χριστιανικοί υποψήφιοι δείχνουν να επιζητούν συμφωνία με εκπροσώπους του μουσουλμανικού πληθυσμού (κυρίως μέσα στην πόλη της Κομοτηνής). Πληροφορίες μας αναφέρουν πως αυτοί οι μουσουλμάνοι «ακουμπάνε» στην πλευρά του Τουρκικού Προξενείου. Έτσι, ενώ ο δήμος της Κομοτηνής θα περάσει σε «χριστιανικά χέρια», ταυτόχρονα θα επηρεάζεται πάρα πολύ από τις διαθέσεις του τούρκου προξένου και από τις εκάστοτε πιέσεις-απαιήσεις που θα δημιουργεί το μουσουλμανικό στοιχείο που θα βρίσκεται στην «πλευρά» του νικητή Δημάρχου. Στον Δήμο της Κομοτηνής αναμένεται το ποσοστό που θα «κερδίσει» ο συνδυασμός των τουρκοφρόνων, να κυμανθεί γύρω στο 35-40%, ενώ εάν δεν υπάρξει συμφωνία μερίδας μουσουλμάνων με κάποιον χριστιανικό συνδυασμό δεν αποκλείεται να υπάρξει οριακή νίκη από την πλευρά ενός συνδυασμού με υποψήφιο δήμαρχο χριστιανό.
Δήμος Σαππών: Ένας εν πολλοίς αμφισβητούμενος δήμος, που όμως «δείχνει» πως τελικά γέρνει προς την ανάδειξη χριστιανού Δημάρχου, αφού θα στηριχθεί από τον πρώην Δήμο Μαρωνείας ο οποίος είχε υψηλότατο ποσοστό χριστιανών δημοτών. Η ένωση των δύο δείχνει να είναι αρκετά ισχυρή και τηρουμένων των σημερινών ισορροπιών, προφανώς η δημοτική αρχή θα βρεθεί υπό την διοίκηση χριστιανού δημάρχου. Οι πληροφορίες μας αναφέρουν πως το ποσοστό που αναμένεται να συγκεντρώσει η τουρκόφωνη παράταξη θα πλησιάσει και ίσως θα καταφέρει να ξεπεράσει το 30%. Ποσοστό που όμως ίσως να ανατραπεί αφού δεν είναι γνωστό το ποσοστό μεταδημοτεύσεων που έχει προηγηθεί το προηγούμενο διάστημα (από τις προηγούμενες δημοτικές εκλογές) τόσο στον χριστιανικό όσο και στον μουσουλμανικό πληθυσμό. Οι μετακινήσεις που έχουνε γίνει είναι άγνωστες, οπότε -δεδομένου του συγκεντρωτισμού της μουσουλμανικής παράταξης- ίσως θα πρέπει να υπάρξει κάποια σύνεση στις παρατάξεις των χριστιανών υποψηφίων.
Δήμος Αρριανών: Ένας δήμος που ουσιαστικά έχει παραδοθεί (αμαχητί) από τον Καλλικράτη (των Ραγκούση και Παπανδρέου) στον τουρκόφρονο συνδυασμό. Υπάρχουν σημαντικά παράπονα από την πλευρά Πομάκων μουσουλμάνων, οι οποίοι σκέφτονται την μεταδημότευση στις Σάππες, για να μην είναι αναγκασμένοι να «προσκυνάνε» τουρκόφρονα δήμαρχο προκειμένου να ικανοποιηθούν οι ό,ποιες ανάγκες τους. Αναμένεται η επικράτηση του συνδυασμού τουρκοφρόνων, που θα κερδίσει την εκλογική μάχη, να ξεπεράσει το ποσοστό του 60%, μεταβάλλοντας έτσι την περιοχή της ανατολικής ορεινής Ροδόπης σε καθαρό «θύλακα» του Προξενείου και της Άγκυρας.
Δήμος Ιάσμου: Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ο Δήμος Ιάσμου, αφού αποτελεί και το ξεκάθαρο «χάρισμα-δώρο» του Καλλικράτη στο τουρκικό προξενείο. Κι αυτό, επειδή ενώ θα μπορούσαν να συμπεριλαμβάνονται κάποια χωριά (Αίγειρος-Παλλάδιο-Γλυκονέρι-Καλλίστη) με σχεδόν αποκλειστικά χριστιανούς κατοίκους, μεταφέρθηκαν στον Δήμο Κομοτηνής, παραδίδοντας έτσι τον (μέχρι σήμερα) χριστιανικό Δήμο Ιάσμου στα χέρια του ό,ποιου τουρκόφρονα υποψηφίου θέσει υποψηφιότητα. Στον Δήμο Ιάσμου έχουν «συγχωνευθεί» ο Δήμος Σώστη (με μεγάλο αριθμό μουσουλμάνων) και η κοινότητα Αμαξάδων (άντρο του τουρκικού προξενείου στην δυτική πλευρά του νομού Ροδόπης. Η πιθανολόγηση ποσοστού νίκης του τουρκόφρονα υποψηφίου ίσως να αγγίξει στον συγκεκριμένο Δήμο εξωφρενικά νούμερα, ξεπερνώντας ακόμη και το ποσοστό του 70%…, δημιουργώντας έναν ακόμη ξεκάθαρο «θύλακα» τουρκοφρόνων, όπου το προξενείο θα έχει τον πρώτο λόγο.
Σε κάθε περίπτωση, η αναφορά για όλους τους Δήμους του νομού Ροδόπης έγινε σε τουρκόφρονες υποψηφίους, αφού οι τελευταίες αναφορές στα διάφορα «τουρκο-πανηγύρια» ήταν σαφείς και γύρω πάντα από συσπείρωση των μουσουλμάνων σε ανθρώπους που θα πάρουν το «χρίσμα» του τούρκου προξένου. Οι μουσουλμανικοί συνδυασμοί δεν έχουν ανακοινωθεί ακόμη, γεγονός που προδίδει πως γίνονται σημαντικές διεργασίες για τις ό,ποιες συμφωνίες γίνονται αυτή τη στιγμή στους μουσουλμάνους (μέχρι και το όνομα του γνωστού δημοσιογράφου Ντεντέ έχει ακουστεί ως υποψηφίου Δημάρχου…!). Πάντως, συζητείται έντονα και η εμφάνιση συνδυασμών από την πλευρά του τουρκο-εθνικιστικού κόμματος του Αχμέτ Σαδίκ. Τέλος, (για το νομό Ροδόπης) δεν θα πρέπει να αμεληθεί η «τάση» των τουρκόγλωσσων εφημερίδων να ζητάνε την ανάδειξη νέων ανθρώπων, που θα είναι άφθαρτοι και «πιστοί στον αγώνα»…!
Τέλος, το τεράστιο «λάθος» του Καλλικράτη, είναι πως «διαγράφει» τον Πομακικό πληθυσμό, τον οποίο τοποθετεί (πολύ έξυπνα) μέσα σε τουρκόφωνους πληθυσμούς, στερώντας του τη δυνατότητα (ενώ κάτι τέτοιο θα ήταν δυνατόν) να τονίσει την ύπαρξη των Πομάκων δημιουργώντας έναν Δήμο γι αυτούς (όχι επιπλέον από τους ήδη υπάρχοντες) αντί να τους τον στερήσει, όπως γίνεται τώρα…
Νομός Ξάνθης
Στο νομό Ξάνθης, το κατασκεύασμα της τοπικής αυτοδιοίκησης «Καλλικράτης», έφερε μεγάλες αλλαγές. Συνενώσεις (αδικαιολόγητες) μεγάλων δήμων, διαχωρισμό της ορεινής περιοχής που κατοικούν Πομάκοι και επικίνδυνες καταστάσεις που θα εξαρτηθούν (και πάλι) από μεταδημοτεύσεις ή «πιέσεις» του τουρκικού προξενείου. Κατ’ αρχήν, οι δήμοι έχουν μειωθεί, και από πέντε (5) έγιναν τέσσερις (4)! Το γιατί, το γνωρίζει μόνο ο… αναμοχλευτής υπουργός Εσωτερικών.
Δήμος Ξάνθης: Ενώθηκε με τον ορεινό δήμο Σταυρούπολης. Τελείως αναιτιολόγητα; Όχι φυσικά. Το κυβερνών κόμμα ελπίζει πως θα μπορέσει να μικρύνει την ψαλίδα από τη Νέα Δημοκρατία. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Η περίπτωση ανόδου των μουσουλμάνων είναι μηδενική. Ο νικητής των δημοτικών εκλογών αναμένεται να συγκεντρώσει ποσοστό που θα κυμαίνεται γύρω στο 55%. Από το σημείο αυτό και μετά, τίποτε…
Δήμος Μύκης: Καθαρά μουσουλμανικός, με πομάκους κατοίκους. Καταλαμβάνει την ορεινή βόρεια και βορειο-ανατολική περιοχή του νομού. Ουσιαστικά παραδίνεται στο τουρκικό Προξενείο, αφού είναι γνωστό πως τα τρία μεγάλα κέντρα τουρκοφρόνων (Μύκη, Εχίνος, Κένταυρος) του νομού Ξάνθης κυριαρχούν ποικιλοτρόπως (κυρίως μέσα από την θρησκευτική τρομοκρατία, αλλά και μέσω των απειλών απώλειας εργασίας αφού οι «εργολάβοι» οικοδομών κατοικούν κάτω από τη στέγη του Τουρκικού Προξενείου Κομοτηνής) στους Πομάκους. Εάν ο συγκεκριμένος Δήμος χωριζόταν και ένα μέρος του πήγαινε στο Δήμο Ξάνθης, ενώ το υπόλοιπο μέρος του δημιουργούσε έναν Δήμο με την Σταυρούπολη (αμιγώς χριστιανική περιοχή), ίσως τα πράγματα να ήταν διαφορετικά. Τώρα δημιουργείται μία γκετοποιημένη περιοχή, θύλακας τουκοφρόνων, άκρως ελεγχόμενη από την Άγκυρα και της προσφέρεται το επιχείρημα του παραμερισμού και της σύγχρονης επιβολής «μπάρας»… Δυστυχώς, το παρελθόν της περιοχής δεν έχει δίδαξει τίποτε στους σύγχρονους αναρμόδιους των Αθηνών, οι οποίοι επαναλαμβάνουν τα λάθη, προσφέροντας νέες λαβές στην τουρκική προπαγάνδα. Τα ποσοστά εδώ (αν και δεν έχουν ανακοινωθεί συνδυασμοί) δεν είναι αντικείμενο έρευνας, αφού το τουρκικό προξενείο «παίζει μπάλα» στην περιοχή, χωρίς αντίπαλο!!! Με ξεκάθαρη ευθύνη της κυβέρνησης και του υπουργείου Εσωτερικών…
Δήμος Αβδήρων: Αυτή είναι η έκπληξη, αφού συγχωνεύθηκε (προφανώς για λόγους οικονομίας) ο Δήμος Βιστωνίδας με τον Δήμο Αβδήρων. Στο σημείο αυτό ίσως να χρειαστεί προσοχή και ίσως θα έπρεπε να ελεγχθούν οι μεταδημοτεύσεις τουρκοφρόνων που μετακινήθηκαν από τα ορεινά και κατοικούν πλέον σε χωριά της περιοχής, αφού το προξενείο φρόντισε να τους δώσει (μέσω της Ziraat Bank) τα κατάλληλα ποσά για αγορά γης και ανέγερσης κατοικίας. Αν και δεν αναμένεται κάποια έκπληξη, θα σημειωθεί άνοδος (στατιστική) στην εμφάνιση του «τουρκόφωνου» πληθυσμού. Και τα στατιστικά είναι στοιχεία που μπορούν να γίνουν αντικείμενο εκμετάλλευσης στα διάφορα διεθνή φόρα, όπου τρέχουν οι διάφοροι σύλλογοι επιστημόνων για να αναφέρουν καταπατήσεις της Ελλάδας εις βάρος των «τούρκων» της Ελληνικής Θράκης. Η «συγχώνευση» της αμιγώς μουσουλμανικής κοινότητας Σελέρου θα μειστοποιήσει τα ποσοστά των μουσουλμάνων. Εάν, δε, υπάρχει σημαντικός αριθμός μεταδημοτεύσεων από πλευράς χριστιανών, υπάρχει η πιθανότητα δημιουργίας προβλήματος. Το κυβερνών κόμμα ευελπιστεί να κερδίσει τον Δήμο, με τον κύριο Τσολακίδη, ο οποίος πρόσφατα είχε πάει στην Τουρκία για να παρακολουθήσει μία γιορτή των «Τούρκων της Θράκης»… Είναι η χαρακτηριστική περίπτωση αναζήτησης ψήφου που έχει χαρακτηριστεί και ως «τουρκοτσολιαδισμός»… Τα ποσοστά νίκης αναμένονται γύρω στο 55%, ενώ εάν υπάρξει η αναμενόμενη συσπείρωση των τουρκοφρόνων μουσουλμάνων, δεν αποκλείεται να δούμε ένα 20% να «ξεπετιέται», κυριολεκτικά από το πουθενά.
Δήμος Τοπείρου: Ένας ακόμη δήμος που το κυβερνών κόμμα ελπίζει να θριαμβεύσει. Άλλωστε επί σειρά εκλογών της τοπικής αυτοδιοίκησης εκλέγεται ο ίδιος υποψήφιος. Όμως, στον δήμο αυτό παρατηρείται μία έντονη κινητικότητα (το ίδιο συμβαίνει και στον δήμο Αβδήρων) από αυτοκίνητα που επισκέπτονται μουσουλμάνους της περιοχής. Τα αυτοκίνητα αυτά είναι από την ορεινή περιοχή και οι οδηγοί τους πραγματοποιούν επισκέψεις αβροφροσύνης (στα πλαίσια θρησκευτικής αλληλεγγύης λόγω του Μπαϊράμ). Στην πραγματικότητα, πρόκειται για επισκέψεις άσκησης πίεσης ή εξαγοράς ψήφων, αφού οι μουσουλμάνοι κάτοικοι της περιοχής είναι αθιγγανικής καταγωγής που όμως έχουν επηρεαστεί αρκετά από τους τουρκόφρονες. Έκπληξη στο αποτέλεσμα; Αν και η «ιστορία» μας λέει πως αποκλείεται, η κινητικότητα των τουρκοφρόνων (που δεν υπήρχε σε προηγούμενες εκλογικές περιόδους) μας κάνει να είμαστε επιφυλακτικοί. Τα ποσοστά του νικητή δημάρχου, αναμένονται γύρω στο 55%.
Η σιωπή της κυβέρνησης για την Θράκη
Αξιοπερίεργη είναι η στάση της κυβέρνησης Παπανδρέου, που επί μήνες έχει αποφύγει να κάνει οποιαδήποτε αναφορά για την Θράκη. Σε πολλούς θυμίζει τις αποστάσεις που κρατάει ο ένοχος από τον τόπο του εγκλήματος. Ενός εγκλήματος που, ίσως, δεν έχει γίνει ακόμη γνωστό. Είναι γεγονός, πάντως, πως οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ ευλπιστούν σε μία καλή απόδοση μέσω Καλλικράτη. Το ζητούμενο είναι, όμως, πόσο θα κοστίσει στην ελληνικότητα της ευρύτερης περιοχής μία «καλή απόδοση» στα εκλογικά αποτελέσματα.
* Μήπως το διακύβευμα είναι τελικά πολύ σπουδαιότερο από το αποτέλεσμα;
* Μήπως η Θράκη κινδυνεύει να χάσει πολλά περισσότερα από όσα θα κερδίσουν τα πολιτικά κόμματα;
* Μήπως μία στατιστική άνοδος (3 ή 4 τουρκόφρονες δήμοι) σε Ροδόπη και Ξάνθη, σταθούν αιτία για να θέσουν ζητήματα «ιδιαίτερου καθεστώτος» από τους καλο-δασκαλεμένους πρακτορίσκους της Άγκυρας;
* Αντέχει ο Ελληνισμός της περιοχής ένα σοκ αμφισβήτησης της Ελληνικότητας της περιοχής;
* Και αν όχι, έχει συνυπολογίσει ο κύριος Ραγκούσης και ο κύριος Παπανδρέου τι ακριβώς θα σήμαινε για την Ελλάδα μία πιθανή αίτηση δημιουργίας «ανεξάρτητης μουσουλμανικής αρχής» για την περιοχή;
Τι πρέπει να γίνει;
Ποιά μπορεί να είναι η Ελληνική απάντηση στις μεθοδεύσεις της Άγκυρας για την Κοσοβοποίηση της Θράκης; Τι μπορούν να κάνουν οι Έλληνες για να μην μετατραπεί σε γκρίζα περιοχή ένα ολόκληρο γεωγραφικό διαμέρισμα της χώρας;
Η απάντηση είναι μία και μόνη. Οι Έλληνες χριστιανοί πρέπει να απαντήσουν με καθολική συμμετοχή στις εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Πρέπει να περάσουν το μήνυμα στην Άγκυρα, πως στην Ελληνική Θράκη τον πρώτο λόγο τον έχουν οι Έλληνες κάτοικοί της και όχι η Αθήνα και τα κυβερνώντα κόμματα με τις ό,ποιες μεθοδεύσεις τους. Από αυτές τις εκλογές δεν πρέπει να λείψει ούτε ένας χριστιανός ψηφοφόρος. Σε αυτές τις εκλογές η Θράκη «παίζει» με το μέλλον της. Οι κάτοικοί της είναι μόνοι απέναντι στην Τουρκία και καλούνται ως σύγχρονοι ακρίτες να αποδείξουν πως ξέρουν να προφυλάσσουν την πατρίδα τους από τους σχεδιασμούς και τις προσεγμένες κινήσεις της Άγκυρας.
Δυσφορία των Πομάκων για τον παραγκωνισμό τους από την κυβέρνηση και τον Καλλικράτη
Σχετικό δημοσίευμα της Πομακικής εφημερίδας «Ζαγάλισα» (αρ. φύλλου 43, Ιούλιος 2010) όχι μόνο ενισχύει την άποψή μας, αλλά δυστυχώς αποδεικνύει πως η Θράκη λίαν συντόμως θα αποτελεί γκρίζα ζώνη για την Ελλάδα…
Τουρκοκαλλικράτης!
Οι τουρκοφοβικές και ανίκανες Ελληνικές κυβερνήσεις, όταν σχεδιάζουν για τη Θράκη, οι μόνοι με τους οποίους δεν «διαβουλεύονται» είναι οι Πομάκοι. Πάντα απευθύνονται μονοπωλιακά στους γνωστούς εκπροσώπους της Άγκυρας εν Ελλάδι, τόσο κρυφά όσο και φανερά.
Έτσι βλέπουμε ότι στον σχεδιασμό της κυβέρνησης για τον περίφημο «Καλλικράτη» που αφορά τη συνένωση των Δήμων και Κοινοτήτων, στο νομό Ροδόπης, δεν τέθηκε κανένα κριτήριο για το τι πρέπει να γίνει σύμφωνα με τις ανάγκες και τις επιθυμίες των Πομάκων.
Σύμφωνα με έρευνα της εφημερίδας «Ζαγάλισα», η πλειοψηφία είναι δυσαρεστημένη με τον σχεδιασμό της υπαγωγής των δύο Πομακικών κοινοτήτων της Οργάνης και του Κέχρου στο νέο γιγαντωμένο –πληθυσμιακά και εδαφικά- τουρκόφωνο δήμο Αρριανών (με έδρα την Φιλλύρα). Οι Πομάκοι κάτοικοι της ανατολικής πλευράς της ορεινής Ροδόπης θα ήθελαν έναν πομακικό δήμο αποτελούμενο από τα χωριά της κοινότητας Οργάνης, της κοινότητας Κέχρου, την Εσοχή και την Ραγάδα. «Τι δουλειά έχουμε εμείς με τους τουρκόφωνους;» αναρωτιούνται Πομάκοι από τη Σμιγάδα, ενώ κάποιοι από την κοινότητα Κέχρου, σκέφτονται να κάνουν μεταδημότευση στις Σάπες για να μην έχουν σχέση με τους τουρκόφρονες των πεδινών και το νέο Δήμο Αρριανών όπου υποχρεωτικά θα ενταχθούν…!
Το τουρκικό ΥΠΕΞ βέβαια είναι ιδιαίτερα ικανοποιημένο, αφού οι δύο Πομακικές κοινότητες θα χάσουν την διοικητική και πολιτισμική τους αυτοτέλεια και θα ενταχθούν στην πλημμυρίδα των τουρκοφρόνων.
Κάποιοι κάτοικοι σχολίασαν θετικά τη δήλωση του πρώην υπουργού Ευριπίδη Στυλιανίδη: «…αξίζει να σημειώσουμε ότι και στον προβλεπόμενο δήμο Αρριανών, δεν λαμβάνονται υπ’ όψιν ούτε τα πολιτισμικά αλλά ούτε και τα αναπτυξιακά κριτήρια που σχετίζονται με τη μορφολογία της περιοχής κι έτσι οι Πομακικές ορεινές κοινότητες του Κέχρου και της Οργάνης υπάγονται στο νεοσύστατο δήμο Αρριανών που κατοικείται κυρίως από τουρκογενείς μουσουλμάνους» (εφημ. «Χρόνος», Κομοτηνή, 28.5.2010).
Κι εμείς σχολιάζουμε θετικά την δήλωση, με την εξής έντονη επιφύλαξη: Καλό θα είναι, τέτοιες δηλώσεις για τους Πομάκους να γίνονται από υπουργούς και βουλευτές όταν είναι στην κυβέρνηση και έχουν επιρροή. Τότε, αποκτούν και ουσία, έχουν νόημα και φέρνουν αποτελέσματα. Αλλιώς, εντάσσονται σε επικοινωνιακές πολιτικές και διατυπώνονται εκ του ασφαλούς. Είναι σαν να δίνουμε ευχές μπαϊραμντάν σονρά (μετά το πέρας του μπαϊραμιού…). Ας θυμηθούμε και τις περυσινές δηλώσεις για τους Πομάκους του Απόστολου Κακλαμάνη (όταν το ΠΑΣΟΚ ήταν αντιπολίτευση). Σήμερα, τσιμουδιά ο κύριος Κακλαμάνης… τσιμουδιά…
http://kostasxan.blogspot.com
Η ΝΤΟΡΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΔΕΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΤΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΙΛΗΣΕ. ΕΙΝΑΙ ΚΑΜΜΕΝΟ ΧΑΡΤΙ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕΙ. ΔΕΝ ΣΤΗΡΙΞΕ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ ΑΥΤΗ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΟΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑΝ ΝΑ ΒΟΥΡΚΩΣΕΙ ΣΤΑ ΔΗΘΕΝ ΣΚΑΝΔΑΛΑ. Ο ΚΟΣΜΟΣ ΒΛΕΠΕΙ!!!!
O Σαμαράς κοροϊδεύει τον κόσμο ότι θα μηδενιστεί το έλλειμα
«Την λογική της πολυκατοικίας την βρίσκω οριακά γελοία», απάντησε η κ. Μπακογιάννη στις χθεσινές δηλώσεις του προέδρου του ΛΑΟΣ, Γ. Καρατζαφέρη.
Η κ. Μπακογιάννη, μιλώντας στην «Κοινωνία Ώρα Mega», έκανε σφοδρή επίθεση στον πρόεδρο της ΝΔ λέγοντας πως κοροϊδεύει τον κόσμο, όταν λέει ότι θα μηδενιστεί το έλλειμα και με αφορμή την διαγραφή του κ. Σκυλακάκη εκτίμησε ότι η ΝΔ είναι ένα κόμμα που συρρικνώνεται καθημερινά, ιδεολογικά και πολιτικά.
«Η διαφωνία με τον κ. Σαμαρά δεν είναι προσωπική, είναι πολιτική», είπε συγκεκριμένα ενώ...
χαρακτήρισε αναξιόπιστο τον πρόεδρο της ΝΔ για τις δηλώσεις που έκανε στην ΔΕΘ.
«Μην υποτιμάς και την νοημοσύνη των Ελλήνων. Είσαι ίδιος με τον Παπανδρέου ή κάνεις την ίδια πολιτική με τον Παπανδρέου», ήταν το μήνυμα της προς τον κ. Σαμαρά.
Όσον αφορά την διαγραφή του κ. Σκυλακάκη είπε ότι δεν έχει καμία ανάμειξη, ενώ θεωρεί λάθος να παραδώσει ο ευρωβουλευτής την έδρα του.
Η κ. Μπακογιάννη άσκησε κριτική και στον πρωθυπουργό λέγοντας πως άφησε πίσω του, τώρα που έφυγε για Αμερική, μια κυβέρνηση, που δεν έχει αρμοδιότητες και προκειμένου να καλύψει προσωπικά της θέματα δίνει τα ηνία της Γενικής Γραμματείας του Καταναλωτή στην κ. Κατσέλη.
Τέλος, χαρακτήρισε «λάθος την παραπομπή του Α. Παπανδρέου '89 στο ειδικό δικαστήριο»,
αν και ο πατέρας της κ. Κώστας Μητσοτάκης είχε πρωταγωνιστήσει στην παραπομπή του Α. Παπανδρέου.
«Ο Μητσοτάκης πολύ δύσκολα προέβη σε αυτή την απόφαση. Δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά όλα όσα συνέβησαν τότε...» είπε η κυρία Μπακογιάννη και συνέχισε:
«Αν ζούσε ο Παύλος Μπακογιάννης, η συγκεκριμένη εξέλιξη θα είχε αποφευχθεί».
Σημειώνεται, πάντως, ότι ο κ. Μητσοτάκης σε βιογραφικό του βιβλίο έχει κάνει την αυτοκριτική του για αυτό το ζήτημα, επισημαίνοντας ότι ήταν τελικά λάθος η παραπομπή του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο.
Τέλος επανέλαβε ότι ο κ. Καραμανλής πρέπει να μιλήσει, όταν θα έχει κάτι να πει.
«Την λογική της πολυκατοικίας την βρίσκω οριακά γελοία», απάντησε η κ. Μπακογιάννη στις χθεσινές δηλώσεις του προέδρου του ΛΑΟΣ, Γ. Καρατζαφέρη.
Η κ. Μπακογιάννη, μιλώντας στην «Κοινωνία Ώρα Mega», έκανε σφοδρή επίθεση στον πρόεδρο της ΝΔ λέγοντας πως κοροϊδεύει τον κόσμο, όταν λέει ότι θα μηδενιστεί το έλλειμα και με αφορμή την διαγραφή του κ. Σκυλακάκη εκτίμησε ότι η ΝΔ είναι ένα κόμμα που συρρικνώνεται καθημερινά, ιδεολογικά και πολιτικά.
«Η διαφωνία με τον κ. Σαμαρά δεν είναι προσωπική, είναι πολιτική», είπε συγκεκριμένα ενώ...
χαρακτήρισε αναξιόπιστο τον πρόεδρο της ΝΔ για τις δηλώσεις που έκανε στην ΔΕΘ.
«Μην υποτιμάς και την νοημοσύνη των Ελλήνων. Είσαι ίδιος με τον Παπανδρέου ή κάνεις την ίδια πολιτική με τον Παπανδρέου», ήταν το μήνυμα της προς τον κ. Σαμαρά.
Όσον αφορά την διαγραφή του κ. Σκυλακάκη είπε ότι δεν έχει καμία ανάμειξη, ενώ θεωρεί λάθος να παραδώσει ο ευρωβουλευτής την έδρα του.
Η κ. Μπακογιάννη άσκησε κριτική και στον πρωθυπουργό λέγοντας πως άφησε πίσω του, τώρα που έφυγε για Αμερική, μια κυβέρνηση, που δεν έχει αρμοδιότητες και προκειμένου να καλύψει προσωπικά της θέματα δίνει τα ηνία της Γενικής Γραμματείας του Καταναλωτή στην κ. Κατσέλη.
Τέλος, χαρακτήρισε «λάθος την παραπομπή του Α. Παπανδρέου '89 στο ειδικό δικαστήριο»,
αν και ο πατέρας της κ. Κώστας Μητσοτάκης είχε πρωταγωνιστήσει στην παραπομπή του Α. Παπανδρέου.
«Ο Μητσοτάκης πολύ δύσκολα προέβη σε αυτή την απόφαση. Δεν έχουν γίνει ακόμη γνωστά όλα όσα συνέβησαν τότε...» είπε η κυρία Μπακογιάννη και συνέχισε:
«Αν ζούσε ο Παύλος Μπακογιάννης, η συγκεκριμένη εξέλιξη θα είχε αποφευχθεί».
Σημειώνεται, πάντως, ότι ο κ. Μητσοτάκης σε βιογραφικό του βιβλίο έχει κάνει την αυτοκριτική του για αυτό το ζήτημα, επισημαίνοντας ότι ήταν τελικά λάθος η παραπομπή του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο.
Τέλος επανέλαβε ότι ο κ. Καραμανλής πρέπει να μιλήσει, όταν θα έχει κάτι να πει.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)