Το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προειδοποίησε την πΓΔΜ για ενδεχόμενο κίνδυνο να αφαιρεθεί από την ημερήσια διάταξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, λόγω καθυστερήσεων στην επίλυση της διαφοράς του ονόματος με την Ελλάδα.
Σύμφωνα με τον ευρωβουλευτή και εισηγητή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αρμόδιο για την πΓΔΜ, Ζόραν Τάλερ, αν δεν υπάρξει συμβιβασμός για το όνομα δεν είναι δυνατόν να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ.
Ο Τάλερ επεσήμανε ότι η στασιμότητα η οποία υπάρχει δείχνει ανεύθυνη πολιτική εκ μέρους των Σκοπίων.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του Ευρωβουλευτή:
«Άρχισα να πιστεύω ότι ίσως να μην υπάρχει μεγάλο ενδιαφέρον από την πΓΔΜ να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ίσως να πρωτεύουν άλλα συμφέροντα και να προσποιείται η πολιτική ηγεσία της χώρας, ότι επιθυμεί να ενταχθεί στην ΕΕ»
Ο Ζόραν Τάλερ επέκρινε την κυβέρνηση των Σκοπίων λέγοντας χαρακτηριστικά πως αν είχε προσλάβει έναν επαγγελματία μεσίτη, έναν διαπραγματευτή, όπως ο Χόλμπρουκ, μέσα σε 45-60 ημέρες θα είχε ολοκληρωθεί η διαδικασία επίλυσης της ονομασίας. Ενώ τώρα περιμένει να λάβει εντολές από τον Μπαν Κι-Μουν, από την Χίλαρι Κλίντον, από την Άστον, τον Φούλε, τη Μέρκερ, το Σαρκοζί και στη συνέχεια θα ήθελα να ξέρω ποιος θα προταθεί κατ’ εκλογή του.
Ο Ευρωβουλευτής τόνισε πως κάθε μέρα που περνά η πΓΔΜ χάνει, παρά κερδίζει, από τη διαμάχη που ασκείται προληπτικά από την πολιτική ηγεσία των Σκοπίων.
«Οι Βρυξέλλες αρχίζουν να αλλάζουν στάση στο ζήτημα της πΓΔΜ», τόνισε ο Τάλερ και συνέχισε:
«Αρχίζει να διαμορφώνεται ένα κλίμα ότι, ίσως, να μην υπάρχει τόσο μεγάλο ενδιαφέρον να ενταχθεί η πΓΔΜ στην ΕΕ, αλλά προσποιείται ότι επιθυμεί κάτι τέτοιο».
Ο Ευρωβουλευτής που είναι αρμόδιος για την παρακολούθηση των μεταρρυθμίσεων στην πΓΔΜ, τόνισε ότι οι Βρυξέλλες ανησυχούν και από τη μείωση της βούλησης της σκοπιανής κυβέρνησης, για πραγματικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα».
Ἂρθρα & Σκέψεις- Γιῶργος Ἐχέδωρος
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΑΔΙΚΙΑ.
ΣΧΟΛΙΟ:ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΤΑΜΕΙΩΝ ΛΙΜΝΑΖΑΝ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΤΟΚΙΟ ΚΑΙ ΤΑ ΛΥΜΕΝΟΝΤΑΝ ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΧΩΡΙΣ ΚΑΝ ΝΑ ΦΟΡΟΛΟΓΟΥΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΚΕΡΔΗ ΤΟΥΣ ΕΝΑ ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΦΟΡΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΜΕ 45% ΟΙ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΜΕ 8%, ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΠΑΙΞΑΝ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΟ ΧΡΗΜΑΤΗΣΤΗΡΙΟ ΚΑΙ ΚΟΝΟΜΗΣΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΛΑΜΟΓΙΑ, ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΙΩΣΑΝ ΤΑ ΤΑΜΕΙΑ ΜΕ ΤΑ ΟΜΟΛΟΓΑ. ΤΙΣ ΜΙΖΕΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΚΛΕΨΙΕΣ ΤΟΥΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΕΙ Ο ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΛΑΟΣ ΝΑ ΓΥΡΙΣΟΥΝ ΤΑ ΧΡΗΜΑΤΑ ΠΙΣΩ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΑ ΚΑΤΑΧΡΑΣΤΗΚΑΝ.
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το «μνημόνιο» που υπογράψαμε με την ΕΕ - ΔΝΤ για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία εμπεριέχει «οδηγίες» κοινωνικά άδικες. Αντί λ.χ. να «περιοριστούν» χαμηλοί μισθοί και συντάξεις, θα έπρεπε η έμφαση να δοθεί στον περιορισμό των «σπάταλων» λειτουργιών του κράτους, όπου τα περιθώρια ανά υπουργείο είναι τεράστια. Μόνο που η «τρόικα», επειδή αυτά τα ‘χουν ακούσει από τους Ελληνες πολλές φορές, χωρίς αποτέλεσμα, αλλά και επειδή διαπνέονται από διαφορετική «οικονομικοπολιτική φιλοσοφία», «τ’ ακούνε βερεσέ»... Θέλουν «να κόβουν και να ράβουν» επί του συγκεκριμένου. Το δίκιο που έχουν, βέβαια, είναι ότι έχουμε ένα πολύ «μεγάλο κράτος», αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό, με μεγάλες εστίες διαφθοράς και «πολύ ακριβό» για το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας. Ομως, γι’ αυτό δεν «φταίνε» οι χαμηλόμισθοι και οι μικροσυνταξιούχοι... και δεν θα ‘πρεπε αυτοί να «πληρώσουν»!.
Ανάλογης «έμπνευσης» είναι και ορισμένες από τις «οδηγίες» για το Ασφαλιστικό. Πριν πάμε όμως εκεί, πρέπει να επισημάνουμε πρώτα την ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων που, με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, το «χρεοκόπησαν». Και να υπενθυμίσουμε επίσης ότι ήταν ένα «σύστημα» στρεβλό, σπάταλο, άδικο και άνισο, που από τη «δυναμική» του πήγαινε κατ’ ευθείαν σε αδιέξοδο... Και κάτι ακόμα: τα τελευταία 15 χρόνια σε συνθήκες πολύ καλύτερες «αρνηθήκαμε» να το εξορθολογήσουμε εγκαίρως. Τώρα, σε συνθήκες δημοσιονομικής κατάρρευσης, σε καθεστώς αυστηρής επιτήρησης και σε συνθήκες αμφισβήτησης του ευρωπαϊκού κοινωνικού δεδομένου καλούμεθα να το κάνουμε βιώσιμο! Σε αυτό το πλαίσιο οι «αδικίες» είναι δεδομένες. Ενώ παράλληλα υπάρχουν και σημαντικές ρυθμίσεις εξορθολογισμού του ασφαλιστικού συστήματος (λ.χ. οι παράλογες πρόωρες συντάξεις, η συγχώνευση των ασφαλιστικών φορέων σε τρεις, η κατάργηση ασφαλιστικών προνομίων κ.λπ.).
Το κύριο, όμως, είναι ότι μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η αναδιανεμητική πλευρά του ασφαλιστικού συστήματος. Η βασική σύνταξη των 360 ευρώ και έτσι όπως δίνεται καθιστά τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος ιδιαίτερα ισχνό. Ενώ το ποσοστό αναπλήρωσης στον υπολογισμό των συντάξεων είναι μικρότερο για τους χαμηλόμισθους και μεγαλύτερο για τους υψηλόμισθους! Κάτι δηλαδή που δημιουργεί «δομική» αδικία στο σύστημα... Η ουσία της «ανασυγκρότησης» του Ασφαλιστικού, πέραν των ειδικών περιπτώσεων, είναι μικρότερες συντάξεις και περισσότερα χρόνια δουλειάς! Θα υπάρχει, όμως, δουλειά; Και δεν είναι άστοχο να χορηγείται πλήρης σύνταξη έπειτα από... 40 χρόνια εργασίας, ενώ για όσους «βγαίνουν» νωρίτερα να μειώνεται 6% (!) για κάθε χρόνο πρόωρης αποχώρησης; Ή η σύνταξη χηρείας (έστω με εισοδηματικά κριτήρια) μας... «χάλασε»; Και πώς συνδυάζονται όλα αυτά με νομοθετική διεύρυνση των απολύσεων και παράλληλη μείωση των αποζημιώσεων; Εν πάση περιπτώσει, ας συνειδητοποιήσουμε ότι αν υπερβούμε το «μέτρο», θα χάσουμε «τ’ αβγά και τα πασχάλια»...
Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου
Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι το «μνημόνιο» που υπογράψαμε με την ΕΕ - ΔΝΤ για να αποφύγουμε τη χρεοκοπία εμπεριέχει «οδηγίες» κοινωνικά άδικες. Αντί λ.χ. να «περιοριστούν» χαμηλοί μισθοί και συντάξεις, θα έπρεπε η έμφαση να δοθεί στον περιορισμό των «σπάταλων» λειτουργιών του κράτους, όπου τα περιθώρια ανά υπουργείο είναι τεράστια. Μόνο που η «τρόικα», επειδή αυτά τα ‘χουν ακούσει από τους Ελληνες πολλές φορές, χωρίς αποτέλεσμα, αλλά και επειδή διαπνέονται από διαφορετική «οικονομικοπολιτική φιλοσοφία», «τ’ ακούνε βερεσέ»... Θέλουν «να κόβουν και να ράβουν» επί του συγκεκριμένου. Το δίκιο που έχουν, βέβαια, είναι ότι έχουμε ένα πολύ «μεγάλο κράτος», αναποτελεσματικό, γραφειοκρατικό, με μεγάλες εστίες διαφθοράς και «πολύ ακριβό» για το μέγεθος της ελληνικής οικονομίας. Ομως, γι’ αυτό δεν «φταίνε» οι χαμηλόμισθοι και οι μικροσυνταξιούχοι... και δεν θα ‘πρεπε αυτοί να «πληρώσουν»!.
Ανάλογης «έμπνευσης» είναι και ορισμένες από τις «οδηγίες» για το Ασφαλιστικό. Πριν πάμε όμως εκεί, πρέπει να επισημάνουμε πρώτα την ευθύνη των ελληνικών κυβερνήσεων που, με τις πράξεις ή τις παραλείψεις τους, το «χρεοκόπησαν». Και να υπενθυμίσουμε επίσης ότι ήταν ένα «σύστημα» στρεβλό, σπάταλο, άδικο και άνισο, που από τη «δυναμική» του πήγαινε κατ’ ευθείαν σε αδιέξοδο... Και κάτι ακόμα: τα τελευταία 15 χρόνια σε συνθήκες πολύ καλύτερες «αρνηθήκαμε» να το εξορθολογήσουμε εγκαίρως. Τώρα, σε συνθήκες δημοσιονομικής κατάρρευσης, σε καθεστώς αυστηρής επιτήρησης και σε συνθήκες αμφισβήτησης του ευρωπαϊκού κοινωνικού δεδομένου καλούμεθα να το κάνουμε βιώσιμο! Σε αυτό το πλαίσιο οι «αδικίες» είναι δεδομένες. Ενώ παράλληλα υπάρχουν και σημαντικές ρυθμίσεις εξορθολογισμού του ασφαλιστικού συστήματος (λ.χ. οι παράλογες πρόωρες συντάξεις, η συγχώνευση των ασφαλιστικών φορέων σε τρεις, η κατάργηση ασφαλιστικών προνομίων κ.λπ.).
Το κύριο, όμως, είναι ότι μειώνεται σε μεγάλο βαθμό η αναδιανεμητική πλευρά του ασφαλιστικού συστήματος. Η βασική σύνταξη των 360 ευρώ και έτσι όπως δίνεται καθιστά τον αναδιανεμητικό χαρακτήρα του συστήματος ιδιαίτερα ισχνό. Ενώ το ποσοστό αναπλήρωσης στον υπολογισμό των συντάξεων είναι μικρότερο για τους χαμηλόμισθους και μεγαλύτερο για τους υψηλόμισθους! Κάτι δηλαδή που δημιουργεί «δομική» αδικία στο σύστημα... Η ουσία της «ανασυγκρότησης» του Ασφαλιστικού, πέραν των ειδικών περιπτώσεων, είναι μικρότερες συντάξεις και περισσότερα χρόνια δουλειάς! Θα υπάρχει, όμως, δουλειά; Και δεν είναι άστοχο να χορηγείται πλήρης σύνταξη έπειτα από... 40 χρόνια εργασίας, ενώ για όσους «βγαίνουν» νωρίτερα να μειώνεται 6% (!) για κάθε χρόνο πρόωρης αποχώρησης; Ή η σύνταξη χηρείας (έστω με εισοδηματικά κριτήρια) μας... «χάλασε»; Και πώς συνδυάζονται όλα αυτά με νομοθετική διεύρυνση των απολύσεων και παράλληλη μείωση των αποζημιώσεων; Εν πάση περιπτώσει, ας συνειδητοποιήσουμε ότι αν υπερβούμε το «μέτρο», θα χάσουμε «τ’ αβγά και τα πασχάλια»...
Παναγιώτης Δ. Παναγιώτου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)