Παρασκευή 13 Νοεμβρίου 2009

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΑΜΑΡΑ

  • Απαντήσεις στη χθεσινή επίθεση που δέχτηκε από τη Ντόρα Μπακογιάννη έδωσε με τη σημερινή του ομιλία, στο Νέο Ηράκλειο, ο Αντώνης Σαμαράς.
“Η σύγκλισή μου με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο κάποιους ενόχλησε. Δεν συμπίπτουμε σε όλα, συμπέσαμε στα πιο βασικά”, τόνισε ο κ. Σαμαράς, συμπληρώνοντας ότι “όσο προσπαθούν να τραυματίσουν την προσπάθειά μας με προσωπικούς υπαινιγμούς δεν ενοχλούν εμάς, θυμώνουν τον απλό κόσμο της παρατάξης! Τον κόσμο που ζητάει μόνον ένα: Ενότητα! Αληθινή Ενότητα! Δεν μειώνουν την απήχηση των προτάσεων μας. Την ενισχύουν”.
Δήλωσε ότι δεν θα ακολουθήσει στην πόλωση που επιλέγουν οι αντίπαλοί του και επέμεινε στην ανάγκη ενότητας. Εξέφρασε την ανάγκη ιδεολογικής τοποθέτησης της ΝΔ, δηλώνοντας ότι ο ίδιος υποστηρίζει τις πιο σύγχρονες κεντροδεξιές αντιλήψεις.
“Ο στείρος κυβερνητισμός μας χαντάκωσε. Πρέπει να αποφύγουμε τη διαχειριστική μιζέρια. Δεν πρέπει να αφοπλιστούμε ιδεολογικά, αλλιώς θα συρρικνωθούμε. Η σιωπή των ιδεών είναι ουσιαστικά η σιωπή των αμνών. Λέμε όχι στη σιωπή των ιδεών”, είπε, υπογραμμίζοντας ότι η ιδεολογική ηγεμονία είναι εφαρμοσμένη συνταγή σε όλα τα σύγχρονα κεντροδεξιά κόμματα.
Με αφορμή την αιχμή της κυρίας Μπακογιάννη για περιχαράκωση της παράταξης, σημείωσε ότι “μιλώντας για την ιδεολογική μας ταυτότητα δεν προωθώ την περιχαράκωση. Προωθώ την επέκταση της επιρροής μας παντού. Δεν θα αφήσουμε να μετακινηθεί η Ν.Δ”. Ο κ. Σαμάρας κατέληξε, λέγοντας ότι “δεν θα γίνουμε το κόμμα των μεταλλαγμένων”.

ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΣΑΜΑΡΑ Ο ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗΣ

Αβάντα στη Ντόρα προσπάθησε να κάνει ο Καρατζαφέρης, αλλά είναι πιθανό να πέτυχε ακριβώς το αντίθετο. Μιλώντας στον Χατζηνικολάου (realfm), έκανε την εκτίμηση ότι η Ντόρα μπορεί καλύτερα να κρατήσει τη ΝΔ ενωμένη από ό,τι ο Σαμαράς! Και αυτό διότι η Ντόρα θα φύγει -κατά τη γνώμη του- από τη ΝΔ αν δεν εκλεγεί! Με αυτόν τον τρόπο, βέβαια, έδειξε στους νεοδημοκράτες ψηφοφόρους ότι δεν θέλει να εκλεγεί ο Σαμαράς στην ηγεσία της ΝΔ. Γιατί; Τον φοβάται! Φοβάται τη διεισδυτικότητά του στον χώρο των οπαδών του ΛΑΟΣ, η πλεοψηφία των οποίων προέρχεται από το πλέον συντηρητικό κομμάτι της ΝΔ.Η δήλωση Καρατζαφέρη:..."Η οικογένεια Μητσοτάκη είπε-δεν έχει πάψει να βλέπει τον Σαμαρά ως προδότη. Επομένως πώς μπορεί η Μπακογιάννη να στεγασθεί υπό τον Σαμαρά και ούτε καν σε δεύτερη θέση, την οποία ήρθε και κάλυψε ο Αβραμόπουλος: Ενώ αν βγει η Μπακογιάννη, μπορεί ο Σαμαράς να είναι κάτω από την Ντόρα, γιατί ούτως ή άλλως στην ιεραρχία που είχε διαμορφωθεί με τη Μπακογιάννη Νο 2, ο κ. Σαμαράς έπαιζε τον ρόλοτου 7 του 8, ως Υπουργός πολιτισμού

ΣΑΜΑΡΑΣ η ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗΣ

ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΔΙΔΥΜΟ, ΑΚΟΜΗ ΚΑΙ ΤΑ ΨΑΡΙΑ ΔΕ ΘΑ ΞΕΡΟΥΝ ΠΙΑ ΣΕ ΠΟΙΟ ΑΙΓΑΙΟ ΑΝΗΚΟΥΝ

Ο φόβος του φαβορί πριν απ' το φάουλ...

«Μεγάλη μουγκαμάρα βλέπω στο ακροατήριο».

Τάδε έφει Ντόρα Μπακογιάννη ομιλούσα προς ΟΝΝΕΔίτες.



του ΣΤΑΘΗ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)


H φράση αυτή θα μπορούσε να 'ναι και ο πολιτικός επιτάφιος της προσπάθειας που καταβάλλει η κυρία Μπακογιάννη για να κατακτήσει τον θρόνο της Ν.Δ. Ομως, επειδή με την Ντόρα έχουν δει πολλά τα μάτια μας (εκτός από τα όντως ωραία της μάτια), ας βαστάμε και μικρό καλάθι (να μη χωράνε μέσα τα δώρα των Δαναών).



Η πιθανότης να εκλεγεί η κυρία Μπακογιάννη αρχηγός της Ν.Δ. αφορά τους πάντες, όχι μόνο διότι εκλεγόμενη θα βρεθεί από τη θέση του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης κάτοχος του δεύτερου κατά την κρισιμότητα θεσμικού πόλου στο πολίτευμα κάτι σαν ο δεύτερος Υπατος που ελέγχει τον πρώτο, αλλά και διότι θα υπάρχει πάντα η δυνατότης (κατά πολλούς ο κίνδυνος) εν τέλει να γίνει και πρωθυπουργός -αν μια μέρα κοιμηθούν οι θεοί, δεν λέω οι νόμοι διότι αυτοί καθεύδουν μακαρίως έτσι κι αλλιώς- τους ξυπνάμε μόνον α λα καρτ και πάντα μόνον για τους φουκαράδες.

Ομως και ως δεύτερος Υπατος η Ντόρα συνιστά μαζί με τον πρώτο, τον Γιωργάκη μια Ανθυπατεία εξόχως ενδιαφέρουσα για την Ουάσινγκτων και μάλλον ανησυχητική για τα ψάρια άτινα ενδέχεται να μη γνωρίζουν σε λίγο σε ποιο Αιγαίο ανήκουν. 

Και μιλώ για Υπάτους (και Αγορανόμους) διότι στο ολιγαρχικό μας πολίτευμα της ελεύθερης αγοράς των Δυνατών, είναι μάλλον αγαθιάρικο να μιλάει κανείς για κοινοβουλευτική αντιπροσωπευτική δημοκρατία, ελπίζοντας σε κάτι διαφορετικό και καλύτερο από την ταξική της τοξικότητα.

Οπως και να 'χει η κυρία Μπακογιάννη δεν είναι χθεσινή. Είναι γνωστός ο πολιτικός της βίος -«γιατί να το κρύψωμεν άλλωστε» όπως θα έλεγε και η ίδια. Επί παραδείγματι ουδέποτε έκρυψε, αλλά στα φανερά υποστήριξε το σχέδιο Ανάν!

Ουδέποτε επίσης έκρυψε τις προσπάθειές της να παρακολουθεί την αμερικανική εξωτερική πολιτική (των Μπους, του Κλίντον, της Χίλαρυ, του Ομπάμα και του Χόλυγουντ) με το έντονο ενδιαφέρον που επιβάλλει για τέτοια πράγματα η ελληνική εσωτερική πολιτική.

Και λέω εσωτερική πολιτική, διότι πρώτον εξωτερική δεν έχουμε και δεύτερον η μόνη εξωτερική πολιτική που διαθέτουμε αφορά τη... Θράκη (σε αυτό, το πιο ηλίθιο και γελοίο κράτος του κόσμου).

Πάντως το ενθαρρυντικό με την Ντόρα είναι πως η ίδια πιστεύει ακράδαντα ότι οι προσωπικές της σχέσεις, δημόσιες και ιδιωτικές, είναι αρκετές για τις διεθνείς σχέσεις της χώρας, κι ότι οι περαιτέρω πολυπραγμοσύνες μόνον προβλήματα δημιουργούν, όπως αυτά στην εύρυθμη λειτουργία των ταχυδρομείων Ουρουγουάης ή των αγωγών Μπουργκάς-Ελληνικές Καλένδες-Αλεξανδρούπολη.

Τον ίδιο χρυσούν κανόνα φαίνεται να εφαρμόζει η κυρία Μπακογιάννη και για τα ευρύτερου ενδιαφέροντος αμερικανικά σχέδια, όπως τα αντιπυραυλικά συστήματα, προκαλώντας έτσι τον θαυμασμό ακόμα και των Τούρκων φίλων μας -ο κυρ Μπαγίς πίνει νερό στο όνομά της, για να μην πω για τον αγά Νταβούτογλου εφέντη, όστις ακούει Ντόρα και δηλώνει αμέσως «κανένα πρόβλημα με τους γείτονες».

Ομως, για να μην αδικήσουμε την κυρία Μπακογιάννη, πρέπει επίσης να επαινέσουμε και το γεγονός ότι εκτός από τις ξένες χώρες φροντίζει το ίδιο καθαρές και διαφανείς να είναι και οι σχέσεις της με τις Εταιρείες. Οπως η Ζήμενς. Αμέσως μόλις έμαθε ότι είχε ξεχάσει να πληρώσει έναν λογαριασμό της Εταιρείας για τον εξοπλισμό του γραφείου της (ντιζάιν Χριστοφοράκος) έσπευσε να απολύσει αμελλητί τον αμελή υπάλληλο που παρ' ολίγον με τις ολιγωρίες του να την εκθέσει.

Πρέπει επίσης να παραδεχθούμε ότι η κυρία Μπακογιάννη σε θέματα νοικοκυριού και νοικοκυρέματος (της χώρας ή των εταιρειών) είναι πολύ αποτελεσματική και με διευρυμένους ορίζοντες. Οταν λόγου χάριν παρέλαβε από τον κ. Αβραμόπουλο τη Δημαρχία των Αθηναίων και μαζί της τον 9,84 FM διεύρυνε το πέλαγος των αργομισθιών σε αρχιπέλαγος και τις χρυσές αμοιβές ορισμένων σε καταχρυσικές.

Αλλά το μεγάλο φόρτε της Ντόρας είναι ο «λαϊκισμός». Η αγαπημένη της λέξη και ο αγαπημένος της εχθρός. Ο,τι της ξυνίζει το βαφτίζει «λαϊκισμό» και το καθαρίζει. Οπως επίσης έχει αδυναμία και στους ευφημισμούς. Ομιλεί για «κέντρο» και «κεντροδεξιά» ενώ ευαγγελίζεται τον πιο αχαλίνωτο νεοφιλελευθερισμό, δηλαδή την πιο ανάλγητη ακροδεξιά οικονομική (και συνεπώς κοινωνική) πολιτική.
Ηθικόν (ορίστε;) Δίδαγμα: ποιος θα το θυμάται σε δέκα χρόνια;

ΥΓ.: Ασε που με 1.167.257 ευρώ καταθέσεις στην Ντόυτσε Μπανγκ η κυρία Μπακογιάννη μπορεί να πετάει με την Aegean όσο θέλει...

Πέμπτη 12 Νοεμβρίου 2009

Σταθμοί στην πολιτική δραστηριότητα του Αντώνη Σαμαρά



Γεγονότα - σταθμοί στην πολιτική δραστηριότητα του Αντώνη Σαμαρά μέχρι σήμερα

•Το 1975 υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ΟΝΝΕΔ
•Από το 1977 ως το 1990 εκλέγεται για έξη συνεχείς θητείες βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας
•Το καλοκαίρι του 1989 ορκίστηκε για πρώτη φορά υπουργός Οικονομικών (κυβέρνηση Τζαννετάκη)
•Τον Οκτώβριο του 1989 ορκίστηκε υπουργός Εξωτερικών (Οικουμενική)
•Το ίδιο Χαρτοφυλάκιο διατήρησε στην επόμενη κυβένηση Μητσοτάκη, ως τον Απρίλιο του 1992
•Το 1992 υπέγραψε ως Υπουργός Εξωτερικών τη Συνθήκη Πολιτικής και Νομισματικής Ενοποίησης της Ευρώπης (στο Μάαστριχτ της Ολλανδίας)
•Το 1993 διαφώνησε με την Κυβέρνηση Μητσοτάκη και ίδρυσε το κόμμα της «Πολιτικής Άνοιξης»
•Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1993 αναδεικνύεται αρχηγός του τρίτου Κόμματος στην Ελληνική Βουλή
•Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 1996 η «Πολιτική Άνοιξη» δεν εκπροσωπείται στην Ελληνική Βουλή
•Από τις αρχές του 1997, μετά την εκλογή Κώστα Καραμανλή, στηρίζει τη Νέα Δημοκρατία σε μια σειρά απο εκλογικές αναμετρήσεις
•Τις παραμονές των εκλογών του 2004 διαλύει την «Πολιτική Άνοιξη» και στηρίζει για μιαν ακόμα φορά τη Νέα Δημοκρατία
•Το Ιούνιο του 2004 εκλέγεται με το ψηφοφέλτιο της Νέας Δημοκρατίας ευρωβουλευτής
•Στις εκλογές του 2007 επανεκλέγεται βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας
•Τον Ιανουάριο του 2009 ορκίζεται υπουργός Πολιτισμού στην Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας
•Τον Ιούνιο του 2009 ως Υπουργός Πολιτισμού εγκαινίασε το Νέο Μουσείο της Ακρόπολης
•Στις βουλευτικές εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2009 επανεκλέγεται πρώτος βουλευτής Μεσσηνίας της Νέας Δημοκρατίας

Τετάρτη 11 Νοεμβρίου 2009

Ο Γιώργος Παπανδρέου δέχθηκε την ένταξη του κόμματος του Ταλάτ στη Σοσιαλιστική Διεθνή!»

Με τον Γιωργάκη πρωθυπουργό, ποιος θα ενισχυθεί περισσότερο; Ο Χριστόφιας ή ο Ταλάτ;


Γιωργάκης [πηγή γελοιογραφίας: Dr SeenG]
‘Το Παρόν’
«Πισώπλατη μαχαιριά στην Κύπρο: Ο Γιώργος Παπανδρέου δέχθηκε την ένταξη του κόμματος του Ταλάτ στη Σοσιαλιστική Διεθνή!»
12 Νοεμβρίου 2006

Φαίνεται απίστευτο και όμως είναι αληθινό. Χρειάσθηκε να γίνει Έλληνας πρόεδρος για να πάρει η Σοσιαλιστική Διεθνής μια τέτοια θέση, όταν προηγουμένως το ΠΑΣΟΚ έδωσε επανειλημμένα μάχες για να μη γίνει μέλος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς ούτε το ρεπουμπλικανικό κόμμα του Ετσεβίτ, λόγω ακριβώς της τουρκικής εισβολής και της κατοχής στην Κύπρο.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, αγνοώντας τις έντονες αντιρρήσεις και τις αντιδράσεις του αδελφού κόμματος της Κύπρου ΕΔΕΚ, «αξιοποίησε» τη θέση του ως προέδρου για να περάσει ομόφωνα, εν απουσία της ΕΔΕΚ, απόφαση του Συμβουλίου υπέρ της εντάξεως του ρεπουμπλικανικού κόμματος του σημερινού κατοχικού τουρκοκυπρίου ηγέτη Ταλάτ στη Σοσιαλιστική Διεθνή.
Το ρεπουμπλικανικό κόμμα του Ταλάτ είναι αδελφό κόμμα του ομώνυμου κόμματος της Τουρκίας, του οποίου σημερινός πρόεδρος είναι ο Ντενίζ Μπαϊκάλ, διάδοχος του πρωθυπουργού του «Αττίλα», Ετσεβίτ. Με τον Μπαϊκάλ, σε μια άλλη έξαρση ελληνοτουρκικής «φιλίας», ο Γιώργος Παπανδρέου, ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, προσφάτως στη Ρόδο συνδιοργάνωσε υπό την αιγίδα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς διάσκεψη για τη λαθρομετανάστευση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως βρήκε την ευκαιρία να διακηρύξει, ειδικά στον ευαίσθητο χώρο του Αιγαίου, όπου μαίνεται καθημερινά ο πόλεμος των δουλεμπόρων, πολιτική ανοικτών συνόρων για τη λαθρομετανάστευση!
Ακόμη όμως και η διακήρυξη αυτή ωχριά μπροστά στην αναγνώριση και προβολή του ηγέτη του κατοχικού καθεστώτος της Κύπρου ως «σοσιαλιστή συντρόφου» στη Σοσιαλιστική Διεθνή! Αντί δηλαδή να καταγγέλλεται η τουρκική κατοχή και να ζητείται η αποχώρηση των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων, αντιμετωπίζονται τα κατεχόμενα περίπου ως η «επικράτεια», ως το «κράτος» των Τουρκοκυπρίων! Στη βάση αυτή, η Σοσιαλιστική Διεθνής προσφέρεται να διαμεσολαβήσει μεταξύ των δύο «κοινοτήτων» και να καταστήσει μέλος της και «σοσιαλιστές συντρόφους» το κυβερνών κόμμα του ψευδοκράτους, με «πρόεδρο» τον Ταλάτ!
Το «Παρόν» είχε πληροφορηθεί από μήνες τα σχέδια του νέου προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για τον Ταλάτ και είχε γράψει γι’ αυτά σε προηγούμενες εκδόσεις. Ένα δείγμα της πολιτικής αυτής διεφάνη, επίσης, εδώ και αρκετούς μήνες στο περιοδικό η «Μεταρρύθμιση», που εκδίδεται, υπό την σκέπη του «νέου» ΠΑΣΟΚ, από εξέχοντα μέλη της «εκσυγχρονιστικής πρωτοπορίας» (Μπίστης, Σωμερίτης, Μπεγλίτης).
Στο εξώφυλλο της πρώτης εκδόσεως δημοσιεύθηκαν τότε οι φωτογραφίες έξι ηγετών της «Ευρωπαϊκής Αριστεράς»! Ο ένας από αυτούς ήταν ο Ταλάτ!
Η πράξη αυτή του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως πλήττει ευθέως τη θέση της Κύπρου. Ενισχύει εκ των πραγμάτων τις προσπάθειες όλων εκείνων που θέλουν να επιβάλουν στην Κύπρο το «απευθείας εμπόριο». Την ντε φάκτο δηλαδή αναγνώριση του ψευδοκράτους, ως «αντάλλαγμα» για την εφαρμογή από την Άγκυρα του Πρωτοκόλλου Τελωνειακής Συνδέσεως. Η πράξη αυτή τραβάει κυριολεκτικά το χαλί κάτω από τα πόδια της Κύπρου.
Αυτή είναι λοιπόν η αξιοποίηση από τον Γιώργο Παπανδρέου της θέσεώς του ως πρόεδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς για να βοηθήσει τα εθνικά μας θέματα;
Παραθέτουμε στη συνέχεια την ανακοίνωση της Σοσιαλιστικής Διεθνούς που επιβεβαιώνει του λόγου το αληθές.
Το Συμβούλιο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς, που συνήλθε στο Σαντιάγο της Χιλής από 5-7 Νοεμβρίου 2006 υπό την προεδρία του Γιώργου Παπανδρέου, αποφάσισε ομόφωνα «να προωθήσει το αίτημα από την Κύπρο που κατέθεσε το Ρεπουμπλικανικό Τουρκικό Κόμμα εδώ και καιρό για να γίνει δόκιμο μέλος». Όπως αναφέρεται στην απόφαση, «έχουμε ήδη ένα μέλος από την Κύπρου που ανήκει στην ελληνοκυπριακή κοινότητα. Επιθυμούμε να προωθήσουμε την ειρήνη στο νησί και την επίλυση του Κυπριακού. Γι’ αυτό θέλουμε να ανοίξουμε την πόρτα μας και στην τουρκοκυπριακή κοινότητα με στόχο να ενισχύσουμε τη δυνατότητα της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να παίξει ρόλο για σταθερότητα και ειρήνη στην Κύπρο. Το Συμβούλιο συστήνει την απόκτηση της ιδιότητας του δόκιμου μέλους που θα επικυρωθεί τελικά σε ένα χρόνο στο Συνέδριο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς».

Ηλεκτρονική διεύθυνση άρθρου: http://www.efylakas.com/archives/2340

ΠΑΛΙΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΩΡΓΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ. ΓΙΑ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ.

 Σταχυολόγηση παλιών δηλώσεων του Γιώργου Παπανδρέου


Ο Γιώργος Παπανδρέου στην Βουλή, 1982 [πηγή φωτογραφίας: Το Βήμα, 2004]




- Άξονας εξωτερικής πολιτικής;
«Προσωπικά πιστεύω ότι είναι καλύτερα να έχουμε μερικά στρέμματα γης λιγότερα από εκείνα που μας ανήκουν, και να κοιμόμαστε τα βράδια ήσυχοι και ασφαλείς, παρά να έχουμε ότι μας ανήκει και να μην μπορούμε να κλείσουμε μάτι από τον κίνδυνο κάποιας ξαφνικής επίθεσης κακόβουλων γειτόνων εναντίον μας»
[Εφημερίδα Πατρίδες του Καναδά. Η δήλωση έγινε από τον κ. Παπανδρέου απευθυνόμενος στον εκδότη της εφημερίδας κ. Θωμά Σάρα, σε δημόσια εκδήλωση παρουσία πλήθους κόσμου και μαρτύρων, όπως για παράδειγμα ο Έλληνας πρέσβης στον Καναδά Γιάννης Θωμόγλου. Η εκδήλωση έγινε το 1999, όταν ο κ. Παπανδρέου ήτανε Υπουργός Εξωτερικών]
- Σχέδιο Ανάν
«Τώρα που έχει έρθει η ώρα της κρισιμότερης απόφασης της σύγχρονης ιστορίας μας, η μεγάλη δημοκρατική και προοδευτική παράταξη, συνεπής στις αρχές, στους αγώνες και στις παραδόσεις μας, λέει το «ναι» στο κοινό μέλλον των δυο Κοινοτήτων, το «ναι» στην κοινή συμβίωση, το «ναι» στην ένταξη μιας επανενωμένης Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Λέει «ναι» στη συνεργασία και «όχι» στο διχασμό. Λέει «ναι» στην προοπτική και «όχι» στη στατικότητα… Το ΝΑΙ θα είναι μια γενναία ιστορική, πατριωτική στάση υπέρβασης του παρελθόντος»
[Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, Κυπριακή Κυβέρνηση, 8/4/2004]
Η δήλωση αυτή έγινε 2 ώρες πριν το προγραμματισμένο διάγγελμα του Τάσσου Παπαδόπουλου. Γεγονός διπλωματικά και πολιτικά απρεπέστατο διότι επιχείρησε να προκαταβάλει την τοποθέτηση του Προέδρου της Κύπρου. Απόσπασμα από την Καθημερινή 8/4/2004
Nα σημειωθεί ότι είχε προηγηθεί η τοποθέτηση του προέδρου του ΠAΣOK κ. Γιώργου Παπανδρέου υπέρ του «ναι», προκαλώντας αντιδράσεις στην Kύπρο κυρίως για τον χρόνο εκδήλωσής της.


- Αγωγός Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη
Δυσαρεστημένος από τη διακρατική συμφωνία Ελλάδας - Ρωσίας για τον αγωγό ρωσικού πετρελαίου Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη εμφανίστηκε στην Αλεξανδρούπολη ο Γ. Παπανδρέου, λέγοντας ευθέως ότι «…η διακρατική συμφωνία κατοχυρώνει τα συμφέροντα μόνο της μιας πλευράς» (σ.σ.: της Ρωσίας).
[Ελευθεροτυπία, 10 Σεπτεμβρίου 2009 με τίτλο «Παγώνει τον αγωγό»]
Αξίζει να δούμε την δήλωση αυτή σε συνδυασμό με τη δήλωση του Αμερικανού υφυπουργού των εξωτερικών επί Μπους:
Aποτελεί στρατηγικό λάθος το 80% του φυσικού αερίου της χώρας σας να προέρχεται από την Gazprom. H πρακτική αυτή πλησιάζει σε αυτό που λέμε μονοπώλιο, είπε και εξαντλώντας τα όρια πίεσης προς την ελληνική κυβέρνηση εν όψει της επίσκεψης Kαραμανλή στη Mόσχα στα τέλη Aπριλίου, συμπλήρωσε, «αναρωτιέμαι ποια πολιτική ηγεσία δεν βλέπει ότι μια τέτοια εξάρτηση είναι επικίνδυνη».
[Καθημερινή 11 Απριλίου 2008 - φαίνεται πως οι Έλληνες είναι έτοιμοι να δεχθούν αυτήν την πολιτική ηγεσία που ζητούσαν από τότε οι Αμερικάνοι]
Παρένθεση, ίσως όχι και τόσο άσχετη με το παραπάνω θέμα: Επίσκεψη στη Νέα Υόρκη στις 23 Σεπτεμβρίου 2009, λίγες ημέρες πριν τις εκλογές!
Κατά την κορύφωση της προεκλογικής περιόδου, την επομένη της τηλεμαχίας με τον κ. Καραμανλή και 9 ημέρες πριν τις κρισιμότερες εκλογές της ζωής του, ο Γιώργος Παπανδρέου θα ταξιδέψει στη Νέα Υόρκη με αφορμή τη σύνοδο της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!
[Είδηση από το i-live.gr, 17 Σεπτεμβρίου 2009]

- Θράκη
Βεβαίως, οι Συνθήκες μιλάνε για μουσουλμάνους. Kατά καιρούς, το θέμα της μειονότητας τίθεται παράλληλα με το θέμα της διεκδίκησης εδαφών. Εάν δεν αμφισβητούνται τα σύνορα, ποσώς μ’ ενδιαφέρει το αν ο ένας λέγεται μουσουλμάνος ή Τούρκος, Βούλγαρος ή Πομάκος.
[Περιοδικό ΚΛΙΚ, Αύγουστος 1999. Η συνέντευξη η οποία οδήγησε στο πρωτοσέλιδο BRAVO YORGO από την Hurriyet στις 28 Ιουλίου 1999, ΜΙΑ μόνο ημέρα μετά την κυκλοφορία του περιοδικού]

- Καραχασάν και Πομάκοι

Δεν είναι μόνο ότι η εκλεκτή του υποψήφια για την υπερνομαρχία της Θράκης, μουσουλμάνα κ. Καραχασάν υπήρξε από τα πλέον δραστήρια μέλη της περιβόητης «Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης», αλλά και ότι η κ. Καραχασάν καλεί ανοιχτά τους Πομάκους της περιοχής να χαρακτηρίζονται Τούρκοι!!
[Το Παρόν, 25 Μαρτίου 2007]
- Βαφτίζει Τούρκικα τα “Στενά”(!)
Ύστερα από προφορική εντολή του υπουργού Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου προς τις Βρυξέλλες, η Ελλάδα αποδέχθηκε το αίτημα της Τουρκίας να αλλάξει στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ, η διεθνώς κατοχυρωμένη από τη Συνθήκη του Μοντρέ του 1936 ονομασία των ”Στενών” σε ”Τουρκικά Στενά”. Το τουρκικό αυτό αίτημα έχει έρθει πιεστικά στους κόλπους του ΝΑΤΟ εδώ και ένα χρόνο με την Αθήνα μα ην συναινεί στην αλλοίωση της ορολογίας της διεθνούς Συνθήκης του Μοντρέ για τα Στενά μέχρι πριν από λίγες μέρες”.
[Ελευθεροτυπία 7 Ιουνίου 2002 - είδηση υπ' αριθμόν 6 στην επισκόπηση του ελληνικού τύπου]
- Τουρκία και ΕΕ
«Θα σύρουμε το κάρο της Τουρκίας στην Ε.Ε.»
[Καθημερινή, 19 Δεκεμβρίου 1999]


- Αυτόκλητος εκπρόσωπος του Τουρκικού Υπουργείου των Εξωτερικών(!)

Σχόλιο του κ. Παπανδρέου για τη δημοσίευση στον Τούρκικο τύπο «μαύρης λίστας» Ελλήνων για την είσοδό τους στην Τουρκία:
«Tέτοιες πράξεις προέρχονται από ακραίους κύκλους της Τουρκίας οι οποίοι θέλουν να φρενάρουν την ελληνοτουρκική προσέγγιση“, δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Παπανδρέου, μιλώντας στον ραδιοφωνικό “Flash” και σχολιάζοντας το δημοσίευμα της “Σαμπάχ”, σύμφωνα με το οποίο οι τουρκικές αρχές έχουν απαγορεύσει την είσοδο στη χώρα 56 προσωπικοτήτων της πολιτικής και κοινωνικής ζωής από χώρες της Ευρώπης μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα.»
[Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, 26 Μαρτίου 2000]
Άδειασμα την επόμενη ημέρα, αφού ο (πραγματικός) εκπρόσωπος του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών παραδέχθηκε την ύπαρξη της μαύρης λίστας!!
«Ανώτατος αξιωματούχος του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών φέρεται ότι δήλωσε στην εφημερίδα πως “κατά καιρούς το υπουργείο Εσωτερικών θέτει περιορισμούς εισόδου στη χώρα, αλλά η συγκεκριμένη λίστα με τα άτομα των οποίων η είσοδος στην Τουρκία απαγορεύεται αναθεωρήθηκε το 1999.»
[Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, 27 Μαρτίου 2000]

- Ο Θόδωρος Πάγκαλος για τον Γ. Παπανδρέου

Αναφερόμενος στον υπουργό Εξωτερικών, ο Θόδωρος Πάγκαλος είπε ότι είναι «σοβαρή έλλειψη φρόνησης να λέει κάποιος, όπως ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, ότι χρειάζονται υποχωρήσεις από Ελλάδα και Τουρκία για να τα βρούμε και ότι άλλαξε το κλίμα». Αυτά είναι αμερικάνικα και επίσημη ανθελληνική προπαγάνδα των Αμερικανών, είπε ο κ. Πάγκαλος ­ σύμφωνα με το δελτίο Τύπου του τηλεοπτικού σταθμού ­ και δεν πρέπει να την υιοθετούμε και να την κάνουμε δική μας θέση. Χαρακτήρισε μάλιστα την τακτική του Γιώργου Παπανδρέου απαράδεκτη, ότι κάνει ζημιά στην εξωτερική πολιτική της χώρας και δεν σχετίζεται με την αντικειμενική πραγματικότητα. Σε αντίθεση με τον ίδιο, είπε, ο Γιώργος Παπανδρέου ασκεί πολιτική ίσων αποστάσεων, μια τακτική που είναι αδιέξοδη και που δεν οδηγεί πουθενά στις σχέσεις μας με την Τουρκία.
[Τα Νέα 19 Οκτωβρίου 1999]
- Ο Ισμαήλ Τζεμ για τον Γ. Παπανδρέου
Κάποτε είπα στον Γιώργο Παπανδρέου πειράζοντάς τον: “Αν κάποια μέρα τα βρεις δύσκολα στην ελληνική πολιτική ζωή, μη λυπηθείς. Βάζεις υποψηφιότητα στην Τουρκία και θα εκλεγείς αμέσως…
["ΕΨΙΛΟΝ"-25/1/2004. Αναφορά σ' αυτή τη δήλωση, και σε άλλες σχετικές με τον Γ.Α.Π. από την εφημερίδα Χρόνος 27/2/2004]
- Λευκά κελιά στην Τουρκία (Ο γελοιογράφος Στάθης για τον Γ. Παπανδρέου)
Στις 15/3/2001, στη σύνοδο των υπουργών Εξωτερικών της Ε.Ε., ο Βέλγος υπουργός, για να εξυπηρετήσει τις γαλλογερμανικές σκοπιμότητες, πρότεινε να καταδικαστεί η Τουρκία για την κατάσταση των πολιτικών της κρατουμένων (”λευκά κελιά”, δολοφονίες κλπ). Ενώ κανείς υπουργός δεν τόλμησε να έχει αντίρρηση, ούτε ακόμη και ο επίτροπος Φερχόιγκεν, σηκώθηκε ο Γιωργάκης και υποστήριξε ότι “η τουρκική κυβέρνηση ρυθμίζει το καθεστώς των φυλακών προς την σωστή κατεύθυνση” και ακύρωσε την έκδοση απόφασης! Από τότε, έχουν πεθάνει 107 απεργοί πείνας.
[Απόσπασμα και πάλι από την εφημερίδα Χρόνος 27/2/2004]
Προς τη σωστή κατεύθυνση προχωρεί η Τουρκία» όχι μόνον γενικώς, αλλά και εις ό,τι αφορά στα λευκά κελλιά!
Ποιος το δήλωσε αυτό (το φρικώδες); ο κ. Γιωργάκης Παπανδρέου! Ενώπιον ποίων; Των άλλων 14 υπουργών Εξωτερικών της Ενωσης! Μάλιστα αυτόκλητος!! Διευκολύνοντας έτσι την Τουρκία να αποφύγει επίσημη Ευρωπαϊκή κριτική και ίσως καταδίκη.

Πότε όλα αυτά; Την ίδια στιγμή που στα λευκά κελλιά πεθαίνουν άνθρωποι! Που το Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο Στρασβούργο καταδικάζει σφόδρα την Τουρκία δίνοντας ένα όπλο στην Κύπρο, το οποίον η ελληνική κυβέρνηση διά του κ. Ρέππα πετάει στα ψάρια.
Το «στοίχημα» του Γιωργάκη να γίνει καλός άνθρωπος ο Τζεμ ή να γίνει ο Αγιος Φραντζέσκο της Ασίζης ο Ετζεβίτ, θα ‘ταν μια δική του απλώς ελαφρότης, αν ο «κατευνασμός» δεν ήταν μια πολιτική που, ιστορικώς, οδηγεί ασφαλώς στον πόλεμο…
Αλλά εξ ίσου τρομερό είναι αυτό που συμβαίνει με τους πολιτικούς κρατουμένους στην Τουρκία. Ο θάνατος και η τρομοκρατία δεν σηκώνουν αστεία όπως οι δηλώσεις του Γιωργάκη!
Οταν η ελληνική χούντα βασάνιζε Ελληνες πολιτικούς κρατουμένους, ουδείς Ευρωπαίος ή άλλης καταγωγής πολιτικός βρέθηκε να δηλώσει ότι η Ελλάδα κινείται στη σωστή κατεύθυνση.
Είναι ντροπή για την Ελλάδα, ντροπή για την κυβέρνηση, ντροπή για τους Ελληνες αυτή η δήλωση του κ. Παπανδρέου. Ντροπή που δυστυχώς φαίνεται να περνά απαρατήρητη απ’ τον πολύ λαό…

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 16.V.2001, Ελευθεροτυπία 16 Μαΐου 2001
- Ο Χρήστος Γιανναράς για τον Γ. Παπανδρέου
Eξαμερικανισμένος σταλινισμός;

[Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στην Καθημερινή, 22/2/2004]
- Οικονομική πολιτική
Κανένας δεν πιστεύει ότι ο Παπανδρέου θα δώσει του χρόνου αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις μεγαλύτερες από τον πληθωρισμό, επειδή ο Αλμούνια παραμονεύει στη γωνία και περιμένει τέλη Οκτωβρίου στο νέο προϋπολογισμό τα μέτρα που έχει προτείνει για την οικονομία. Πρόταση του κ. Παπανδρέου στις αρχές του 2004 ήτανε το δικαίωμα στους εργοδότες να διατηρούν ανασφάλιστους τους νέους για τέσσερα ολόκληρα χρόνια. Μετά το διάστημα αυτό προβλέπονταν ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ για μέχρι το 50% των εργαζομένων!! ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ Ε;
ΠΡΟΤΑΣΗ - ΣΟΚ κατά ανεργίας νέων
Ευκαιρίες απασχόλησης στους νέους επιχειρεί να δώσει η πρόταση-σοκ του Γ. Παπανδρέου, από το Λαύριο, για κατάργηση των ασφαλιστικών εισφορών. Η απαλλαγή θα ισχύει για 4 χρόνια και στη συνέχεια η επιχείρηση θα υποχρεούται να διατηρήσει το 50% των προσληφθέντων. Αν και πρόκειται για υπό διαμόρφωση πρόταση, στην περίπτωση που εφαρμοστεί αυτούσια, μπορεί, κατά τους συνδικαλιστές, να προκαλέσει παρενέργειες στα οικονομικά των Ταμείων, ανταγωνισμό για ανασφάλιστη απασχόληση στους νέους και να βάλει στον «πειρασμό» απόλυσης των «ηλικιωμένων» από τις επιχειρήσεις.
[Ελευθεροτυπία, 21 Ιανουαρίου 2004, την ίδια ημέρα έχουμε και ολόκληρο άρθρο της Ελευθεροτυπίας -που στήριζε τότε και στηρίζει σήμερα τον Γιώργο Παπανδρέου- να διαπιστώνει μόνο "δυσκολίες" στην εφαρμογή του μέτρου και να αντιτάσσει απλώς ότι "οι απολύσεις θα πρέπει να είναι αιτιολογημένες"!!!. Αυτό μόνο απασχολούσε την (αριστερή; ουδέτερη;) εφημερίδα: "να είναι αιτιολογημένες οι απολύσεις"!!]
Οργίλη αντίδραση στο παραπάνω μέτρο από τον τότε Πρόεδρο του Συνασπισμού κ. Νίκο Κωνσταντόπουλο:
Ακρωτηριάζει την κοινωνική προστασία
Δεν είναι το νέο αυτό που φέρνει ο Γ. Παπανδρέου, είναι απλώς ο νεοφιλελευθερισμός, δήλωσε χθες ο Νίκος Κωνσταντόπουλος κατά τη συνάντησή του με αντιπροσωπείες των σωματείων απολυμένων από τη Σίσερ Πάλκο, τον όμιλο Αυγερινοπούλου και την Ολυμπιακή Αεροπορία.

[Ελευθεροτυπία, 22 Ιανουαρίου 2004]
Οι Έλληνες πολίτες πρέπει να έχουν γνώση και μνήμη πριν διαμορφώσουν γνώμη και δώσουν ψήφο.

Έρχεται νέα Τουρκοκρατία”.




Τον Ιανουάριο του 2009 κυκλοφόρησε στις ΗΠΑ από το ινστιτούτο Stratfor ένα βιβλίο το οποίο προβλέπει ότι μέχρι το 2050 η Τουρκία θα καταστεί υπερδύναμη και σ’ αυτό το πλαίσιο η Ελλάδα και η Κύπρος εντάσσονται στην τουρκική σφαίρα επιρροής. Δημοσιεύεται μάλιστα σχετικός χάρτης στην ιστοσελίδα  www.stratfor.com

Κατά τη διάρκεια της πρόσφατης επίσκεψης του στη Λευκωσία ο, νυμφευμένος με τουρκάλα, υφυπουργός εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Μπράϊζα, επιβεβαίωσε, έμμεσα, το ως άνω σενάριο, δηλώνοντας: « Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να πιέσουν την Τουρκία όπως παλαιότερα Η Τουρκία κατέστη πλέον περιφερειακή υπερδύναμη και εξαρτάται απόλυτα από τις δικές της δυνάμεις».

Την περασμένη εβδομάδα παρακολουθήσαμε στον κρατικό τηλεοπτικό δίαυλο κάποιο σοβαροφανή πολιτικό αναλυτή, ο οποίος προσπαθούσε να μας πείσει ότι εμείς, ως οι χαμένοι του πολέμου,  θα πρέπει να κάνουμε τις μεγαλύτερες υποχωρήσεις! Στην ίδια εκπομπή μίλησαν και όλοι οι αρχηγοί των κομμάτων. Πρώτος μίλησε ο Γραμματέας του ΑΚΕΛ  Άνδρος Κυπριανού και οι λοιποί πολιτικοί αρχηγοί, πλην του κ. Συλλούρη,  περίπου συμφώνησαν μαζί του. Ο κ. Κυπριανού, με το πονηρό αλαζονικό υπομειδίαμα του, μας δήλωσε ότι χρειάζεται πολύ σκληρός αγώνας για να πείσουμε την Τουρκία ότι την συμφέρει η λύση! Διερωτάται κανείς για την επάρκεια των πολιτικών μας! Δηλαδή η Τουρκία περιμένει τον κ. Κυπριανού να την διαφωτίσει ποιο είναι το συμφέρον της;

Στην εκπομπή μίλησε  και ο Έρογλου. Η προσέγγιση του ουδόλως αφίσταται της προσέγγισης των εκπροσώπων των Ελληνοκυπρίων: «αφού ηττηθήκατε το 1974 τώρα λογικευτείτε και δώστε ότι σας ζητούμε». Λόγια σταράτα ενός πολιτικού που ξέρει που πηγαίνει! Λόγια ενός Τούρκου σωβινιστή απέναντι σε υποτελή ανθρωπάκια!

Είναι όντως εντυπωσιακή η πορεία την οποία το Κυπριακό διέγραψε από το 1955 μέχρι σήμερα. Από την Ένωση, οι δειλοί, μοιραίοι και άβουλοι αντάμα (κατά τον Βάρναλη) πολιτικοί κατέληξαν να επαιτούν για ‘’επανένωση’’, η οποία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παράδοση του κυπριακού κράτους στον αδηφάγο τουρκικό επεκτατισμό. Αυτό το οποίο πλέον η ηγεσία μας διαπραγματεύεται είναι το δικαίωμα των  Ελλήνων να εξακολουθήσουν να «λαθροβιούν» στο Νησί!

Οι Τούρκοι το 1964, μέσω του Ραούφ Ντενκτάς, ο οποίος μετά τα γεγονότα των Κοκκίνων δραπέτευσε από την Κύπρο και κατέφυγε στην Άγκυρα, παρεδέχθη ήττα και παραίτηση της διεκδίκησης της Κύπρου. Σειρά όμως προδοτικών ενεργειών  και λαθών της τότε ηγεσίας του Ελληνισμού (Λευκωσίας και Αθηνών), οδήγησαν την Τουρκία στην απόφαση της εισβολής. Μια εισβολή φιάσκο η οποία για τους στρατιωτικούς μελετητές θα μπορούσε να καταλήξει σε σαρωτική ήττα των εισβολέων. Εντούτοις η Τουρκία πέτυχε να καταλάβει τη μισή πατρίδα, διότι απλά οι επίορκοι αξιωματικοί της παρέδωσαν γην και ύδωρ.

Θα πρέπει λοιπόν να λεχθεί ότι η Τουρκία το 1974 εισέβαλε με άτολμη διάθεση. Εάν η αντίδρασή μας στα επόμενα χρόνια ήταν η αντίδραση ενός λαού αποφασισμένου να πολεμήσει, η Τουρκία θα έδινε μάχη για να περισώσει ό,τι μπορούσε. Δεν είχε τότε βλέψεις να αλώσει το Κράτος μας. Το Κράτος, τής το πρόσφεραν (μέσω των ομοσπονδιακών λύσεων) οι ηγεσίες μας. Η Τουρκία τότε ανέμενε να αντιμετωπίσει ένα λαό αποφασισμένο, μια κοινωνία θωρακισμένη και ένα στράτευμα αξιόμαχο υλικά και ηθικά. Θα ανέμενε ακόμη ότι το Κυπριακό Κράτος μαζί με το Ελλαδικό θα αναζητούσε συμμάχους και θα δημιουργούσε φιλελληνικό ρεύμα στην Ευρώπη. Σε μια Ευρώπη των εθνών ή έστω των αντιτουρκικών συμφερόντων. Σε μια Ευρώπη η οποία διαθέτει την απαραίτητη οξυδέρκεια για να αντιληφθεί ότι μια αναγεννημένη νεο-οθωμανική Τουρκία αφού κατακτήσει είτε πολεμικά είτε δημογραφικά την Ελλάδα και Κύπρο, στη συνέχεια θα βάλει πλώρη για την Βιέννη (όπως άλλοτε).

 Ωστόσο η ηγεσία μας, ταπεινωμένη και υποτελής, δηλώνει, έργοις και λόγοις, παραίτηση από κάθε διεκδίκηση. Δημιούργησε παράλληλα μια καταναλωτική κοινωνία πρεζάκηδων, δημογραφικά γερασμένη, όπου ο ένας εγκληματεί στο βιός και στη ζωή του συμπολίτη του, μια κοινωνία των καζίνων, ένα στρατό δημοσιοϋπαλληλίσκων  αξιωματικών και φευγάτων φαντάρων και μια νεολαία φυγοστράτων. Αυτό δεν το ανέμενε η Τουρκία ούτε στους πλέον αισιόδοξους σχεδιασμούς της. Και αφού η κοινωνία μας αυτοπροσφέρεται, επανασχεδίασε την στρατηγική της. Τώρα τα θέλει όλα και τα θέλει τώρα!

Στο μεταξύ ο κ. Κυπριανού δηλώνει ότι θα αγωνιστεί σκληρά για να πείσει την Τουρκία ότι αυτά που της δίνουν της αρκούν! Ποία σχολή κ. Κυπριανού σε δίδαξε ότι το βαθύ σωβινιστικό τουρκικό κράτος θα επιδείξει φιλευσπλαχνία στην ελεεινολογία σου; Αφού μπορεί να στα πάρει όλα, γιατί να σου χαριστεί;

Θα πρέπει να λεχθεί ότι κυκλοφορεί και ένα αισιόδοξο σενάριο, στους οικονομικούς κύκλους. Ότι η ‘’λύση’’ θα φέρει στην Κύπρο πολύ πλούτο! Αυτοί προφανώς έχουν κάθε λόγο να θέλουν και να βιάζονται για τη (διά)λυση. Στον σχεδιασμό των Άγγλων για περαιτέρω αφιονισμό της κοινωνίας, (ώστε ο αφελληνισμός της Κύπρου να ολοκληρωθεί) εντάσσεται και η ‘’οικοδομική ανάπτυξη’’ της Νέας Κύπρου. Φημολογείται ήδη ότι οι κύκλοι αυτοί, (ως νέοι φαναριώτες) τα έχουν βρει με τους Τούρκους επιχειρηματίες και μαζί με Άγγλους επιχειρηματίες έχουν συστήσει εταιρείες, οι οποίες την επαύριον της λύσης θα πέσουν πάνω στην Κυπριακή γη για να την αναπτύξουν και να την μοσχοπουλήσουν στους ξένους. Και εμείς οι Έλληνες, όσοι δεν θα δολοφονηθούμε από τον υπόκοσμο και το παρακράτος των τούρκων, τελώντας σε απόγνωση και μη μπορώντας να αντέξουμε την κατάντια μας και τον βιασμό των γυναικών μας και των ψυχών μας. θα πουλήσουμε όσα-όσα στους επιτήδειους “ Developers” τη γη μας για να μεταναστεύσουμε κάπου σε μια γωνιά της ελεύθερης ακόμη Ελλάδας, για να αφήσουμε εκεί το σάπιο σαρκίο μας.

Στο μεταξύ στο νέο καθεστώς θα βολευτεί και το αγγλικό κράτος, το οποίο μαζί με το Τουρκικό θα απομυζήσουν τα κοιτάσματα πετρελαίου και αερίου των νοτίων ακτών της πάλαι ποτέ ελληνικής Κύπρου. 

Λεμεσός

Παναγιώτης Κλεοβούλου
Δικηγόρος
Στέλεχος του
Κινήματος Ελληνικής Αντίστασης


Ελληνοκύπριοι των ΗΠΑ ζητούν αποζημίωση από την Τουρκία

Τρεις απλοί Ελληνοκύπριοι η Μαρούλα Τουμάζου, ο Νικόλαος Καντιλάρης, κάτοικοι της Βόρειας κατεχόμενης Κύπρου, και ο Μιχάλης Τουμάζος, από την πολιτεία Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ, κατέθεσαν αγωγή στο ομοσπονδιακό δικαστήριο εναντίον της Τουρκικής Δημοκρατίας, διεκδικώντας - σε πρώτη φάση - ελάχιστη αποζημίωση ύψους 400.000.000.000$ για τις ζημιές που υπέστησαν οι ίδιοι και οι οικογένειές τους διαχρονικά από την εισβολή του Αττίλα το 1974 μέχρι και σήμερα στην σημερινή κατεχόμενη Βόρεια Κύπρο!
9 Nov 2009Την αγωγή κατέθεσε στην Ουάσιγκτον στο ομοσπονδιακό δικαστήριο των ΗΠΑ για λογαριασμό των παραπάνω Ελληνοκυπρίων ο κυπριακής καταγωγής, Άθαν Τσιμπίδης, ο οποίος κάλεσε κάθε πολίτη κυπριακής καταγωγής που ζει σε όλο τον κόσμο και έχει υποστεί ζημία από την συνεχιζόμενη τουρκική εισβολή και κατοχή να συνυπογράψει την αγωγή αυτή εναντίον της Τουρκίας με βάση την νομική διαδικασία «Class action» * η οποία επιτρέπει σε κάθε πολίτη που έχει έννομο συμφέρον να προστεθεί εκ των υστέρων σε μια αγωγή προκειμένου να δυναμώσει η προσπάθεια αυτή εναντίον της Τουρκίας. 
Βασικό επιχείρημα στο σκεπτικό της αγωγής που καταθέτουν οι τρεις Κύπριοι, εκτός των άλλων ομοσπονδιακών νόμων και αποφάσεων της γερουσίας και του Κογκρέσου που παραθέτουν στην αγωγή οι εγκαλούντες επικαλούμενοι την παραβίασή τους στις ΗΠΑ βασίζεται κυρίως  σε προηγούμενη απόφαση της 4ης Σεπτεμβρίου του Κογκρέσου του 1961 βάση της οποίας απαγορεύεται, η αποστολή στρατιωτικής και μη στρατιωτικής βοήθειας που δίδεται σε άλλες χώρες, να χρησιμοποιείται για παραβίαση των κανόνων διεθνούς δικαίου (παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κατοχή και μαζική βία κτλ). Αυτή η απόφαση του Κογκρέσου είναι το γεγονός που δίδει το δικαίωμα αγωγής στους ενάγοντες αφού τα όπλα που χρησιμοποιήθηκαν στην εισβολή αλλά και σήμερα, στην συνεχιζόμενη κατοχή είναι αμερικανικής κατασκευής κάτι που απαγορεύει η παραπάνω απόφαση του Κογκρέσου. 

Τρίτη 10 Νοεμβρίου 2009

ΑΝΤΩΝΗΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΟΓΚΩΔΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ.

 
 
ΠΛΗΘΟΣ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ Ο ΟΠΟΙΟΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΑΠΟ ΝΩΡΙΣ ΤΗΝ ΑΦΙΞΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΑΡΧΗΓΟΥ.

Δευτέρα 9 Νοεμβρίου 2009

ΣΑΜΑΡΑΣ η ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΟΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ

Στον ορίζοντα της πλήρους αποσύνθεσης

Συγγραφέας: 
Γιώργος Καραμπελιάς
Η χώρα έρμαιο της ελιτ που επιχειρεί το οριστικό ξεκαθάρισμα

Το «ανίκανο σύστημα των αθλιεστέρων ελίτ επιχειρεί να καθαρίσει, πριν ξυπνήσουν οι Έλληνες από την πολιτική τους χαύνωση και τους πάρουν με τις πέτρες. Το σχέδιο είναι καλά στημένο. Ο θλιβερός πρώην «αρχηγός» της Ν.Δ., αφού παρέδωσε τη χώρα στον «Γιώργο», τώρα ολοκληρώνει το συμβόλαιο με τα αφεντικά του, παραδίδοντας και το κόμμα του στην Ντόρα. Ο Γιώργος, ενώ υπνώττει σε ό,τι αφορά στην διακυβέρνηση της χώρας, δείχνεται εξαιρετικά δραστήριος στην εκχώρησή της. Η πρώτη του επίσκεψη στο εξωτερικό, πέντε  μέρες μετά την εκλογή του, ήταν στον περιφερειακό σταθμάρχη στην Κωνσταντινούπολη, ενώ στην Ε.Ε επισκέφτηκε, βεβαίως, τον Μπράουν, ώστε να συντονίσουν τις ενέργειες για την υποστήριξη της… Τουρκίας στην Ε.Ε, και παράλληλα απέφυγε τον Σαρκοζί και τη Μέρκελ που είναι… τουρκοφάγοι!
Στο εσωτερικό επισπεύδει την ελληνοποίηση των μεταναστών χωρίς κριτήρια, ενώ μιλάει δήθεν εναντίον της λαθρομετανάστευσης, παρ’όλο που είναι βέβαιο πως μια πολιτική παραχώρησης ιθαγένειας άμα τη γεννήσει θα μεταβάλει την Ελλάδα σε πόλο έλξης των λαθρομεταναστών. Αντίθετα, μέχρι σήμερα, το αίτημα των μεταναστευτικών οργανώσεων ήταν η ελληνοποίηση των παιδιών που έχουν γεννηθεί και διαμένουν στην Ελλάδα με τη συμπλήρωση του 18ου έτους της ηλικίας τους, όπως συμβαίνει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Όχι, ο Γιώργος δείχνεται «αντιρατσιστικότερος» από τους ίδιους τους μετανάστες, διότι το άθλιο παρασιτικό μαγαζί των ψευδοελίτ έχει ανάγκη διαρκώς από καινούργιο κρέας μεταναστών, ώστε να λειτουργεί με μαύρη εργασία και να εξαθλιώνει και τους Έλληνες εργαζόμενους. Και προφανώς για να κερδίσει και νέους ψηφοφόρους το ΠΑΣΟΚ, που θα διαιωνίσουν  την κυριαρχία του. Όσο για την «πατρίδα» και τη συνοχή της, στην οποία διαρκώς αναφέρεται ο ΓΑΠ (για την «καημένη τη μάνα μου… ρε γαμώτο»), μάλλον σε κάποια άλλη πατρίδα παραπέμπει.
Αλλά και τα πρώτα δείγματα γραφής στο εσωτερικό πεδίο είναι χαρακτηριστικά και αρκούντως πασοκικά, ως προς τη σχέση μεταξύ εξαγγελιών και υλοποίησης. Πριν από τις εκλογές κεντρικό αίτημα του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ ήταν να παύσει η εκμετάλλευση η οποία επιβάλλεται στα παιδιά των stage (σταζ), στη γενιά των τετρακοσίων ευρώ. Και για να… αρθεί η εκμετάλλευση, το ΠΑΣΟΚ τους απολύει, ώστε να γίνουν άνεργοι, και ο Τσίπρας ψελλίζει διάφορα μασημένα! Η επανεθνικοποίηση της Ολυμπιακής και του ΟΤΕ αναστέλλονται, ενώ οι έμμεσοι φόροι αποτελούν την κύρια πηγή της αύξησης των εσόδων του νέου προϋπολογισμού, χωρίς να γίνεται καν συζήτηση για τεκμήρια διαβίωσης που θα συνελάμβαναν τη φοροδιαφυγή των ημετέρων λαμογίων. Και όλα αυτά ενώ η σαρωτική κρίση που έρχεται θα κλονίσει τελεσίδικα το παρασιτικό καταναλωτικό –και κοινωνικό– μοντέλο της σημερινής Ελλάδας.
                                                              Για ποιο λόγο βιάζονται

Οι Έλληνες, τα τελευταία χρόνια, απομακρύνονται ιδεολογικά και πολιτισμικά από τις απάτες και τις αυταπάτες της παγκοσμιοποίησης και του «εκσυγχρονισμού». Αυτό κατέδειξε και η σύγκρουση για το βιβλίο της Ιστορίας της 6ης Δημοτικού και το καταδεικνύουν καθημερινά οι προτιμήσεις των Ελλήνων αναγνωστών για την Ιστορία του Παπαρρηγόπουλου και όχι του Λιάκου –γι’ αυτό εξάλλου και οι εφημερίδες στις οποίες γράφει ο κ. Λιάκος, υβρίζοντας τον Παπαρρηγόπουλο, προσπαθούν να πουλήσουν κανένα φύλλο με ένθετα για τον Γκρέκο, τη Μικρασιατική Καταστροφή, τον Πόντο, τον Παπαρρηγόπουλο και το ’21!
Αυτό το γεγονός δεν καταγράφεται ακόμα στο πολιτικό πεδίο, παρά μόνο στον χώρο της άκρας δεξιάς, με το ΛΑΟΣ. Όμως επειδή πρόκειται για ένα βαθύτατο ρεύμα, που βρίσκεται σε συνάφεια με τις παγκόσμιες εξελίξεις, πολύ σύντομα θα ενισχυθεί και στην Ελλάδα  –εν μέρει αυτό μαρτυρεί και η ανάδειξη του Σαμαρά ως σοβαρού αντίπαλου πόλου της εκλεκτής των διαπλεκομένων… πρεσβειών στη Νέα Δημοκρατία– γεγονός που ουδόλως ανέμεναν. Το πολιτικό σύστημα και οι ελίτ έχουν διαμορφωθεί με βάση το προηγούμενο πολιτικό κλίμα, της κυρίαρχης παγκοσμιοποίησης, και την πραγματικότητα του παρασιτισμού. Και έχουν καταλάβει τα πανεπιστήμια, τα ΜΜΕ, τα κόμματα. Ωστόσο, το ξέρουν, το νιώθουν, πως οι μέρες τους είναι μετρημένες. Γι’ αυτό προσπαθούν, στο πολιτικό πεδίο, όπου ακόμα ηγεμονεύουν, να επιταχύνουν τα πράγματα και να κατοχυρώσουν τα εγχειρήματά τους. Γι’ αυτό βιάζονται να κλείσουν το Κυπριακό, να πραγματοποιήσουν νέες υποχωρήσεις στη νεο-οθωμανική Τουρκία, να αποεθνικοποιήσουν τη χώρα, να διαφυλάξουν το παρασιτικό μοντέλο ανάπτυξης.
Όσο μεγαλώνει η απομάκρυνσή τους από την κοινωνία, τόσο περισσότερο θα πληθαίνουν και τα βίαια ξεσπάσματα και η απομάκρυνση των πολιτών, οριστικά και τελεσίδικα, από το υπάρχον πολιτικό θέατρο σκιών.
Αν μάλιστα κατορθώσουν να επιτύχουν την εκλογή της Μπακογιάννη στη Νέα Δημοκρατία, τότε η τακτική νίκη τους θα αποδειχθεί ίσως η σημαντικότερη στρατηγική τους ήττα. Διότι θα επισφραγίσουν την αναντιστοιχία ανάμεσα στην «κοινωνία των πολιτών» και την «πολιτική κοινωνία», με τίμημα την οριστική απομάκρυνση των πολιτών από τα κόμματα της μεταπολίτευσης. Αυτό το σύστημα θα όφειλε να ανανεωθεί ριζικά για να επιβιώσει. Ο Γεώργιος Α. Παπανδρέου έχει αναλάβει να θάψει οριστικά το κόμμα που έφτιαξε ο πατέρας του – δεδομένου ότι το ΠΑΣΟΚ δεν πρόκειται να αναλάβει ποτέ πλέον από την περιπέτεια στην οποία εισήλθε, αναλαμβάνοντας την διακυβέρνηση, και δεν θα το σώσουν ούτε διαπλεκόμενοι ούτε καραγκιόζηδες των πρωϊνών και βραδινών δελτίων. Σε λίγες μέρες θα ξέρουμε αν και η Θεοδώρα Μπακογιάννη θα αναλάβει να αποτελειώσει το έργο του πατρός της στη Νέα Δημοκρατία.
*Από τη Ρήξη που κυκλοφορεί σήμερα (7/11/09)

ΣΤΗΝ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΣΑΜΑΡΑΣ

Ο κ. Σαμαράς θα επισκεφθεί το πρωί της Δευτέρας το Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, ενώ στις 8:30 το βράδυ θα μιλήσει σε οπαδούς της ΝΔ στο δημοτικό αναψυκτήριο Ηλιουπόλεως.

Επιπλέον, ο κ. Σαμαράς θα συναντηθεί με εκπροσώπους των εργαζομένων με συμβάσεις stage καθώς και με εκπροσώπους της ΟΝΝΕΔ.