Οι επαναλαμβανόμενες και απέλπιδες προσπάθειες του πρωθυπουργού να δημιουργήσει ένα τεχνητό κλίμα ευφορίας, για την κυβέρνησή του και για την πορεία της οικονομίας, διαψεύδονται κάθε φόρα με τον ίδιο εκκωφαντικό τρόπο।
Οι δηλώσεις υπεραισιοδοξίας, μετά από μια ακόμα πανηγυρική έναρξη «νέας αρχής» του κυβερνητικού έργου, έδωσαν πολύ γρήγορα τη θέση τους στην καταθλιπτική πραγματικότητα। Διότι η αλήθεια δεν αποκρύπτεται από έντεχνες ωραιοποιήσεις.
Άλλωστε, οι προτροπές κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών «…να μιλήσει, επιτέλους, η κυβέρνηση με τη γλώσσα της αλήθειας» αποκαλύπτουν την αγωνία τους, η οποία είναι αποτέλεσμα της κοινωνικής απαξίωσης προς την πολιτική τους.
Είναι πλέον δεδομένο ότι οι κυβερνητικές παθογένειες εξακολουθούν να παραμένουν οι ίδιες και εκδηλώνονται κάθε φορά με οξύτερο τρόπο।
Συγκεκριμένα: 1. Οι δημόσιες τοποθετήσεις της κυβέρνησης αντιφάσκουν μόνιμα μεταξύ τους. Είναι χαρακτηριστική η ανακολουθία των δηλώσεων των κκ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου σχετικά με την αποτελεσματικότητα των αποφάσεων των ευρωπαϊκών συνόδων και την πορεία της Οικονομίας. Ακόμη, όμως, και η από τηλεοράσεως αντιδικία κορυφαίων υπουργών για το μέγεθος της αλήθειας που δεν λέγεται στο λαό, οι τοποθετήσεις για το ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων, και βέβαια οι αντικρουόμενες δηλώσεις για την λήψη ή όχι νέων μέτρων, δείχνουν το μέγεθος του προβλήματος. 2. Η παντελής έλλειψη συντονισμού του κυβερνητικού έργου και η εικόνα «διάλυσης» που επιδεινώνεται συνεχώς. Υπουργοί καταφέρονται κατά υπουργών. Βουλευτές του κυβερνητικού κόμματος επικρίνουν υπουργούς με οξείς χαρακτηρισμούς. Στελέχη της κυβέρνησης και βουλευτές διατυπώνουν αμφιβολίες και σοβαρή κριτική για την ακολουθούμενη πολιτική. 3। Παρουσιάζονται αισιόδοξες και φιλόδοξες εκτιμήσεις για την πορεία της οικονομίας ενώ τα πραγματικά στοιχεία που βλέπουν το φως της δημοσιότητας μόνιμα τις διαψεύδουν.
Η σημαντική υστέρηση των εσόδων και η αύξηση του ελλείμματος αποδεικνύουν την αδιαμφισβήτητη αποτυχία της οικονομικής πολιτικής του Μνημονίου και βέβαια προαναγγέλλουν τη λήψη νέων μέτρων।
Η ΓΣΕΒΕ προβλέπει ότι μέχρι το α’ εξάμηνο του 2012 πάνε για λουκέτο μία στις τέσσερις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, δηλαδή 225।000. Ενώ υπάρχει μεγάλος κίνδυνος για κλείσιμο άλλων 320.000 μικρομεσαίων επιχειρήσεων στο άμεσο μέλλον.
Οι παραπάνω διαπιστώσεις δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αισιοδοξίας για το αύριο। Η εμμονή της κυβέρνησης του Μνημονίου σε αποτυχημένες πολιτικές πρακτικές, η έλλειψη σχεδίου, η ανυπαρξία κυβερνητικού συντονισμού και η προτεραιότητα στην επικοινωνιακή τακτική, οδηγούν -με μαθηματική ακρίβεια- την Ελληνική οικονομία στην οριστική καταρευση.
Πέμπτη 7 Απριλίου 2011
Δευτέρα 4 Απριλίου 2011
ΝΕΑ ΙΜΙΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ ΑΞΙΟΣ ΣΥΝΕΧΙΣΤΗΣ ΤΟΥ 1996.
Νέα Ύμια στήνουν μεθοδικά οι Τούρκοι με την ΑΟΖ και την υφαλοκρηπίδα στο Καστελλόριζο, υπό την απαράδεκτη και επικίνδυνη ανοχή της ελληνικής κυβέρνησης και συγκεκριμένα του Γ. Παπανδρέου και του εκλεκτού του υπουργού Εξωτερικών Δημ. Δρούτσα!
Η τουρκική στρατηγική, επαναλαμβάνουμε μεθοδικά αλλά αποφασιστικά, «ξεδιπλώνεται» με τη σαφέστατη άρνηση να δεχτεί η Τουρκία ότι το Καστελλόριζο έχει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Μάλιστα αυτήν τη στρατηγική ο τούρκος ΥΠΕΞ Νταβούτογλου είχε το θράσος να την υπογραμμίσει κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, ενώπιον του έλληνα συναδέλφου του Δρούτσα, ο οποίος τον αντιμετώπισε από αμήχανα έως και απαράδεκτα. Προφανώς ο κ. Δρούτσας έχει την άποψη ότι η τούρκικη επιθετικότητα και αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας αντιμετωπίζεται με... δενδροφύτευση στο Καστελλόριζο! Όχι πως είναι κακή η δενδροφύτευση, το αντίθετο, αλλά υπάρχουν κι άλλες κινήσεις, τις οποίες ο ΥΠΕΞ αποφεύγει, αποθρασύνοντας έτσι την τούρκικη επιθετικότητα, προφανώς και επειδή ο πρωθυπουργός του, ο Γ. Παπανδρέου, του απαγορεύει να πράξει τα δέοντα...
Είναι δε χαρακτηριστικό της στρατηγικής του κατευνασμού που ακολουθούν πιστά Παπανδρέου και Δρούτσας, μιας στρατηγικής επικίνδυνης και απαράδεκτης, και το γεγονός ότι:
• Αρνούνται να ανακηρύξουν την ελληνική ΑΟΖ και το αρνούνται ακριβώς για να μη... δυσαρεστήσουν την Τουρκία! Και μάλιστα πρόσφατα ο Γ. Παπανδρέου το ξεκαθάρισε και στον κύπριο Πρόεδρο Δημ. Χριστόφια, ότι δεν προτίθεται στο ορατό μέλλον να το πράξει!
Μια επιλογή, επισημαίνουμε, επικίνδυνη, αφού αποθρασύνει την Τουρκία η οποία θέλει να «νομιμοποιήσει» τις βλέψεις της ποντάροντας ακριβώς και στην ΑΤΟΛΜΙΑ της ελληνικής κυβέρνησης να προβεί στην ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, αφού αν έκανε αυτό που δικαιούται, αυτόματα θα αναγνώριζε και την ΑΟΖ του Καστελλόριζου και θα την οριοθετούσε...
Έτσι, τονίζουμε, ευνοούνται τα τετελεσμένα που η Τουρκία θέλει να επιβάλει απειλώντας εμμέσως και με νέο casus belli, έπειτα απ’ αυτό με το οποίο απειλεί αν η Ελλάδα, επίσης ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά της, επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια!
Με αυτόν τον τρόπο, αντικειμενικά διευκολύνεται η Τουρκία, που βάζει νέες φωτιές στο Αιγαίο, ενώ η «κοσμοπολίτικη» πολιτική του Παπανδρέου και του Δρούτσα αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πολιτική-φιάσκο, πολιτική επικίνδυνη για τα εθνικά θέματα και τα εθνικά δίκαια!
Αντί να ανοίξει τα μάτια της η κυβέρνηση και να διακηρύξει αποφασιστικά ότι δεν θα ανεχτεί πλέον γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, δεν θα ανεχτεί νέα Ύμια, με την πολιτική της ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας και οδηγεί σε εθνικά επικίνδυνες επιλογές!
Στρατηγική... Υμίων!
Το μόνο που απομένει είναι να... ευχαριστήσει ο Γιώργος και την κυβέρνηση των ΗΠΑ, για να ταυτοποιηθεί εντελώς η πολιτική του με του Σημίτη αμέσως μετά την κρίση των Υμίων!
Πάντως η στρατηγική κατευνασμού και απεμπόλησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι ίδια και απαράλλαχτη. Και, τονίζουμε, επικίνδυνη!
Και η παραπάνω εκτίμηση εδράζεται και στον απαράδεκτο τρόπο που αντέδρασε, μάλλον... που δεν αντέδρασε, η κυβέρνηση Παπανδρέου - Δρούτσα στην πρόσφατη πειρατεία που έκανε η τουρκική κυβέρνηση (διότι περί πειρατείας επρόκειτο) στην περιοχή του Καστελλόριζου, προκειμένου ακριβώς να κάνει τις διεκδικήσεις της ντε φάκτο αποδεκτές!
Συγκεκριμένα, στις 12 Μαρτίου το ιταλικό ερευνητικό σκάφος «EXPLORA», που εκτελούσε έρευνες για λογαριασμό ιταλικών και ισραηλιτικών συμφερόντων ανοιχτά της Κάσου, παρενοχλήθηκε από τουρκικό πολεμικό, αν και σαφώς βρισκόταν σε ελληνική περιοχή και είχε λάβει σχετική άδεια απ’ τις ελληνικές αρχές.
Μάλιστα η Τουρκία εξέδωσε παράνομα ναυτική αγγελία (NAVTEX) μετά την αντίστοιχη ελληνική. Και ανάγκασε το ιταλικό ερευνητικό σκάφος να ζητήσει την άδεια και των τουρκικών αρχών, πράγμα που έκανε!
Η κυβέρνηση κατ’ αρχάς προσπάθησε να αποσιωπήσει αυτό το απαράδεκτο και επικίνδυνο γεγονός, που στην ουσία σηματοδοτούσε μια πρόκληση αντίστοιχη αυτής των Υμίων!
Όταν δεν το κατέφερε, απέκρυψε σκόπιμα, σκοπιμότατα, ότι το ιταλικό ερευνητικό σκάφος ζήτησε τελικά την άδεια και των τουρκικών αρχών!
Κοιμόντουσαν στο ΥΠΕΞ
επί 16 ημέρες!
Ύστερα από νέες αποκαλύψεις και μάλιστα προερχόμενες από τον υπουργό Άμυνας Β. Βενιζέλο, το ΥΠΕΞ διά στόματος της αναπληρωτού Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου παραδέχτηκε πως η ενέργεια του ιταλικού σκάφους έγινε γνωστή στο ελληνικό ΥΠΕΞ στις 28 Μαρτίου, δηλαδή μετά 16 ημέρες!
Και παρ’ όλα αυτά ο υπουργός Δρούτσας παραμένει ακόμα στη θέση του! Ναι, παραμένει στη θέση του, ενώ αν διέθετε και ίχνος έστω πολιτικής ευθιξίας θα έπρεπε πάραυτα να πάει σπίτι του!
Προφανώς τόσο ο Παπανδρέου όσο και ο Δρούτσας ποντάρουν στη σκόπιμη και αντεθνική αποσιώπηση του όλου θέματος απ’ τη μεγάλη πλειοψηφία των διαπλεκόμενων ΜΜΕ!
Μόνο που εκτός απ’ τα ΜΜΕ της παραπληροφόρησης, υπάρχει κι ο ελληνικός λαός, που θα αποδώσει τα του Καίσαρος...
Γεγονός είναι ότι αυτή η στρατηγική του κατευνασμού μάλλον φέρνει πιο κοντά μια ενδεχόμενη κρίση, παρά την αποτρέπει. Και αυτό το λέει και η εμπειρία των Υμίων.
Γεγονός είναι ακόμα ότι η ευθύνη του τραγικού πολιτικά υπουργού Εξωτερικών είναι πρωτίστως ευθύνη του πρωθυπουργού.
Ο έγκριτος δημοσιογράφος Μιχ. Ιγνατίου, με άρθρο του στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος», στις 27 Μάρτη, υπογραμμίζει ότι:
Πρέπει να είμαστε σαφείς και απόλυτοι: Και να ήθελε ο κ. Δρούτσας να οριστεί η ελληνική ΑΟΖ, ο κ. Παπανδρέου δεν θα το επέτρεπε!
Εμείς θα επαναλάβουμε ότι όσο ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, η κυβέρνηση, προκλητικά και επικίνδυνα αρνούνται να ανακηρύξουν την ελληνική ΑΟΖ, τόσο θα κινδυνεύουμε να πάμε σε νέο επεισόδιο τύπου Υμίων.
Η συνέχιση αυτής της πολιτικής είναι εθνικά απαράδεκτη!
Η τουρκική στρατηγική, επαναλαμβάνουμε μεθοδικά αλλά αποφασιστικά, «ξεδιπλώνεται» με τη σαφέστατη άρνηση να δεχτεί η Τουρκία ότι το Καστελλόριζο έχει, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, και υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.
Μάλιστα αυτήν τη στρατηγική ο τούρκος ΥΠΕΞ Νταβούτογλου είχε το θράσος να την υπογραμμίσει κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Ελλάδα, ενώπιον του έλληνα συναδέλφου του Δρούτσα, ο οποίος τον αντιμετώπισε από αμήχανα έως και απαράδεκτα. Προφανώς ο κ. Δρούτσας έχει την άποψη ότι η τούρκικη επιθετικότητα και αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας αντιμετωπίζεται με... δενδροφύτευση στο Καστελλόριζο! Όχι πως είναι κακή η δενδροφύτευση, το αντίθετο, αλλά υπάρχουν κι άλλες κινήσεις, τις οποίες ο ΥΠΕΞ αποφεύγει, αποθρασύνοντας έτσι την τούρκικη επιθετικότητα, προφανώς και επειδή ο πρωθυπουργός του, ο Γ. Παπανδρέου, του απαγορεύει να πράξει τα δέοντα...
Είναι δε χαρακτηριστικό της στρατηγικής του κατευνασμού που ακολουθούν πιστά Παπανδρέου και Δρούτσας, μιας στρατηγικής επικίνδυνης και απαράδεκτης, και το γεγονός ότι:
• Αρνούνται να ανακηρύξουν την ελληνική ΑΟΖ και το αρνούνται ακριβώς για να μη... δυσαρεστήσουν την Τουρκία! Και μάλιστα πρόσφατα ο Γ. Παπανδρέου το ξεκαθάρισε και στον κύπριο Πρόεδρο Δημ. Χριστόφια, ότι δεν προτίθεται στο ορατό μέλλον να το πράξει!
Μια επιλογή, επισημαίνουμε, επικίνδυνη, αφού αποθρασύνει την Τουρκία η οποία θέλει να «νομιμοποιήσει» τις βλέψεις της ποντάροντας ακριβώς και στην ΑΤΟΛΜΙΑ της ελληνικής κυβέρνησης να προβεί στην ανακήρυξη της ελληνικής ΑΟΖ, αφού αν έκανε αυτό που δικαιούται, αυτόματα θα αναγνώριζε και την ΑΟΖ του Καστελλόριζου και θα την οριοθετούσε...
Έτσι, τονίζουμε, ευνοούνται τα τετελεσμένα που η Τουρκία θέλει να επιβάλει απειλώντας εμμέσως και με νέο casus belli, έπειτα απ’ αυτό με το οποίο απειλεί αν η Ελλάδα, επίσης ασκώντας τα νόμιμα δικαιώματά της, επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια!
Με αυτόν τον τρόπο, αντικειμενικά διευκολύνεται η Τουρκία, που βάζει νέες φωτιές στο Αιγαίο, ενώ η «κοσμοπολίτικη» πολιτική του Παπανδρέου και του Δρούτσα αποδεικνύεται για άλλη μια φορά πολιτική-φιάσκο, πολιτική επικίνδυνη για τα εθνικά θέματα και τα εθνικά δίκαια!
Αντί να ανοίξει τα μάτια της η κυβέρνηση και να διακηρύξει αποφασιστικά ότι δεν θα ανεχτεί πλέον γκρίζες ζώνες στο Αιγαίο, δεν θα ανεχτεί νέα Ύμια, με την πολιτική της ανοίγει την όρεξη της Τουρκίας και οδηγεί σε εθνικά επικίνδυνες επιλογές!
Στρατηγική... Υμίων!
Το μόνο που απομένει είναι να... ευχαριστήσει ο Γιώργος και την κυβέρνηση των ΗΠΑ, για να ταυτοποιηθεί εντελώς η πολιτική του με του Σημίτη αμέσως μετά την κρίση των Υμίων!
Πάντως η στρατηγική κατευνασμού και απεμπόλησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων είναι ίδια και απαράλλαχτη. Και, τονίζουμε, επικίνδυνη!
Και η παραπάνω εκτίμηση εδράζεται και στον απαράδεκτο τρόπο που αντέδρασε, μάλλον... που δεν αντέδρασε, η κυβέρνηση Παπανδρέου - Δρούτσα στην πρόσφατη πειρατεία που έκανε η τουρκική κυβέρνηση (διότι περί πειρατείας επρόκειτο) στην περιοχή του Καστελλόριζου, προκειμένου ακριβώς να κάνει τις διεκδικήσεις της ντε φάκτο αποδεκτές!
Συγκεκριμένα, στις 12 Μαρτίου το ιταλικό ερευνητικό σκάφος «EXPLORA», που εκτελούσε έρευνες για λογαριασμό ιταλικών και ισραηλιτικών συμφερόντων ανοιχτά της Κάσου, παρενοχλήθηκε από τουρκικό πολεμικό, αν και σαφώς βρισκόταν σε ελληνική περιοχή και είχε λάβει σχετική άδεια απ’ τις ελληνικές αρχές.
Μάλιστα η Τουρκία εξέδωσε παράνομα ναυτική αγγελία (NAVTEX) μετά την αντίστοιχη ελληνική. Και ανάγκασε το ιταλικό ερευνητικό σκάφος να ζητήσει την άδεια και των τουρκικών αρχών, πράγμα που έκανε!
Η κυβέρνηση κατ’ αρχάς προσπάθησε να αποσιωπήσει αυτό το απαράδεκτο και επικίνδυνο γεγονός, που στην ουσία σηματοδοτούσε μια πρόκληση αντίστοιχη αυτής των Υμίων!
Όταν δεν το κατέφερε, απέκρυψε σκόπιμα, σκοπιμότατα, ότι το ιταλικό ερευνητικό σκάφος ζήτησε τελικά την άδεια και των τουρκικών αρχών!
Κοιμόντουσαν στο ΥΠΕΞ
επί 16 ημέρες!
Ύστερα από νέες αποκαλύψεις και μάλιστα προερχόμενες από τον υπουργό Άμυνας Β. Βενιζέλο, το ΥΠΕΞ διά στόματος της αναπληρωτού Μαρ. Ξενογιαννακοπούλου παραδέχτηκε πως η ενέργεια του ιταλικού σκάφους έγινε γνωστή στο ελληνικό ΥΠΕΞ στις 28 Μαρτίου, δηλαδή μετά 16 ημέρες!
Και παρ’ όλα αυτά ο υπουργός Δρούτσας παραμένει ακόμα στη θέση του! Ναι, παραμένει στη θέση του, ενώ αν διέθετε και ίχνος έστω πολιτικής ευθιξίας θα έπρεπε πάραυτα να πάει σπίτι του!
Προφανώς τόσο ο Παπανδρέου όσο και ο Δρούτσας ποντάρουν στη σκόπιμη και αντεθνική αποσιώπηση του όλου θέματος απ’ τη μεγάλη πλειοψηφία των διαπλεκόμενων ΜΜΕ!
Μόνο που εκτός απ’ τα ΜΜΕ της παραπληροφόρησης, υπάρχει κι ο ελληνικός λαός, που θα αποδώσει τα του Καίσαρος...
Γεγονός είναι ότι αυτή η στρατηγική του κατευνασμού μάλλον φέρνει πιο κοντά μια ενδεχόμενη κρίση, παρά την αποτρέπει. Και αυτό το λέει και η εμπειρία των Υμίων.
Γεγονός είναι ακόμα ότι η ευθύνη του τραγικού πολιτικά υπουργού Εξωτερικών είναι πρωτίστως ευθύνη του πρωθυπουργού.
Ο έγκριτος δημοσιογράφος Μιχ. Ιγνατίου, με άρθρο του στην κυπριακή εφημερίδα «Φιλελεύθερος», στις 27 Μάρτη, υπογραμμίζει ότι:
Πρέπει να είμαστε σαφείς και απόλυτοι: Και να ήθελε ο κ. Δρούτσας να οριστεί η ελληνική ΑΟΖ, ο κ. Παπανδρέου δεν θα το επέτρεπε!
Εμείς θα επαναλάβουμε ότι όσο ο πρωθυπουργός, ο υπουργός Εξωτερικών, η κυβέρνηση, προκλητικά και επικίνδυνα αρνούνται να ανακηρύξουν την ελληνική ΑΟΖ, τόσο θα κινδυνεύουμε να πάμε σε νέο επεισόδιο τύπου Υμίων.
Η συνέχιση αυτής της πολιτικής είναι εθνικά απαράδεκτη!
Κυριακή 3 Απριλίου 2011
ΤΑ ΚΛΕΙΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ. ΚΡΥΦΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ.
Το βασικό κοινωνικό στερεότυπο που οφείλουμε να καταρρίψουμε, είναι η εννοιολογική ταύτιση των όρων Εκπαίδευση και Παιδεία। Εκπαίδευση είναι το σύστημα, οι πόροι, η υλικοτεχνική υποδομή, το θεσμικό πλαίσιο, τα εποπτικά μέσα, και πάνω απ’ όλα, οι άνθρωποι। Παιδεία είναι το παραγόμενο αποτέλεσμα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Το μπόλιασμα της ψυχής της νέας γενιάς με διαχρονικές αξίες του ανθρωποκεντρικού πολιτισμού μας. Με ήθος, ανθρωπιά και ευαισθησίες.
Εθνική Παιδεία είναι η εξέλιξη του δικού μας ζωντανού πολιτισμού, που περιλαμβάνει τη συλλογή και αξιοποίηση αξιόλογων ιδεών και προσεγγίσεων, την επεξεργασία τους, την προσαρμογή τους στα ελληνικά δεδομένα। Η νέα γενιά πρέπει να αποτελέσει τον εκφραστή και το συνεχιστή ενός διαχρονικού πολιτισμού, που είναι ανοικτός στις προκλήσεις του κόσμου, διαπνέεται από τις σύγχρονες ευρωπαϊκές αξίες και συνεχίζει δυναμικά να προσφέρει, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός είναι αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλη του την έκταση, με ξεκάθαρη στρατηγική και πολιτικές που να χαρακτηρίζονται από συνεκτικότητα, συμπληρωματικότητα και αποτελεσματικότητα।
Η εκπαίδευση είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη, αλλά και του κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, καταγωγής, γλώσσας ή πολιτισμικής ταυτότητας। Στον πυρήνα της ανθρωποκεντρικής πολιτικής μας για την Παιδεία πρέπει να είναι ο σεβασμός προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες, που έχουν δικαίωμα να απολαύσουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλους, στην εκπαίδευση και την κατάρτιση.
Η πολιτική μας για την Παιδεία δεν πρέπει να περιορίζεται προγραμματικά στα όρια μιας τετραετίας। Πρέπει να διαμορφώνει την προοπτική ολόκληρης της νέας γενιάς. Οι πολιτικές μας δεν πρέπει να γνωρίζουν κομματικά σύνορα, ιδεοληψίες και φανατισμούς. Πρέπει να βασίζονται στη συνεννόηση των κοινωνικών δυνάμεων, στη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, στη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων, στη συναίνεση.
Πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις του Τόπου να δεσμευθούν ότι το κάθε ευρώ που θα δαπανάται στο χώρο της εκπαίδευσης -από ευρωπαϊκές ή εθνικές πηγές- θα φέρει το μέγιστο δυνατό κοινωνικό αποτέλεσμα। Όμως δεν πρέπει να επιτρέψουμε το κλείσιμο σχολείων.
Η εκπαίδευση οδηγεί στην οικονομία της γνώσης, προωθεί την αειφόρο ανάπτυξη και την απασχόληση, ενισχύει την κοινωνική κινητικότητα, συμβάλλει στην αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος, ενισχύει την κοινωνική συνοχή।
Σήμερα η Υπουργό Παιδείας αποφάσισε την εφαρμογή μιας αντιδημοκρατικής διαδικασίας κλεισίματος χιλίων εννιακοσίων τριάντα τριών (1।933) σχολείων σε όλη τη χώρα। Εφαρμόζει, χωρίς διάλογο, μια ακόμα υποβάθμιση στην εκπαίδευση. Μια ακόμη υποβάθμιση της νέας γενιάς. Μια ακόμη υποβάθμιση για τον Τόπο.
Από αυτή την απαράδεκτη πολιτική θίγονται, πρώτα και κύρια, οι αδύναμοι. Θίγονται όσοι έχουν την εκπαίδευση ως μοναδική διέξοδο διαφυγής από τη μετριότητα και τη μιζέρια. Γιατί η εκπαίδευση για κάποιους νέους αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας. Θα τους στερήσουμε και την τελευταία τους ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο; Θα πετάξουμε στη φωτιά και τα τελευταία τους όνειρα;
Εθνική Παιδεία είναι η εξέλιξη του δικού μας ζωντανού πολιτισμού, που περιλαμβάνει τη συλλογή και αξιοποίηση αξιόλογων ιδεών και προσεγγίσεων, την επεξεργασία τους, την προσαρμογή τους στα ελληνικά δεδομένα। Η νέα γενιά πρέπει να αποτελέσει τον εκφραστή και το συνεχιστή ενός διαχρονικού πολιτισμού, που είναι ανοικτός στις προκλήσεις του κόσμου, διαπνέεται από τις σύγχρονες ευρωπαϊκές αξίες και συνεχίζει δυναμικά να προσφέρει, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός είναι αναγκαίος ο εκσυγχρονισμός του εκπαιδευτικού συστήματος σε όλη του την έκταση, με ξεκάθαρη στρατηγική και πολιτικές που να χαρακτηρίζονται από συνεκτικότητα, συμπληρωματικότητα και αποτελεσματικότητα।
Η εκπαίδευση είναι δικαίωμα του κάθε πολίτη, αλλά και του κάθε ανθρώπου, ανεξαρτήτως θρησκεύματος, καταγωγής, γλώσσας ή πολιτισμικής ταυτότητας। Στον πυρήνα της ανθρωποκεντρικής πολιτικής μας για την Παιδεία πρέπει να είναι ο σεβασμός προς τα άτομα με ειδικές ανάγκες, που έχουν δικαίωμα να απολαύσουν τις ίδιες ευκαιρίες με όλους, στην εκπαίδευση και την κατάρτιση.
Η πολιτική μας για την Παιδεία δεν πρέπει να περιορίζεται προγραμματικά στα όρια μιας τετραετίας। Πρέπει να διαμορφώνει την προοπτική ολόκληρης της νέας γενιάς. Οι πολιτικές μας δεν πρέπει να γνωρίζουν κομματικά σύνορα, ιδεοληψίες και φανατισμούς. Πρέπει να βασίζονται στη συνεννόηση των κοινωνικών δυνάμεων, στη συνεργασία των πολιτικών δυνάμεων, στη σύνθεση των διαφορετικών απόψεων, στη συναίνεση.
Πρέπει όλες οι πολιτικές δυνάμεις του Τόπου να δεσμευθούν ότι το κάθε ευρώ που θα δαπανάται στο χώρο της εκπαίδευσης -από ευρωπαϊκές ή εθνικές πηγές- θα φέρει το μέγιστο δυνατό κοινωνικό αποτέλεσμα। Όμως δεν πρέπει να επιτρέψουμε το κλείσιμο σχολείων.
Η εκπαίδευση οδηγεί στην οικονομία της γνώσης, προωθεί την αειφόρο ανάπτυξη και την απασχόληση, ενισχύει την κοινωνική κινητικότητα, συμβάλλει στην αναδιανομή του πλούτου και του εισοδήματος, ενισχύει την κοινωνική συνοχή।
Σήμερα η Υπουργό Παιδείας αποφάσισε την εφαρμογή μιας αντιδημοκρατικής διαδικασίας κλεισίματος χιλίων εννιακοσίων τριάντα τριών (1।933) σχολείων σε όλη τη χώρα। Εφαρμόζει, χωρίς διάλογο, μια ακόμα υποβάθμιση στην εκπαίδευση. Μια ακόμη υποβάθμιση της νέας γενιάς. Μια ακόμη υποβάθμιση για τον Τόπο.
Από αυτή την απαράδεκτη πολιτική θίγονται, πρώτα και κύρια, οι αδύναμοι. Θίγονται όσοι έχουν την εκπαίδευση ως μοναδική διέξοδο διαφυγής από τη μετριότητα και τη μιζέρια. Γιατί η εκπαίδευση για κάποιους νέους αποτελεί τη μοναδική ευκαιρία ανοδικής κοινωνικής κινητικότητας. Θα τους στερήσουμε και την τελευταία τους ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο; Θα πετάξουμε στη φωτιά και τα τελευταία τους όνειρα;
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)