Μάθημα δημοκρατίας τα αρχαία ελληνικά
Η εφημερίδα Frankfurter Allgemeine Zeitung αφιέρωσε μια ολόκληρη σελίδα αυτές τις μέρες στην υποστήριξη της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στα σχολεία που απειλείται στο πλαίσιο ορισμένων εκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων.
Τον θαυμάσιο αυτό λόγο υπέρ των αρχαίων ελληνικών υπογράφει ο παλαίμαχος δημοσιογράφος και χαλκέντερος αρχαιογνώστης Konrad Adam. Και μας φαίνεται θαυμάσιος, επειδή εν έτει 2009 δεν υποστηρίζει τη διδασκαλία των αρχαίων ελληνικών ως απαραίτητη γνώση των απαρχών του ευρωπαϊκού πολιτισμού, ούτε ως φόρο τιμής στην πνευματική ιστορία της ανθρωπότητας και τους πρωτεργάτες της, ούτε ως εκλεπτυσμένη εμβάθυνση και εμβάπτιση ολίγων σε υψηλά νοήματα. Τίποτε απ’ αυτά τα χιλιοειπωμένα που κατάντησαν με τον καιρό κούφα.
Πολιτική διαπαιδαγώγηση
Το κυρίαρχο επιχείρημά του για την αναγκαιότητα των αρχαίων ελληνικών είναι πως αυτά ακονίζουν το δημοκρατικό φρόνημα και την πολιτική συνείδηση των παιδιών, ό τι ακριβώς χρειάζονται δηλαδή σήμερα οι γόνοι της μαζικής καταναλωτικής κοινωνίας με την πνευματική νωθρότητα και τα στομωμένα πολιτικά της αντανακλαστικά. Ο Κόνραντ Άνταμ μας θυμίζει ότι ο τελευταίος Γερμανός αυτοκράτορας αντέτεινε στους υποστηρικτές των αρχαίων ελληνικών ότι ο ίδιος ήθελε τα γερμανικά σχολεία να βγάζουν νέους Γερμανούς και όχι Έλληνες και Ρωμαίους. Ορθώς ο αυτοκράτωρ από τη σκοπιά του υπέβλεπε τα αρχαία, εγνώριζε ότι μόνο την τυφλή υπακοή στον ανώτατο άρχοντα δεν θα ενστάλαζαν στην ψυχή των παιδιών. Ένα απόσπασμα του άρθρου: «Ποτέ ένας αρχαίος συγγραφέας δεν μεταδίδει ένα μόνο μήνυμα, ένα δόγμα ή ένα πρόγραμμα. Συνήθως πρόκειται για δύο ή και περισσότερες αρχές που αντιτίθενται μεταξύ τους και προσπαθεί η μια να επιβληθεί στην άλλη: ο Κρέων και η Αντιγόνη, ο Ιάσων και η Μήδεια, ο Σωκράτης και ο Καλλικλής, ο Έρως και το Νείκος. Πάντα η διαπάλη ενός λόγου και ενός αντίλογου, αυτή η διαπάλη που έφθασε στην τελειότητά της με τους σοφιστές… Ο φόβος του αυτοκράτορα δεν ήταν μήπως οι Γερμανοί μαθητές διδαχθούν κάτι περιττό γι’ αυτούς, αλλά μήπως μάθουν κάτι περιττό γι’ αυτόν, μήπως μάθουν να αντιδρούν, να ανθίστανται, να εξεγείρονται.»
Τα κακώς κείμενα σήμερα
Και ο Γερμανός δημοσιογράφος καταλήγει: «Η ελληνική λογοτεχνία βρίθει από τέτοιους αυτόνομους, ισχυρογνώμονες, ατίθασους ανθρώπους. Ας αφήσουμε την Αντιγόνη και τους επώνυμους. Ο Πλούταρχος μας διασώζει την περίπτωση ενός ανώνυμου. Όταν ο στρατηγός Μιλτιάδης ζήτησε από τον δήμο των Αθηναίων να του επιδαψιλεύσουν έναν τιμητικό στέφανο, αυτός ο ανώνυμος αντιτάχθηκε με το επιχείρημα ότι απ’ όσο ήξερε στον Μαραθώνα ο Μιλτιάδης δεν είχε πολεμήσει μόνος του. Αν στο μέλλον πολεμούσε κατά των Περσών μονάχος και τους νικούσε, τότε μπορούσε να υποβάλει πάλι το αίτημά του στον δήμο. Μακάρι να είχαμε τέτοιους πολίτες σήμερα. Όχι να δέχονται τα πάντα, αλλά να υποβάλλουν ενστάσεις.» Αυτά ο Κόνραντ Άνταμ. Αρχαία ελληνικά στο πρωτότυπο στα σχολεία όχι για να θυμηθούμε τις απαρχές της δημοκρατίας, αλλά για να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα της δημοκρατίας σήμερα.
Σπύρος Μοσκόβου
Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009
"Δούρειος ίππος" για την Ελλάδα το τουρκικό προξενείο Κομοτηνής
Αθόρυβα και συστηματικά κλιμακώνεται η προσπάθεια της Άγκυρας για την κηδεμονία της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, η οποία αντιμετωπίζεται ως "στρατηγική μειονότητα" από την τουρκική διπλωματία. Προεξάρχοντα ρόλο στη εφαρμογή της τουρκικής πολιτικής στη Θράκη έχει το προξενείο Κομοτηνής, η απομάκρυνση του οποίου προβάλει πλέον ως η μόνη επιλογή για την αποφυγή περαιτέρω αποσταθεροποίησης της περιοχής. Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του νέου Τούρκου πρέσβη Hasan Gögüş στη Θράκη κρίνεται σκόπιμη μια σύντομη ανασκόπηση των σημαντικότερων γεγονότων για το 2009:
1. Συνεχίζονται οι προσπάθειες χειραγώγησης και ομοιογενοποίησης της μουσουλμανικής μειονότητας μέσω εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και πολιτιστικών σωματείων. Αν και την τελευταία πενταετία έχουν ανεγερθεί 10 νέα μουσουλμανικά τεμένη, τα οποία έχουν χρηματοδοτηθεί απευθείας από την Τουρκία, ο γνωστός ψευδομουφτής κατήγγειλε "καταστροφή οθωμανικών μνημείων" στην Ελλάδα, αγνοώντας τη συνεχιζόμενη και υπαρκτή καταστροφή παρεκκλησίων στη Θράκη. Ενθαρρυντική ωστόσο είναι η εμφάνιση πομακικών πολιτιστικών συλλόγων. 2. Επιχειρείται εντονότερη οικονομική διείσδυση της Άγκυρας στη περιοχή μέσω της λειτουργίας υποκαταστήματος της τουρκικής τράπεζας Ziraat Bank στη Κομοτηνή ενώ υπάρχουν ενδείξεις για αγορά οικοπέδων χριστιανών από μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας με ευνοικους όρους δανεισμού, με απώτερο σκοπό να περιέλθουν στην κυριότητα του τουρκικού Δημοσίου.
3. Eντείνονται διεθνείς πρωτοβουλίες για την επισήμανση (δήθεν) καταπίεσης των δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας. Η έκθεση της ανεξάρτητης εμπειρογνώμονα Gay McDougal δημοσιοποιήθηκε στη 10η Διάσκεψη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ υιοθετώντας πλήρως την επιχειρηματολογία των πλέον ακραίων στοιχείων της μειονότητας, αγνοώντας παράλληλα τις καταγγελίες Πομάκων και Ρομά ότι πιέζονται να ομιλούν τη τουρκική γλώσσα και να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι. H δραστήρια "Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης" με έδρα τη Γερμανία επεκτείνεται συνεχώς σε νέες χώρες ενώ έχει αποκτήσει και το status του παρατηρητή στη Διεύθυνση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
4. Αποκαλύφθηκε δίκτυο κατασκοπείας στους κόλπους της μειονότητας υπό τη καθοδήγηση του τουρκικού προξενείου μετά τη σύλληψη μουσουλμάνου στη Σαμοθράκη το περασμένο Ιούλιο.
strategy-geopolitics
1. Συνεχίζονται οι προσπάθειες χειραγώγησης και ομοιογενοποίησης της μουσουλμανικής μειονότητας μέσω εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και πολιτιστικών σωματείων. Αν και την τελευταία πενταετία έχουν ανεγερθεί 10 νέα μουσουλμανικά τεμένη, τα οποία έχουν χρηματοδοτηθεί απευθείας από την Τουρκία, ο γνωστός ψευδομουφτής κατήγγειλε "καταστροφή οθωμανικών μνημείων" στην Ελλάδα, αγνοώντας τη συνεχιζόμενη και υπαρκτή καταστροφή παρεκκλησίων στη Θράκη. Ενθαρρυντική ωστόσο είναι η εμφάνιση πομακικών πολιτιστικών συλλόγων. 2. Επιχειρείται εντονότερη οικονομική διείσδυση της Άγκυρας στη περιοχή μέσω της λειτουργίας υποκαταστήματος της τουρκικής τράπεζας Ziraat Bank στη Κομοτηνή ενώ υπάρχουν ενδείξεις για αγορά οικοπέδων χριστιανών από μέλη της μουσουλμανικής μειονότητας με ευνοικους όρους δανεισμού, με απώτερο σκοπό να περιέλθουν στην κυριότητα του τουρκικού Δημοσίου.
3. Eντείνονται διεθνείς πρωτοβουλίες για την επισήμανση (δήθεν) καταπίεσης των δικαιωμάτων της μουσουλμανικής μειονότητας. Η έκθεση της ανεξάρτητης εμπειρογνώμονα Gay McDougal δημοσιοποιήθηκε στη 10η Διάσκεψη του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ υιοθετώντας πλήρως την επιχειρηματολογία των πλέον ακραίων στοιχείων της μειονότητας, αγνοώντας παράλληλα τις καταγγελίες Πομάκων και Ρομά ότι πιέζονται να ομιλούν τη τουρκική γλώσσα και να αυτοπροσδιορίζονται ως Τούρκοι. H δραστήρια "Ευρωπαϊκή Ομοσπονδία Τούρκων Δυτικής Θράκης" με έδρα τη Γερμανία επεκτείνεται συνεχώς σε νέες χώρες ενώ έχει αποκτήσει και το status του παρατηρητή στη Διεύθυνση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ.
4. Αποκαλύφθηκε δίκτυο κατασκοπείας στους κόλπους της μειονότητας υπό τη καθοδήγηση του τουρκικού προξενείου μετά τη σύλληψη μουσουλμάνου στη Σαμοθράκη το περασμένο Ιούλιο.
strategy-geopolitics
Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΘΡΑΣΟΣ:ΟΙ ΓΥΦΤΟΣΚΟΠΙΑΝΟΙ τρομοκρατούν το blog "Taxalia"!!!
Μ ε μεγάλη έκπληξη διαβάσαμε πριν από λίγο τα παρακάτω:
"Πριν λίγο πήραμε, ως taxalia, ένα ακόμη απειλητικό εξώδικο από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα των Σκοπίων.
Η ιστορία έχει ως εξής:
Ένας Σκοπιανός δημοσιογράφος - καθηγητής ονόματι Milan Adzievski, έγραψε στο πρακοτρείο ειδήσεων MINA, ότι ο τ.Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, είναι ένας βάρβαρος Τούρκος, επειδή ένας Τούρκος στρατιώτης βίασε τη γιαγιά του, όπως συνήθως έκαναν οι Τούρκοι στις γιαγιάδες μας !
Επίσης αναρωτιόταν, πόσο χοντρός είναι ο Καραμανλής, πόσο Τούρκος είναι ο Καρατζαφέρης και άλλα πολλά φαιδρά.
Τους περιποιηθήκαμε καταλλήλως με αυτό:
Κώστα Καραμανλή είσαι βάρβαρος Τούρκος, γιατί ένας Τούρκος στρατιώτης βίασε τη γιαγιά σου
και αποκαλύψαμε τα στοιχεία του παπαροκαθηγητή, με αυτό Милан Аџиевски, you are malakas (e very greek word)!
Αυτά, με τα οποία υπερασπιστήκαμε το θεσμό του Έλληνα Πρωθυπουργού και έναν αρχηγό κόμματος, ενόχλησαν τον κ.Αντζιέφσκι, ο οποίος κατέφυγε στην ΑΠΠΔ της χώρας του, η οποία μας καλεί να διαγράψουμε πλήρως τις σχετικές αναρτήσεις, (αλλιώς προφανώς θα μας τραβάνε στα διεθνή δικαστήρια, θα ζητήσουν πιθανότατα τη διαγραφή μας από τη google κ.λ.π.)
Και σας ρωτώ Κώστα Καραμανλή και Γιώργο Καρατζαφέρη:
Θα μας διαθέσετε κανέναν σοβαρό δικηγόρο ή θα τρέχουμε μόνοι μας και θα βάζουμε από την τσέπη μας τα φράγκα;
Περιμένουμε την έμπρακτη βοήθεια σας. Αν δεν έρθει, θα τα διαγράψουμε αύριο. Δεν θα βάζουμε εμείς το κεφάλι μας στον ντορβά, για να υπερασπιζόμαστε εσάς. Αρκετές απειλές παίρνουμε κάθε μέρα από τους γείτονές μας "Μακεδόνες".
Και είμαι βέβαιος ότι αν ζητήσουμε τη βοήθειά σας, θα μας γυρίσετε την πλάτη.
Αναμένουμε τις συμβουλές και τις οδηγίες σας λοιπόν. Tι να τους απαντήσουμε; Για να δούμε, ποιοί θα ανταποκριθείτε !"
Συμπαραστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις στους φίλους του "Taxalia" και δηλώνουμε πως ΟΠΟΙΟΙ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ,ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΦΙΜΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ,ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!
Καταλάβατε ΜΕΡΙΚΟΙ-ΜΕΡΙΚΟΙ;Ξέρετε εσείς!
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/
"Πριν λίγο πήραμε, ως taxalia, ένα ακόμη απειλητικό εξώδικο από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα των Σκοπίων.
Η ιστορία έχει ως εξής:
Ένας Σκοπιανός δημοσιογράφος - καθηγητής ονόματι Milan Adzievski, έγραψε στο πρακοτρείο ειδήσεων MINA, ότι ο τ.Πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής, είναι ένας βάρβαρος Τούρκος, επειδή ένας Τούρκος στρατιώτης βίασε τη γιαγιά του, όπως συνήθως έκαναν οι Τούρκοι στις γιαγιάδες μας !
Επίσης αναρωτιόταν, πόσο χοντρός είναι ο Καραμανλής, πόσο Τούρκος είναι ο Καρατζαφέρης και άλλα πολλά φαιδρά.
Τους περιποιηθήκαμε καταλλήλως με αυτό:
Κώστα Καραμανλή είσαι βάρβαρος Τούρκος, γιατί ένας Τούρκος στρατιώτης βίασε τη γιαγιά σου
και αποκαλύψαμε τα στοιχεία του παπαροκαθηγητή, με αυτό Милан Аџиевски, you are malakas (e very greek word)!
Αυτά, με τα οποία υπερασπιστήκαμε το θεσμό του Έλληνα Πρωθυπουργού και έναν αρχηγό κόμματος, ενόχλησαν τον κ.Αντζιέφσκι, ο οποίος κατέφυγε στην ΑΠΠΔ της χώρας του, η οποία μας καλεί να διαγράψουμε πλήρως τις σχετικές αναρτήσεις, (αλλιώς προφανώς θα μας τραβάνε στα διεθνή δικαστήρια, θα ζητήσουν πιθανότατα τη διαγραφή μας από τη google κ.λ.π.)
Και σας ρωτώ Κώστα Καραμανλή και Γιώργο Καρατζαφέρη:
Θα μας διαθέσετε κανέναν σοβαρό δικηγόρο ή θα τρέχουμε μόνοι μας και θα βάζουμε από την τσέπη μας τα φράγκα;
Περιμένουμε την έμπρακτη βοήθεια σας. Αν δεν έρθει, θα τα διαγράψουμε αύριο. Δεν θα βάζουμε εμείς το κεφάλι μας στον ντορβά, για να υπερασπιζόμαστε εσάς. Αρκετές απειλές παίρνουμε κάθε μέρα από τους γείτονές μας "Μακεδόνες".
Και είμαι βέβαιος ότι αν ζητήσουμε τη βοήθειά σας, θα μας γυρίσετε την πλάτη.
Αναμένουμε τις συμβουλές και τις οδηγίες σας λοιπόν. Tι να τους απαντήσουμε; Για να δούμε, ποιοί θα ανταποκριθείτε !"
Συμπαραστεκόμαστε με όλες μας τις δυνάμεις στους φίλους του "Taxalia" και δηλώνουμε πως ΟΠΟΙΟΙ ΤΑ ΒΑΖΟΥΝ ΜΕ ΤΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ,ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΦΙΜΩΣΟΥΝ ΤΙΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΕΣ ΦΩΝΕΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ,ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΙΣΚΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ!
Καταλάβατε ΜΕΡΙΚΟΙ-ΜΕΡΙΚΟΙ;Ξέρετε εσείς!
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ:http://hellas-orthodoxy.blogspot.com/
ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ: Το μέλλον του κράτους και της εθνικής ταυτότητος. 10 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
1/1/1999
Ομιλία του Αρχιεπισκόπου στη "ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ `99"
«Παγκοσμιοποίηση κυβερνητικών
και διοικητικών αποφάσεων
Το μέλλον του κράτους και της εθνικής ταυτότητος
σε μια παγκόσμια οικονομία»
Επιτρέψτε μου εν πρώτοις να καλωσορίσω όλους τους συνέδρους, και να εκφράσω τη χαρά μου διότι η Συνάντηση των Αθηνών συγκεντρώνει και εφέτος τόσον διακεκριμένους συνομιλητές.
Επιτρέψτε μου επίσης, να διατυπώσω μόνον μερικές νύξεις επάνω στο καίριο θέμα μας, με τον κίνδυνο να φανώ αφοριστικός μάλλον παρά τεκμηριωμένος, διότι ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να αναπτύξω όσα θα έκρινα αναγκαία.
Διερωτώμαι, κατ’ αρχήν, εάν ο όρος είναι ορθός, εάν πρόκειται πράγματι για παγκοσμιοποίηση. Δεν έχουμε μια νέα κατάσταση, όπου κάθε λαός εισφέρει την πολιτισμική, τεχνογνωσική και οικονομική περιουσία του για τη διαμόρφωση μιας νέας, μιας υπερεθνικής παγκόσμιας κοινότητας. Αντίθετα, έχουμε την εξαγωγή ενός μοντέλου, την επιβολή σε όλα τα έθνη του μοντέλου που έχει μία μόνον χώρα. Όποιος λοιπόν δεν θέλει να παίζει με τις λέξεις και την πραγματικότητα που αυτές εκφράζουν, θα μιλούσε για εξαμερικανισμό των εθνών μάλλον, παρά για παγκοσμιοποίηση – έστω κι αν δεν είναι εξ ορισμού αντίθετος με τον εξαμερικανισμό.
Σ΄ ένα ανάλογο με το δικό μας debate που διοργάνωσε το αναμφισβήτητου κύρους περιοδικό «Foreign Policy», όργανο του Carnegie Endowment for International Peace, συμμετείχε και ο David Rothkopf, διευθυντής της εταιρείας πολιτικού management του Henry Kissinger, ο οποίος δήλωσε κατηγορηματικά ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από «επιβολή του αμερικανικού μοντέλου». Υπογράμμισε με ευθύτητα ότι συμφέρον των ΗΠΑ είναι να καταργηθούν όλες οι εθνικές διακρίσεις, όλες οι εθνικές κληρονομιές και οι εθνικές γλώσσες. Τόνισε δε ότι στην πραγματικότητα, «τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών εγγυώνται ότι αν ο κόσμος προχωρήσει σε μια κοινή γλώσσα αυτή θα είναι η αγγλική· ότι αν ο κόσμος προχωρήσει προς κοινό σύστημα επικοινωνιών, ασφάλειας και ποιοτικών διακρίσεων αυτό θα είναι αμερικανικό· ότι αν ο κόσμος αποκτήσει κοινή τηλεόραση, ραδιοφωνία και μουσική, ο προγραμματισμός θα είναι αμερικανικός· κι αν αναπτυχθούν κοινές αξίες, θάναι αξίες που θα κάνουν τον Αμερικανό να νοιώθει άνετα». Γι αυτό ακριβώς, ο διευθυντής της Εταιρείας Kissinger απέφυγε τη χρήση του όρου παγκοσμιοποίηση και πρόκρινε τον όρο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός.
Στο ίδιο αυτό debate μετείχε ο πολύ καλά γνωστός σε όλους μας Jacques Attali, ο οποίος ανήσυχος προειδοποίησε ότι η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση οδηγεί στη διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και κρατών, και την αντικατάσταση τους «από πεινασμένες μη-κρατικές οντότητες (πολυεθνικές, μαφία, καρτέλ ναρκωτικών, εμπόρων πυρηνικών κ.ά.), που θα επιβάλλουν τις αξίες που τις συμφέρει. Και το κείμενό του καταλήγει με μιαν έκκληση προς όλους μας: « Η σωτηρία του πολιτισμού είναι στα χέρια μας ».
Σας ομολογώ ότι το θέμα μας με απασχολεί συνεχώς εδώ και χρόνια. Ωστόσο, αυτά τα δυό κείμενα κράτησαν ιδιαίτερα την προσοχή μου. Το ένα γιατί θέτει το ζήτημα ωμότατα και χωρίς ασάφειες : πέρα από τις όποιες οικονομικές και τεχνολογικές υψιπετείς αναλύσεις, στην πραγματικότητα μιλάμε για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Το άλλο, γιατί γραμμένο από στραμμένον προς το μέλλον διαμορφωτή πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προειδοποιεί με χαρακτηριστική ενάργεια γι αυτό που η αμερικανική πολιτική ηγεσία δεν φαίνεται να κατανοεί: ότι η παγκοσμιοποίηση θα καταστρέψει τις εθνικές ταυτότητες , τις γλώσσες και παραδόσεις, όχι όμως για να δώσει τα ινία του κόσμου στην αφελέστατη (ίσως) πολιτική ηγεσία της Ουάσιγκτων, αλλά για να τα δώσει στα χέρια των αοράτων νονών του παγκοσμίου εγκλήματος, στα χέρια των πανίσχυρων εκείνων που θησαυρίζουν από την βιολογική και ηθική εξόντωση του ανθρώπου.
Ποιός, αλήθεια, από εμάς εδώ αδυνατεί να κατανοήσει στα χέρια τίνων θα περάσει ο απόλυτος έλεγχος των media; Μήπως στα χέρια δύο τριών Αμερικανών επιχειρηματιών; Θάταν απιστεύτως ρομαντική μια τέτοια υπόθεση. Σε ποιόν θα περάσει ο έλεγχος της πολιτικής ζωής; Στα χέρια πέντε δέκα χορηγών των κομμάτων; Αγγίζει τα όρια του γελοίου η ερώτηση. Ποιοί λοιπόν θα είναι αυτοί που θα ελέγχουν την πολιτιστική μας ζωή; Κάποιοι πλούσιοι τραπεζίτες μήπως; Ας μη τολμήσουμε να απαντήσουμε.
Θα πρέπει όμως να δείξω το νόμισμα και από την άλλη μεριά: υπό τους όρους αυτούς, όσοι αντισταθούμε στη διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και γλωσσών, θα αντισταθούμε όχι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό αλλά στην επικυριαρχία του διεθνούς εγκλήματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο επιχείρημα υπέρ της παγκοσμιοποίησης είναι ότι πρόκειται για αναπόφευκτη κατάσταση. Αναπόφευκτες όμως είναι πολλές συμφορές. Αυτό δεν μας υποχρεώνει να μεταβληθούμε σε χειροκροτητές των συμφορών· το αντίθετο, μας υποχρεώνει να βρούμε τρόπους επιβίωσης του ανθρώπου και του πολιτισμού.
Ένα δεύτερο επιχείρημα, είναι ότι η παγκοσμιοποίηση θα διευκολύνει απίστευτα την οικονομική ανάπτυξη, την κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς. Aυτό το επιχείρημα, ο διευθυντής της Εταιρίας Kissinger το χαρακτηρίζει καρότο που θα οδηγήσει τα έθνη στην αποδοχή της παγκοσμιοποίησης.
Αλλά ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι το προϊόν μιας παράλληλης δράσης δύο στοιχείων: της ελεύθερης οικονομίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά, όλοι οι Ευρωπαίοι, κάθε προσπάθεια κατάργησης αυτής της παραλληλίας.
Επί πλέον, πρέπει και πάλι να δούμε την άλλη όψη του νομίσματος: η παγκοσμιοποίηση θα ανεβάσει στο επίπεδο του Ευρωπαίου τον δυστυχή Ταϋλανδό εργάτη που τώρα δουλεύει για ένα μικρό κομμάτι ξερό ψωμί, ή μήπως θα είναι αποτελεσματικώτερη αν κατεβάσει τον Ευρωπαίο σε επίπεδο παρόμοιο με του Ταϋλανδού;
Τελειώνοντας, θα ήθελα να επιστρέψω στην έκκληση του Ατταλί. Μπορούμε, αλήθεια, να εμποδίσουμε την καταβύθιση του πολιτισμού μας στην άβυσσο μιας πανίσχυρης παγκοσμιοποίησης, χωρίς να δούμε ποιό στοιχείο του πολιτισμού μας γέννησε την απειλή αυτής της αβύσσου; Στην εκκλησιαστική γλώσσα, θα λέγαμε: μπορούμε να σωθούμε αν δεν μετανοήσουμε;
Και μη με ρωτήσετε για ποιό πράγμα θα πρέπει να μετανοήσουμε. Ελπίζω ότι όλοι θα έχουμε σε κάποιες ώρες μας αναρωτηθεί, που πηγαίνει ένας πολιτισμός όταν αναγορεύει την οικονομική ανάπτυξη σε αυτοσκοπό, δίνοντάς της το δικαίωμα να γίνεται βωμός του Μολώχ. Όλοι θα έχουμε αναρωτηθεί πως μπορεί να ονομάζεται αναπτυξιακή μια οικονομία που δεν υπολογίζει στο κόστος της την καταστροφή του πλανήτη και του ανθρώπου, δηλαδή του περιβάλλοντος και του πολιτισμού.
Εύχομαι η Συνάντησή σας να έχει ανοικτούς ορίζοντες, και να κοιτάξει το ζήτημα με τρόπο που θα είναι αληθινά χρήσιμος στην κοινωνία.
Ομιλία του Αρχιεπισκόπου στη "ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΑΘΗΝΩΝ `99"
«Παγκοσμιοποίηση κυβερνητικών
και διοικητικών αποφάσεων
Το μέλλον του κράτους και της εθνικής ταυτότητος
σε μια παγκόσμια οικονομία»
Επιτρέψτε μου εν πρώτοις να καλωσορίσω όλους τους συνέδρους, και να εκφράσω τη χαρά μου διότι η Συνάντηση των Αθηνών συγκεντρώνει και εφέτος τόσον διακεκριμένους συνομιλητές.
Επιτρέψτε μου επίσης, να διατυπώσω μόνον μερικές νύξεις επάνω στο καίριο θέμα μας, με τον κίνδυνο να φανώ αφοριστικός μάλλον παρά τεκμηριωμένος, διότι ο χρόνος δεν μου επιτρέπει να αναπτύξω όσα θα έκρινα αναγκαία.
Διερωτώμαι, κατ’ αρχήν, εάν ο όρος είναι ορθός, εάν πρόκειται πράγματι για παγκοσμιοποίηση. Δεν έχουμε μια νέα κατάσταση, όπου κάθε λαός εισφέρει την πολιτισμική, τεχνογνωσική και οικονομική περιουσία του για τη διαμόρφωση μιας νέας, μιας υπερεθνικής παγκόσμιας κοινότητας. Αντίθετα, έχουμε την εξαγωγή ενός μοντέλου, την επιβολή σε όλα τα έθνη του μοντέλου που έχει μία μόνον χώρα. Όποιος λοιπόν δεν θέλει να παίζει με τις λέξεις και την πραγματικότητα που αυτές εκφράζουν, θα μιλούσε για εξαμερικανισμό των εθνών μάλλον, παρά για παγκοσμιοποίηση – έστω κι αν δεν είναι εξ ορισμού αντίθετος με τον εξαμερικανισμό.
Σ΄ ένα ανάλογο με το δικό μας debate που διοργάνωσε το αναμφισβήτητου κύρους περιοδικό «Foreign Policy», όργανο του Carnegie Endowment for International Peace, συμμετείχε και ο David Rothkopf, διευθυντής της εταιρείας πολιτικού management του Henry Kissinger, ο οποίος δήλωσε κατηγορηματικά ότι η παγκοσμιοποίηση δεν είναι τίποτε άλλο από «επιβολή του αμερικανικού μοντέλου». Υπογράμμισε με ευθύτητα ότι συμφέρον των ΗΠΑ είναι να καταργηθούν όλες οι εθνικές διακρίσεις, όλες οι εθνικές κληρονομιές και οι εθνικές γλώσσες. Τόνισε δε ότι στην πραγματικότητα, «τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών εγγυώνται ότι αν ο κόσμος προχωρήσει σε μια κοινή γλώσσα αυτή θα είναι η αγγλική· ότι αν ο κόσμος προχωρήσει προς κοινό σύστημα επικοινωνιών, ασφάλειας και ποιοτικών διακρίσεων αυτό θα είναι αμερικανικό· ότι αν ο κόσμος αποκτήσει κοινή τηλεόραση, ραδιοφωνία και μουσική, ο προγραμματισμός θα είναι αμερικανικός· κι αν αναπτυχθούν κοινές αξίες, θάναι αξίες που θα κάνουν τον Αμερικανό να νοιώθει άνετα». Γι αυτό ακριβώς, ο διευθυντής της Εταιρείας Kissinger απέφυγε τη χρήση του όρου παγκοσμιοποίηση και πρόκρινε τον όρο πολιτιστικός ιμπεριαλισμός.
Στο ίδιο αυτό debate μετείχε ο πολύ καλά γνωστός σε όλους μας Jacques Attali, ο οποίος ανήσυχος προειδοποίησε ότι η λεγόμενη παγκοσμιοποίηση οδηγεί στη διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και κρατών, και την αντικατάσταση τους «από πεινασμένες μη-κρατικές οντότητες (πολυεθνικές, μαφία, καρτέλ ναρκωτικών, εμπόρων πυρηνικών κ.ά.), που θα επιβάλλουν τις αξίες που τις συμφέρει. Και το κείμενό του καταλήγει με μιαν έκκληση προς όλους μας: « Η σωτηρία του πολιτισμού είναι στα χέρια μας ».
Σας ομολογώ ότι το θέμα μας με απασχολεί συνεχώς εδώ και χρόνια. Ωστόσο, αυτά τα δυό κείμενα κράτησαν ιδιαίτερα την προσοχή μου. Το ένα γιατί θέτει το ζήτημα ωμότατα και χωρίς ασάφειες : πέρα από τις όποιες οικονομικές και τεχνολογικές υψιπετείς αναλύσεις, στην πραγματικότητα μιλάμε για τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό. Το άλλο, γιατί γραμμένο από στραμμένον προς το μέλλον διαμορφωτή πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προειδοποιεί με χαρακτηριστική ενάργεια γι αυτό που η αμερικανική πολιτική ηγεσία δεν φαίνεται να κατανοεί: ότι η παγκοσμιοποίηση θα καταστρέψει τις εθνικές ταυτότητες , τις γλώσσες και παραδόσεις, όχι όμως για να δώσει τα ινία του κόσμου στην αφελέστατη (ίσως) πολιτική ηγεσία της Ουάσιγκτων, αλλά για να τα δώσει στα χέρια των αοράτων νονών του παγκοσμίου εγκλήματος, στα χέρια των πανίσχυρων εκείνων που θησαυρίζουν από την βιολογική και ηθική εξόντωση του ανθρώπου.
Ποιός, αλήθεια, από εμάς εδώ αδυνατεί να κατανοήσει στα χέρια τίνων θα περάσει ο απόλυτος έλεγχος των media; Μήπως στα χέρια δύο τριών Αμερικανών επιχειρηματιών; Θάταν απιστεύτως ρομαντική μια τέτοια υπόθεση. Σε ποιόν θα περάσει ο έλεγχος της πολιτικής ζωής; Στα χέρια πέντε δέκα χορηγών των κομμάτων; Αγγίζει τα όρια του γελοίου η ερώτηση. Ποιοί λοιπόν θα είναι αυτοί που θα ελέγχουν την πολιτιστική μας ζωή; Κάποιοι πλούσιοι τραπεζίτες μήπως; Ας μη τολμήσουμε να απαντήσουμε.
Θα πρέπει όμως να δείξω το νόμισμα και από την άλλη μεριά: υπό τους όρους αυτούς, όσοι αντισταθούμε στη διάλυση των εθνικών ταυτοτήτων και γλωσσών, θα αντισταθούμε όχι στον αμερικανικό ιμπεριαλισμό αλλά στην επικυριαρχία του διεθνούς εγκλήματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το μεγαλύτερο επιχείρημα υπέρ της παγκοσμιοποίησης είναι ότι πρόκειται για αναπόφευκτη κατάσταση. Αναπόφευκτες όμως είναι πολλές συμφορές. Αυτό δεν μας υποχρεώνει να μεταβληθούμε σε χειροκροτητές των συμφορών· το αντίθετο, μας υποχρεώνει να βρούμε τρόπους επιβίωσης του ανθρώπου και του πολιτισμού.
Ένα δεύτερο επιχείρημα, είναι ότι η παγκοσμιοποίηση θα διευκολύνει απίστευτα την οικονομική ανάπτυξη, την κυριαρχία της ελεύθερης αγοράς. Aυτό το επιχείρημα, ο διευθυντής της Εταιρίας Kissinger το χαρακτηρίζει καρότο που θα οδηγήσει τα έθνη στην αποδοχή της παγκοσμιοποίησης.
Αλλά ο ευρωπαϊκός πολιτισμός είναι το προϊόν μιας παράλληλης δράσης δύο στοιχείων: της ελεύθερης οικονομίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Πληρώσαμε πάρα πολύ ακριβά, όλοι οι Ευρωπαίοι, κάθε προσπάθεια κατάργησης αυτής της παραλληλίας.
Επί πλέον, πρέπει και πάλι να δούμε την άλλη όψη του νομίσματος: η παγκοσμιοποίηση θα ανεβάσει στο επίπεδο του Ευρωπαίου τον δυστυχή Ταϋλανδό εργάτη που τώρα δουλεύει για ένα μικρό κομμάτι ξερό ψωμί, ή μήπως θα είναι αποτελεσματικώτερη αν κατεβάσει τον Ευρωπαίο σε επίπεδο παρόμοιο με του Ταϋλανδού;
Τελειώνοντας, θα ήθελα να επιστρέψω στην έκκληση του Ατταλί. Μπορούμε, αλήθεια, να εμποδίσουμε την καταβύθιση του πολιτισμού μας στην άβυσσο μιας πανίσχυρης παγκοσμιοποίησης, χωρίς να δούμε ποιό στοιχείο του πολιτισμού μας γέννησε την απειλή αυτής της αβύσσου; Στην εκκλησιαστική γλώσσα, θα λέγαμε: μπορούμε να σωθούμε αν δεν μετανοήσουμε;
Και μη με ρωτήσετε για ποιό πράγμα θα πρέπει να μετανοήσουμε. Ελπίζω ότι όλοι θα έχουμε σε κάποιες ώρες μας αναρωτηθεί, που πηγαίνει ένας πολιτισμός όταν αναγορεύει την οικονομική ανάπτυξη σε αυτοσκοπό, δίνοντάς της το δικαίωμα να γίνεται βωμός του Μολώχ. Όλοι θα έχουμε αναρωτηθεί πως μπορεί να ονομάζεται αναπτυξιακή μια οικονομία που δεν υπολογίζει στο κόστος της την καταστροφή του πλανήτη και του ανθρώπου, δηλαδή του περιβάλλοντος και του πολιτισμού.
Εύχομαι η Συνάντησή σας να έχει ανοικτούς ορίζοντες, και να κοιτάξει το ζήτημα με τρόπο που θα είναι αληθινά χρήσιμος στην κοινωνία.
Αυτό το ''διαμάντι'' που το ανακάλυψε ο Γ. Παπανδρέου;
Eλλάδα και Απόδημοι: 'Εφυγαν οι ανεκδιήγητοι και μας ήρθαν οι γελωτοποιοί;
Σπ. Κουβέλης«Βασικό πυλώνα προς περαιτέρω αξιοποίηση», χαρακτήρισε ο κ. Σπύρος Κουβέλης το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ), το οποίο «αναπτύσσει ήδη μεγάλη δραστηριότητα», όπως διαπίστωσε και ο ίδιος ο υφυπουργός από τις επαφές που δρομολογήθηκαν με τον πρόεδρο του ΣΑΕ, Στέφανο Ταμβάκη. «Με το ΣΑΕ, ως βασικό εργαλείο, θα πρέπει να εξεταστούν οι δυνατότητες αξιοποίησης των ομογενών μας, ως πρεσβευτών της ελληνικής πολιτικής, σε συγκεκριμένους τομείς και αντικείμενα, σε θέματα όπως η οικονομική συνεργασία με τις χώρες, όπου φιλοξενούνται, η αναπτυξιακή βοήθεια από την Ελλάδα ή ακόμα και η πράσινη ανάπτυξη», πρόσθεσε ο κ. Κουβέλης... ''Αφοπλιστικές'' οι δηλώσεις του υφυπουργού στην Μόνιμη Επιτροπή της Βουλής γιά τους Απόδημους (26 Νοεμβρίου 2009). Μόνο που δεν εξήγησε ποιά είναι η ''μεγάλη δραστηριότητα'' που αναπτύσσει το ΣΑΕ (που τυπικά μόνο εκπροσωπεί το 4-5% των Απόδημων) με το μηδενικό έργο του, εκτός από το να σπαταλά άσκοπα τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων και να παραμυθιάζει τους άσχετους με τα ζητήματα των Απόδημων 'Ελληνες πολιτικούς, διεφθαρμένους και μη. Και με το άχρηστο ΣΑΕ, με το οποίο όχι μόνο δεν ασχολούνται οι Ομογενείς, αλλά γελούν μαζί του, θα προβληθεί η Ελλάδα; Και θα βοηθήσει η... ''αναπτυγμένη'' Ελλάδα (μέσω του... ΣΑΕ) στην... ανάπτυξη των χωρών όπου ζουν 'Ελληνες Απόδημοι; Απ' ότι φαίνεται, θα έχουμε γέλια με το νέο αρμόδιο γιά τους Απόδημους, υφυπ. Εξωτερικών Σπύρο Κουβέλη, που φιλοδοξεί να ξεπεράσει και τον ανεκδιήγητο προκάτοχό του, Θεόδωρο Κασίμη...
(Το ερώτημα: 'Εκανε αυτές τις χαζές δηλώσεις ο άσχετος με ζητήματα Απόδημων υφυπ. Εξωτερικών ή παραποιήθηκαν τα λεγόμενά του από το αναξιόπιστο ''Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων'', γιά να κάνει ''πλάτες'' στους ΣΑΕριτζήδες;)
Η κοροϊδία συνεχίζεται... Ξεχάστε την ψήφο, τα διεφθαρμένα κόμματα δεν μας δίνουν το συνταγματικό μας δικαίωμα: ''Μόνον στην περίπτωση κατά την οποία επιτευχθεί συμφωνία των κομμάτων, ώστε να διασφαλιστούν οι 200 ψήφοι στη Βουλή που απαιτούνται από το Σύνταγμα, θα φέρει η κυβέρνηση το σχέδιο νόμου για την ψήφο των ομογενών'', διευκρίνισε στην Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης (20 Νοε. '09). Eίπε ότι ''οι απόδημοι, με βάση το Σύνταγμα διατηρούν το δικαίωμα να ψηφίζουν τόσο στις δημοτικές όσο και στις εθνικές εκλογές, αλλά δεν έχει αποφασιστεί ακόμη η σχετική διαδικασία. Επισήμανε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Το νομοσχέδιο θα κατατεθεί στη Βουλή όταν το θέμα θα έχει ωριμάσει''.
H Ελλάδα πληρώνει γιά να υπάρχει η διαλυμένη Ομοσπονδία Νέας Αγγλίας (Βοστώνη): Και μία ακόμα χορηγία 7.200 δολ. από την Ελλάδα, μέσω του γεν. προξενείου, δόθηκε στην ουσιαστικά ανενεργή Ομοσπονδία. Δηλαδή, φτάσαμε στο άθλιο γιά την Ομογένεια σημείο, το υπό χρεοκοπία ελληνικό κράτος -με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων- να διατηρεί σε ''κώμα'' διαλυμένες ομογεν. Οργανώσεις, η αποστολή των οποίων τελείωσε την προηγούμενη δεκαετία.
ΠΗΓΗ:ΚΑΛΑΜΙ
Σπ. Κουβέλης«Βασικό πυλώνα προς περαιτέρω αξιοποίηση», χαρακτήρισε ο κ. Σπύρος Κουβέλης το Συμβούλιο Αποδήμου Ελληνισμού (ΣΑΕ), το οποίο «αναπτύσσει ήδη μεγάλη δραστηριότητα», όπως διαπίστωσε και ο ίδιος ο υφυπουργός από τις επαφές που δρομολογήθηκαν με τον πρόεδρο του ΣΑΕ, Στέφανο Ταμβάκη. «Με το ΣΑΕ, ως βασικό εργαλείο, θα πρέπει να εξεταστούν οι δυνατότητες αξιοποίησης των ομογενών μας, ως πρεσβευτών της ελληνικής πολιτικής, σε συγκεκριμένους τομείς και αντικείμενα, σε θέματα όπως η οικονομική συνεργασία με τις χώρες, όπου φιλοξενούνται, η αναπτυξιακή βοήθεια από την Ελλάδα ή ακόμα και η πράσινη ανάπτυξη», πρόσθεσε ο κ. Κουβέλης... ''Αφοπλιστικές'' οι δηλώσεις του υφυπουργού στην Μόνιμη Επιτροπή της Βουλής γιά τους Απόδημους (26 Νοεμβρίου 2009). Μόνο που δεν εξήγησε ποιά είναι η ''μεγάλη δραστηριότητα'' που αναπτύσσει το ΣΑΕ (που τυπικά μόνο εκπροσωπεί το 4-5% των Απόδημων) με το μηδενικό έργο του, εκτός από το να σπαταλά άσκοπα τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων και να παραμυθιάζει τους άσχετους με τα ζητήματα των Απόδημων 'Ελληνες πολιτικούς, διεφθαρμένους και μη. Και με το άχρηστο ΣΑΕ, με το οποίο όχι μόνο δεν ασχολούνται οι Ομογενείς, αλλά γελούν μαζί του, θα προβληθεί η Ελλάδα; Και θα βοηθήσει η... ''αναπτυγμένη'' Ελλάδα (μέσω του... ΣΑΕ) στην... ανάπτυξη των χωρών όπου ζουν 'Ελληνες Απόδημοι; Απ' ότι φαίνεται, θα έχουμε γέλια με το νέο αρμόδιο γιά τους Απόδημους, υφυπ. Εξωτερικών Σπύρο Κουβέλη, που φιλοδοξεί να ξεπεράσει και τον ανεκδιήγητο προκάτοχό του, Θεόδωρο Κασίμη...
(Το ερώτημα: 'Εκανε αυτές τις χαζές δηλώσεις ο άσχετος με ζητήματα Απόδημων υφυπ. Εξωτερικών ή παραποιήθηκαν τα λεγόμενά του από το αναξιόπιστο ''Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων'', γιά να κάνει ''πλάτες'' στους ΣΑΕριτζήδες;)
Η κοροϊδία συνεχίζεται... Ξεχάστε την ψήφο, τα διεφθαρμένα κόμματα δεν μας δίνουν το συνταγματικό μας δικαίωμα: ''Μόνον στην περίπτωση κατά την οποία επιτευχθεί συμφωνία των κομμάτων, ώστε να διασφαλιστούν οι 200 ψήφοι στη Βουλή που απαιτούνται από το Σύνταγμα, θα φέρει η κυβέρνηση το σχέδιο νόμου για την ψήφο των ομογενών'', διευκρίνισε στην Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών, Γιάννης Ραγκούσης (20 Νοε. '09). Eίπε ότι ''οι απόδημοι, με βάση το Σύνταγμα διατηρούν το δικαίωμα να ψηφίζουν τόσο στις δημοτικές όσο και στις εθνικές εκλογές, αλλά δεν έχει αποφασιστεί ακόμη η σχετική διαδικασία. Επισήμανε ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να προχωρήσει σε κινήσεις εντυπωσιασμού. Το νομοσχέδιο θα κατατεθεί στη Βουλή όταν το θέμα θα έχει ωριμάσει''.
H Ελλάδα πληρώνει γιά να υπάρχει η διαλυμένη Ομοσπονδία Νέας Αγγλίας (Βοστώνη): Και μία ακόμα χορηγία 7.200 δολ. από την Ελλάδα, μέσω του γεν. προξενείου, δόθηκε στην ουσιαστικά ανενεργή Ομοσπονδία. Δηλαδή, φτάσαμε στο άθλιο γιά την Ομογένεια σημείο, το υπό χρεοκοπία ελληνικό κράτος -με χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων- να διατηρεί σε ''κώμα'' διαλυμένες ομογεν. Οργανώσεις, η αποστολή των οποίων τελείωσε την προηγούμενη δεκαετία.
ΠΗΓΗ:ΚΑΛΑΜΙ
ΑΠΟΧΩΡΟΥΝ ΤΑ ΜΕΙΟΝΟΤΙΚΑ ΣΤΕΛΕΧΟΙ ΤΗΣ ΝΔ
Ο Ιλχάν Αχμέτ είχε προειδοποιήσει εδώ και μερικές μέρες, ότι εάν εκλεγεί ο Αντώνης Σαμαράς θα αναστείλει την κομματική του ιδιότητα. Την επόμενη της εκλογής του νέου προέδρου όμως, ξεκίνησαν ευρύτερες συζητήσεις στους κόλπους των ηγετικών στελεχών της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης. Σε πρόσφατη σύσκεψη των μειονοτικών στελεχών της Ν.Δ. αποφασίστηκε να υπάρξει αποχώρηση και μάλιστα όσο το δυνατόν μαζικότερη, ώστε να σταλεί ηχηρό μήνυμα.
Ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ, όπως αναφέρουν, τους ενόχλησε με τις δηλώσεις που έκανε πριν από λίγες μέρες στην Αλεξανδρούπολη, όταν καταφέρθηκε εναντίον της Τουρκίας και του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. “Δεν μπορεί ο κ. Σαμαράς να έρχεται στην Αλεξανδρούπολη και να υποστηρίζει να κλείσει το προξενείο” σχολίαζε τότε ο Ιλχάν Αχμέτ , χαρακτηρίζοντάς τον προκλητικό και κατηγορώντας τον ότι δεν σέβεται τα μειονοτικά δικαιώματα και την ελληνοτουρκική φιλία.
Ο Αντώνης Σαμαράς στις δηλώσεις που είχε κάνει κατά την ομιλία του στην Αλεξανδρούπολη, είχε ισχυριστεί ότι δεν αποτελούν ελληνοτουρκική διαφορά τα θέματα της μειονότητας , καθώς “θεωρούμε τους συμπολίτες μουσουλμάνους αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού λαού, ανεξάρτητα από θρησκεία ή καταγωγή. Επιτέθηκε όμως στην Τουρκία για το ότι δεν μπορεί να δίνει μαθήματα μειονοτικής πολιτικής : “Το ιστορικό παρελθόν της Τουρκίας, γνωστό σε όλο τον κόσμο, δεν της επιτρέπει να κάνει μαθήματα, αλλά να παίρνει μαθήματα” είπε και την κάλεσε “να πάψει να δηλητηριάζει την ειρηνική συμπόρευση Ελλήνων, χριστιανών και μουσουλμάνων” και “να σταματήσει τις υπόγειες παρεμβάσεις και τη συστηματική ανθελληνική προπαγάνδα από γνωστά φανατικά στοιχεία”. Επίσης, ζήτησε από την Τουρκία “να περιορίσει τη δράση του τουρκικού προξενείου, σύμφωνα με τους κανόνες της διεθνούς διπλωματίας”.
Την απάντηση αναμένεται να την πάρει αύριο από τα στελέχη της μειονότητας που αναμένεται να αποχωρήσουν. Σύμφωνα με νέες πληροφορίες την είδηση πληροφορήθηκαν πριν από λίγο και στο επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι επιφυλάχθηκαν για να απαντήσουν αργότερα, χωρίς να δείχνουν όμως ότι εκπλήσσονται.
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=108533
Η απάντηση του δεξιά της εδέμ είναι...
Στο καλό να πάτε, αν νομίζετε ότι δεν είστε Έλληνες μουσουλμάνοι αλλά εκπρόσωποι της τουρκίας τότε δεν έχετε θέση όχι απλός στην ΝΔ αλλά ούτε κάν στην Ελληνική πολιτική σκηνή, είστε απειλή για την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη απο πολιτικούς που θα υπερασπίζονται το συμφέρον της χώρας και όχι να είναι δούριοι ίπποι ξένων και πόσο μάλλον εχθρικών συμφερόντων.
Αναρτήθηκε από Dexia Tis Edem
Ο νέος πρόεδρος της Ν.Δ, όπως αναφέρουν, τους ενόχλησε με τις δηλώσεις που έκανε πριν από λίγες μέρες στην Αλεξανδρούπολη, όταν καταφέρθηκε εναντίον της Τουρκίας και του Τουρκικού Προξενείου της Κομοτηνής. “Δεν μπορεί ο κ. Σαμαράς να έρχεται στην Αλεξανδρούπολη και να υποστηρίζει να κλείσει το προξενείο” σχολίαζε τότε ο Ιλχάν Αχμέτ , χαρακτηρίζοντάς τον προκλητικό και κατηγορώντας τον ότι δεν σέβεται τα μειονοτικά δικαιώματα και την ελληνοτουρκική φιλία.
Ο Αντώνης Σαμαράς στις δηλώσεις που είχε κάνει κατά την ομιλία του στην Αλεξανδρούπολη, είχε ισχυριστεί ότι δεν αποτελούν ελληνοτουρκική διαφορά τα θέματα της μειονότητας , καθώς “θεωρούμε τους συμπολίτες μουσουλμάνους αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνικού λαού, ανεξάρτητα από θρησκεία ή καταγωγή. Επιτέθηκε όμως στην Τουρκία για το ότι δεν μπορεί να δίνει μαθήματα μειονοτικής πολιτικής : “Το ιστορικό παρελθόν της Τουρκίας, γνωστό σε όλο τον κόσμο, δεν της επιτρέπει να κάνει μαθήματα, αλλά να παίρνει μαθήματα” είπε και την κάλεσε “να πάψει να δηλητηριάζει την ειρηνική συμπόρευση Ελλήνων, χριστιανών και μουσουλμάνων” και “να σταματήσει τις υπόγειες παρεμβάσεις και τη συστηματική ανθελληνική προπαγάνδα από γνωστά φανατικά στοιχεία”. Επίσης, ζήτησε από την Τουρκία “να περιορίσει τη δράση του τουρκικού προξενείου, σύμφωνα με τους κανόνες της διεθνούς διπλωματίας”.
Την απάντηση αναμένεται να την πάρει αύριο από τα στελέχη της μειονότητας που αναμένεται να αποχωρήσουν. Σύμφωνα με νέες πληροφορίες την είδηση πληροφορήθηκαν πριν από λίγο και στο επιτελείο του Αντώνη Σαμαρά, οι οποίοι επιφυλάχθηκαν για να απαντήσουν αργότερα, χωρίς να δείχνουν όμως ότι εκπλήσσονται.
http://www.enet.gr/?i=news.el.politikh&id=108533
Η απάντηση του δεξιά της εδέμ είναι...
Στο καλό να πάτε, αν νομίζετε ότι δεν είστε Έλληνες μουσουλμάνοι αλλά εκπρόσωποι της τουρκίας τότε δεν έχετε θέση όχι απλός στην ΝΔ αλλά ούτε κάν στην Ελληνική πολιτική σκηνή, είστε απειλή για την εθνική ασφάλεια της χώρας.
Η Ελλάδα έχει ανάγκη απο πολιτικούς που θα υπερασπίζονται το συμφέρον της χώρας και όχι να είναι δούριοι ίπποι ξένων και πόσο μάλλον εχθρικών συμφερόντων.
Αναρτήθηκε από Dexia Tis Edem
Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2009
Ο Μιλόσοσκι τρέλα πουλάει
Υπέρ της αναβάθμισης των διπλωματικών σχέσεων Ελλάδας - ΠΓΔΜ τάχθηκε εκ νέου ο υπουργός Εξωτερικών των Σκοπίων, Αντόνιο Μιλόσοσκι, στο περιθώριο της 17ης Υπουργικής Διάσκεψης του ΟΑΣΕ. Αναφερόμενος στις προβλέψεις της μεταβατικής συμφωνίας, ο κ. Μιλόσοσκι είπε ότι η «αναβάθμιση των Γραφείων Συνδέσμου, σε επίπεδο πρεσβειών, θα δώσει ώθηση στις διμερείς σχέσεις και στην ελληνική επιχειρηματική κοινότητα, η οποία είναι πολύ δραστήρια και θα διευκολύνει τη δουλειά της.»
Επιπλόν, ο ΥΠΕΞ των Σκοπίων ανέφερε ότι πρέπει «να σκεφτούμε, επίσης, την υπογραφή μιας διμερούς συμφωνίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας. Είμαι σίγουρος ότι η ελληνική πλευρά θα τα σκεφτεί σοβαρά και στο μέλλον θα δούμε τι από αυτά είναι εφικτό να γίνει».
Σχετικά με το θέμα της ονομασίας που εκκρεμεί, ο Σκοπιανός υπουργός συμφώνησε με την ελληνική θέση, ότι η διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών δεν πρέπει να διαταραχθεί.
«Η διαδικασία βρίσκεται στα Ηνωμένα Έθνη. Η πρόθεση δεν είναι να υποκαταστήσουμε τη διαδικασία», είπε ο κ. Μιλόσοσκι.
Πρόσθεσε δε ότι «η νέα κυβέρνηση είναι νέα για τους Έλληνες, αλλά αν φέρνει κάτι νέο για μάς, θα εξαρτηθεί από την πιθανότητα να υιοθετήσει νέα θέση τον Δεκέμβριο. Υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος να σκεφθούμε τα πράγματα, τα κέρδη και τις ζημίες από ενδεχόμενο μπλοκάρισμα των αποφάσεων».
Ο Μιλόσοσκι επέρριψε τις ευθύνες στην ευρωπαϊκή πλευρά λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Ελπίζω ότι δεν θα συμβεί για δεύτερη φορά στην ιστορία της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να παίρνει διαφορετική θέση από αυτήν που προτείνει η Κομισιόν. Είχε συμβεί το 1981, που η Κομισιόν είχε αποφανθεί ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, όμως, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας».
Ο κ. Μιλόσοσκι εξέφρασε την πεποίθηση, ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με πολιτική βούληση θα ακολουθήσει την πρόταση της Κομισιόν, γιατί η έναρξη διαπραγματεύσεων θα βοηθήσει τη χώρα μας να είναι πιο σταθερή, να αναπτυχθεί, γιατί άλλωστε η Μακεδονία ήταν πάντοτε ένας καλός γείτονας, και δεν προκαλούσε προβλήματα ασφάλειας στην περιοχή».
Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ χαρακτήρισε την απόφαση, η οποία πρόκειται να ληφθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, «θέμα αξιοπιστίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θέμα αξιοπιστίας της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης».
Θα περιμέναμε ότι όλα τα μέλη της ΕΕ θα ακολουθήσουν την σύσταση της Επιτροπής ότι η ΠΓΔΜ «έχει εκπληρώσει τα πολιτικά κριτήρια για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων», κατέληξε ο κ. Μιλόσοσκι.
Επιπλόν, ο ΥΠΕΞ των Σκοπίων ανέφερε ότι πρέπει «να σκεφτούμε, επίσης, την υπογραφή μιας διμερούς συμφωνίας για την αποφυγή της διπλής φορολογίας. Είμαι σίγουρος ότι η ελληνική πλευρά θα τα σκεφτεί σοβαρά και στο μέλλον θα δούμε τι από αυτά είναι εφικτό να γίνει».
Σχετικά με το θέμα της ονομασίας που εκκρεμεί, ο Σκοπιανός υπουργός συμφώνησε με την ελληνική θέση, ότι η διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών δεν πρέπει να διαταραχθεί.
«Η διαδικασία βρίσκεται στα Ηνωμένα Έθνη. Η πρόθεση δεν είναι να υποκαταστήσουμε τη διαδικασία», είπε ο κ. Μιλόσοσκι.
Πρόσθεσε δε ότι «η νέα κυβέρνηση είναι νέα για τους Έλληνες, αλλά αν φέρνει κάτι νέο για μάς, θα εξαρτηθεί από την πιθανότητα να υιοθετήσει νέα θέση τον Δεκέμβριο. Υπάρχει ακόμη λίγος χρόνος να σκεφθούμε τα πράγματα, τα κέρδη και τις ζημίες από ενδεχόμενο μπλοκάρισμα των αποφάσεων».
Ο Μιλόσοσκι επέρριψε τις ευθύνες στην ευρωπαϊκή πλευρά λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Ελπίζω ότι δεν θα συμβεί για δεύτερη φορά στην ιστορία της ΕΕ, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να παίρνει διαφορετική θέση από αυτήν που προτείνει η Κομισιόν. Είχε συμβεί το 1981, που η Κομισιόν είχε αποφανθεί ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας, όμως, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο αποφάσισε ότι η Ελλάδα μπορεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας».
Ο κ. Μιλόσοσκι εξέφρασε την πεποίθηση, ότι «το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο με πολιτική βούληση θα ακολουθήσει την πρόταση της Κομισιόν, γιατί η έναρξη διαπραγματεύσεων θα βοηθήσει τη χώρα μας να είναι πιο σταθερή, να αναπτυχθεί, γιατί άλλωστε η Μακεδονία ήταν πάντοτε ένας καλός γείτονας, και δεν προκαλούσε προβλήματα ασφάλειας στην περιοχή».
Ο υπουργός Εξωτερικών της ΠΓΔΜ χαρακτήρισε την απόφαση, η οποία πρόκειται να ληφθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, «θέμα αξιοπιστίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και θέμα αξιοπιστίας της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενσωμάτωσης».
Θα περιμέναμε ότι όλα τα μέλη της ΕΕ θα ακολουθήσουν την σύσταση της Επιτροπής ότι η ΠΓΔΜ «έχει εκπληρώσει τα πολιτικά κριτήρια για την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων», κατέληξε ο κ. Μιλόσοσκι.
Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009
«Λαϊκή εξέγερση» κατά Ντόρας
Γράφει ο Γιώργος Δελαστίκ
Πρωτοφανές είναι το κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο που παρατηρήθηκε: να εκλέγει η ΝΔ πρόεδρο και αντί να ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών μόνο τα μέλη και οι ψηφοφόροι της, εκατομμύρια Ελληνες που καμιά σχέση δεν έχουν με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να αγωνιούν και να εύχονται να... μην εκλεγεί αρχηγός της ΝΔ η Ντόρα Μπακογιάννη! Και το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει εσωκομματικές εκλογές προ διετίας, οι ΠΑΣΟΚτζήδες «σφάζονταν» πολιτικά, αλλά ο υπόλοιπός πληθυσμός απλώς χάζευε την αναμέτρηση. Αυτή τη φορά όμως δεν υπήρχαν αδιάφοροι θεατές, σχεδόν οι πάντες εκτός ΝΔ είχαν πάρει θέση κατά της Ντόρας!
Πρόκειται όντως για εντελώς ασυνήθιστο φαινόμενο, που φυσικά κατά κανέναν τρόπο δεν οφείλεται στα «συμφέροντα» που δήθεν... πολεμούσαν την Ντόρα. Πέρα από τη φαιδρότητα αυτού του ισχυρισμού που αυτοδιαψεύδεται από το γεγονός ότι, όποιο κανάλι κι αν άνοιγε κανείς, την Ντόρα έβλεπε να μιλάει, αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη και χρήζει ερμηνείας είναι το εντελώς αντίθετο: η απίστευτης έκτασης «εξέγερση» εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων της ΝΔ που προσήλθαν στις κάλπες για να σαρώσουν την Ντόρα, τους «ανίερους» εσωκομματικούς συμβιβασμούς και τους μηχανισμούς του κομματικού κατεστημένου της ΝΔ.
Οι μάζες των ψηφοφόρων της ΝΔ ευθυγραμμίστηκαν απολύτως με τις διαθέσεις του συνόλου του ελληνικού λαού και μαύρισαν την Ντόρα, εκλέγοντας αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά με άνετη πλειοψηφία.
Είναι εξόφθαλμο ότι η Ντόρα πλήρωσε ακριβά τόσο τις ενδοτικές θέσεις της στα κορυφαία ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής (υπέρμετρος φιλοαμερικανισμός, υποστήριξη του σχεδίου Ανάν, υποχωρητικότητα απέναντι στην Αγκυρα και στα Σκόπια, υπονόμευση της ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία κ.λπ.) όσο και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό της στα οικονομικά ζητήματα.
Η βάση της ΝΔ τη θεώρησε επίσης εμφανώς συνυπεύθυνη για την εξώθηση του Κ. Καραμανλή στις ανεξήγητες πρόωρες εκλογές, με στόχο την αναρρίχησή της στην αρχηγία του κόμματος μετά τη βέβαιη ήττα. Βιασύνη αλαζονική και ουσιαστικά άνευ αντικειμένου, αφού το ΠΑΣΟΚ είχε ήδη δηλώσει ότι θα προκαλούσε πρόωρες εκλογές πέντε μήνες αργότερα και με όρους σαφώς πιο ευνοϊκούς για τη ΝΔ, αφού θα αρνιόταν να ψηφίσει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια τρεις φορές για να διαλυθεί η Βουλή.
Οι καταστροφικές όμως διαστάσεις της ήττας στις βουλευτικές εκλογές συνέτριψαν τα πολιτικά σχέδια της Ντόρας, καθώς στο μυαλό των νεοδημοκρατών οι ευθύνες της πήραν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από όσες πραγματικά είχε.
Η αλαζονεία που προσέδωσε στη συμπεριφορά της το άτυπο «δαχτυλίδι» που της είχε δώσει ο ηττημένος Κ. Καραμανλής για να τον διαδεχθεί στην ηγεσία της ΝΔ θόλωσε στη συνέχεια το πολιτικό της κριτήριο. Την ώρα που ο κόσμος της ΝΔ ήταν συντετριμμένος από την απροσδόκητης έκτασης εκλογική πανωλεθρία και αναζητούσε ερμηνείες, ευθύνες, παρηγοριά και ελπίδα για το μέλλον, η Ντόρα και ο Καραμανλής ενδιαφέρονταν μόνο για το πώς θα διεκπεραιώσουν τυπικά και όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τις διαδικασίες ενθρόνισης της Ντόρας στην ηγεσία του κόμματος μέσω του απολύτως ελεγχόμενου συνεδρίου. Οτιδήποτε άλλο το αντιμετώπιζαν ως ενόχληση.
Η στάση αυτή εξόργισε την ήδη πληγωμένη κομματική βάση. Μέσα στις συνθήκες αυτές, μόλις ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έριξε την πρόταση εκλογής του νέου αρχηγού από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, η δυναμική που απέκτησε ήταν ακατανίκητη. Η καθυστέρηση της Ντόρας να το συνειδητοποιήσει αυτό και η προσπάθειά της να διασώσει την εκλογή της μέσω συνεδρίου ήταν ένα φαινομενικά διαδικαστικό λάθος, που προσέλαβε όμως μοιραίες γι αυτήν πολιτικές διαστάσεις.
Η κομματική βάση της ΝΔ είδε για πρώτη φορά να της δίνεται η ευκαιρία να ακουστεί η φωνή της και να εκλέξει αυτή τον ηγέτη της και την Ντόρα να θέλει να της στερήσει αυτή τη δυνατότητα! Η Ντόρα προσέλαβε έτσι τα χαρακτηριστικά της εκπροσώπου εκείνων των ηγετικών μηχανισμών του κομματικού κατεστημένου που αρνούνται να αναγνωρίσουν δικαίωμα άποψης και φωνής στη βάση. Η εξέγερση και η διάθεση εκδίκησης, όπως αποδείχθηκε από τα αποτελέσματα, προσέλαβαν κατακλυσμιαίες διαστάσεις.
ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ
Πολύ δύσκολη νέα αναμονή
Εξαιρετικά σκληρό είναι το πλήγμα για τα ηγετικά σχέδια της Ντόρας Μπακογιάννη - πόσω μάλλον που ηττήθηκε όχι από κάποιες εκατοντάδες στελέχη, αλλά από την ψήφο εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων της ΝΔ. Είναι πολύ νέα για να εγκαταλείψει τις θεμιτές πολιτικές φιλοδοξίες της. Είναι και δύσκολο όμως να περιμένει ακόμη μια... δεκαετία (!) περίπου για να διεκδικήσει την ηγεσία της ΝΔ και την πρωθυπουργία, αφού μόλις τώρα άρχισε ο νέος κύκλος ηγεμονίας του ΠΑΣΟΚ και λογικό είναι ο Αντ. Σαμαράς να είναι αυτός που θα ελπίζει να διαδεχθεί τον Γιώργο Παπανδρέου στην πρωθυπουργία. Θα αντέξει άραγε η Ντόρα αυτή τη μακρά πορεία στην πολιτική έρημο; Μελαγχολικές οι προοπτικές
Πρωτοφανές είναι το κοινωνικοπολιτικό φαινόμενο που παρατηρήθηκε: να εκλέγει η ΝΔ πρόεδρο και αντί να ενδιαφέρονται για το αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών μόνο τα μέλη και οι ψηφοφόροι της, εκατομμύρια Ελληνες που καμιά σχέση δεν έχουν με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να αγωνιούν και να εύχονται να... μην εκλεγεί αρχηγός της ΝΔ η Ντόρα Μπακογιάννη! Και το ΠΑΣΟΚ είχε κάνει εσωκομματικές εκλογές προ διετίας, οι ΠΑΣΟΚτζήδες «σφάζονταν» πολιτικά, αλλά ο υπόλοιπός πληθυσμός απλώς χάζευε την αναμέτρηση. Αυτή τη φορά όμως δεν υπήρχαν αδιάφοροι θεατές, σχεδόν οι πάντες εκτός ΝΔ είχαν πάρει θέση κατά της Ντόρας!
Πρόκειται όντως για εντελώς ασυνήθιστο φαινόμενο, που φυσικά κατά κανέναν τρόπο δεν οφείλεται στα «συμφέροντα» που δήθεν... πολεμούσαν την Ντόρα. Πέρα από τη φαιδρότητα αυτού του ισχυρισμού που αυτοδιαψεύδεται από το γεγονός ότι, όποιο κανάλι κι αν άνοιγε κανείς, την Ντόρα έβλεπε να μιλάει, αυτό που στην πραγματικότητα συνέβη και χρήζει ερμηνείας είναι το εντελώς αντίθετο: η απίστευτης έκτασης «εξέγερση» εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων της ΝΔ που προσήλθαν στις κάλπες για να σαρώσουν την Ντόρα, τους «ανίερους» εσωκομματικούς συμβιβασμούς και τους μηχανισμούς του κομματικού κατεστημένου της ΝΔ.
Οι μάζες των ψηφοφόρων της ΝΔ ευθυγραμμίστηκαν απολύτως με τις διαθέσεις του συνόλου του ελληνικού λαού και μαύρισαν την Ντόρα, εκλέγοντας αρχηγό τον Αντώνη Σαμαρά με άνετη πλειοψηφία.
Είναι εξόφθαλμο ότι η Ντόρα πλήρωσε ακριβά τόσο τις ενδοτικές θέσεις της στα κορυφαία ζητήματα της εξωτερικής μας πολιτικής (υπέρμετρος φιλοαμερικανισμός, υποστήριξη του σχεδίου Ανάν, υποχωρητικότητα απέναντι στην Αγκυρα και στα Σκόπια, υπονόμευση της ενεργειακής συνεργασίας με τη Ρωσία κ.λπ.) όσο και τον ακραίο νεοφιλελευθερισμό της στα οικονομικά ζητήματα.
Η βάση της ΝΔ τη θεώρησε επίσης εμφανώς συνυπεύθυνη για την εξώθηση του Κ. Καραμανλή στις ανεξήγητες πρόωρες εκλογές, με στόχο την αναρρίχησή της στην αρχηγία του κόμματος μετά τη βέβαιη ήττα. Βιασύνη αλαζονική και ουσιαστικά άνευ αντικειμένου, αφού το ΠΑΣΟΚ είχε ήδη δηλώσει ότι θα προκαλούσε πρόωρες εκλογές πέντε μήνες αργότερα και με όρους σαφώς πιο ευνοϊκούς για τη ΝΔ, αφού θα αρνιόταν να ψηφίσει ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια τρεις φορές για να διαλυθεί η Βουλή.
Οι καταστροφικές όμως διαστάσεις της ήττας στις βουλευτικές εκλογές συνέτριψαν τα πολιτικά σχέδια της Ντόρας, καθώς στο μυαλό των νεοδημοκρατών οι ευθύνες της πήραν πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις από όσες πραγματικά είχε.
Η αλαζονεία που προσέδωσε στη συμπεριφορά της το άτυπο «δαχτυλίδι» που της είχε δώσει ο ηττημένος Κ. Καραμανλής για να τον διαδεχθεί στην ηγεσία της ΝΔ θόλωσε στη συνέχεια το πολιτικό της κριτήριο. Την ώρα που ο κόσμος της ΝΔ ήταν συντετριμμένος από την απροσδόκητης έκτασης εκλογική πανωλεθρία και αναζητούσε ερμηνείες, ευθύνες, παρηγοριά και ελπίδα για το μέλλον, η Ντόρα και ο Καραμανλής ενδιαφέρονταν μόνο για το πώς θα διεκπεραιώσουν τυπικά και όσο το δυνατόν πιο γρήγορα τις διαδικασίες ενθρόνισης της Ντόρας στην ηγεσία του κόμματος μέσω του απολύτως ελεγχόμενου συνεδρίου. Οτιδήποτε άλλο το αντιμετώπιζαν ως ενόχληση.
Η στάση αυτή εξόργισε την ήδη πληγωμένη κομματική βάση. Μέσα στις συνθήκες αυτές, μόλις ο Δημήτρης Αβραμόπουλος έριξε την πρόταση εκλογής του νέου αρχηγού από τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, η δυναμική που απέκτησε ήταν ακατανίκητη. Η καθυστέρηση της Ντόρας να το συνειδητοποιήσει αυτό και η προσπάθειά της να διασώσει την εκλογή της μέσω συνεδρίου ήταν ένα φαινομενικά διαδικαστικό λάθος, που προσέλαβε όμως μοιραίες γι αυτήν πολιτικές διαστάσεις.
Η κομματική βάση της ΝΔ είδε για πρώτη φορά να της δίνεται η ευκαιρία να ακουστεί η φωνή της και να εκλέξει αυτή τον ηγέτη της και την Ντόρα να θέλει να της στερήσει αυτή τη δυνατότητα! Η Ντόρα προσέλαβε έτσι τα χαρακτηριστικά της εκπροσώπου εκείνων των ηγετικών μηχανισμών του κομματικού κατεστημένου που αρνούνται να αναγνωρίσουν δικαίωμα άποψης και φωνής στη βάση. Η εξέγερση και η διάθεση εκδίκησης, όπως αποδείχθηκε από τα αποτελέσματα, προσέλαβαν κατακλυσμιαίες διαστάσεις.
ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΛΛΟΝ
Πολύ δύσκολη νέα αναμονή
Εξαιρετικά σκληρό είναι το πλήγμα για τα ηγετικά σχέδια της Ντόρας Μπακογιάννη - πόσω μάλλον που ηττήθηκε όχι από κάποιες εκατοντάδες στελέχη, αλλά από την ψήφο εκατοντάδων χιλιάδων ψηφοφόρων της ΝΔ. Είναι πολύ νέα για να εγκαταλείψει τις θεμιτές πολιτικές φιλοδοξίες της. Είναι και δύσκολο όμως να περιμένει ακόμη μια... δεκαετία (!) περίπου για να διεκδικήσει την ηγεσία της ΝΔ και την πρωθυπουργία, αφού μόλις τώρα άρχισε ο νέος κύκλος ηγεμονίας του ΠΑΣΟΚ και λογικό είναι ο Αντ. Σαμαράς να είναι αυτός που θα ελπίζει να διαδεχθεί τον Γιώργο Παπανδρέου στην πρωθυπουργία. Θα αντέξει άραγε η Ντόρα αυτή τη μακρά πορεία στην πολιτική έρημο; Μελαγχολικές οι προοπτικές
ΠΩΣ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΖΕ Ο ΟΜΠΑΜΑ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΟΑΜΕΡΙΚΑΝΟΥΣ
Ο Μπαράκ Ομπάμα και τα Ελληνικά θέματα
Γιώργος Μπίστης
Oυάσιγκτον
12-06-2008
Στο διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου σχεδιάζουμε να σας παρουσιάσουμε τις απόψεις που έχουν οι υποψήφιοι των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, Γερουσιαστές Μπαράκ Ομπάμα, του Δημοκρατικού Κόμματος και Τζων Μακέην, του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, πάνω σε θέματα τα οποία πιστεύουμε ότι ενδιαφέρουν άμεσα την ομογένεια.
Αποφασίσαμε να κάνουμε την αρχή με τον Μπαράκ Ομπάμα γιατί μας δόθηκε ήδη η ευκαιρία να πληροφορηθούμε τις απόψεις του σε μια συνάντηση που είχε προ καιρού στην Αμερικανική πρωτεύουσα με ηγέτες της ομογένειας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: Ο ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ – ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ
Γ. Μπίστης: Τώρα που ο Μπαράκ Ομπάμα μαθηματικά έγινε ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ, το ενδιαφέρον όλων επικεντρώνεται στην πολιτική που θα ακολουθήσει εάν οι ψηφοφόροι τον αναδείξουν στο ανώτατο αξίωμα της χώρας. Ένα από τα κύρια ερωτήματα που απασχολούν τον Ελληνισμό της Αμερικής είναι πως ο δημοκρατικός υποψήφιος βλέπει την ομογένεια και τα θέματά της. Η απάντηση περικλείεται σε μια σειρά λόγων και έργων του ιδίου.
Μιλώντας σε ομογενειακή διάσκεψη για το Κυπριακό και για θέματα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, που έγινε στη Ουάσιγκτον τον Μάιο 1007, Μπαράκ Ομπάμα δεν άφησε καμιά αμφιβολία ότι θαυμάζει την κλασσική Ελλάδα κι εκτιμά βαθιά την συμβολή της στον δυτικό πολιτισμό.
Μ. Ομπάμα: «Οι πατέρες του Αμερικανικού έθνους άντλησαν από την Ελλάδα ιδέες και έμπνευση όταν έγραφαν το Σύνταγμα και θεμελίωναν την δημοκρατία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Θωμάς Τζέφερσον είχε πει: «Η Ελλάδα ήταν η πρώτη πολιτισμένη χώρα που μας έδειξε πως πρέπει να ζει ο άνθρωπος». Το προεδρικό αξίωμα που εγώ διεκδικώ τώρα είναι παράγωγο της λαμπρής αυτής κληρονομιάς.»
Ο Ομπάμα φρονεί ότι οι Αμερικανοί είναι γενικά απογοητευμένοι γι αυτό και μόνον οι μισοί προσέρχονται στις κάλπες ενώ οι άλλοι μισοί ψηφίζουν με ενδοιασμούς για το κατά πόσο η κυβέρνηση που εκλέγουν θα αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή τους. Η αλλαγή είναι το κύριο σύνθημά του δίχως αυτό να σημαίνει και εγκατάλειψη κάθε παράδοσης.
Μ. Ομπάμα: «Πρέπει να διατηρηθεί μια παράδοση που έχουμε στην Αμερικανική πολιτική και της οποίας η Ελληνοαμερικανική κοινότητα είναι ο καλύτερος εκφραστής. Είναι η παράδοση του να ενεργούμε όλοι μαζί για το κοινό καλό. Στην Αμερική εκτιμάμε την ιδιωτική πρωτοβουλία, το ελεύθερο εμπόριο καθώς επίσης την αυτάρκεια και την υπευθυνότητα του ατόμου. Αλλά παράλληλα αναλαμβάνουμε και την υποχρέωση να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.»
Ο Γερουσιαστής από το Ιλινόϊ σκοπεύει να συνεχίσει και μια άλλη παράδοση, την οποία βλέπει σαν υποχρέωση προς τις νέες γενιές.
Μ. Ομπάμα: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι χώρα μεταναστών. Αυτοί την έχτισαν. Οι μετανάστες που πάτησαν το πόδι σε τούτο τον τόπο μόχθησαν για να έχουν τα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον. Κάθε νέα γενιά είναι πιο μορφωμένη και τα πάει καλύτερα από την προηγούμενη. Την παράδοση αυτή εκπροσωπεί δυναμικά η Ελληνοαμερικανική κοινότητα σε όλη την ιστορία του έθνους μας.»
Ο Ομπάμα λέει πως το κατεστημένο της Ουάσιγκτον αδυνατεί να λύσει ορισμένα σοβαρά προβλήματα. Υπόσχεται πως ένα από τα πρώτα μελήματά του αν εκλεγεί πρόεδρος θα είναι να ενισχύσει τις σχέσεις της χώρας με τους συμμάχους της για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι κοινές προκλήσεις. Τα σχέδιά του βασίζονται, εν μέρει τουλάχιστον, στο πρότυπο της συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ελλάδα, που πιστεύει ότι έχει συμβάλει ουσιαστικά στην κοινή προσπάθεια κατά της τρομοκρατίας και στην ενίσχυση της ασφάλειας των δύο χωρών.
Μ. Ομπάμα: «Έκδηλα, μια από τις ισχυρότερες συμμαχίες που έχουμε είναι με την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίστηκαν η μια δίπλα στην άλλη σε κάθε μεγάλο πόλεμο του 20ου αιώνα. Ούτε είναι τυχαίο το ότι η Ελλάδα παραμένει ένας από τους πιο στενούς εταίρους μας στην Μεσόγειο. Η μακρά σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ δείχνει πόσο ζωτικής σημασίας είναι η συνεργασία μεταξύ δημοκρατικών κρατών.»
Μια νομοθετική πράξη του Μπαράκ Ομπάμα, την οποία οι υποστηρικτές του θεωρούν ως ενδεικτική των φιλελληνικών διαθέσεών του, είναι το Ψήφισμα Αριθμός 300, που συνέταξε από κοινού με τους συναδέλφους του, Ολυμπία Σνόου και Ρόμπερτ Μενέντεζ. Το υπέβαλε ο τελευταίος στην Γερουσία εκ μέρους των τριών συγκηδεμόνων του εγγράφου, που θέλανε με αυτό να στείλουνε ένα μήνυμα στα Σκόπια.
Με λίγα λόγια το Ψήφισμα εκφράζει την άποψη της Γερουσίας ότι η πΓΔΜ πρέπει να πάψει να παραβιάζει την ενδιάμεση συμφωνία Αθηνών-Σκοπίων με εχθρική δράση ή προπαγάνδα και να συνεργαστεί με την Ελλάδα για να επιτευχθεί ο κοινός στόχος ΟΗΕ-ΗΠΑ, που είναι να βρεθεί ένα αμοιβαία αποδεκτό όνομα για την πΓΔΜ.
Στην περσινή διάσκεψη της ΠΣΕΚΑ για το Κυπριακό ο Μπαράκ Ομπάμα τόνισε μεταξύ άλλων πως εκτιμά την συμβολή της Κύπρου στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και την βοήθεια που έδωσαν οι Κύπριοι στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ξέσπασε η κρίση στον Λίβανο.
Συνέστησε μάλιστα τώρα που γκρεμίζονται τα φράγματα στην Κύπρο η Αμερική να την βοηθήσει να βρει δίκαιη λύση στο δύσκολο πρόβλημα της.
Μ. Ομπάμα: «Πρέπει να εργαστούμε για μια λύση του προβλήματος της Κύπρου, αποδεκτή από τις δύο κοινότητες, που να στηρίζεται στον Νόμο, στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οποίας η Κύπρος είναι μέλος.»
[insert caption here]
Το Πατριαρχείο στο Φανάρι.
Ο προεδρικός υποψήφιος των δημοκρατικών κατέστησε επίσης σαφές πως δεν ξεχνά ότι κάποιος στην Κωνσταντινούπολη, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, εξακολουθεί, όπως είπε, να μην είναι ελεύθερος.
Μ. Ομπάμα: «Είναι καιρός η Τουρκία να δώσει θρησκευτική ελευθερία στο Φανάρι, να επιστρέψει περιουσιακά στοιχεία του Πατριαρχείου που έχει κατασχέσει και να επιτρέψει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη. Είναι καιρός η Αμερική να σταθεί στο πλευρό των φίλων και συμμάχων της και όλων όσων αποζητούν ανθρώπινη αξιοπρέπεια κι ευκαιρίες, ασφάλεια και ελευθερία.»
Ο Μπαράκ Ομπάμα εξαίρει την ομογένεια για τις προσπάθειες που καταβάλει ώστε θέματα αρχών, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κύπρο και η θρησκευτική ελευθερία στην Τουρκία, να μην παραγνωρίζονται.
Μ. Ομπάμα: «Πάντα με εντυπωσίαζαν οι Έλληνες της Αμερικής, γιατί βρίσκονται κοντά στις ρίζες τους, προασπίζονται με πάθος τα Ελληνικά εθνικά θέματα και παράλληλα ο καθένας τους είναι υπόδειγμα Αμερικανού πολίτη.»
[insert caption here]
Ο Γερουσιαστής Ομπάμα βρίσκει στην Ελληνοαμερικανική κοινότητα ορισμένες ομοιότητες με χαρακτηριστικά της δικής του κοινότητας, της Αφροαμερικανικής.
Μ. Ομπάμα: «Ήμαστε περήφανοι για την εθνική κληρονομιά μας και διατηρούμε τις παραδόσεις μας. Δεν ξεχνάμε αδικίες παλιών καιρών στην Αμερική.
Η Ελληνική κοινότητα υπέστη πολλές διακρίσεις όπως και η Αφροαμερικανική κοινότητα πέρασε χρόνια αδικιών. Παρόλα αυτά τόσο εσείς όσο και εμείς ατενίζουμε με αισιοδοξία τομέλλον.»
Μ. Ομπάμα: «Ήμασταν πάντα φάρος για τους ταλαιπωρημένους όλης της γης, από τον Κενυάτη πατέρα μου έως τους δικούς σας πατεράδες και παππούδες από την Ελλάδα. Εκατομμύρια άνθρωποι ήρθανε στις ακτές της χώρα μας σε αναζήτηση ευκαιριών, ελευθερίας κι ελπίδας. Η Αμερική πρέπει να παραμείνει σύμβολο της ελπίδας.»
Ο Μπαράκ Ομπάμα κατέληξε λέγοντας ότι προσβλέπει σε μια στενή και εποικοδομητική σχέση με τον Ελληνισμό της Αμερικής. Παράγοντες του περιβάλλοντος του μας διαβεβαιώνουν πως προτίθεται να τηρήσει την υπόσχεσή του αυτή και μετά τις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη.
Γιώργος Μπίστης
Oυάσιγκτον
12-06-2008
Στο διάστημα που απομένει μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου σχεδιάζουμε να σας παρουσιάσουμε τις απόψεις που έχουν οι υποψήφιοι των δύο μεγάλων πολιτικών κομμάτων για την Προεδρία των Ηνωμένων Πολιτειών, Γερουσιαστές Μπαράκ Ομπάμα, του Δημοκρατικού Κόμματος και Τζων Μακέην, του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, πάνω σε θέματα τα οποία πιστεύουμε ότι ενδιαφέρουν άμεσα την ομογένεια.
Αποφασίσαμε να κάνουμε την αρχή με τον Μπαράκ Ομπάμα γιατί μας δόθηκε ήδη η ευκαιρία να πληροφορηθούμε τις απόψεις του σε μια συνάντηση που είχε προ καιρού στην Αμερικανική πρωτεύουσα με ηγέτες της ομογένειας.
ΡΕΠΟΡΤΑΖ ΑΠΟ ΟΥΑΣΙΓΚΤΟΝ: Ο ΜΠΑΡΑΚ ΟΜΠΑΜΑ ΚΑΙ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ – ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΙΚΟΥ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ ΤΩΝ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΩΝ
Γ. Μπίστης: Τώρα που ο Μπαράκ Ομπάμα μαθηματικά έγινε ο υποψήφιος του Δημοκρατικού Κόμματος για την Προεδρία των ΗΠΑ, το ενδιαφέρον όλων επικεντρώνεται στην πολιτική που θα ακολουθήσει εάν οι ψηφοφόροι τον αναδείξουν στο ανώτατο αξίωμα της χώρας. Ένα από τα κύρια ερωτήματα που απασχολούν τον Ελληνισμό της Αμερικής είναι πως ο δημοκρατικός υποψήφιος βλέπει την ομογένεια και τα θέματά της. Η απάντηση περικλείεται σε μια σειρά λόγων και έργων του ιδίου.
Μιλώντας σε ομογενειακή διάσκεψη για το Κυπριακό και για θέματα του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας, που έγινε στη Ουάσιγκτον τον Μάιο 1007, Μπαράκ Ομπάμα δεν άφησε καμιά αμφιβολία ότι θαυμάζει την κλασσική Ελλάδα κι εκτιμά βαθιά την συμβολή της στον δυτικό πολιτισμό.
Μ. Ομπάμα: «Οι πατέρες του Αμερικανικού έθνους άντλησαν από την Ελλάδα ιδέες και έμπνευση όταν έγραφαν το Σύνταγμα και θεμελίωναν την δημοκρατία στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ο Θωμάς Τζέφερσον είχε πει: «Η Ελλάδα ήταν η πρώτη πολιτισμένη χώρα που μας έδειξε πως πρέπει να ζει ο άνθρωπος». Το προεδρικό αξίωμα που εγώ διεκδικώ τώρα είναι παράγωγο της λαμπρής αυτής κληρονομιάς.»
Ο Ομπάμα φρονεί ότι οι Αμερικανοί είναι γενικά απογοητευμένοι γι αυτό και μόνον οι μισοί προσέρχονται στις κάλπες ενώ οι άλλοι μισοί ψηφίζουν με ενδοιασμούς για το κατά πόσο η κυβέρνηση που εκλέγουν θα αλλάξει προς το καλύτερο τη ζωή τους. Η αλλαγή είναι το κύριο σύνθημά του δίχως αυτό να σημαίνει και εγκατάλειψη κάθε παράδοσης.
Μ. Ομπάμα: «Πρέπει να διατηρηθεί μια παράδοση που έχουμε στην Αμερικανική πολιτική και της οποίας η Ελληνοαμερικανική κοινότητα είναι ο καλύτερος εκφραστής. Είναι η παράδοση του να ενεργούμε όλοι μαζί για το κοινό καλό. Στην Αμερική εκτιμάμε την ιδιωτική πρωτοβουλία, το ελεύθερο εμπόριο καθώς επίσης την αυτάρκεια και την υπευθυνότητα του ατόμου. Αλλά παράλληλα αναλαμβάνουμε και την υποχρέωση να βοηθάμε ο ένας τον άλλον.»
Ο Γερουσιαστής από το Ιλινόϊ σκοπεύει να συνεχίσει και μια άλλη παράδοση, την οποία βλέπει σαν υποχρέωση προς τις νέες γενιές.
Μ. Ομπάμα: «Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι χώρα μεταναστών. Αυτοί την έχτισαν. Οι μετανάστες που πάτησαν το πόδι σε τούτο τον τόπο μόχθησαν για να έχουν τα παιδιά τους ένα καλύτερο μέλλον. Κάθε νέα γενιά είναι πιο μορφωμένη και τα πάει καλύτερα από την προηγούμενη. Την παράδοση αυτή εκπροσωπεί δυναμικά η Ελληνοαμερικανική κοινότητα σε όλη την ιστορία του έθνους μας.»
Ο Ομπάμα λέει πως το κατεστημένο της Ουάσιγκτον αδυνατεί να λύσει ορισμένα σοβαρά προβλήματα. Υπόσχεται πως ένα από τα πρώτα μελήματά του αν εκλεγεί πρόεδρος θα είναι να ενισχύσει τις σχέσεις της χώρας με τους συμμάχους της για να αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά οι κοινές προκλήσεις. Τα σχέδιά του βασίζονται, εν μέρει τουλάχιστον, στο πρότυπο της συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ελλάδα, που πιστεύει ότι έχει συμβάλει ουσιαστικά στην κοινή προσπάθεια κατά της τρομοκρατίας και στην ενίσχυση της ασφάλειας των δύο χωρών.
Μ. Ομπάμα: «Έκδηλα, μια από τις ισχυρότερες συμμαχίες που έχουμε είναι με την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο που η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες αγωνίστηκαν η μια δίπλα στην άλλη σε κάθε μεγάλο πόλεμο του 20ου αιώνα. Ούτε είναι τυχαίο το ότι η Ελλάδα παραμένει ένας από τους πιο στενούς εταίρους μας στην Μεσόγειο. Η μακρά σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και τις ΗΠΑ δείχνει πόσο ζωτικής σημασίας είναι η συνεργασία μεταξύ δημοκρατικών κρατών.»
Μια νομοθετική πράξη του Μπαράκ Ομπάμα, την οποία οι υποστηρικτές του θεωρούν ως ενδεικτική των φιλελληνικών διαθέσεών του, είναι το Ψήφισμα Αριθμός 300, που συνέταξε από κοινού με τους συναδέλφους του, Ολυμπία Σνόου και Ρόμπερτ Μενέντεζ. Το υπέβαλε ο τελευταίος στην Γερουσία εκ μέρους των τριών συγκηδεμόνων του εγγράφου, που θέλανε με αυτό να στείλουνε ένα μήνυμα στα Σκόπια.
Με λίγα λόγια το Ψήφισμα εκφράζει την άποψη της Γερουσίας ότι η πΓΔΜ πρέπει να πάψει να παραβιάζει την ενδιάμεση συμφωνία Αθηνών-Σκοπίων με εχθρική δράση ή προπαγάνδα και να συνεργαστεί με την Ελλάδα για να επιτευχθεί ο κοινός στόχος ΟΗΕ-ΗΠΑ, που είναι να βρεθεί ένα αμοιβαία αποδεκτό όνομα για την πΓΔΜ.
Στην περσινή διάσκεψη της ΠΣΕΚΑ για το Κυπριακό ο Μπαράκ Ομπάμα τόνισε μεταξύ άλλων πως εκτιμά την συμβολή της Κύπρου στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας και την βοήθεια που έδωσαν οι Κύπριοι στις Ηνωμένες Πολιτείες όταν ξέσπασε η κρίση στον Λίβανο.
Συνέστησε μάλιστα τώρα που γκρεμίζονται τα φράγματα στην Κύπρο η Αμερική να την βοηθήσει να βρει δίκαιη λύση στο δύσκολο πρόβλημα της.
Μ. Ομπάμα: «Πρέπει να εργαστούμε για μια λύση του προβλήματος της Κύπρου, αποδεκτή από τις δύο κοινότητες, που να στηρίζεται στον Νόμο, στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ και στις αρχές της Ευρωπαϊκής Ένωσης της οποίας η Κύπρος είναι μέλος.»
[insert caption here]
Το Πατριαρχείο στο Φανάρι.
Ο προεδρικός υποψήφιος των δημοκρατικών κατέστησε επίσης σαφές πως δεν ξεχνά ότι κάποιος στην Κωνσταντινούπολη, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος, εξακολουθεί, όπως είπε, να μην είναι ελεύθερος.
Μ. Ομπάμα: «Είναι καιρός η Τουρκία να δώσει θρησκευτική ελευθερία στο Φανάρι, να επιστρέψει περιουσιακά στοιχεία του Πατριαρχείου που έχει κατασχέσει και να επιτρέψει την επαναλειτουργία της Θεολογικής Σχολής στη Χάλκη. Είναι καιρός η Αμερική να σταθεί στο πλευρό των φίλων και συμμάχων της και όλων όσων αποζητούν ανθρώπινη αξιοπρέπεια κι ευκαιρίες, ασφάλεια και ελευθερία.»
Ο Μπαράκ Ομπάμα εξαίρει την ομογένεια για τις προσπάθειες που καταβάλει ώστε θέματα αρχών, όπως τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Κύπρο και η θρησκευτική ελευθερία στην Τουρκία, να μην παραγνωρίζονται.
Μ. Ομπάμα: «Πάντα με εντυπωσίαζαν οι Έλληνες της Αμερικής, γιατί βρίσκονται κοντά στις ρίζες τους, προασπίζονται με πάθος τα Ελληνικά εθνικά θέματα και παράλληλα ο καθένας τους είναι υπόδειγμα Αμερικανού πολίτη.»
[insert caption here]
Ο Γερουσιαστής Ομπάμα βρίσκει στην Ελληνοαμερικανική κοινότητα ορισμένες ομοιότητες με χαρακτηριστικά της δικής του κοινότητας, της Αφροαμερικανικής.
Μ. Ομπάμα: «Ήμαστε περήφανοι για την εθνική κληρονομιά μας και διατηρούμε τις παραδόσεις μας. Δεν ξεχνάμε αδικίες παλιών καιρών στην Αμερική.
Η Ελληνική κοινότητα υπέστη πολλές διακρίσεις όπως και η Αφροαμερικανική κοινότητα πέρασε χρόνια αδικιών. Παρόλα αυτά τόσο εσείς όσο και εμείς ατενίζουμε με αισιοδοξία τομέλλον.»
Μ. Ομπάμα: «Ήμασταν πάντα φάρος για τους ταλαιπωρημένους όλης της γης, από τον Κενυάτη πατέρα μου έως τους δικούς σας πατεράδες και παππούδες από την Ελλάδα. Εκατομμύρια άνθρωποι ήρθανε στις ακτές της χώρα μας σε αναζήτηση ευκαιριών, ελευθερίας κι ελπίδας. Η Αμερική πρέπει να παραμείνει σύμβολο της ελπίδας.»
Ο Μπαράκ Ομπάμα κατέληξε λέγοντας ότι προσβλέπει σε μια στενή και εποικοδομητική σχέση με τον Ελληνισμό της Αμερικής. Παράγοντες του περιβάλλοντος του μας διαβεβαιώνουν πως προτίθεται να τηρήσει την υπόσχεσή του αυτή και μετά τις προεδρικές εκλογές του Νοέμβρη.
Νέο ντοκυμαντέρ για την Μακεδονία
Του Φώτη Κωνσταντινίδη, σεναριογράφου - σκηνοθέτη
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ο Ελληνιστικός πολιτισμός μέχρι την Ασία
Ένα ντοκιμαντέρ ιστορικής τεκμηρίωσης σ' ένα οικουμενικό κόσμο
Η αντίληψη ενός οικουμενικού κόσμου δηλώνει κατά πρώτον ένα κόσμο απαλλαγμένο από εθνικιστικά πάθη και οποιαδήποτε εθνική αλαζονεία. Δηλώνει, ή πρέπει να δηλώνει, ένα κόσμο που πιστεύει στην ισότητα, τη κοινωνική δικαιοσύνη, την ειρήνη, την αλληλεγγύη και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ λαών.
Παράλληλα, ένα κόσμο που δεν ξεχνά την εθνοπολιτιστική του συνείδηση και ταυτότητα. Αντιθέτως, την μελετά σε μεγαλύτερο πλάτος και βάθος για να αποκτήσει καλύτερη αυτογνωσία και να προσθέσει τη δική του συμβολή στον εμπλουτισμό μιας αναπτυσσόμενης πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Από την άλλη μεριά, ο εκ διαμέτρου αντίθετος κόσμος της παγκοσμιοποίησης δηλώνει ένα κόσμο που πορεύεται στο δρόμο της εξομοίωσης, χωρίς εθνοπολιτιστική συνείδηση και ταυτότητα, πλάθοντας ένα κλωνοποιημένο ανθρώπινο είδος, που θα τρέφεται από μια παγκόσμια υποκουλτούρα . Ένα επιφανειακό, ρηχό, αυτοματοποιημένο άνθρωπο, χωρίς ιστορική μνήμη. Στη καλύτερη περίπτωση, ένα παγκοσμιοποιημένο άνθρωπο μιας παγκόσμιας κουλτούρας, κοινωνίας και οικονομίας, που θα έχει καταργήσει τις όποιες αξίες του παρελθόντος βυθίζοντάς το σε αιώνια λήθη.
Η ανθρωπότητα φαίνεται να έχει φτάσει σε ένα σταυροδρόμι που οδηγεί στις δύο αυτές διαφορετικές ατραπούς. Τη ατραπό της οικουμενικότητας και την ατραπό της παγκοσμιοποίησης. Και πιθανόν η επικράτηση της μιας ή της άλλης να οδηγήσει στην επιβίωση ή στην καταστροφή της.
Η πρώτη διέξοδος, αυτή της οικουμενικότητας, όραμα του Μεγαλέξανδρου, με οδήγησε στην απόφαση να γυρίσω το ντοκιμαντέρ «Μακεδονία, ο Ελληνιστικός πολιτισμός μέχρι της Ασία». Θέμα που εξυπηρετεί την επιστήμη της ιστορίας και, παράλληλα, βοηθά στην επίλυση του προκύψαντος από υστερόβουλες πολιτικές πρωτοβουλίες προβλήματος με τη γείτονα χώρα ΠΓΔΜ. Κίνητρό μου η πεποίθηση ότι το πρόβλημα εστιάζεται στην αδήριτη ανάγκη αναγνώρισης της ιστορικής αλήθειας από τη διεθνή κοινότητα. Μιας αλήθειας βασισμένης σε γραμματολογική, επιγραφική, νομισματική, ιστορική, χαρτογραφική, γεωγραφική και αρχαιολογική τεκμηρίωση. Κάτι που μόνο ένα οπτικοακουστικό έργο θα μπορούσε να επιτύχει, με τη συμμετοχή διεθνούς κύρους ιστορικών, επιγραφολόγων και αρχαιολόγων και την οπτική μαρτυρία της παρουσίασης αρχαιολογικών χώρων, επιγραφών, νομισμάτων, χαρτογραφικών και γεωγραφικών θέσεων.
Η τοποθέτηση της άποψης ότι με την πιο πάνω τεκμηρίωση αποδεικνύεται η Ελληνικότητα της Μακεδονίας , αποκλείει θέμα σύνθετης ονομασίας που να περιέχει την λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της και, κατ' επέκταση, θέμα εθνοπολιτιστικής ταυτότητας της γειτονικής χώρας που να εκπορεύεται από ή να συνδέεται με την ιστορία και τον πολιτισμό της αρχαίας Μακεδονίας.
Οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, αντιθέτως, θα θεωρούσαν μη αναγκαία μια διαδικασία ιστορικής έρευνας και τεκμηρίωσης για το συγκεκριμένο θέμα, αν όχι επιβλαβή. Θα αποφαίνονταν ότι η προσκόλληση στην ιστορία και η υπεράσπισή της είναι εθνικισμός και απαρχαιωμένος τρόπος σκέψης και αντίδρασης , γιατί η ιστορία κάθε λαού ανήκει σε όλους. Συνεπώς και η ιστορία και ο πολιτισμός της Μακεδονίας μπορούν να ανήκουν και στην ΠΓΔΜ.
Με την ευκαιρία αυτή θα προβούμε σε μια περαιτέρω περιγραφή των δύο αυτών ρευμάτων. Αφ' ενός της οικουμενικότητας, όπου κάθε χώρα μελετά και διαφυλάσσει την ιστορία και τον πολιτισμό της, κρατώντας έτσι ζωντανή τη μνήμη και τη γνώση πολιτισμών, όπως των Σουμερίων, των Βαβυλωνίων, των Ασσυρίων, των Αιγυπτίων, των Ελλήνων, των Μάγια, των Αζτέκων, των Ρωμαίων, των Ευρωπαίων και άλλων, που πέρασαν απ΄ αυτόν τον πλανήτη, διαμόρφωσαν τη συνείδηση του ανθρώπου και συνεχίζουν να γαλουχούν το πνεύμα του. Και αφ' ετέρου της παγκοσμιοποίησης , που θέλει την ισοπέδωση και τη μηχανοποίηση της ανθρώπινης συνείδησης, απογυμνωμένης από κάθε μνήμη, με συμπαραστάτες την υψηλή τεχνολογία, την υπερκατανάλωση, τη πνευματική ατροφία και τη παγκόσμια κεφαλαιοκρατία .
Το πνεύμα όμως του ανθρώπου, όπως αυτό λειτουργεί και προβάλλεται μέσα από τα έργα δημιουργών, στοχαστών, λογίων, μελετητών, διανοουμένων και φιλοσόφων, διαγράφει τη δική του διαδρομή, αντιστεκόμενο σθεναρά στην όποια υποβάθμισή του από την ύπουλη παγκοσμιοποίηση.
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, ο Ελληνιστικός πολιτισμός μέχρι την Ασία
Ένα ντοκιμαντέρ ιστορικής τεκμηρίωσης σ' ένα οικουμενικό κόσμο
Η αντίληψη ενός οικουμενικού κόσμου δηλώνει κατά πρώτον ένα κόσμο απαλλαγμένο από εθνικιστικά πάθη και οποιαδήποτε εθνική αλαζονεία. Δηλώνει, ή πρέπει να δηλώνει, ένα κόσμο που πιστεύει στην ισότητα, τη κοινωνική δικαιοσύνη, την ειρήνη, την αλληλεγγύη και τον αλληλοσεβασμό μεταξύ λαών.
Παράλληλα, ένα κόσμο που δεν ξεχνά την εθνοπολιτιστική του συνείδηση και ταυτότητα. Αντιθέτως, την μελετά σε μεγαλύτερο πλάτος και βάθος για να αποκτήσει καλύτερη αυτογνωσία και να προσθέσει τη δική του συμβολή στον εμπλουτισμό μιας αναπτυσσόμενης πολυπολιτισμικής κοινωνίας.
Από την άλλη μεριά, ο εκ διαμέτρου αντίθετος κόσμος της παγκοσμιοποίησης δηλώνει ένα κόσμο που πορεύεται στο δρόμο της εξομοίωσης, χωρίς εθνοπολιτιστική συνείδηση και ταυτότητα, πλάθοντας ένα κλωνοποιημένο ανθρώπινο είδος, που θα τρέφεται από μια παγκόσμια υποκουλτούρα . Ένα επιφανειακό, ρηχό, αυτοματοποιημένο άνθρωπο, χωρίς ιστορική μνήμη. Στη καλύτερη περίπτωση, ένα παγκοσμιοποιημένο άνθρωπο μιας παγκόσμιας κουλτούρας, κοινωνίας και οικονομίας, που θα έχει καταργήσει τις όποιες αξίες του παρελθόντος βυθίζοντάς το σε αιώνια λήθη.
Η ανθρωπότητα φαίνεται να έχει φτάσει σε ένα σταυροδρόμι που οδηγεί στις δύο αυτές διαφορετικές ατραπούς. Τη ατραπό της οικουμενικότητας και την ατραπό της παγκοσμιοποίησης. Και πιθανόν η επικράτηση της μιας ή της άλλης να οδηγήσει στην επιβίωση ή στην καταστροφή της.
Η πρώτη διέξοδος, αυτή της οικουμενικότητας, όραμα του Μεγαλέξανδρου, με οδήγησε στην απόφαση να γυρίσω το ντοκιμαντέρ «Μακεδονία, ο Ελληνιστικός πολιτισμός μέχρι της Ασία». Θέμα που εξυπηρετεί την επιστήμη της ιστορίας και, παράλληλα, βοηθά στην επίλυση του προκύψαντος από υστερόβουλες πολιτικές πρωτοβουλίες προβλήματος με τη γείτονα χώρα ΠΓΔΜ. Κίνητρό μου η πεποίθηση ότι το πρόβλημα εστιάζεται στην αδήριτη ανάγκη αναγνώρισης της ιστορικής αλήθειας από τη διεθνή κοινότητα. Μιας αλήθειας βασισμένης σε γραμματολογική, επιγραφική, νομισματική, ιστορική, χαρτογραφική, γεωγραφική και αρχαιολογική τεκμηρίωση. Κάτι που μόνο ένα οπτικοακουστικό έργο θα μπορούσε να επιτύχει, με τη συμμετοχή διεθνούς κύρους ιστορικών, επιγραφολόγων και αρχαιολόγων και την οπτική μαρτυρία της παρουσίασης αρχαιολογικών χώρων, επιγραφών, νομισμάτων, χαρτογραφικών και γεωγραφικών θέσεων.
Η τοποθέτηση της άποψης ότι με την πιο πάνω τεκμηρίωση αποδεικνύεται η Ελληνικότητα της Μακεδονίας , αποκλείει θέμα σύνθετης ονομασίας που να περιέχει την λέξη «Μακεδονία» ή παράγωγά της και, κατ' επέκταση, θέμα εθνοπολιτιστικής ταυτότητας της γειτονικής χώρας που να εκπορεύεται από ή να συνδέεται με την ιστορία και τον πολιτισμό της αρχαίας Μακεδονίας.
Οι οπαδοί της παγκοσμιοποίησης, αντιθέτως, θα θεωρούσαν μη αναγκαία μια διαδικασία ιστορικής έρευνας και τεκμηρίωσης για το συγκεκριμένο θέμα, αν όχι επιβλαβή. Θα αποφαίνονταν ότι η προσκόλληση στην ιστορία και η υπεράσπισή της είναι εθνικισμός και απαρχαιωμένος τρόπος σκέψης και αντίδρασης , γιατί η ιστορία κάθε λαού ανήκει σε όλους. Συνεπώς και η ιστορία και ο πολιτισμός της Μακεδονίας μπορούν να ανήκουν και στην ΠΓΔΜ.
Με την ευκαιρία αυτή θα προβούμε σε μια περαιτέρω περιγραφή των δύο αυτών ρευμάτων. Αφ' ενός της οικουμενικότητας, όπου κάθε χώρα μελετά και διαφυλάσσει την ιστορία και τον πολιτισμό της, κρατώντας έτσι ζωντανή τη μνήμη και τη γνώση πολιτισμών, όπως των Σουμερίων, των Βαβυλωνίων, των Ασσυρίων, των Αιγυπτίων, των Ελλήνων, των Μάγια, των Αζτέκων, των Ρωμαίων, των Ευρωπαίων και άλλων, που πέρασαν απ΄ αυτόν τον πλανήτη, διαμόρφωσαν τη συνείδηση του ανθρώπου και συνεχίζουν να γαλουχούν το πνεύμα του. Και αφ' ετέρου της παγκοσμιοποίησης , που θέλει την ισοπέδωση και τη μηχανοποίηση της ανθρώπινης συνείδησης, απογυμνωμένης από κάθε μνήμη, με συμπαραστάτες την υψηλή τεχνολογία, την υπερκατανάλωση, τη πνευματική ατροφία και τη παγκόσμια κεφαλαιοκρατία .
Το πνεύμα όμως του ανθρώπου, όπως αυτό λειτουργεί και προβάλλεται μέσα από τα έργα δημιουργών, στοχαστών, λογίων, μελετητών, διανοουμένων και φιλοσόφων, διαγράφει τη δική του διαδρομή, αντιστεκόμενο σθεναρά στην όποια υποβάθμισή του από την ύπουλη παγκοσμιοποίηση.
Τρίτη 1 Δεκεμβρίου 2009
ΣΑΜΑΡΑΣ: Σκληρή γραμμή στα Εθνικά θέματα
Ο κ. Σαμαράς αισθάνεται δικαιωμένος για τη στάση την οποία τήρησε ως υπουργός Εξωτερικών στο θέμα των Σκοπίων
ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
O κ. Αντ. Σαμαράς ποτέ δεν έκρυψε ότι η οικονομία είναι ο τομέας που τον συναρπάζει και ο ίδιος τον γνωρίζει πολύ καλά. Στην πολιτική του σταδιοδρομία όμως η περίοδος-καμπή ήταν εκείνη κατά την οποία ασχολήθηκε με την εξωτερική πολιτική. Ηταν ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής άλλωστε, το Σκοπιανό, που σημάδεψε την «πολιτική ζωή» του μεσσήνιου πολιτικού στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Και επειδή η Ιστορία πολλές φορές επαναλαμβάνεται, οι συνθήκες το έφεραν έτσι που για άλλη μία φορά η άποψη του κ. Σαμαρά θα είναι βαρύνουσα για την εκκρεμότητα της ονομασίας των Σκοπίων.
Μόνο που ετούτη τη φορά θα κληθεί να τοποθετηθεί επί του θέματος από διαφορετική θέση: όχι από εκείνη του υπουργού Εξωτερικών, αλλά από αυτή του προέδρου της ΝΔ και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για την εκλογή προέδρου στη ΝΔ τα θέματα εξωτερικής πολιτικής δεν κατέλαβαν πολύ χώρο και χρόνο - κάτι αναμενόμενο.
Από εδώ και πέρα όμως τα ζητήματα αυτά θα έλθουν στο προσκήνιο και θα θέσουν τον νέο αρχηγό της ΝΔ ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων.
O ι απόψεις Σαμαρά στα αποκαλούμενα εθνικά θέματα κινούνται στην επονομαζόμενη «σκληρή γραμμή». Οι εθνικοπατριωτικοί τόνοι ήταν εμφανείς στις ομιλίες του, ιδιαίτερα σε εκείνη που έδωσε στο Συνέδριο της ΝΔ, όπου μίλησε για την αγάπη προς την πατρίδα.
Οπως έχει δηλώσει επανειλημμένως σε προεκλογικές συνεντεύξεις του, ο κ. Σαμαράς αισθάνεται δικαιωμένος για τη στά ση την οποία τήρησε ως υπουργός Εξωτερικών στο θέμα των Σκοπίων.
Υποστηρίζει την «κόκκινη γραμμή» του Βουκουρεστίου και τη στάση του κ. Κ. Καραμανλή διότι όπως επισημαίνει η ηγεσία της γειτονικής χώρας επιμένει στη διπλή ονομασία.
Επομένως, διευκρινίζει, η «κόκκινη γραμμή» δεν είναι η σύνθετη ονομασία αλλά η «μία ονομασία για όλες τις χρήσεις».
Υ πάρχουν όμως και άλλα μέτωπα που καλείται να χειριστεί η χώρα το προσεχές διάστημα.
Οι ευρωτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο προσκήνιο καθώς αναμένονται δύσκολες αποφάσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών στις 10-11 Δεκεμβρίου, ενώ οι διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Και παράλληλα εμφανίζεται μια κινητικότητα και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την επίσκεψη του κ. Γ. Παπανδρέου στην Κωνσταντινούπολη και την επιστολή του τούρκου ομολόγου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να αναμένει κανείς ότι ο νέος αρχηγός της ΝΔ θα είναι τουλάχιστον επιφυλακτικός για τις στις πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού.
Ο κ. Σαμαράς έχει εκφράσει δημοσίως την αντίθεσή του με λύσεις τύπου «Σχεδίου Αναν» στο Κυπριακό, ενώ και στα ελληνοτουρκικά δεν έχει μέχρι στιγμής δείξει να διάκειται ευνοϊκά στο να καθήσουν η Αθήνα και η Αγκυρα να συζητήσουν για το Αιγαίο όσο η δεύτερη εξακολουθεί την παραβατική συμπεριφορά της και τις αναθεωρητικές διεκδικήσεις της.
Συγχαρητήρια από Βαρθολομαίο και Ιερώνυμο
Δεκάδες συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από προκαθημένους και μητροπολίτες της Ορθοδόξου Εκκλησίας άρχισαν να καταφθάνουν από νωρίς χθες το πρωί στο γραφείο του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντ. Σαμαρά στην οδό Ρηγίλλης. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τόσο κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε με τον κ. Σαμαρά όσο και με τηλεγράφημα που απέστειλε εξέφρασε τα συγχαρητήριά του στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. «Εν χαρά επικοινωνούντες προς Υμάς, Σας εκφράζομεν τα θερμά συγχαρητήρια της Μητρός Εκκλησίας και της ημετέρας Μετριότητος προσωπικώς διά την πανηγυρικήν εκλογήν Σας ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, τουθ΄ όπερ αποδεικνύει την εκτίμησιν και την εμπιστοσύνην την οποίαν τρέφουν προς Υμάς τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος ανά την ελληνικήν επικράτειαν» τονίζει στο τηλεγράφημά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
«Είμεθα βέβαιοι», προσθέτει ο κ.κ. Βαρθολομαίος, «ότι θα δικαιώσετε τας προσδοκίας πάντων και θα τιμήσετε την ψήφον του λαού».
Ακόμη ο κ. Σαμαράς δέχθηκε τα συγχαρητήρια του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου, του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου και δεκάδων μητροπολιτών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Σαμαράς συνδέεται από τις αρχές του ΄90, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, τόσο με τον Οικουμενικό Πατριάρχη όσο και με τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, καθώς και οι ίδιοι εκείνη την εποχή εξελέγησαν στους θρόνους των Εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης και της Αλβανίας.
ΑΓΓ. ΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΣ
O κ. Αντ. Σαμαράς ποτέ δεν έκρυψε ότι η οικονομία είναι ο τομέας που τον συναρπάζει και ο ίδιος τον γνωρίζει πολύ καλά. Στην πολιτική του σταδιοδρομία όμως η περίοδος-καμπή ήταν εκείνη κατά την οποία ασχολήθηκε με την εξωτερική πολιτική. Ηταν ένα θέμα εξωτερικής πολιτικής άλλωστε, το Σκοπιανό, που σημάδεψε την «πολιτική ζωή» του μεσσήνιου πολιτικού στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Και επειδή η Ιστορία πολλές φορές επαναλαμβάνεται, οι συνθήκες το έφεραν έτσι που για άλλη μία φορά η άποψη του κ. Σαμαρά θα είναι βαρύνουσα για την εκκρεμότητα της ονομασίας των Σκοπίων.
Μόνο που ετούτη τη φορά θα κληθεί να τοποθετηθεί επί του θέματος από διαφορετική θέση: όχι από εκείνη του υπουργού Εξωτερικών, αλλά από αυτή του προέδρου της ΝΔ και αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Η αλήθεια είναι ότι κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας για την εκλογή προέδρου στη ΝΔ τα θέματα εξωτερικής πολιτικής δεν κατέλαβαν πολύ χώρο και χρόνο - κάτι αναμενόμενο.
Από εδώ και πέρα όμως τα ζητήματα αυτά θα έλθουν στο προσκήνιο και θα θέσουν τον νέο αρχηγό της ΝΔ ενώπιον κρίσιμων αποφάσεων.
O ι απόψεις Σαμαρά στα αποκαλούμενα εθνικά θέματα κινούνται στην επονομαζόμενη «σκληρή γραμμή». Οι εθνικοπατριωτικοί τόνοι ήταν εμφανείς στις ομιλίες του, ιδιαίτερα σε εκείνη που έδωσε στο Συνέδριο της ΝΔ, όπου μίλησε για την αγάπη προς την πατρίδα.
Οπως έχει δηλώσει επανειλημμένως σε προεκλογικές συνεντεύξεις του, ο κ. Σαμαράς αισθάνεται δικαιωμένος για τη στά ση την οποία τήρησε ως υπουργός Εξωτερικών στο θέμα των Σκοπίων.
Υποστηρίζει την «κόκκινη γραμμή» του Βουκουρεστίου και τη στάση του κ. Κ. Καραμανλή διότι όπως επισημαίνει η ηγεσία της γειτονικής χώρας επιμένει στη διπλή ονομασία.
Επομένως, διευκρινίζει, η «κόκκινη γραμμή» δεν είναι η σύνθετη ονομασία αλλά η «μία ονομασία για όλες τις χρήσεις».
Υ πάρχουν όμως και άλλα μέτωπα που καλείται να χειριστεί η χώρα το προσεχές διάστημα.
Οι ευρωτουρκικές σχέσεις βρίσκονται στο προσκήνιο καθώς αναμένονται δύσκολες αποφάσεις στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των Βρυξελλών στις 10-11 Δεκεμβρίου, ενώ οι διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό βρίσκονται σε πλήρη εξέλιξη.
Και παράλληλα εμφανίζεται μια κινητικότητα και στις ελληνοτουρκικές σχέσεις μετά την επίσκεψη του κ. Γ. Παπανδρέου στην Κωνσταντινούπολη και την επιστολή του τούρκου ομολόγου του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να αναμένει κανείς ότι ο νέος αρχηγός της ΝΔ θα είναι τουλάχιστον επιφυλακτικός για τις στις πρωτοβουλίες του Πρωθυπουργού.
Ο κ. Σαμαράς έχει εκφράσει δημοσίως την αντίθεσή του με λύσεις τύπου «Σχεδίου Αναν» στο Κυπριακό, ενώ και στα ελληνοτουρκικά δεν έχει μέχρι στιγμής δείξει να διάκειται ευνοϊκά στο να καθήσουν η Αθήνα και η Αγκυρα να συζητήσουν για το Αιγαίο όσο η δεύτερη εξακολουθεί την παραβατική συμπεριφορά της και τις αναθεωρητικές διεκδικήσεις της.
Συγχαρητήρια από Βαρθολομαίο και Ιερώνυμο
Δεκάδες συγχαρητήρια τηλεγραφήματα από προκαθημένους και μητροπολίτες της Ορθοδόξου Εκκλησίας άρχισαν να καταφθάνουν από νωρίς χθες το πρωί στο γραφείο του νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας κ. Αντ. Σαμαρά στην οδό Ρηγίλλης. Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος τόσο κατά τη διάρκεια τηλεφωνικής επικοινωνίας που είχε με τον κ. Σαμαρά όσο και με τηλεγράφημα που απέστειλε εξέφρασε τα συγχαρητήριά του στον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας. «Εν χαρά επικοινωνούντες προς Υμάς, Σας εκφράζομεν τα θερμά συγχαρητήρια της Μητρός Εκκλησίας και της ημετέρας Μετριότητος προσωπικώς διά την πανηγυρικήν εκλογήν Σας ως προέδρου της Νέας Δημοκρατίας, τουθ΄ όπερ αποδεικνύει την εκτίμησιν και την εμπιστοσύνην την οποίαν τρέφουν προς Υμάς τα στελέχη και τα μέλη του κόμματος ανά την ελληνικήν επικράτειαν» τονίζει στο τηλεγράφημά του ο Οικουμενικός Πατριάρχης.
«Είμεθα βέβαιοι», προσθέτει ο κ.κ. Βαρθολομαίος, «ότι θα δικαιώσετε τας προσδοκίας πάντων και θα τιμήσετε την ψήφον του λαού».
Ακόμη ο κ. Σαμαράς δέχθηκε τα συγχαρητήρια του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερωνύμου, του Αρχιεπισκόπου Αλβανίας κ. Αναστασίου και δεκάδων μητροπολιτών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι ο κ. Σαμαράς συνδέεται από τις αρχές του ΄90, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών, τόσο με τον Οικουμενικό Πατριάρχη όσο και με τον Αρχιεπίσκοπο Τιράνων, καθώς και οι ίδιοι εκείνη την εποχή εξελέγησαν στους θρόνους των Εκκλησιών της Κωνσταντινούπολης και της Αλβανίας.
Ένας Ιταλός υφυπουργός προτείνει να προστεθεί ο σταυρός στην σημαία της Ιταλίας
Ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών της Ιταλίας Ρομπέρτο Καστέλι πρότεινε σήμερα να προστεθεί ο σταυρός στην εθνική σημαία της χώρας, ένα μέτρο που επιβεβαιώνει "το δικαίωμα της Ευρώπης να ξαναβρεί την ταυτότητά της". "Πιστεύω ότι η Ευρώπη έχει το δικαίωμα να ξαναβρεί την ταυτότητά της που σιγά σιγά χάνει εντελώς", επεσήμανε. Ο Καστέλι είναι μέλος της Λέγκας του Βορρά, ένα λαϊκιστικό κόμμα που τάσσεται κατά των μεταναστών και που ανήκει στην κυβερνητική συμμαχία με πρωθυπουργό τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι. Σχολιάζοντας το αποτέλεσμα του ελβετικού δημοψηφίσματος για την απαγόρευση των μιναρέδων ο Καστέλι δήλωσε: "Δυστυχώς αντιμετωπίζουμε μία δυνατή επίθεση ενάντια στην ταυτότητά μας από μία μισαλλόδοξη θρησκεία όπως το Ισλάμ".
Ο υπουργός Εξωτερικών Φράνκο Φρατίνι, μέλος του Κόμματος του Λαού της Ελευθερίας(δεξιά) έκρινε αυτή την πρόταση του Καστέλι "δελεαστική". "Εννέα χώρες της Ευρώπης έχουν ήδη τον σταυρό στην σημαία τους, πρόκειται λοιπόν για μία πρόταση ιδιαίτερα λογική", πρόσθεσε.
Ο υπουργός Άμυνας Ιγνάσιο Λα Ρούσα από την μεριά του είναι αντίθετος και δηλώνει: "Δεν έχουμε ανάγκη να βάλουμε τον σταυρό στην σημαία μας, αλλά πρέπει να τον φέρουμε στον πολιτισμό μας και την χριστιανική μας παράδοση".
Ο υπεύθυνος του Δημοκρατικού Κόμματος (αριστερά) για θέματα μετανάστευσης έκρινε την πρόταση "βλακώδη", ενώ ο Αντόνιο Ντι Πιέτρο, αρχηγός του Κόμματος των Αξιών, την απέρριψε λέγοντας: "Δεν υπάρχει λόγος να ρίχνουμε λάδι στην φωτιά". Και ο δήμαρχος της Ρώμης Τζιάνι Αλεμάνο θεωρεί ότι "αυτή η πρόταση έχει μία δημαγωγική επίγευση"
Αναρτήθηκε από GREECE
Ο υπουργός Εξωτερικών Φράνκο Φρατίνι, μέλος του Κόμματος του Λαού της Ελευθερίας(δεξιά) έκρινε αυτή την πρόταση του Καστέλι "δελεαστική". "Εννέα χώρες της Ευρώπης έχουν ήδη τον σταυρό στην σημαία τους, πρόκειται λοιπόν για μία πρόταση ιδιαίτερα λογική", πρόσθεσε.
Ο υπουργός Άμυνας Ιγνάσιο Λα Ρούσα από την μεριά του είναι αντίθετος και δηλώνει: "Δεν έχουμε ανάγκη να βάλουμε τον σταυρό στην σημαία μας, αλλά πρέπει να τον φέρουμε στον πολιτισμό μας και την χριστιανική μας παράδοση".
Ο υπεύθυνος του Δημοκρατικού Κόμματος (αριστερά) για θέματα μετανάστευσης έκρινε την πρόταση "βλακώδη", ενώ ο Αντόνιο Ντι Πιέτρο, αρχηγός του Κόμματος των Αξιών, την απέρριψε λέγοντας: "Δεν υπάρχει λόγος να ρίχνουμε λάδι στην φωτιά". Και ο δήμαρχος της Ρώμης Τζιάνι Αλεμάνο θεωρεί ότι "αυτή η πρόταση έχει μία δημαγωγική επίγευση"
Αναρτήθηκε από GREECE
Θωράκιση της Διαφάνειας και Πάταξη της Διαφθοράς
Διαφάνεια
www.tsigris.gr
Είναι αυτονόητο ότι σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου η διαφάνεια αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ακώλυτη άσκηση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Προκειμένου να ανταποκριθούμε στο γενικότερο αίτημα για θωράκιση της διαφάνειας και πάταξη της διαφθοράς, είναι απόλυτο αναγκαίο να αναληφθούν άμεσα νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Συγκεκριμένα, στον τομέα της συνταγματικής κατοχύρωσης της διαφάνειας στο δημόσιο βίο, σε μια μελλοντική αναθεώρηση θα πρέπει να υιοθετηθούν οι ακόλουθες προτάσεις: 1) Διαφάνεια στα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων και των συνδυασμών. 2) Διαφάνεια στις προεκλογικές, αλλά και στις εν γένει λειτουργικές δαπάνες των υποψήφιων βουλευτών, οι οποίες -ορισμένες, έστω και μεμονωμένες φορές- δημιουργούν αμφιβολίες στην κοινωνία. 3) Διαφάνεια στα οικονομικά των βουλευτών και των μελών της Κυβέρνησης, με ουσιαστική κατοχύρωση του «πόθεν έσχες» και πρόβλεψη αυστηρών κυρώσεων.
Μάλιστα, θα ήταν σκόπιμο να ανατεθεί ο σχετικός έλεγχος στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ώστε η Βουλή να μην εμφανίζεται -από πλευράς ελέγχου- ως ελεγχόμενη και ελέγχουσα. Με τον τρόπο αυτό θα συμπληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο που εισήχθη κατά την προηγούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση, ιδίως όσον αφορά τα οικονομικά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μέσων μαζικής ενημέρωσης (άρθρο 14 παρ. 9 του Συντάγματος), καθώς και τις Ανεξάρτητες Αρχές και το οποίο εξειδικεύθηκε με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων, πολλές από τις οποίες προωθήθηκαν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Η εμπειρία, άλλωστε, του παραπάνω θεσμικού πλαισίου και οι όποιες αδυναμίες αναδείχθηκαν κατά την εφαρμογή του, αποτελούν χρήσιμο οδηγό για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος. Αποτελεί, ωστόσο, κοινή παραδοχή ότι η υιοθέτηση ακόμη και του πιο σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου δεν είναι αποτελεσματική, όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση εφαρμογής του. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να δοθεί καθημερινή μάχη για την εδραίωση της διαφάνειας, ιδίως μέσα από τη θωράκιση των αντίστοιχων θεσμών και την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Πρέπει να υπάρξει η απαιτούμενη πολιτική βούληση προκειμένου να έρθουν όλα στο φως, να πληροφορηθεί δηλαδή ο πολίτης για όλα όσα κατά το παρελθόν άφησαν σκιές αμφιβολίας και μείωσαν την αξιοπιστία των πολιτικών και της πολιτικής. Ο αγώνας για την εμπέδωση της διαφάνειας στο δημόσιο βίο πρέπει να είναι διαρκής.
Πρέπει ως κοινωνία να αποδείξουμε στην πράξη ότι είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στην κάθαρση, να περιφρουρήσουμε το κύρος και την αξιοπιστία των θεσμών και να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της Ελληνικής κοινωνίας για πάταξη της διαφθοράς και διαφάνεια σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής.
www.tsigris.gr
Είναι αυτονόητο ότι σε ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου η διαφάνεια αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την ακώλυτη άσκηση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Προκειμένου να ανταποκριθούμε στο γενικότερο αίτημα για θωράκιση της διαφάνειας και πάταξη της διαφθοράς, είναι απόλυτο αναγκαίο να αναληφθούν άμεσα νομοθετικές πρωτοβουλίες.
Συγκεκριμένα, στον τομέα της συνταγματικής κατοχύρωσης της διαφάνειας στο δημόσιο βίο, σε μια μελλοντική αναθεώρηση θα πρέπει να υιοθετηθούν οι ακόλουθες προτάσεις: 1) Διαφάνεια στα οικονομικά των πολιτικών κομμάτων και των συνδυασμών. 2) Διαφάνεια στις προεκλογικές, αλλά και στις εν γένει λειτουργικές δαπάνες των υποψήφιων βουλευτών, οι οποίες -ορισμένες, έστω και μεμονωμένες φορές- δημιουργούν αμφιβολίες στην κοινωνία. 3) Διαφάνεια στα οικονομικά των βουλευτών και των μελών της Κυβέρνησης, με ουσιαστική κατοχύρωση του «πόθεν έσχες» και πρόβλεψη αυστηρών κυρώσεων.
Μάλιστα, θα ήταν σκόπιμο να ανατεθεί ο σχετικός έλεγχος στο Συνταγματικό Δικαστήριο, ώστε η Βουλή να μην εμφανίζεται -από πλευράς ελέγχου- ως ελεγχόμενη και ελέγχουσα. Με τον τρόπο αυτό θα συμπληρωθεί το θεσμικό πλαίσιο που εισήχθη κατά την προηγούμενη Συνταγματική Αναθεώρηση, ιδίως όσον αφορά τα οικονομικά και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των μέσων μαζικής ενημέρωσης (άρθρο 14 παρ. 9 του Συντάγματος), καθώς και τις Ανεξάρτητες Αρχές και το οποίο εξειδικεύθηκε με σειρά νομοθετικών ρυθμίσεων, πολλές από τις οποίες προωθήθηκαν από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας.
Η εμπειρία, άλλωστε, του παραπάνω θεσμικού πλαισίου και οι όποιες αδυναμίες αναδείχθηκαν κατά την εφαρμογή του, αποτελούν χρήσιμο οδηγό για την επικείμενη αναθεώρηση του Συντάγματος. Αποτελεί, ωστόσο, κοινή παραδοχή ότι η υιοθέτηση ακόμη και του πιο σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου δεν είναι αποτελεσματική, όταν δεν υπάρχει πολιτική βούληση εφαρμογής του. Και προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να δοθεί καθημερινή μάχη για την εδραίωση της διαφάνειας, ιδίως μέσα από τη θωράκιση των αντίστοιχων θεσμών και την ενίσχυση των ελεγκτικών μηχανισμών.
Πρέπει να υπάρξει η απαιτούμενη πολιτική βούληση προκειμένου να έρθουν όλα στο φως, να πληροφορηθεί δηλαδή ο πολίτης για όλα όσα κατά το παρελθόν άφησαν σκιές αμφιβολίας και μείωσαν την αξιοπιστία των πολιτικών και της πολιτικής. Ο αγώνας για την εμπέδωση της διαφάνειας στο δημόσιο βίο πρέπει να είναι διαρκής.
Πρέπει ως κοινωνία να αποδείξουμε στην πράξη ότι είμαστε αποφασισμένοι να προχωρήσουμε στην κάθαρση, να περιφρουρήσουμε το κύρος και την αξιοπιστία των θεσμών και να ανταποκριθούμε στις απαιτήσεις της Ελληνικής κοινωνίας για πάταξη της διαφθοράς και διαφάνεια σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής.
Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009
ΠΩΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΑΣΤΕ ΣΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΤΗΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑ
Μην κοιτάξεις για κάτι αστείο σ' αυτό το κείμενο, δεν υπάρχει, μα διάβασέ το.
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση:
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, πα! ρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτη σα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ,! από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και τ ων δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Και τώρα, κυρίες..., κύριοι..., ο επίλογος.
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;
Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρ ίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της"
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...
Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.
ευχαριστούμε τον Iraklis13Galatas
Greekalert
Η ερώτηση είναι: Θα έκανες την ίδια επιλογή;
Σε ένα δείπνο, για φιλανθρωπικό σκοπό, ενός σχολείου για παιδιά με ειδικές ανάγκες, ο πατέρας ενός αυτιστικού παιδιού διηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που δεν θα την ξεχάσει κανείς από όσους την άκουσαν εκείνη τη μέρα.
Μετά την τελετή, έκανε μια ερώτηση:
"Όταν η φύση δεν παρεμποδίζεται από εξωτερικές επιρροές, όλα γίνονται τέλεια. Ακόμα ο γιος μου, ο Shay, δεν μπορεί να μάθει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Δεν μπορεί να καταλάβει τα πράγματα όπως τα άλλα παιδιά. Πού είναι η φυσική τάξη των πραγμάτων στο γιο μου;"
Όλοι στην αίθουσα αναρωτιόνταν σιωπηλά και γεμάτοι απορία.
Ο πατέρας συνέχισε.
"Όταν ένα παιδί σαν τον Shay που είναι πνευματικά ανάπηρο, έρχεται στη ζωή, η ευκαιρία να καταλάβεις την αληθινή ανθρώπινη φύση είναι, το πώς οι υπόλοιποι άνθρωποι θα συμπεριφερθούν σ' αυτό το παιδί."
Και αφηγήθηκε την παρακάτω ιστορία, που θα σας παρακαλέσω θερμά να διαβάσετε μέχρι το τέλος της..
Ο Shay κι εγώ, περάσαμε έξω από ένα πάρκο, όπου κάποια αγόρια που γνώριζαν τον Shay, έπαιζαν μπέιζμπολ.
Ο Shay με ρώτησε, "μπαμπά, νομίζεις ότι θα μ' αφήσουν να παίξω μαζί τους;"
Εγώ ήξερα ότι τα περισσότερα αγόρια, δεν θα ήθελαν κάποιον σαν τον Shay στην ομάδα τους.
Μα ήξερα, και καταλάβαινα σαν πατέρας, ότι αν του δινόταν η ευκαιρία να παίξει, θα του έδινε πολύ μεγάλη χαρά και επίσης ένα αναγκαίο αίσθημα ένταξης, μαζί με κάποια εμπιστοσύνη που θα γινόταν αποδεκτός από τα άλλα παιδιά, πα! ρά την αναπηρία του.
Πλησίασα λοιπόν ένα από τα παιδιά, και το ρώτη σα χωρίς βέβαια να περιμένω και πολλά, αν ο Shay θα μπορούσε να παίξει μαζί τους.
Το αγόρι κοίταξε γύρω του σαν να ζητούσε κάποια υποστήριξη, μα στο τέλος απάντησε, "χάνουμε έξι γύρους, και το παιχνίδι είναι στον όγδοο γύρο. Γιατί όχι, μπορεί να παίξει στην δική μας ομάδα, και θα προσπαθήσουμε να τον βάλουμε να παίξει στον επόμενο γύρο, να αποκρούσει τις βολές αν το θέλει.
Ο Shay πήγε με δυσκολία μέχρι τον πάγκο της ομάδας, για να φορέσει την μπλούζα της ομάδος. Τον παρακολουθούσα με μάτια δακρυσμένα και μια θέρμη στην καρδιά μου.
Τα αγόρια της ομάδας, είδαν την χαρά μου, που τον αποδέχτηκαν στην ομάδα τους.
Στο τέλος του όγδοου γύρου, η ομάδα του Shay νικούσε μερικούς πόντους, αλά ήταν ακόμη πίσω τρεις πόντους για να κερδίσουν τον γύρο.
Στην αρχή του ένατου γύρου, ο Shay έβαλε το γάντι και έπαιξε δεξιά στο γήπεδο.
Αν και οι μπαλιές δεν ήρθαν προς την κατεύθυνσή του, έδειχνε ενθουσιασμένος, δείχνοντας την χαρά του, και μόνο που βρισκόταν εκεί, χτυπώντας όλο χαρά τα χεράκια του.
Το χαμόγελό του ήταν από το ένα αυτί στο άλλο, όταν με κοίταζε που τον χαιρετούσα από την εξέδρα.
Προς το τέλος του ένατου γύρου, η ομάδα του Shay πήρε κι άλλους πόντους.
Με δύο παίκτες έξω, και τρεις έξω από την βάση, οι πιθανότητες να κερδίσει γύρους, ήταν κοντά στην βάση, και ο Shay καθορίστηκε σαν ο επόμενος για να αποκρούσει τις βολές.
Σ' αυτό το κρίσιμο σημείο, αναρωτήθηκα αν θα αφήσουν τον Shay να δοκιμάσει να αποκρούσει, και να χάσουν τις πιθανότητες να κερδίσουν το παιχνίδι.
Για μεγάλη μου έκπληξη, τον άφησαν!
Όλοι γνωρίζανε ότι ήταν αδύνατον να χτυπήσει ο Shay την μπάλα, τη στιγμή που δεν ξέρει καν, πώς να κρατήσει κατάλληλα το ρόπαλο, πόσο μάλλον να στοχεύσει την μπάλα.
Εντούτοις, ο Shay πήρε θέση.
Ο αντίπαλος παίχτης, που πετάει την μπάλα, αναγνώρισε ότι η ομάδα του Shay έβαλε την νίκη του παιχνιδιού σε δεύτερη μοίρα, για να δώσουν την ευκαιρία στο παιδί αυτό, να χαρεί αυτήν τη στιγμή, γι αυτό και ήρθε πιο κοντά, προσπαθώντας να τον βοηθήσει να τα καταφέρει ρίχνοντας την μπάλα απαλά στον Shay.
Στην πρώτη προσπάθεια, ο Shay κούνησε αδέξια το ρόπαλο και αστόχησε.
Ο αντίπαλος παίκτης, ήρθε ακόμη πιο κοντά του λίγα βήματα, για να του πετάξει ακόμη πιο απαλά την μπάλα. Ο Shay κούνησε πάλι αδέξια το ρόπαλο, μα αυτή τη φορά βρήκε τυχαία την μπάλα, στέλνοντάς την πολύ κοντά, και μάλιστα σε έναν αντίπαλο.
Το παιχνίδι τώρα, κανονικά θα είχε τελειώσει.
Ο αντίπαλος όμως, σήκωσε την μπάλα, και, ενώ θα μπορούσε να την πετάξει στην πρώτη βάση, βγάζοντας τον Shay έξω από το παιχνίδι, πέταξε επίτηδες την μπάλα πολύ ψηλά, πάνω από το κεφάλι του συμπαίκτη του, και μακριά κι από τους άλλους συμπαίκτες του.
Όλοι στις εξέδρες, και από τις δύο ομάδες, άρχισαν να φωνάζουν, "Shay τρέξε στην πρώτη βάση, τρέξε, τρέξε..."
Ποτέ στη ζωή του ο Shay δεν έτρεξε τόσο μακριά, μα έφτασε στην πρώτη βάση γεμάτος ενθουσιασμό και με ορθάνοιχτα από χαρά μάτια, κοιτώντας γύρω του απορημένα και σαστισμένα, να καταλάβει τι άλλο πρέπει τώρα να κάνει...
Η εξέδρα συνέχισε τότε, "Shay, τρέξε στη δεύτερη βάση, Shay τρέξε...τρέξε.."
Με την ανάσα κομμένη και άτσαλα, έτρεξε προς τη δεύτερη βάση. Μέχρι όμως να φτάσει ο Shay στη δεύτερη βάση, ο δεξιός αντίπαλος είχε ήδη πιάσει την μπάλα.
Ήταν ο μικρότερος της αντίπαλης ομάδας, και είχε πλέον όλη την ευκαιρία, να γίνει ο ήρωας της ομάδας του.
Θα μπορούσε να πετάξει την μπάλα στον συμπαίκτη της δεύτερης βάσης, όπου θα έβγαζε έξω τον Shay, μα κατάλαβε τις προθέσεις του συμπαίκτη του που έριχνε τις βολές, και την έριξε ψηλά, προς τον συμπαίκτη της τρίτης βάσης.
Ο Shay έτρεξε προς την τρίτη βάση σαν ξετρελαμένος, καθώς οι παίκτες της ομάδας του έτρεξαν κι εκείνοι προς τη βάση.
Όλοι φωνάζαμε, "Shay, Shay, Shay!!!"
Ο Shay έφτασε στην τρίτη βάση, αλά με την κρυφή βοήθεια του αντίπαλου παίχτη της τρίτης βάσης, ο οποίος σταμάτησε να τρέχει να προλάβει την μπάλα, για να δείξει στον Shay την σωστή κατεύθυνση, το πού ήταν η τρίτη βάση, λέγοντάς του "από 'δώ,! από 'δώ Shay.."
Καθώς ο Shay πέρασε από την τρίτη, τα αγόρια και τ ων δύο ομάδων και οι θεατές στις εξέδρες, ξεσηκώθηκαν φωνάζοντας "Shay, τρέξε στη βάση ένα τώρα, τρέξε στη βάση ένα.."
Ο Shay έφτασε στη βάση, πάτησε στον βατήρα, κερδίζοντας το παιχνίδι, και όλοι τον ζητωκραύγασαν σαν τον ήρωα, που βοήθησε να νικήσει η ομάδα.
Εκείνη την ημέρα, συνέχισε με δάκρυα ο πατέρας, τα αγόρια και από τις δύο ομάδες, και ο κόσμος στις εξέδρες, βοήθησαν να φέρουν ένα κομμάτι αληθινής αγάπης και ανθρωπιάς σ' αυτόν τον κόσμο, να δώσουν χαρά σε μια ψυχούλα, που τόσο την λαχταρούσε και που τόσο την είχε ανάγκη.
Ο Shay δεν τα κατάφερε μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, πέθανε εκείνο τον χειμώνα, χωρίς όμως να ξεχάσει ποτέ, πώς ήταν ο "ήρωας" που με έκανε τόσο χαρούμενο εκείνη την ημέρα, και την χαρά που έδωσε στην μητέρα του, και που με δάκρυα αγκάλιασε τον μικρό της ήρωα σαν πήγαμε σπίτι.
Και τώρα, κυρίες..., κύριοι..., ο επίλογος.
Υπάρχουν χιλιάδες ανέκδοτα που στέλνονται δια μέσου internet, χωρίς δεύτερη σκέψη.
Μα όταν πρόκειται για ιστορίες που έχουν να κάνουν με επιλογές ζωής, οι άνθρωποι διστάζουν.
Το ακατέργαστο, το χυδαίο, και συχνά άσεμνο, περνάει ελεύθερα μέσω του κυβερνοχώρου, αλλά η δημόσια συζήτηση για την ευπρέπεια, πάρα πολύ συχνά καταστέλλεται, ακόμη και στα σχολεία η και τους εργασιακούς χώρους μας.
Εάν σκέφτεσαι να προωθήσεις αυτό το κείμενο, πιθανότατα θα κάνεις ίσως επιλογή, στα άτομα στα οποία θα το στείλεις.
Θεωρώ προσωπικά πως ανήκω στα άτομα, που πιστεύουν πως μπορούν να κάνουν τη διαφορά.
Όλοι έχουμε χιλιάδες ευκαιρίες στην καθημερινή μας ζωή, να καταλάβουμε την φυσική τάξη των πραγμάτων.
Τόσες πολλές, φαινομενικά τετριμμένες αλληλεπιδράσεις μεταξύ δύο ανθρώπων, μας δίνουν μια επιλογή:
Περνάμε κατά μήκος ενός μικρού σπινθήρα αγάπης και ανθρωπιάς;
ή παραβλέπουμε κάθε ευκαιρία, αφήνοντας αυτόν τον κόσμο ακόμη πιο κρύο;
Ένας σοφός είπε κάποτε, "κάθε κοινωνία κρ ίνεται, από το πώς μεταχειρίζεται τους πιο αδύναμους ανάμεσά της"
Τώρα έχεις δύο επιλογές για το κείμενο που διάβασες..
Διαγραφή, δηλαδή δεν του δίνεις σημασία, ή..
Προώθηση, δηλαδή, αναδημοσίευσέ το...
Να έχεις μια χαρούμενη ημέρα, να έχεις μια "Shay day!"
Κάνε το σωστό, προώθησέ το, δώσε μια ακόμη μικρή ελπίδα στο να καλυτερέψει ο κόσμος μας, να γίνει πιο ανθρώπινος, πιο συμπονετικός, πιο αγνός..
...και, χαμογέλα!!! ...μας παρακολουθούν παιδιά.
ευχαριστούμε τον Iraklis13Galatas
Greekalert
ΣΑΜΑΡΑΣ VS ΝΤΟΡΑ ΣΗΜΕΙΩΣΑΤΕ ΠΑΝΩΛΕΘΡΙΑ
ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΑΜΑΡΑΣ ΣΑΜΑΡΑΣ. ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΠΟΥ ΔΩΣΑΜΕ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΕΛΠΙΔΟΦΟΡΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ. ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΤΩΡΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕ ΤΟΝ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΠΡΟΕΔΡΟ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΠΟΤΕ Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ.
Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΑΜΑΡΑ.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΕΛΠΙΔΑ.....ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΣΑΠΙΛΑ
Καλημέρα φίλοι μου, σήμερα βάζουμε τέλος στην σαπίλα της Νέας Δημοκρατίας, όλοι μαζικά στης κάλπες για να νικήσουμε τον μηχανισμό της ήττας μας.
ΛΕΜΕ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΤΖΑΚΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΛΑΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ
ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ!
ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ!
ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ!
Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ!
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑΡΕΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ.
Καλημέρα φίλοι μου, σήμερα βάζουμε τέλος στην σαπίλα της Νέας Δημοκρατίας, όλοι μαζικά στης κάλπες για να νικήσουμε τον μηχανισμό της ήττας μας.
ΛΕΜΕ
ΟΧΙ ΣΤΑ ΤΖΑΚΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΟΚΡΑΤΙΑ
ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΙΑΠΛΟΚΗ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΠΟΥ ΟΝΕΙΡΕΥΟΜΑΣΤΕ
ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
ΕΠΙΛΕΓΟΥΜΕ ΛΑΙΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΚΕΝΤΡΟΔΕΞΙΑ
ΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΝΤΩΝΗ ΣΑΜΑΡΑ
ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ!
ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΕΛΑΣΤΙΚΕΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΙΣ!
ΤΕΛΟΣ ΟΙ ΕΚΒΙΑΣΜΟΙ!
Η ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΤΗΣ!
ΝΑ ΜΗ ΛΕΙΨΕΙ ΚΑΝΕΙΣ!
ΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΚΑΤΑΡΕΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΥΤΟ ΟΛΟΙ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΟΜΕΝΑ ΠΡΟΒΑΤΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)