Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΖΟΥΓΛΑΣ ΘΑ ΙΣΧΥΣΕΙ ΜΕΤΑ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ. Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΣΟΥ Η ΖΩΗ ΜΟΥ

Της ΜΑΡΙΚΑΣ*

Πολύ φοβάμαι, κυρίες και κύριοι, ότι τα πράγματα είναι πολύ πιο δύσκολα απ' όσο φαίνονται. Μπορεί να 'μαστε ακόμα ζαλισμένοι απ' τις απανωτές κατραπακιές και να μη συνειδητοποιούμε ακριβώς το τι συνέβη -και, κυρίως, το τι πρόκειται να συμβεί.

Επειδή, όμως, δεν μ' αρέσει να πιάνομαι στον ύπνο, κάθησα και μελέτησα τα τελευταία «μέτρα» και προσπάθησα να δω πώς θα είναι τα πράγματα σ' ένα-δυο χρόνια - με οδηγό, όχι κάποια γυάλινη σφαίρα, αλλά την απλή λογική.

* Πρώτα πρώτα, σε μια χώρα σε ύφεση (με αρνητική ανάπτυξη) η ανεργία αυξάνει ραγδαία. Πολύ περισσότερο που τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση θα αυξηθούν κατά 2-3 χρόνια, οπότε δεν θα μπουν νέοι άνθρωποι στην αγορά εργασίας, στον δημόσιο και τον ιδιωτικό τομέα. Ετσι, λογικά, πάμε για ανεργία 20-25% μέσα στο 2012. Αν όχι μεγαλύτερη.

* Δεύτερον, θα 'χουμε μια θεαματική πτώση της κατανάλωσης, με πρώτα θύματα τον εσωτερικό τουρισμό, την αγορά Ι.Χ/, τη διασκέδαση και την ένδυση. Οσοι καταναλώνουν όπως πριν θα είναι μόνο αυτοί που έχουν «άδηλους πόρους», δηλαδή όσοι δεν δηλώνουν τα πραγματικά τους εισοδήματα. Οχι ότι είναι λίγοι, αλλά δεν αρκούν από μόνοι τους για να συντηρήσουν τόσες επιχειρήσεις, οι οποίες μοιραία θα κλείσουν, σε μεγάλο ποσοστό.

* Επειδή κάθε μια επιχείρηση που κατεβάζει ρολά δημιουργεί ανέργους και μειώνει τα φορολογικά έσοδα του κράτους, αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει -για να μη φαλίρει το κράτος- να μπουν και άλλοι φόροι. Βλέπετε, υπάρχουν τομείς (Αμυνα, Παιδεία, Υγεία, κ.λπ.) απ' όπου δεν μπορείς εύκολα να κόψεις τη χρηματοδότηση. Ετσι, δεν αποκλείεται να φορολογηθούν και... οι κάτοχοι σκύλων και γάτων!

* Ο μόνος τρόπος για να πάρει μια ανάσα αυτός ο τόπος θα ήταν η φορολόγηση όλων των εσόδων που έχουν οι εργαζόμενοι. Αλλά αυτό, απ' ό,τι φάνηκε, δεν είναι εφικτό για διάφορους λόγους, τους οποίους γνωρίζει, διαχρονικά, το υπουργείο Οικονομικών και αγνοούμε, επίσης διαχρονικά, όλοι οι υπόλοιποι. Παρά το γεγονός ότι οι κυβερνήσεις διαθέτουν στρατιές οικονομολόγων και εφοριακών, καμιά τους δεν φάνηκε ποτέ ικανή να «πιάσει» το φακελάκι του γιατρού, την «προκαταβολή» του δικηγόρου, τις αμοιβές των ηλεκτρολόγων, υδραυλικών, φαναρτζήδων κ.τ.λ. Γι' αυτό και την πληρώνουν πάντα τα συνήθη βόδια.

* Πέρσι, στη Λέσβο, οι μαγαζάτορες έριξαν στη θάλασσα τους εφοριακούς που πήγαν να τους κάνουν έλεγχο. Φέτος, με τους εργαζόμενους άφραγκους και τους καταστηματάρχες τρελαμένους, πολύ φοβάμαι ότι θα 'χουμε οδομαχίες σε κάθε πόλη και κάθε νησί. Ο Θεός να βάλει το χέρι του, να μη βγούνε οι καραμπίνες.

* Κλείνω με ακόμα μια πιο άσχημη πρόβλεψη: μέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα φτώχειας και πανικού, είναι αναμενόμενο να ισχύσει ο νόμος της ζούγκλας -ο θάνατός σου, η ζωή μου. Ετσι, προβλέπω αύξηση της εγκληματικότητας (αυτή πάει πακέτο με την ανεργία) και της διαφθοράς (για να πατσίσουν το χαμένο εισόδημα). Καληνύχτα σας. Και... καλό κουράγιο.

* Η κυρία Μαρίκα είναι σκύλα, ημίαιμη, πανέμορφη (κατά μία έννοια) και πολύ απογοητευμένη. Νόμιζε ότι η Ελλάδα θα μπορούσε να συναγωνιστεί τα θηρία, μπαίνοντας στην ΕΟΚ (1980) και στην ΟΝΕ (1999). Και δεν μπόρεσε να σκεφτεί το αυτονόητο: όταν ένα φτωχό και αδύναμο ζωάκι μπει στο κλουβί με τα θηρία, αυτά θα το κατασπαράξουν. Και τα μέτρα που πάρθηκαν (και που θα παρθούν) δεν είναι τίποτ' άλλο από μια υποτίμηση, μιας και δεν μπορούμε να υποτιμήσουμε, μόνοι μας, το ευρώ.