Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ

Αμφιβάλει ακόμα κανείς για τον φιλοαμερικανικό προσανατολισμό όχι μόνο της εξωτερικής πολιτικής, αλλά και όλης της πολιτικής του Γιώργου Παπανδρέου και για όσα επί της ουσίας γράφαμε εδώ για την «Νέα Γιάλτα»;

Αν υπάρχει κανείς ας διαβάσει όσα γράφει σήμερα η γερμανική Süddeutsche Zeitung με τον τίτλο «Ο Έλληνας ΑΝΥΠΕΞ με τις αυστριακές ρίζες».

«Εάν ακούσει κανείς με κλειστά μάτια τον Έλληνα Πρωθυπουργό και τον ΑΝΥΠΕΞ του στα ταξίδια τους, θα νομίσει ότι οι Έλληνες έχουν Αμερικανό Πρωθυπουργό και Αυστριακό ΑΝΥΠΕΞ. Ο Παπανδρέου μιλάει καλύτερα αγγλικά απ’ ό,τι ελληνικά (η μητέρα του είναι Αμερικανίδα). Και ο Δημήτρης Δρούτσας, ο άνθρωπός του στο Υπουργείο Εξωτερικών, ομιλεί απταίστως γερμανικά με βιεννέζικη προφορά. Ο Δρούτσας γεννήθηκε το 1968 στη Λευκωσία. Ο πατέρας του εργάστηκε αργότερα στην ελληνική Πρεσβεία της Βιέννης. Στην πόλη αυτή μεγάλωσε ο Έλληνας ΑΝΥΠΕΞ, ο οποίος τη θεωρεί ακόμη και σήμερα ως «δεύτερη πατρίδα» του.

Ο Δρούτσας σπούδασε Νομική και σε ηλικία μόλις 26 ετών δίδασκε Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Ο συντηρητικός Υπουργός Εξωτερικών της Αυστρίας, Wolfgang Schüssel, τοποθέτησε τον Δρούτσα το 1998 ως σύμβουλο του. Ένα χρόνο αργότερα ο Δρούτσας.

Συμπεριελήφθη στην ομάδα του Γιώργου Παπανδρέου, Υπουργού Εξωτερικών της τότε σοσιαλιστικής κυβέρνησης της Ελλάδας με χαρτοφυλάκιο τα θέματα της Κύπρου και της Ε.Ε. Η Σύνοδος Κορυφής της Ε.Ε. το 1999 στο Ελσίνκι θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη του, επειδή τότε κατόρθωσε με τον προϊστάμενό του Υπουργό να πείσουν τα άλλα κράτη – μέλη να απεξαρτηθεί η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. από την επίλυση του Κυπριακού. Αυτή υπήρξε η «κορωνίδα της ελληνικής διπλωματίας» κατά τον Δρούτσα. Τον ενθουσιασμό του αυτό δεν τον συμμερίζονται πολλοί εκτός Ελλάδας. Πολλοί Ευρωπαίοι θεωρούν την απόφαση εκείνη ως μοιραίο λάθος, που καταδιώκει την Ε.Ε. μέχρι σήμερα. Ο Παπανδρέου και ο Δρούτσας είχαν ταχθεί ενθέρμως το 2004 υπέρ του Σχεδίου Ανάν, αλλά ατύχησαν στην επιλογή τους αυτή, καθώς οι Ελληνοκύπριοι το απέρριψαν πανηγυρικά.

Μετά τη νίκη του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές του 2009 ο Παπανδρέου υλοποίησε την απόφασή του να συμπεριλάβει στο Υπουργικό του Συμβούλιο ανθρώπους εκτός κόμματος, ανθρώπους που έχουν εμπειρία και εκτός Ελλάδας, όπως ο Δρούτσας. Ο τελευταίος υποσχέθηκε μία «δυναμική εξωτερική πολιτική» και να καταστήσει την Ελλάδα «πρωτοπόρο στην περιοχή». Κρίμα για τον Δρούτσα που όλες οι ωραίες του πρωτοβουλίες – ακούραστα προωθεί την Ατζέντα 2014 – χάνονται στη δίνη του πανικού και της οργής, που προκάλεσε η παρ’ ολίγον χρεωκοπία της χώρας.

Η ελληνική εξωτερική πολιτική θυμίζει σήμερα περισσότερο πορεία μετάνοιας και παράκληση για βοήθεια παρά χαρακτηρίζεται από δυναμισμό. Όταν προσφάτως προσφέρθηκε συγκαταβατικά και η μικρή, φτωχή γειτονική «Μακεδονία» να βοηθήσει την Ελλάδα προκειμένου αυτή να εξέλθει από την κρίση, οι ελληνικές εφημερίδες έδειξαν έντονα την ντροπή τους. Πέρα, όμως, από τη δημοσιονομική κρίση η Ελλάδα έχει να αντιμετωπίσει και άλλα μέτωπα. Η Κύπρος πρέπει να επανενωθεί, η Τουρκία να γίνει «φρόνιμο» μέλος της Ε.Ε. και το κύμα λαθρομετανάστευσης να τεθεί υπό έλεγχο.

Ο Δρούτσας, αν και επισήμως ΑΝΥΠΕΞ, είναι αυτός που διεκπεραιώνει ουσιαστικά την καθημερινή εργασία του Υπουργείου Εξωτερικών. Και μάλλον δεν θα περιοριστεί στη θέση αυτή για πολύ ακόμα. Για το λόγο αυτό μετέβη στο Βερολίνο ήδη από χθες, μία ημέρα πριν την άφιξη του Πρωθυπουργού.