Η ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ: Η υπερήφανη λεβεντομάνα Κρήτη έγινε η καλοκαιρινή μπιραρία του Μονάχου. Η Ρόδος το γήπεδο των Αγγλων. Η Κέρκυρα το στέκι των μικρομεσαίων Βρετανών. Η Μύκονος ο παράδεισος των μαικήνων και λοιπών συνοδών. Και το ιστορικό κέντρο της Αθήνας το πτυελοδοχείο λαθρομεταναστών, αλητείας και ναρκωτικών.

Ωστε έτσι! Η Μέρκελ φταίει. Επειδή, λέει, δεν έκανε νταντά τον γερμανό δημοσιογράφο.

Που με χλευασμό είπε στον Γιώργο να πουλήσουμε κανά νησί για να αποπληρώσουμε τα πανωτόκια. Τα ξέχασες; Πεδίο βολής η Ελλάδα. Οικόπεδο των αμερικανικών βάσεων και πορνεία της Τρούμπας η χώρα της ευρωπαϊκής κουλτούρας. Πωλείται το παρόν σε τιμή ευκαιρίας. Το εμπορεύτηκες και την πατρίδα σου καταξευτέλισες. Αγορά καταναλωτικών γερμανικών προϊόντων στη συνέχεια.

Σε βάλανε στην Ευρωπαϊκή Ενωση χωρίς να τηρείς κανένα από τα κριτήρια. Ετσι, για πολιτικούς λόγους. Στην αρχή ακρίτας με φουστανέλα για να φυλάς τα ευρωπαϊκά σύνορα από τους άθλιους κομμουνιστές που επιβουλεύονται τη δική σου ελευθερία. Βρε ποια ελευθερία! Εδώ τώρα τους εκλιπαρείς για μερικά ψίχουλα. Στη συνέχεια για να καταναλώνεις τα δικά τους όπλα και μπιχλιμπίδια. Από απαξίωση σε απαξίωση και από ξεπούλημα σε ξεπούλημα. Η ευτέλεια από το ρετιρέ των πολιτικών κατρακύλησε στα υπόγεια των κοινών θνητών. Αυτό είναι το αίμα που έχυσες στον βωμό της εξάρτησης και της υποτέλειας. Τα κόμματα μηχανισμοί εξυπηρέτησης πελατών. Το Δημόσιο γραφείο ευρέσεως εργασιών. Και ο τουρισμός με τις επιδοτήσεις ο εκμαυλισμός των αγροτών. Ετσι τα δύο τρίτα τού, θεωρητικά, παραγωγικού σου δυναμικού κατέληξαν να φτιάχνουν αέρα κοπανιστό. Η υπερήφανη λεβεντομάνα Κρήτη έγινε η καλοκαιρινή μπιραρία του Μονάχου. Η Ρόδος το γήπεδο των Αγγλων. Η Κέρκυρα το στέκι των μικρομεσαίων Βρετανών. Η Μύκονος ο παράδεισος των μαικήνων και λοιπών συνοδών. Και το ιστορικό κέντρο της Αθήνας το πτυελοδοχείο λαθρομεταναστών, αλητείας και ναρκωτικών. Καρπαζοεισπράκτορας ήσουν. Καρπαζοεισπράκτορας παρέμεινες. Το ήθελες, τους ψήφισες, άρπα ταπείνωση- εξευτελισμό, φτώχεια- χρεοκοπία τώρα. Μοναδική ελπίδα μόνο μία. Εστω την ύστατη, την πιο κρίσιμη στιγμή, να ομολογήσουμε χωρίς ντροπή. Στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα!
Δημήτρης Δανίκας