Η σημερινή κοινοτική επίθεση για «διαρθρωτικές αλλαγές» (αυτές που οι συμβουλάτορες του «Γιωργάκη», που γράφουν τους λόγους του, ονομάζουν «τομές») δεν είναι καινούργια.
Στην πραγματικότητα, η επίθεση για «διαρθρωτικές αλλαγές» είχε αρχίσει ήδη από τη δεκαετία του 1990 (και για τη γεωργία ακόμη νωρίτερα), αλλά κανένα από τα κόμματα εξουσίας δεν τόλμησε να τις επιβάλει πλήρως, με αποτέλεσμα να χρειαστεί όλη η τωρινή σκηνοθεσία για τη δήθεν ξαφνική κρίση, ώστε να τεθούν σε εφαρμογή μαζεμένες όλες αυτές οι αλλαγές που δεν είχαν ολοκληρωθεί τόσα χρόνια! Με αυτή την έννοια, η «ξαφνική» κρίση παίζει τον ίδιο ρόλο με τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου, στο βαθμό που ήταν σχεδιασμένα από την αμερικανική ελίτ (με την έννοια ότι ήξεραν την επίθεση αλλά δεν τη σταμάτησαν, όπως τώρα έχει αδιαμφισβήτητα δειχθεί, όχι από συνωμοσιολόγους αλλά από παιδιά του κατεστημένου, όπως ο Gore Vidal κ.ά.), ώστε να μπορέσουν να εξαπολύσουν κατόπιν τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» με στόχο ν' αλλάξουν τον παγκόσμιο πολιτικό και γεω-στρατηγικό χάρτη. Ετσι, σε αντίστοιχο βαθμό οι ντόπιες και ξένες ελίτ ήξεραν πολύ καλά το σκάσιμο της «φούσκας» που ερχόταν και δεν έκαναν το παραμικρό για να το σταματήσουν (αντίθετα, το επιτάχυναν!), ώστε να μπορέσουν να εξαπολύσουν τον πόλεμο κατά των λαϊκών στρωμάτων και να επιβάλουν τις «τομές» που απαιτούσε η πλήρης ενσωμάτωση της χώρας στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς, που δεν είχε ολοκληρωθεί ώς τώρα.
Οι διαρθρωτικές αυτές αλλαγές δεν έχουν, βέβαια, καμιά σχέση με τις πραγματικές αλλαγές στην παραγωγική και καταναλωτική δομή της χώρας που απαιτούνται γα τη θεμελίωση μιας αυτοδύναμης οικονομίας. Απλώς είναι οι αλλαγές που κατ' ευφημισμόν αποκαλούν «διαρθρωτικές» οι σοσιαλνεοφιλελεύθεροι, με μοναδικό σκοπό το πλήρες άνοιγμα και την απελευθέρωση όλων των αγορών, δηλαδή την ελαχιστοποίηση των ελέγχων πάνω στις αγορές, που τους είχε επιβάλει η κοινωνία για την αυτοπροστασία της από αυτές. Η πεμπτουσία των «4 ελευθεριών», που επέβαλε η Ε.Ε. μέσω του Μάαστριχτ και των συνακόλουθων συνθηκών, περιγράφεται επακριβώς από τις «διαρθρωτικές αλλαγές» που τώρα επιβάλλουν οι ντόπιες και ξένες ελίτ, με το ύφος γκαουλάιτερ που τους δίνει η μαζική στήριξή τους από τα ΜΜΕ, τα κομματοκρατούμενα συνδικάτα κ.λπ. Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι το γερμανικό Διευθυντήριο της Ε.Ε. παρασημοφόρησε τον «άνθρωπό τους» στην Αθήνα για την αποτελεσματικότητα με την οποία επιβάλλει τα ληστρικά μέτρα κατά των λαϊκών στρωμάτων, τα οποία σήμερα τον παρασημοφορούν με... παπούτσια αλλά αύριο δεν αποκλείεται να ακολουθήσουν το παράδειγμα των αγανακτισμένων Ισλανδών πολιτών, οι οποίοι υποδέχτηκαν με σύννεφα από ντομάτες, αβγά κ.λπ. τους επαγγελματίες πολιτικούς τους, μη επιτρέποντάς τους να μπουν στον τόπο εξάσκησης του επαγγέλματός τους, τη Βουλή. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν τα μέτρα που επέβαλαν οι Ισλανδοί επαγγελματίες πολιτικοί δεν συγκρίνονται σε κτηνωδία με αυτά των δικών μας, ούτε οι ίδιοι έφτασαν στο επίπεδο πολιτικής ανεντιμότητας των δικών μας, να... πανηγυρίζουν επειδή μετέτρεψαν τη χώρα σε προτεκτοράτο, ή στο επίπεδο φασιστικοποίησης, να μετατρέπουν τους διαδηλωτές σε «τρομοκράτες»...
Ετσι, σήμερα, δεν είναι μόνο το άγριο πετσόκομμα των λαϊκών εισοδημάτων στο οποίο επιδίδεται ο λόχος της κοινοβουλευτικής χούντας, με μοναδικό κριτήριο να μη διαγραφούν από τον αρχηγό τους και χάσουν το κερδοφόρο επάγγελμά τους. Ακόμη χειρότερες είναι οι «διαρθρωτικές» αλλαγές που με συνοπτικές διαδικασίες ψηφίζει ο λόχος, καταστρέφοντας καθημερινά τις ζωές χιλιάδων εργαζομένων. Προχθές στον Πειραιά, για να ανοίξει ο δρόμος για το ξεπούλημα του λιμανιού στον πιο «άγριο καπιταλισμό» σήμερα, που τον εκπροσωπούν οι Κινέζοι «κομμουνιστές» -αποδεικνύοντας ότι ο συνδυασμός των μεταλλαγμένων Κινέζων «κομμουνιστών» με τους μεταλλαγμένους Ελληνες «σοσιαλιστές» τελικά μπορεί να αποδειχτεί ακόμη χειρότερος από οποιονδήποτε καπιταλιστικό. Χθες στους ελληνικούς δρόμους, δήθεν για να ανοίξει ένα «κλειστό επάγγελμα» και να ευοδωθεί ο ανταγωνισμός, αλλά στην πραγματικότητα για να ανοίξει η αγορά των μεταφορών στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο. Αύριο στους ελληνικούς σιδηροδρόμους, για να «εξυγιανθούν» κ.λπ., αλλά στη πραγματικότητα για να ξεπουληθούν κι αυτοί για ένα κομμάτι ψωμί σε κάποια... κινεζική ληστρική εταιρεία.
Φυσικά, αν υπάρχουν ακόμη κάποιοι ανόητοι πολίτες μεταλλαγμένοι σε «καταναλωτές», που νομίζουν ότι ο ανταγωνισμός θα ρίξει τις τιμές και θα βελτιώσει τις παρεχόμενες υπηρεσίες, δεν έχουν παρά να ρωτήσουν τους Αγγλους «συναδέλφους» τους που ιδιωτικοποίησαν τα πάντα (από το ηλεκτρικό και το γκάζι μέχρι τα τρένα κ.λπ.), ώστε σήμερα να έχουν το «προνόμιο» να πληρώνουν τις πιο ακριβές τιμές στην Ευρώπη για τα σιδηροδρομικά ταξίδια (τα οποία κάποτε πληρώνουν και με τη ζωή τους για χάρη της μεγιστοποίησης των κερδών των εταιρειών) ή να πεθαίνουν κάθε χειμώνα από το κρύο επειδή δεν έχουν να πληρώσουν τη θέρμανση στις εταιρείες γκαζιού, ηλεκτρικού κ.λπ. (επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι τον χειμώνα 2008/9 οι επί πλέον θάνατοι από το ψύχος αυξήθηκαν κατά 49%, στέλνοντας 10.000 παραπάνω συνταξιούχους πρόωρα στον τάφο τους), ενώ η εταιρεία φυσικού αερίου ανακοίνωνε αύξηση κερδών κατά 500%! Τη στιγμή λοιπόν που ο «Γιωργάκης» και η χούντα του ξεπουλούν τα πάντα για να ικανοποιηθούν οι τράπεζες που δάνεισαν τις ελίτ και τα προνομιούχα στρώματα, οι Αγγλοι «καταναλωτές» τώρα συζητούν την απο-ιδιωτικοποίησή τους! Αλλά τώρα είναι βέβαια αργά, αφού είναι δεμένοι χειροπόδαρα, το ίδιο που επιχειρούν να κάνουν και με τον ελληνικό λαό οι ντόπιες και ξένες ελίτ.
Οπως αύριο θα είναι αργά και για τους φοιτητές, όταν καταλάβουν ότι η δήθεν «τομή» στην Παιδεία, όπως κάθε δήθεν τομή της κοινοβουλευτικής χούντας, στην πραγματικότητα αποτελεί άλλη μια ξεδιάντροπη προσπάθεια «αγοραιοποίησης», συνήθως από την πίσω πόρτα. Η «εσωτερική αγορά» που σχεδιάζεται για τα Πανεπιστήμια, που παρουσιάζεται απατηλά από τη «χούντα» σαν προσπάθεια αναβάθμισης και «αυτονόμησής» τους, εκφράζει την ίδια ακριβώς μεθοδολογία που ακολούθησαν οι σοσιαλνεοφιλελεύθεροι στη Βρετανία. Τα κουπόνια που θα δίνονται δωρεάν τώρα από το κράτος για τη χρηματοδότηση των σπουδών κάθε φοιτητή, αύριο θα πρέπει να τα αγοράζουν οι φοιτητές, με τη «βοήθεια» δανείων που θα ξεπληρώνουν σε όλη την ενεργό ζωή τους, ενώ τα διδακτικά και ερευνητικά προγράμματα θα καθορίζονται με βάση τις ανάγκες της αγοράς, όπως θα τις προσδιορίζουν οι μάνατζερ που θα μπουν στη διοίκηση των Πανεπιστημίων και οι αντίστοιχοι τεχνοκράτες, που θα καλούνται από το εξωτερικό για να εκλέγουν ακόμη και το διδακτικό προσωπικό -πρακτική που μόνο σε μπανανίες απαντά. Και φυσικά τον ίδιο στόχο αγοραιοποίησης των εργασιακών σχέσεων έχουν οι «νόμοι» που καταργούν τις συλλογικές συμβάσεις και παραδίδουν τους εργαζομένους στο έλεος κάθε εργοδότη, όπως και οι νόμοι για το ξεπούλημα κάθε κοινωνικού πλούτου, και έμμεσα οι νόμοι για το Ασφαλιστικό και ο «Καλλικράτης», οι οποίοι ξεκινούν με την εισαγωγή ιδιωτικοοικονομικών κριτηρίων στην ασφάλιση και την τοπική αυτοδιεύθυνση, για να καταλήξουν τελικά στην πλήρη αγοραιοποίηση της πρώτης και των παρεχόμενων υπηρεσιών της δεύτερης...
http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου