Εκλογές; Ρε άντε από κει
Ερχονται εκλογές. Είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε, που δεν το θέλουμε. Ακόμα και οι υποψήφιοι ντρέπονται να το πουν. Είδα προχθές υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο. «Ρε τρελέ, κατεβαίνεις για δημοτικός σύμβουλος;». «Σώπα παιδάκι μου μη μας ακούσουν». «Τι σώπα, κρυφό το έχεις;». «Οσο λιγότερο καιρό το ξέρουν τόσο καλύτερα. Ασε να το μάθουν όταν ανακοινωθεί το ψηφοδέλτιο. Αν ανακοινωθεί. Δεν βρίσκουν άτομα». Τι να πάνε να κάνουν!
Παλιά υπήρχε μια προοπτική. Θα πας, αν εκλεγείς όλο και κάπου θα βάλεις το δάχτυλο, μετά θα βάλεις δυο δάχτυλα, μετά την παλάμη ολόκληρη και αν έχεις δει τσόντα, θα βάλεις το χέρι μέχρι τον καρπό. Στο μέλι, ρε κουτά. Τώρα δεν έχει μέλι. Εχει χρέη. Μπορεί να πέσουν και φάπες. Ξύνουν τις παλάμες τους όλοι. 9 στους 10 λένε «εγώ δεν πάω να ψηφίσω κανέναν απατεώνα». Πλήρης απαξίωση. Όχι άδικη. Ετσι όπως είναι η κατάσταση, τους παίρνει όλους η μπάλα.
Προσπαθώ να τα περνώ όλα στην πλάκα, βλέπω όμως, ακούω. Και δεν έχει καθόλου πλάκα. Εύκολα ανάβουν τα αίματα. Στο ΙΚΑ, στις τράπεζες, στις εφορίες, στο Δημόσιο. Οργισμένοι πελάτες βρίζουν, μουντζώνουν, απειλούν. Υπάρχει μίσος. Η κοινωνική αδικία, η οικονομική κατάσταση των πολιτών που πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο από τη μια, από την άλλη η αναισθησία του κράτους. Αθλιος ο προϋπολογισμός, «δικαιώνονται οι θυσίες του λαού» λέει ο Παπαπακωνταντίνου. Αστο να πάει στο διάολο. Μην πεις τίποτα. Κάνε τον αδιάφορο. Μη μιλάς για θυσίες στο σπίτι του σφάγιου!
Εβλεπα ειδήσεις σε καφενείο. Δεν μεταφέρονται ούτε από εμένα τον βλάσθημο αυτά που άκουσα. Επεσε και πολύ μούντζα. «Πάρτα μπιπ». «Α στο διάολο μπιπ». «Αντε... μπιπ». Μια καλή κουβέντα δεν άκουσα. Για κανέναν. Κάποια στιγμή, μπήκε μέσα ένας υποψήφιος δήμαρχος. Τον λυπήθηκε η ψυχή μου παρότι μου είναι αντιπαθής. Κακήν κακώς έφυγε. «Λαμόγιο, κλεφτρόνι, που μάζεψες όλη τη συμμορία στο ψηφοδέλτιό σου, θα σε πεθάνουμε, άμα κατέβαινε πουτάνα, χίλιες φορές την πουτάνα παρά εσένα». Αυτό ήταν το πλέον κομψό. Τα άλλα… με τίποτα. Εφυγε ο υποψήφιος, υπήρχε ένταση στο καφενείο, είχαν τελειώσει οι ειδήσεις, έπαιζε διαφημιστικά εκπομπών, λέει ένας «καθόμαστε και βλέπουμε αυτές τις… ξέρετε πόσα παίρνει αυτή, 100 χιλιάδες ευρώ τον μήνα…». Δεν θα το πιστέψετε. Μέσα σε 10 λεπτά έβγαλαν απίστευτο μίσος για τους τηλεστάρ πολιτικών και ψυχαγωγικών εκπομπών.
Σ’ ένα καζάνι όλοι. Αν αυτό το καζάνι ξεχειλίσει, δεν ξέρω τι θα γίνει. Ειλικρινά
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΥΡΙΟΧΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου