Ανοίγει η συζήτηση για τα σύμβολα - Προσφυγή γονέων για την αφαίρεση των εικόνων στα σχολεία των παιδιών τους. «Ανοίγει» και στη χώρα μας η «ακανθώδης» συζήτηση για τα θρησκευτικά σύμβολα με την προσφυγή τεσσάρων γονέων στον Συνήγορο του Πολίτη με αίτημα την αφαίρεση των εικόνων στα σχολεία όπου φοιτούν τα παιδιά τους.

Οπως σημειώνει στην «Κ» ο εκπρόσωπος του ΕΠΣΕ (Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι) κ. Παναγιώτης Δημητράς «θεωρούμε ότι η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για την αφαίρεση των...

θρησκευτικών συμβόλων στα ιταλικά σχολεία πρέπει να εφαρμοσθεί και στην Ελλάδα».
Η προσφυγή στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων είναι το επόμενο βήμα του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, εάν τελικά η ελληνική δικαιοσύνη δεν αποφανθεί υπέρ της απομάκρυνσης των θρησκευτικών συμβόλων από τα σχολεία, καθώς και της κατάργησης της προσευχής και του εκκλησιασμού.
Εν τω μεταξύ, μια ακόμα προσφυγή προς τον Συνήγορο του Πολίτη σχετιζόμενη με τη θρησκευτική ελευθερία πραγματοποιήθηκε αυτές τις ημέρες. Πρόκειται για μαθήτρια, που υποχρεώθηκε μετά από δίχρονη απαλλαγή να παρακολουθήσει το μάθημα των θρησκευτικών, ενώ έκθεση του Συνηγόρου του Πολίτη προσδιορίζει, ότι δεν υποχρεούται κανένας μαθητής της παρακολούθησης του μαθήματος. Ομως, τον περασμένο Αύγουστο, εκδόθηκε εγκύκλιος, που απαλλάσσει μόνο ετερόδοξους και αλλόθρησκους μαθητές. «Αιτούμε τη δυνατότητα εξαίρεσης από το μάθημα, χωρίς αιτιολόγηση», σημειώνει ο κ. Δημητράς, «δεν ζητάμε κατάργηση του μαθήματος, αλλά το δικαίωμα της ελευθερίας συνείδησης».

«Αρχικά, πρέπει να διαχωρίσουμε το μάθημα των θρησκευτικών από τα θρησκευτικά σύμβολα» λέει στην «Κ» ο δρ Θεολογίας και σύμβουλος του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου, κ. Σταύρος Γιαγκάζογλου. «Για το πρώτο ισχύουν διατάξεις που δίνουν στους μαθητές το δικαίωμα απαλλαγής». Οι εικόνες, ωστόσο, που υπάρχουν στις σχολικές αίθουσες δεν σχετίζονται μόνο με την θρησκευτική πίστη, αλλά και με την ελληνορθόδοξη παράδοση. «Τα θρησκευτικά σύμβολα ανήκουν στην πολιτισμική παράδοση της χώρας μας, η οποία δεν διαμορφώνεται από νομοθεσίες», επισημαίνει ο κ. Γιαγκάζογλου. «Σε μια δημοκρατική χώρα πρέπει να σεβόμαστε τα δικαιώματα των μειονοτήτων, αλλά και της πλειονότητας», σχολιάζει. «Θεωρώ ότι θα ισορροπούσε η κατάσταση, αν το μάθημα των θρησκευτικών από ομολογιακό γινόταν θρησκειολογικό με επίκεντρο τη χριστιανική ορθόδοξη θρησκεία, που είναι η επικρατούσα. Τα παιδιά χρειάζονται έγκυρη ενημέρωση για θρησκευτικά ζητήματα, εφόσον ζουν σε μια πολυπολιτισμική χώρα», καταλήγει.
Τι θα συμβεί, όμως, αν η υπόθεση φθάσει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο; «Το πιο πιθανό είναι ότι θα έχουμε μια καταδίκη της χώρας μας, όπως συνέβη και με την Ιταλία, με την οποία θα πρέπει να συμμορφωθούμε» υπογραμμίζει η δρ Συνταγματικού Δικαίου, κ. Αλκμήνη Φωτιάδου. «Οι Ιταλοί ισχυρίστηκαν ότι ο εσταυρωμένος δεν είναι θρησκευτικό σύμβολο και ότι το σχολείο είναι ουδέτερο θρησκευτικά, αφού το μάθημα των Θρησκευτικών είναι θρησκειολογικό. Αυτό δεν μπορεί να το επικαλεστεί η Ελλάδα».

Προτιμότερο είναι η χώρα μας να αυτοπροσδιοριστεί στο εν λόγω ζήτημα προτού της επιβληθούν έξωθεν περιορισμοί «λαμβάνοντας υπόψη την πολιτισμική παράδοση, αλλά και τις απόψεις του δικαστηρίου περί θρησκευτικής ελευθερίας, ευαλωτότητας της παιδικής ηλικίας και σεβασμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων».

Των Μαριας Δεληθαναση – Iωαννας Φωτιαδη kathimerini.gr
Tο είδαμε στο Κώστας Αναγνωστόπουλος.