Δεκαπέντε χρόνια ομφαλοσκοπίας της Αθήνας, τα οποία εκμεταλλεύθηκε δεόντως η Αγκυρα…
Ατέλειωτη είναι η σειρά:
Από τα Ιμια στο Μνημόνιο της Μαδρίτης (όπου αναγνωρίσαμε ζωτικά τουρκικά συμφέροντα στο Αρχιπέλαγος!). Από την υπόθεση Οτσαλάν, στην αναδίπλωση με τους S-300, αναδίπλωση που ερμηνεύτηκε από πολλούς ως παραδοχή της μειωμένης κυριαρχίας μας! Από τη συστηματική αμφισβήτηση εκ μέρους της Τουρκίας, μέσω του ΝΑΤΟ και των διαβημάτων της από το 2000 της ισχύος των Συνθηκών Λωζάννης, Μοντρέ και Παρισίων, μέχρι και την επίσημη εμπλοκή του ΝΑΤΟ στα ελληνοτουρκικά, του οποίου όλες οι θέσεις υπήρξαν φιλοτουρκικές. Και από τα «τετελεσμένα» της περιόδου 2000-2007 εις βάρος μας, στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ τώρα, όπου η Τουρκία γίνεται ο σημαντικότερος πυλώνας της Συμμαχίας.
Ολο αυτό το διάστημα των 15 χρόνων, η Αθήνα ξόδευε τον χρόνο της πότε για «να μπει ισότιμα στην ΟΝΕ», πότε για «να προετοιμάσει τους Ολυμπιακούς», πότε για το «μεγάλο κόλπο στο Χρηματιστήριο», πότε για τις «ελληνοποιήσεις» και το κέρδισμα των εκλογών, πότε με τις «απογραφές» και τις «ήπιες προσαρμογές», πότε με τον κ. Τατούλη ή με τις πυρκαγιές, πότε με τις «κουμπαριές», πότε με τα Μνημόνια και πότε με τους «Καλλικράτες»…
Με ποια ντοσιέ, λοιπόν, και με ποια όπλα θα μεταβεί ο κ. Γ. Παπανδρέου στη Λισσαβώνα, στις 19 και 20 Νοεμβρίου, στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, όπου θα συζητηθεί και θα εγκριθεί η νέα δομή της Συμμαχίας και όπου θα αποφασιστεί η εγκατάσταση της έδρας της Αντιβαλλιστικής Ασπίδας στην Τουρκία και μάλιστα υπό τουρκική Διοίκηση;
Για να δεχθεί, επιπλέον, η Τουρκία τα Αντιβαλλιστικά Συστήματα στο έδαφός της δεν αξιώνει απλώς και μόνο την ανάληψη της Διοίκησής τους, αλλά και απαιτεί από τη Συμμαχία:
* Να μην καταργηθεί το ΝΑΤΟϊκό Στρατηγείο της Σμύρνης.
* Να οριστικοποιηθούν και να περιληφθούν στο νέο δόγμα της Συμμαχίας οι πτήσεις τουρκικών μαχητικών εντός του FIR Αθηνών από τις πέντε διαδρομές που έχει προεγκρίνει το ΝΑΤΟ από τις 15.2.2007.
* Να δοθούν στην Τουρκία και αντιπυραυλικά συστήματα, τα οποία θα μπορεί να χρησιμοποιήσει και σε εθνικές αποστολές και επιχειρήσεις της.
Η Ελλάδα, σε όλα αυτά -και παρά την τρομακτική αναβάθμιση της Τουρκίας στα πλαίσια της Συμμαχίας στην οποία ανήκει και η χώρα μας- είναι απούσα, τουλάχιστον μέχρι αυτή την ώρα. Και θα είναι κάτι περισσότερο και από απούσα αν στη Σύνοδο της Λισσαβώνας ο κ. Γ. Παπανδρέου δεν αξιώσει εξισορρόπηση στο Αιγαίο, στο οποίο το ίδιο το ΝΑΤΟ ανατρέπει όλες τις ισορροπίες.
Στο κάτω - κάτω, στο ΝΑΤΟ δεν υπάρχουμε μόνο για να πληρώνουμε τις μεγάλες δαπάνες του και μόνο για να ψηφίζουμε τους Σχεδιασμούς και τα Δόγματά του, τα οποία -σε τελευταία ανάλυση- στρέφονται εναντίον όλων των λαών - και του ελληνικού.
Γνωρίζουμε, άλλωστε, τον ρόλο του και στην Κύπρο και στο Αιγαίο.
Καιρός είναι να αξιώσει ο πρωθυπουργός τα αυτονόητα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου