Ήδη κλείνει σήμερα στις Βρυξέλλες ένας κύκλος εξευτελισμού για το ελληνικό κράτος και ανοίγει ένας άλλος, που μόνο τυπικά μπορεί να χαρακτηρίζει μια κυρίαρχη ελληνική δημοκρατία. Με την εφαρμογή του ειδικού άρθρου για τη μεγίστη επιτήρηση, στην ουσία η ελληνική οικονομική πολιτική έχει παραδοθεί στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και στο Ecofin.
Αυτό συμβαίνει για τρεις λόγους. Πρώτον διότι οι κυβερνήσεις από το 1981 και μετά έκαναν πολιτική σπατάλης… δανεικών (!) για να στηρίξουν το πελατειακό, κομματικό οικοδόμημα, σε συνέργεια με τα συνδικάτα, ενώ τη σπατάλη συμπλήρωνε η μίζα σαν άγραφος θεσμός, χωρίς την οποία τίποτα δεν κινείται ακόμα στα δημόσια έργα και με την οποία επιβάλλεται η υπερτιμολόγηση και τα πολλαπλά κέρδη εκείνων που κατέβαλαν τις μίζες σε πολιτικούς και διοικητικούς παράγοντες.
Δεύτερο, διότι, για να κρύψουμε τις πομπές μας, τρέξαμε στην Ευρώπη και φωνάζαμε πως είμαστε κράτος κλεφτών και απατεώνων, για να ενισχυθούμε… ως θύματα των παρανομιών μας!
Τρίτον επειδή η κυβέρνηση «μαθητευόμενων μάγων» περπατάει σαν τον κάβουρα εδώ και πεντέμισι μήνες, έτσι, χωρίς πρόγραμμα.
Τώρα οι Ευρωπαίοι κυβερνήτες μας, με αρχηγό τη Γερμανία, μας θυμίζουν: «Οι Συνθήκες προβλέπουν τη ρήτρα μη διάσωσης και οι κανόνες πρέπει να γίνονται σεβαστοί». Και εμείς με το χέρι απλωμένο, χωρίς να το ομολογούμε (!) και την τσέπη άδεια, δεν έχουμε άλλη επιλογή από την επαιτεία.
Ποιοι έφταιξαν; Ποιοι έφαγαν; Ποιοι σπατάλησαν; Έχει σημασία τώρα πια;
ΠΗΓΗ: «Α»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου