Το σκοτεινό παρασκήνιο γύρω από τον ορυκτό μας πλούτο
Με αποκαλυπτική έγγραφη αναφορά του, στον δημοσιογράφο Κώστα Χαρδαβέλλα, ο πρώην υπουργός Βορείου Ελλάδος, επί κυβερνήσεων Κων/νου Καραμανλή, κ. Νικόλαος Μάρτης, φέρνει στην επιφάνεια το σκοτεινό παρασκήνιο στην χώρα μας, γύρω από τον ορυκτό πλούτο, που διαθέτουμε. Όπως τονίζεται στο έγγραφο «το 1981, έτος αφετηρία της εισόδου της Ελλάδος στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ως δεκάτου μέλους, ο τότε πρόεδρος της ΕΟΚ, Γκαστόν Τορν, δήλωνε ότι «η Ελλάδα μπαίνει στην Ευρώπη με 3 πλεονεκτήματα: 1) την Εμπορική Ναυτιλία, 2) τον Ορυκτό της πλούτο και 3) το επιχειρησιακό δαιμόνιο των Ελλήνων»!
Επισημαίνεται, δε, πως «σε άρθρο των FINANCIAL TIMES του 1978 (Βιομηχανική Επιθεώρηση, τεύχος Απριλίου 1978, σελίδα 257), γράφεται: «Όταν η Ελλάδα γίνει το δέκατο μέλος της ΕΟΚ, ο εκτεταμένος (!) Ορυκτός της πλούτος, θα προμηθεύσει την Κοινή Αγορά, με μια μεγάλη ποικιλία πρώτων υλών, που θα συμβάλλουν στην εξασφάλιση ουσιαστικής αυτάρκειας (!) της Κοινότητος ως προς πολλά προϊόντα». Είναι γεγονός ότι με εξαίρεση τα πετρέλαια της Αγγλίας και του γαιάνθρακος, η χώρα μας είναι η πλουσιώτερη χώρα της ΕΟΚ, σε μεταλλεύματα οικονομικώς εκμεταλλεύσιμα (!), ορισμένα δε από αυτά, είναι και στρατηγικής σημασίας (ουράνιο, νικέλιο, βωξίτης, χρώμιο)»!
Υπενθυμίζει χαρακτηριστικώς ότι «εάν θεμελιωνόταν το βιομηχανικό συγκρότημα της Αμφιπόλεως (Στρυμώνος), όπως άλλως τε είχε αναγγελθεί, ως οριστική (!) απόφαση και ανακοινωθεί την 9η Νοεμβρίου 1982, από τον τότε υπουργό Εθνικής Οικονομίας, κ. Γεράσιμο Αρσένη και την 4η Μαρτίου 1983, από τον τότε Διοικητή της ΕΤΒΑ, κ. Κουμπή, θα είχαμε από την δημιουργία του βιομηχανικού συγκροτήματος, πλην άλλων προϊόντων, 3 τόνους χρυσού ετησίως και 15 τόνους αργύρου ετησίως»! Αυτό σημαίνει ότι «σήμερα θα είχαμε τουλάχιστον 60 τόνους χρυσού, 300 τόνους αργύρου, αλλά και πολλούς τόνους, άλλων προϊόντων»!
Και συνεχίζει λέγοντας, «η οικονομική κατάσταση της Ελλάδος θα ήταν διαφορετική, η Μονάδα που ανέφερα, θα αντλούσε κοιτάσματα από την Χαλκιδική, την Θάσο και την Θράκη, το ΙΓΜΕ ανακάλυψε μεικτά θειούχα στο Παγγαίο, στο Κιλκίς και στην Λακωνία, συνεπώς θα ήταν δυνατή, η ανέγερση και δευτέρου συγκροτήματος, εκτός από αυτό του Στρυμώνος». «Αν συνεπώς στα μεταλλεύματα που αποδεδειγμένα υπάρχουν στην χώρα και, κατά πληροφορίες, δεν υπάρχουν όλα σε άλλες χώρες της ΕΟΚ, όπως βωξίτες, λευκόλιθοι, νικέλιο, χρώμιο, να προστεθούν το ουράνιο και τα μεικτά θειούχα, η Ελλάς μόνον με τον ορυκτό πλούτο, θα είναι στην πρωτοπορία της Ευρώπης, οι επιπτώσεις από το Μνημόνιο, δεν θα ήταν οδυνηρές και το δημοσιονομικό χρέος της Ελλάδος, δεν θα απασχολούσε εντόνως τρίτους, αλλά και Ελληνες».
Το 1981 επισκέφθηκαν την Θεσσαλονίκη, 75 Γάλλοι δημοσιογράφοι, επαρχιακών Γαλλικών εφημερίδων, τους κατατόπισα πάνω στον χάρτη του Υπουργείου Βορείου Ελλάδος, για την Πολιτιστική Ιστορία της Μακεδονίας και της Θράκης, καθώς και για τις πλουτοπαραγωγικές πηγές, με ιδιαίτερα έμφαση στον Ορυκτό πλούτο, τόσο της Βορείου Ελλάδος όσο και ολοκλήρου της χώρας». Καταλήγοντας αναφέρει πως «μετά από μικρό χρονικό διάστημα, επισημάνθηκε σε ελληνική εφημερίδα πως οι γαλλικές εφημερίδες είχαν γράψει ότι «η Ελλάδα θα γίνει Μεταλλουργία της Ευρώπης!». Σύμφωνα, μάλιστα, με δηλώσεις του καθηγητού Γεωλογίας του Πανεπιστημίου της Κρήτης, κ. Αντωνίου Φώσκολου, στην τηλεοπτική εκπομπή «ΑΘΕΑΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ» του «ΑΛΤΕΡ», της 23ης Νοεμβρίου, ανέφερε ότι, στην θαλάσσια λεκάνη νοτίως της Κρήτης, υπάρχει κοίτασμα πετρελαίου μεγέθους ίσου, με το κοίτασμα της Αλάσκας!
Συνεχίζοντας υπογράμμισε πως «τα κοιτάσματα αυτά, τα κλέβουν Αιγύπτιοι, Λίβυοι και Αλγερινοί, με εξέδρες εξορύξεως που ήδη έχουν στηθεί, ενώ η Ελλάδα κρύβει ακόμα και τις μελέτες των επιστημόνων στην περιοχή»!
Αλλά υπάρχει και συνέχεια. Συμφώνως με δημοσιεύματα του γαλλικού τύπου, επισημάνεται ότι, τον περασμένο Ιούνιο, το Γαλλικό Ινστιτούτο Γεωφυσικών Ερευνών, δημοσιοποίησε διεθνώς, μια έρευνα – μελέτη του, που αφορά τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της νήσου Γαύδου. Σημειώνεται πώς η έρευνα διεξήχθη σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η μελέτη αυτή ανέφερε ότι υπάρχει πλούσιο κοίτασμα μεθανίου καθαρού, κατά 99%, δηλαδή δεν απαιτείται καν επεξεργασία, τονίζοντας ότι το πολύτιμο μεθάνιο ρέει ελεύθερο στην θάλασσα, όπου και χάνεται (!), εδώ και εκατομμύρια χρόνια και όσοι περνούν από το συγκεκριμένα σημεία, το βλέπουν και με γυμνό οφθαλμό!
Τον Ιούλιο εφέτος, το Γαλλικό Ινστιτούτο, ζήτησε και πάλι άδεια από την ελληνική κυβέρνηση, για θαλάσσιες έρευνες για πιθανή εξόρυξη κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην περιοχή νοτίως της Πελοποννήσου. Δυστυχώς και πάλι, η ελληνική κυβέρνηση ήταν αρνητική, τοποθετώντας μάλιστα τις τρεις περιοχές ενδιαφέροντος (Απούλεια Λεκάνη, Λεκάνη Ηροδότου και Λεκάνη Σύρτης), σε γκρίζες ζώνες από μόνη της, βάζοντας όμως έτσι ουσιαστικώς, στο παιχνίδι εκμεταλλεύσεως κοιτασμάτων, τους Τούρκους και τους Λίβυους!
Δεν πρέπει να παραληφθεί πως, η αναφορά της νορβηγικής εταιρεία TGF – MOR, που κάνει σεισμικές έρευνες για ανεύρεση κοιτασμάτων φυσικού αερίου, μιλάει για κοίτασμα 6 δισεκατομμυρίων βαρελιών φυσικού αερίου, μόνον στην Κρήτη, όσον δηλαδή τρεις φορές της Αλάσκας και μισή φορά του συνόλου της Σιβηρίας!
ΤΟ ΘΕΜΑ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ
Για όλα τα παραπάνω καυτά θέματα έχει υποβάλει ερωτήσεις στους αρμόδιους υπουργούς ο Κυριάκος Βελόπουλος. Ποιοι είναι άραγε οι παράγοντες εκείνοι, που εμπόδισαν και σταμάτησαν, μέχρι και τις ημέρες μας ακόμη, την όποια επωφελή για τα εθνικά συμφέροντα εκμετάλλευση; Τι πρόκειται να πράξουν τα συναρμόδια Υπουργεία στο εξής, για την εκμετάλλευση του ορυκτού μας πλούτου; Πώς θα αξιοποιηθούν, τα πλούσια κοιτάσματα φυσικού αερίου της Γαύδου; Γιατί επιτρέπουμε τα πλουσιότατα κοιτάσματα πετρελαίου νοτίως της Κρήτης να τα κλέβουν οι Αιγύπτιοι, οι Λίβυοι και οι Αλγερινοί;
Για ποιους λόγους, με την παγίως αρνητική στάση που τηρούμε, βάζουμε επικίνδυνους «τρίτους» (όπως οι Τούρκοι» στο «παιχνίδι»; Γιατί δεν προχωρούμε άμεσα, σε εκμετάλλευση όλων αυτών των απολύτως βεβαιωμένων, από Ελληνες και ξένους ειδικούς, κοιτασμάτων; Τι «περιμένουμε»; Αυτά είναι μερικά μόνο από τα ερωτήματα του κ. Βελόπουλου, που έχουν μια και μοναδική απάντηση: Τη Σύμβαση «Cooper»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου