Οι νέες ευθύνες για τα νέα μέτρα

* Τα μέτρα, που εξαγγέλθηκαν πανηγυρικά ως σωτήρια τον Ιανουάριο και σε δεύτερη φάση τον Φεβρουάριο (αυξήσεις σε βενζίνη, ποτά, τσιγάρα), όχι μόνο δεν ήταν αποτελεσματικά για την αντιμετώπιση της κρίσης και των ελλειμμάτων – χρεών, αλλά πρέπει να συνοδευθούν από πρόσθετα, σκληρότερα, τις επόμενες ημέρες. Για άλλη μια φορά η κυβέρνηση έπεσε έξω στους υπολογισμούς και τις διαβεβαιώσεις της. Οπως και προεκλογικά με όσα ευχάριστα έλεγε και υποσχόταν. Αραγε είναι τόσο μεγάλη και βαθιά η κρίση, η κληρονομιά της διακυβέρνησης Καραμανλή ώστε πέντε μήνες μετά να χρειάζονται για τρίτη φορά σκληρά μέτρα λιτότητας για τους πολλούς;
* Όχι. Τα νέα μέτρα λιτότητας δεν οφείλονται στο γεγονός ότι η κακή κληρονομιά είναι τόσο μεγάλη, αλλά μεγάλη η ανικανότητα της κυβέρνησης να λάβει τα αναγκαία, να κινηθεί με σοβαρότητα και αξιοπιστία διεθνώς, να δράσει αποτελεσματικά. Τα νέα σκληρά μέτρα, φόροι, περικοπές, δηλαδή και όσα ακολουθήσουν μετά 3-4 μήνες (γιατί θα ακολουθήσουν) είναι ευθύνη της κυβέρνησης Παπανδρέου και μόνο. Διπλή ευθύνη.
* Η πρώτη αιτία - ευθύνη ότι η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου απέτυχε πλήρως σε όσα επίσης έλεγε προεκλογικά ότι θα έπραττε επιτυχώς για τα δημόσια έσοδα. Μιλούσε μόνο για χρήματα, πολλά χρήματα, από την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, τη φοροκλοπή, τις off shore και τις περιουσίες των πλουσίων, τις τράπεζες, τις περικοπές στις δαπάνες του κράτους. Ετσι, υπήρχαν και έφταναν τα λεφτά. Τώρα ξέχασαν τελείως αυτές τις δυνατότητες, κι όπου προσπάθησαν, απέτυχαν.
* Εδώ υπάρχει το μείζον πρόβλημα, το οποίο έχω πρώτος θέσει από καιρό. Η κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνταντίνου, μακροπρόθεσμα (εννοώ έως τα μέσα του 2011), θα κριθούν από την ικανότητά τους να εισπράξουν παγωμένα ή κρυφά έσοδα του Δημοσίου, να κάνουν αισθητές περικοπές συνολικά στο κράτος, να κάνουν αποκρατικοποιήσεις, να επιτύχουν ανάπτυξη και όχι να στύβουν τους Ελληνες δημοσίους υπαλλήλους ή πολίτες μικρομεσαίους. Σε 3-4 μήνες, δηλαδή, δεν θα πιάνει ούτε ο μπαμπούλας «κακοδιοίκηση Καραμανλή», ούτε ο μπαμπούλας «κακοί Ευρωπαίοι στις Βρυξέλλες». Τα πράγματα μετά το Πάσχα και το καλοκαίρι θα είναι χειρότερα στην αγορά, στον τουρισμό, στο ΦΠΑ, στους φόρους.
* Η δεύτερη αιτία αποκλειστικής ευθύνης της κυβέρνησης για την κακή πορεία της ανάκαμψης της οικονομίας είναι ότι δεν έχει κανένα σχέδιο. Ούτε απέκτησε με το (κουρελόχαρτο και αναξιόπιστο πλέον) Πρόγραμμα Σταθερότητας. Αυτοσχεδιάζει. Κόβει από τα εύκολα, περικόπτει από τα φορολογικά υποζύγια, υποτάσσεται -παρά την επιφανειακή δημαγωγία- σε όλα τα κελεύσματα της Γερμανίας, της Κομισιόν, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου.
Εφαρμόζει πολύ σκληρότερα μέτρα από εκείνα του Κ. Καραμανλή, νεοφιλελεύθερα όλα, στην αντίθετη κατεύθυνση, κοινωνική και εθνική. Αντί για μέτρα κοινωνικής δικαιοσύνης και τόνωσης της ανάπτυξης αυξάνει συνεχώς άδικους φόρους και κάνει περικοπές, άτολμες για σοβαρές λύσει