Και να οι συμπτώσεις που τις ακολούθησαν.
1)Την ίδια μέρα, στην Ελλάδα βρισκόταν ο επικεφαλής της «Deutsche Bank», Γιόζεφ Ακερμαν για συναντήσεις με τον πρωθυπουργό και άλλους κορυφαίους υπουργούς. Σκοπός της επίσκεψής του, σύμφωνα με διαρροές, ήταν οι διαπραγματεύσεις για την αγορά ομολόγων του ελληνικού δημοσίου από τη μεγαλύτερη γερμανική τράπεζα, με την «εγγύηση» του γερμανικού κράτους.
2)Την ίδια μέρα, οι γερμανικοί «Financial Times Deutschland», δημοσίευαν ότι μεγάλες γερμανικές τράπεζες, ανάμεσά τους οι «Eurohypo», «Hypo Real Estate» και «Postbank», δε σχεδιάζουν να επενδύσουν σε ελληνικά ομόλογα. Σύμφωνα με το δημοσίευμα, «εάν πράγματι γυρίσουν την πλάτη στα ελληνικά ομόλογα γερμανικές και άλλες ευρωπαϊκές τράπεζες, η Αθήνα θα κληθεί να επωμισθεί υψηλότερο κόστος για τόκους. Και αυτό θα δυσχεράνει τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης για την αντιμετώπιση των δημόσιων χρεών».
Από τη μια, ο ωμός εκβιασμός ότι θα στερέψει η αγορά ομολόγων και άρα θα ανέβει το κόστος του δανεισμού. Και από την άλλη, τα παζάρια με τη «Deutsche Bank», η οποία εγγυάται ότι θα βρει τρόπο να απορροφήσει τα ελληνικά ομόλογα, άγνωστο ακόμα με ποια ανταλλάγματα.
Αλλο ένα σημαντικό δεδομένο:
Κύκλοι του υπουργείου Εξωτερικών, διαβεβαίωναν λίγες μέρες πριν ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι καθόλα έτοιμη, με όχημα την υφαλοκρηπίδα, να επανεκκινήσει τη διαδικασία διευθέτησης όλων των ζητημάτων που θέτει η Αγκυρα σε βάρος της Ελλάδας. Σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, η κυβέρνηση έχει ήδη προχωρήσει σε ουσιαστικές κινήσεις και συνεννοήσεις με την Αγκυρα.
Οπως, μάλιστα, βεβαίωναν πολιτικοί παράγοντες του ΥΠΕΞ, ο πρωθυπουργός, με την επιστολή του προς τον Ερντογάν, έχει παρουσιάσει ένα «πλαίσιο» σαφές και χρονικά προσδιορισμένο για την εξέλιξη της διαδικασίας. Πρώτο βήμα θα είναι η αναζωογόνηση των εργασιών των ελληνοτουρκικών επιτροπών διαλόγου, οι οποίες άλλωστε έχουν σχεδόν ολοκληρώσει από το 2004 μια συμφωνία - συνυποσχετικό παραπομπής των εκκρεμοτήτων στο Δικαστήριο της Χάγης.
Η αναζωπύρωση των συζητήσεων των επιτροπών θα «ενισχυθεί» με έναν καθορισμένο χρονικό ορίζοντα, μέσα στον οποίο θα εξελιχθεί η διαδικασία. Αυτός ο χρόνος θεωρείται απαραίτητος για την ανίχνευση των διαθέσεων, αλλά και του επηρεασμού της κοινής γνώμης. Με άλλα λόγια: Τα περισσότερα ζητήματα είναι ήδη κανονισμένα. Αυτό που μένει, είναι να βρεθεί το κατάλληλο περιτύλιγμα και η συγκυρία για να σερβιριστούν στο λαό.
Περιττό να σημειωθεί ότι η διευθέτηση των ελληνοτουρκικών ζητημάτων, για χάρη της ομαλής λειτουργίας της νοτιοανατολικής πτέρυγας του ΝΑΤΟ, αλλά και της εκμετάλλευσης των φημολογούμενων κοιτασμάτων πετρελαίου, αποτελεί πάγια επιδίωξη των ΗΠΑ.
Καθόλου τυχαία, τα τελευταία 24ωρα έχουν πυκνώσει τα δημοσιεύματα και οι δηλώσεις «συμπαράστασης» προς την ελληνική κυβέρνηση από πολιτικά και οικονομικά στελέχη της Ευρωζώνης, με την προϋπόθεση ότι θα προχωρήσει με συνέπεια την υλοποίηση του σαρωτικού Συμφώνου Σταθερότητας και των ανατροπών με τις οποίες θα εμπλουτίζεται κάθε φορά.
Ο Αμαντέο Αλταφάζ, εκπρόσωπος του Ολι Ρεν (από βδομάδα θα βρίσκεται στην Ελλάδα), είπε την Παρασκευή πως «αν υπάρξει ανάγκη και σχετικό αίτημα από την ελληνική πλευρά, θα υπάρξει στήριξη από την ΕΕ και ειδικότερα από την Ευρωζώνη προς την Ελλάδα». Την ίδια μέρα, ο υπουργός Οικονομικών του Λουξεμβούργου, Λικ Φριντέν, δήλωνε πως «καμία χώρα της Ευρωζώνης δεν πρόκειται να κηρύξει πτώχευση» και ότι «δεν πρόκειται να αφήσουμε την Ελλάδα να εξελιχθεί σε κίνδυνο για την Ευρωζώνη».
Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, ο Λευκός Οίκος, μαζί με την πρόσκληση για την επίσκεψη Παπανδρέου, έστειλε και την ατζέντα των συνομιλιών: Διευθέτηση της ονομασίας της ΠΓΔΜ και ένταξή της στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ (την Παρασκευή ο Νίμιτς συνάντησε τον πρωθυπουργό), διευθέτηση του Κυπριακού (πριν από περίπου ένα μήνα ο ΓΓ του ΟΗΕ ήταν στην Κύπρο) και βεβαίως διευθέτηση του Αιγαίου (οι προθέσεις της ελληνικής κυβέρνησης περιγράφονται πιο πάνω). Στα παραπάνω, πρέπει να προσθέσει κανείς και τον ανταγωνισμό ΕΕ - ΗΠΑ - Ρωσίας για τα εξοπλιστικά προγράμματα της Ελλάδας.
Και όλα αυτά, για να δώσει η αμερικάνικη κυβέρνηση μια ισχυρή δήλωση «στήριξης» της ελληνικής κυβέρνησης στο βαθιά αντιλαϊκό της έργο και πάτημα στην ντόπια πλουτοκρατία να διεισδύσει βαθύτερα στην ευρύτερη περιοχή.
Το παιχνίδι της ελληνικής κυβέρνησης είναι καθαρό.
Στο πλαίσιο των οξυμένων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, προσπαθεί να βάλει τη χώρα βαθύτερα στη δίνη τους, για να πιέσει τον έναν ή τον άλλο ιμπεριαλιστικό πόλο να της δώσει τη στήριξη που ζητάει, παζαρεύοντας πότε με τον έναν και πότε με τον άλλο ισχυρά ανταλλάγματα. Το σύνολο αυτών των αντιθέσεων και των σχεδιασμών εκφράζονται στον τρόπο με τον οποίο επιδόθηκαν οι δύο προσκλήσεις στον Ελληνα πρωθυπουργό.
Το αποτέλεσμα μένει να φανεί. Το μόνο βέβαιο είναι ότι από τις εξελίξεις, χαμένος από χέρι είναι ο ελληνικός λαός και οι άλλοι λαοί της περιοχής. Για δύο λόγους:
Πρώτα επειδή η κυβέρνηση ζητάει ισχυρό έρεισμα για να οξύνει την αντιλαϊκή της επίθεση.
Και δεύτερον επειδή τα ανταλλάγματα που δίνει συνδέονται άμεσα με τα κυριαρχικά συμφέροντα και άλλα λαϊκά δικαιώματα, τα οποία γίνονται βορά στα συμφέροντα των οικονομικά ισχυρών.
Αναρτήθηκε από ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου