Στα 4,1 εκατομμύρια οι άνεργοι στην Ισπανία, ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕ ΤΑ ΝΕΑ ΜΕΤΡΑ ΠΟΣΟΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ;

Στις λίστες προστέθηκαν 82.000 άτομα τον Φεβρουάριο, αγγίζει το 20% το συνολικό ποσοστό της ανεργίας - Με το έλλειμμα πάνω από 11% του ΑΕΠ αναλυτές αναρωτιούνται «αν οι Σοσιαλιστές διαθέτουν βούληση για σκληρά μέτρα»
ΑΡΓ. ΠΑΠΑΣΤΑΘΗΣ | Τετάρτη 3 Μαρτίου 2010


Σε έναν μόλις μήνα, από τα τέλη Ιανουαρίου ως τα τέλη Φεβρουαρίου, ο αριθμός των ανέργων στην Ισπανία αυξήθηκε κατά 2%, συνολικά κατά 82.132 άτομα, αγγίζοντας το 20% του εργατικού δυναμικού. Οι ανακοινώσεις έγιναν χθες από την κυβέρνηση της Ισπανίας, η οποία τοποθετεί πλέον τον αριθμό των ανέργων στα 4,1 εκατομμύρια. Πρόκειται για τον υψηλότερο αριθμό ανέργων από το 1996 που τηρούνται λεπτομερή αρχεία. Τα εργατικά συνδικάτα της χώρας υποστηρίζουν ότι το ποσοστό είναι πολύ υψηλότερο, καθώς τα επίσημα στοιχεία δεν περιλαμβάνουν τους παράνομους μετανάστες και τις διάφορες μορφές ελαστικής εργασίας.

Οι περισσότεροι άνεργοι προέρχονται από τον κατασκευαστικό τομέα, τον κλάδο που έγινε κατά την προηγούμενη δεκαετία η «ατμομηχανή» της οικονομικής ανάπτυξης στην Ισπανία, πριν από το σκάσιμο της «φούσκας» των ακινήτων. Ο αριθμός των ανέργων στον κλάδο αυξήθηκε κατά 1,3% στα 798.675 άτομα τον Φεβρουάριο.

Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο ανακοίνωσε σειρά κινήτρων για την τόνωση της οικοδομής, παρ΄ ότι αναγνωρίζει ότι η χώρα πληρώνει ακριβά την υπερανάπτυξη του κατασκευαστικού κλάδου κατά τη δεκαετία που πέρασε.

«Ετοιμοι» οι κερδοσκόποι
Οι κερδοσκόποι είναι έτοιμοι για... επίθεση, αν κρίνει κανείς από τα δημοσιεύματα των τελευταίων ημερών, όπως αυτό των «Financial Τimes», που διαπιστώνουν ότι μετά την Ελλάδα η Ισπανία αντιμετωπίζει «με διαφορά» τα μεγαλύτερα δημοσιονομικά προβλήματα στην ευρωζώνη και θα αντιμετωπίσει «νέα αμφισβήτηση και πιθανώς υψηλότερα κόστη χρηματοδότησης» . Το κρίσιμο ζήτημα για την Ισπανία είναι η αξιοπιστία του Προγράμματος Σταθερότητας, το οποίο προβλέπει σημαντικές περικοπές στις κρατικές δαπάνες και μέτρα όπως το «πάγωμα» των προσλήψεων στο Δημόσιο.

Στόχος είναι η μείωση του ελλείμματος από το 11,4% επί του ΑΕΠ το 2009 στο 3% του ΑΕΠ το 2013. Η Μαδρίτη μελετά, μεταξύ άλλων, και την αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη για να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των ασφαλιστικών ταμείων, όπως δηλώνουν οι αρμόδιοι σε δραματικούς τόνους.

Ο πρωθυπουργός της χώρας έχει μπροστά του μια «δύσκολη άνοιξη» υποστηρίζουν οι «FΤ», καθώς «ελάχιστοι οικονομολόγοι, αναλυτές ή ξένοι επενδυτές έχουν πεισθεί ότι οι στόχοι που περιγράφονται στα σχέδια μπορούν να επιτευχθούν ή ότι η κυβέρνηση διαθέτει την απαιτούμενη βούληση για να τα εφαρμόσει». Τα παραπάνω ομοιάζουν «επικίνδυνα» με όσα γράφονται για την Ελλάδα τις τρεις τελευταίες εβδομάδες. Ιδίως οι εκτιμήσεις για το «αν οι Σοσιαλιστές διαθέτουν την απαιτούμενη βούληση» για να λάβουν σκληρά μέτρα θα μπορούσαν να εκληφθούν ως... προειδοποιητική βολή.

«Είναι όλα στον αέρα» υποστηρίζει για το θέμα των μέτρων ο καθηγητής Οικονομικών στη London Schoοl of Εconomics Λουίς Γκαρικάνο: «Μόνο ιδέες, την πλειονότητα των οποίων η κυβέρνηση αδυνατεί να τις θέσει σε εφαρμογή από μόνη της, ειδικά όσον αφορά τις συντάξεις και τους δημοσίους υπαλλήλους». Αυτό που εννοεί εμμέσως πλην σαφώς ο καθηγητής είναι ότι κάποιος πρέπει να «βοηθήσει», ή αλλιώς να σπρώξει (γιατί όχι και να εκβιάσει...) την κυβέρνηση της χώρας για να λάβει τα μέτρα λιτότητας που απαιτούνται.

Παρά τις μεγάλες διαφορές ανάμεσα στις δύο οικονομίες, οι αναλογίες με το «ελληνικό πρόβλημα» όπως δραματοποιήθηκε και προβλήθηκε από τα διεθνή ΜΜΕ κατά το τελευταίο τρίμηνο είναι πάρα πολλές για να περάσουν απαρατήρητες.