Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Η ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΚΑΙ ΤΑ 300 δις. ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΥ ΧΡΕΟΥΣ Μία αμφίδρομη, θανατερή, σχέση.

Γράφει ο Κων/νος Δρακάτος

Επειδή η "πολιτική αμνησία" είναι μία "πάθηση" που την "απολαμβάνει" μεν - πραγματικά και μεταφορικά - αυτός που την έχει, οι συνέπειες της οποίας όμως

- πραγματικά και καθόλου μεταφορικά- είναι οδυνηρές για τους πολλούς. Παραθέτω μερικά επίσημα, άρα αδιάψευστα, στοιχεία σχετικά με τον Δημόσιο δανεισμό και τις ευθύνες των πολιτικών.

Πρόκειται για δημοσίευμα του 1998 της Διεύθυνσης Μακροοικονομικής Ανάλυσης του Υπουργείου Οικονομικών (Υπουργός Γιάννος Παπαντωνίου), σχετικά με την εξέλιξη του Δημοσίου Χρέους, από το 1960 και έπειτα, τα οποία είναι ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά.

Το 1960, λοιπόν, το Δημόσιο χρέος (σε δραχμές και συνάλλαγμα) ήταν μόλις 10 δισ. δραχμές, δηλαδή το 8,7% του ΑΕΠ. Τότε η "ψοροκώστενα" πρακτικά δεν χρωστούσε, ήταν φτωχή αλλά τίμια και πάλευε για την αποκατάσταση της πολιτικής της αξιοπρέπειας, μια προσπάθεια που είχε την εκτίμηση και τον σεβασμό όλων ακόμα και του "διεθνούς παράγοντα" (;).

Το 1970, το Δημόσιο χρέος ανέβηκε στο 18,9% του ΑΕΠ. Βλέπετε ο "γύψος" της χούντας είχε αρχίσει να εμφανίζει τα πρώτα σημάδια "σηψαιμίας" του ασθενούς.

Το 1980, πήγε στο 22,9% του ΑΕΠ, δηλαδή σε μια 20ετία υπερδιπλασιάστηκε μεν αλλά δεν είχε δημιουργήσει ακόμα, μείζον πρόβλημα, πρώτον γιατί ......
παρέμενε σε χαμηλά επίπεδα σε σχέση με το ΑΕΠ και δεύτερον γιατί η δαπάνη για τόκους ανέρχοταν μόλις στο 2,8% του ΑΕΠ!

Όμως, από το 1980 (Ν.Δημοκρατία) και μετά 1981-1990 (ΠΑΣΟΚ με τον λαό στην εξουσία), το Δημόσιο χρέος είχε αρχίσει να καλπάζει και το 1990 είχε ξεπεταχτεί πλέον στο 71,4% του ΑΕΠ. Το 1991-1993 (Ν.Δ. ή αλλιώς η καταραμένη Δεξιά) το πάει ακόμα ποιο ψηλά στο 110,9% και το 1995 (ΠΑΣΟΚ τώρα με την Δήμητρα στην εξουσία), πιάνει το 119% ενώ οι τόκοι εξυπηρέτησης του χρέους φθάνουν το 13,2% του ΑΕΠ (έναντι 2,1% το 1980). Μας έχει πάρει ο κατήφορος δηλαδή.

Και τότε είναι που ξυπνάει, ο πρωθυπουργός Α.Παπανδρέου, για δεύτερη φορά, (η πρώτη ήταν το 1985), από τον "λήθαργο" των δικών του πλέον ”ακόμα καλύτερων ημερών” και αναφωνεί: ”ή η χώρα (δηλαδή πάλι εμείς) θα εξαλείψει το χρέος ή το χρέος θα αφανίσει τη χώρα”! Το είπε και πέραν τούτου ουδέν ώστε σήμερα ξανά "βοηθάτε γιατί χανόμαστε".

Το πως αυξήθηκε τόσο θεαματικά το Δημόσιο χρέος, αποκαλύπτεται και πάλι από την ανάλυση των επίσημων στοιχείων. Οι κύριοι λόγοι είναι τρεις:

Πρώτον, από τα ακάλυπτα ελλείμματα όλων των προϋπολογισμών των προηγούμενων ετών (1980-1995), που προήρχοντο και από τις φανερές και κρυφές (χαριστικά επιδόματα κ.α.) μισθολογικές αυξήσεις αλλά και αθρόες προσλήψεις, στον Δημόσιο τομέα, εξαιτίας των οποίων (ελλειμμάτων) το κράτος δανειζόταν τεράστια ποσά, επειδή δεν μπορούσε να καλύψει από υγιείς πόρους όπως π.χ. την αύξηση της παραγωγής, φόρους κα.

Δεύτερον, από τα χρέη των ΔΕΚΟ (την "περιουσία του λαού", δηλαδή, ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ, ΟΣΕ, Δημόσιες συγκοινωνίες κλπ) και

Τρίτον, από τις δαπάνες για τις αγορές πολεμικού υλικού και μηχανολογικού εξοπλισμού (Νοσοκομείων, ΟΤΕ, ΔΕΗ, κλπ).

Πάντως και για να είμαστε ποιο ακριβείς, ούτε οι αθρόες (αξιοκρατικές πάντα) προσλήψεις στο Δημόσιο, ούτε η κάλυψη των ελλειμμάτων των ΔΕΚΟ, από μόνα τους, αρκούν για να εξηγήσουν την εκτόξευση του Δημοσίου χρέους από το 22,9% στο 119% του ΑΕΠ, μέσα σε 15 χρόνια, αν δεν συνέβαλε αποφασιστικά και η λεηλασία του εθνικού μας πλούτου από τα γνωστά και επισήμως αναγνωρισμένα, "διαπλεκόμενα συμφέροντα"! Οι πανάκριβες αγορές, χαρακτηρισμένες ως "του αιώνα", οπλικών συστημάτων (υπερτιμολογημένες και προσαυξημένες με τις "ανάλογες" μίζες και προμήθειες (είναι πολλά τα...στόματα, βλέπετε), οι υπερβάσεις στα δημόσια έργα, οι σκανδαλώδεις και διάτρητες συμβάσεις των ΔΕΚΟ, με τους γνωστούς προμηθευτές, στοίχησαν δεκάδες δισεκατομμύρια που επιβάρυναν το Δημόσιο χρέος και μέχρι σήμερα.

Και ενώ έχουν συμβεί όλα αυτά για να φτάσουμε στην σημερινή κατάντια, ακούμε αυτούς που συμμετείχαν (με την έννοια της πλημμελούς -επιεικώς- ασκήσεως των καθηκόντων τους), σ' αυτήν την κατάντια μας, να λένε είτε ότι θα κάνουν "εξεταστική επιτροπή" για να ελέγξουν (κατόπιν εορτής) και μόνο τα πεπραγμένα της κυβέρνησης της περιόδου 2004-2009 (όχι γιατί κι' αυτή ήταν άμοιρη ευθυνών), είτε ότι "αυτά μας παρέδωσε η Ν.Δ." αποκρύπτοντας τις ευθύνες τους για τα 170 περίπου δισ., από τα 300 δισ. (αν είναι μόνο 300!) που παρέδωσαν αυτοί. Είναι η "πολιτική αμνησία" που ανέφερα στην αρχή του σχολίου μου που όμως μας βλάπτει, γιατί μπορεί να βοηθάει του "πάσχοντες" δεν βοηθάει καθόλου τους άλλους, εμάς δηλαδή. Έ τσι δεν μπορούμε να ελπίζουμε σε καλύτερες ημέρες, δικές μας, αυτή τη φορά.

Ερωτώ λοιπόν του "πάσχοντες", ως απλή μέθοδο/test, ίασης: α) είναι αλήθεια ή όχι ότι το 1991 έφυγε το εργοστάσιο Pirelli από την Πάτρα που κάλυπτε το 80% περίπου της εγχώριας ζήτησης; Τι είχατε κάνει για να μην φύγει και τι μας κόστισε αυτό; β) είναι αλήθεια ή όχι ότι το 1996 έφυγε και το εργοστάσιο της Goodyear, που κάλυπτε το 50% της εγχώριας ζήτησης; Τι είχατε κάνει για να μη φύγει και τι μας κόστισε αυτό; γ) είναι αλήθεια ή όχι ότι επειδή κοροϊδεύατε την Ε.Ε. και δεν ρυθμίζατε τη χωματερή του Κουρουπητού, στην Κρήτη, καταδικαστήκαμε και πληρώσαμε εμείς, όχι εσείς, 5.4 εκατ. ευρώ σε πρόστιμα; δ) είναι αλήθεια ή όχι ότι έχουμε καταδικαστεί δύο φορές από την Ε.Ε. και κάποια στιγμή θα ξαναπληρώσουμε εμείς, όχι εσείς, μερικά εκατομμυριάκια σε πρόστιμα, γιατί δεν θέλετε να ρυθμίσετε το θέμα τις βουλευτική ασυλίας προκειμένου να προφυλάξετε τα μέλη σας από τις συνέπειες από παραβάσεις του κοινού ποινικού δικαίου (π.χ. ακάλυπτες επιταγές και ξυλοδαρμούς για προσωπικούς λόγους κ.α.) που δεν έχουν καμία σχέση με την άσκηση της βουλευτικής σας δραστηριότητας. Γιατί το κάνετε;

Εάν οι απαντήσεις είναι ΝΑΙ και στις 4 τότε είσαστε σχεδόν έτοιμοι να επανενταχτείτε στην κοινωνία και να εργαστείτε κανονικά. Εάν είναι ΝΑΙ στις 3, τότε πρέπει να συνεχίσετε και αν μπορείτε να εντείνετε την θεραπεία για λίγο καιρό ακόμα. Εάν τα ΝΑΙ είναι 2 ή 1 τότε πρέπει ν' αλλάξετε γιατρό και φάρμακα και ν' αρχίσετε από την αρχή. Τέλος εάν σε όλα απαντήσετε ΟΧΙ τότε ή εσείς θα πρέπει να φύγετε για πάντα στο χωριό σας ή εμείς να κρυφτούμε γιατί κινδυνεύουμε, από το επόμενο τσουνάμι που θα μας εξαφανίσει.


Υ.Γ. Ήθελα να κλείσω με μια αισιόδοξη σκέψη αυτό το σχόλιο, αλλά μόλις διάβασα μία είδηση 05/03, που μου μαύρισε την καρδιά, γράφει επί λέξη:

"Μονιμοποιήθηκαν 232 υπάλληλοι της Βουλής. Μεσούσης της κρίσης και στη σκιά των κινητοποιήσεων για τα έκτακτα μέτρα, στη Βουλή επικυρώθηκαν χθες οι ρουσφετολογικές προσκλήσεις 232 νέων υπαλλήλων οι οποίοι, κάνοντας χρήση σκανδαλώδους διακομματικής ρύθμισης, πέτυχαν να μονιμοποίησή τους ακόμη και με λίγες ημέρες προϋπηρεσίας".

Καληνύχτα κ.Γιώργο και όνειρα γλυκά! Εμείς θα... βολευτούμε μ'ενα open.gov,gov,gov...(Άγγλος σκύλος)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου